| dbo:abstract
|
- الدانشمنديون هي عائلة تركمانية حكمت في المناطق الشمالية والشرقية للأناضول في القرن الحادي عشر والثاني عشر. وتمركزوا بشكل أساسي حول سيفاس وتوكات ونيكسار، ثم امتدوا غرباً حتى وصلوا أنقرة وكاستامونو وجنوباً حتى ملطية. وقد كان الدانشمنديون في تنافس مع سلاجقة الروم والذين سيطروا على أراضي كثيرة كانت تحيط بهم. كما قاموا بحروب واسعة النطاق ضد الصليبيين. (ar)
- Danišmendovci či také Danišmendové (persky سلسله دانشمند, turecky Danişmentliler) byla turecká dynastie oghuzského původu založená . Vládla severovýchodní a východní Anatolii od roku 1104 do 1178 spravovaná jako beylik Seldžucké říše. Ovládané území se původně soustředilo kolem měst Sivas, Tokat a ve střední a severovýchodní Anatolii, ale po krátký čas sahalo dál na západ až k Ankaře a Kastamonu a na jih až k Malatyi, kterou Danišmendovci obsadili roku 1103. Na počátku 12. století se Danišmendovci stali soupeři Rúmského sultanátu, který zaujímal velkou část Anatolie a obklopoval danišmendovské území. V té době se Danišmendovci účastnili také bojů s evropskými křižáky. Osud tureckého beyliku, který byl formálně podřízenén Seldžucké říši, zpečetili sami Seldžučtí Turci, když za druhé vlády beje roku 1178 dobyli Malatyi a přinutili zbývající Danišmendovce k poslušnosti. (cs)
- La dinastia danixmendita o danixmèndida o dels danixmèndides o danixmendites fou una família de governants dels oghuz turcmans que van establir un beilicat o emirat centrat a Sivas, Tokat i Niksar, a l'Àsia Menor, al final del segle xi i fins al segle xii. (ca)
- Οι Ντανισμεντίδες ή Δανισμενδίδες (Τανισμάνιοι στις βυζαντινές πηγές) υπήρξαν τούρκικη δυναστεία που κυριάρχησε στην κεντρική και ανατολική Μικρά Ασία, κατά την περιόδο 1071-1178 μ.Χ. Ήταν χωρισμένη σε δύο μεγάλους κλάδους: της Σεβάστειας (1071-1174) και της Μελιτηνής (1142-1178). Ήταν οι πρώτοι που οργάνωσαν μουσουλμανικό κράτος στη Μικρά Ασία με την ονομασία «Ρουμ» (δηλαδή χώρα των Ρωμαίων) και κυριάρχησαν κατά διαστήματα και στις πόλεις: Καισάρεια της Καππαδοκίας και Κασταμονή του Πόντου. Ύστερα από πολυετείς συγκρούσεις με το Βυζάντιο και με τους Σελτζούκους του Ικονίου, υποτάχτηκαν το 1178 στους τελευταίους, που είχαν ηγέτη τον Κιλίτζ Αρσλάν Β'. Αξιόλογη υπήρξε η δράση των πρώτων εμίρηδων, των γαζήδων Ντανι��μέντ (1071-1104) και Γκιουμιουστιγκίν (1104-1134), που σημείωσαν στρατιωτικές επιτυχίες κατά των Σταυροφόρων, των Σελτζούκων και των Αρμενίων της Κιλικίας. Μετά την κατάκτηση της Καισάρειας, της Άγκυρας και της Κασταμονής, ο Βυζαντινός Αυτοκράτορας, Ιωάννης Β' αναγκάστηκε να αναλάβει δράση εναντίον τους, με δύο εκστρατείες το 1130-1135 και το 1139-1140. Το 1131 οι Βυζαντινοί ανακατέλαβαν την Κασταμονή, που όμως ξανάπεσε στα χέρια των Δανισμενδιδών. Ο εμίρης Μοχάμεντ (1134-1142) οχύρωσε την Καισάρεια και κατά τη δεύτερη εκστρατεία του ο Ιωάννης Β' αναγκάστηκε να προωθηθεί μέχρι τη Νεοκαισάρεια του Πόντου, την οποία απέτυχε να ανακαταλάβει. Το 1139-1140 ο Ιωάννης Β' κατάφερε να εκδιώξει τους Δανισμενδίδες από τη Βιθυνία και την Παφλαγονία, απωθώντας τους ώς τη Χαλδία του Πόντου. Το 1141 όμως, οι βυζαντινές δυνάμεις υπέστησαν σοβαρές απώλειες από τον Μοχάμεντ, ο οποίος το επόμενο έτος πέθανε. Ο θάνατος του σήμανε την διαίρεση του εμιράτου του στις δυναστείες της Σεβάστειας και της Μελιτηνής, που σε λίγες δεκαετίες υποτάχτηκαν στους Σελτζούκους. Όπως και οι Σελτζούκοι του Ρουμ έτσι και οι Δανισμενδίδες είχαν σημαντικές πολιτιστικές επιρροές από το Βυζάντιο και τον ελληνικό πολιτισμό εν γένει. Σε σωζόμενα νομίσματά τους, ο εκάστοτε ηγέτης τους αναφέρεται ως: «εμίρης και σουλτάνος Ρωμανίας». (el)
- La dinastio de Daniŝmendidoj aŭ Daniŝmendoj (perse دودمان دانشمند, turke Danişmentliler) estis Tjurka "bejlik" princlando kiu regis en nord-centra kaj orienta Anatolio el 1071/1075 ĝis 1178. Tiu dinastio centriĝis origine ĉirkaŭ Sivas, Tokat, kaj Niksar en centra-nordorienta Anatolio, kaj etendiĝis tiom for okcidenten kiom ĝis Ankara kaj Kastamonu dum ioma tempo, kaj tiom for suden kiom ĝis Malatya, kion ili kaptis en 1103. Komence de la 12-a jarcento, la Daniŝmendidoj estis rivaloj de la Ruma sultanlando, kiu kontrolis multon de la teritorio ĉirkaŭ la terojn de la Daniŝmendidoj, kaj ili luktis aktive kontraŭ la Krucmilitistoj. La dinastio estis etablita de Daniŝmend Gazi pri kiu estas malmulta historia informaro kaj ĝenerale verkita tre multe longe post lia morto. Lia titolo aŭ nomo, Daniŝmend (دانشمند) signifas "saĝulo" aŭ "kiu serĉas sciaron" en persa. (eo)
- Die Dynastie der Danischmenden, auch Danischmendiden (türkisch دانشمند, heute Danişmentliler), war ein turkmenisches Herrscherhaus in Anatolien im 11. und 12. Jahrhundert. Sie waren die Hauptrivalen des Sultanats Rum. Der Danischmenden-Staat war ein Gazi-Staat, eine Söldner-/Krieger-Diktatur, und keine Monarchie wie ihre seldschukischen Nachbarn. Im Danishmendname, einem Epos über Danischmend Ghazi, wird Battal Ghazi, der im 9. Jahrhundert gegen Byzanz kämpfte und dessen Taten im beschrieben wurden, als Ahnherr der Danischmenden bezeichnet. (de)
- The Danishmendids or Danishmends (Persian: دودمان دانشمند; Turkish: Dânişmendliler) was a Turkish beylik that ruled in north-central and eastern Anatolia from 1071/1075 to 1178. The dynasty centered originally around Sivas, Tokat, and Niksar in central-northeastern Anatolia, they extended as far west as Ankara and Kastamonu for a time, and as far south as Malatya, which they captured in 1103. In early 12th century, Danishmends were rivals of the Seljuk Sultanate of Rum, which controlled much of the territory surrounding the Danishmend lands, and they fought extensively against the Crusaders. The dynasty was established by Danishmend Gazi for whom historical information is rather scarce and was generally written long after his death. His title or name, Dānishmand (دانشمند) means "wise man" or "one who searches for knowledge" in Persian. (en)
- La dinastía de los Danishmend o Danisméndidas fue un linaje turcomano que dominó Anatolia oriental entre los siglos XI y XII. Fueron los principales rivales de los selyúcidas del Sultanato de Rüm. La dinastía fue establecida por un hombre de nombre desconocido, que en lengua persa tenía el título de danishmend, un término que hacía referencia a un hombre con educación. Formó un estado mercenario (dedicado a las razzias), en lugar de una monarquía al estilo de sus vecinos selyúcidas. Se instalaron en Anatolia tras la batalla de Manzikert (1071), en la que los selyúcidas derrotaron al Imperio bizantino y se hicieron con casi toda Anatolia. Los danisméndidas dominaban el territorio entre Sivas y Melitene (Malatya). En 1097, el selyúcida Kilij Arslan I luchó contra ellos en Melitene, y en su ausencia los cruzados tomaron la capital selyúcida de Nicea; entonces, selyúcidas y danisméndidas se aliaron contra los cruzados, pero fueron derrotados en la batalla de Dorilea (Dorylaeum). En 1100, Ghazi ibn Danishmend, el hijo de Danishmend, capturó a Bohemundo I de Antioquía, que estuvo cautivo hasta 1103. La alianza entre selyúcidas y danisméndidas derrotó también a la cruzada de 1101. Pero después de esta, Kilij Arslan estableció su capital en Iconio (Konya) y siguió luchando contra los danisméndidas. En 1130, Bohemundo II de Antioquía murió luchando contra el emir danismend Gumushtugin, al acudir en ayuda del reino armenio de Cilicia. Gumushtugin murió en 1134; y su sucesor Muhammad fue muy débil, por lo que el estado danisméndida declinó, para caer años después en poder de los selyúcidas. En 1155 Kilij Arslan II atacó a Yaghi-Basan, que buscó apoyo en Nur al-Din, el emir de Mosul. Nur al-Din tomó Sivas en 1173. Los danisméndidas fueron finalmente derrotados y absorbidos por los selyúcidas hacia 1178, tras la victoria de estos sobre los bizantinos en la batalla de Miriocéfalo (1176). (es)
- Danishmendiarrek (persieraz: سلسله دانشمند, turkieraz: Danişmentliler) turkiar bat eratu zuten erdialdeko eta ekialdeko Anatolian 1104 eta 1178 artean. Hasieran, dinastia , eta hirien artean oinarritu zen erdialdeko Anatolian; gero mendebalderantz jo zuten Ankara eta eta hegoalderantz Malatyaraino (1103an hartu zutena). XII. mendearen hasieran, Rûmgo Sultanerria bere arerio nagusia izan zen eta gurutzatuak ere borrokatu zuten. (Dānishmand -دانشمند- persieraz "jakintsu" esan nahi du) dinastia eratu zuen baina ez dago bere bizitzari buruzko zehatzik. Hona hemen agintarien zerrenda: (eu)
- Les Danichmendides ou Danishmendites forment une dynastie turque convertie à l'islam, qui a régné aux XIe et XIIe siècles, sur une partie de l'Anatolie, au moment des premières invasions turques par les Grands Seldjoukides après la défaite des Byzantins à la Bataille de Manzikert contre le Seldjoukide Alp Arslan. Cette dynastie laisse ensuite la place aux Seldjoukides de Roum. (fr)
- Danishmend adalah dinasti yang menguasai Anatolia bagian timur dan utara-tengah pada abad ke-11 dan abad ke-12. Pusat kekuatan mereka berada di sekitar , dan di Anatolia, dan meluas ke arah barat yaitu ke Ankara dan . Nantinya mereka juga memperluas ke selatan dengan merebut Malatya tahun 1103. Pada awal abad ke-12, Danismend sekuat dengan Seljuk yang basisnya di Konya dan merupakan saingan utama mereka. Mereka juga memberikan perlawanan kuat terhadap tentara salib. (in)
- 다니슈멘드(튀르키예어: Danişmend) 또는 다니슈멘드 베이국(Danişmendli Beyliği)은 11세기에서 12세기 사이 아나톨리아 동북지방을 다스린 국가이다. 12세기 초 다니슈멘드는 룸 술탄국과 경쟁했으며 십자군과도 전쟁을 벌였다. 이 국가는 다니슈멘드 가지가 창설했다고 알려져 있는데 다니슈멘드 가지에 대하여는 별로 기록이 없다. 1071년 비잔티움 제국이 셀주크 투르크에게 결정적으로 참패한 만지케르트 전투이후 다니슈멘드는 점차 입지를 강화하여 다니슈멘드 가지는 1086년 스스로 왕조를 창건하였다. 1100년 다니슈멘드의 아들 귀미쉬티긴 가지는 타란토의 보에몽을 사로잡았고 3년후에 놓아주었다. 1116년 귀미쉬티긴 가지는 마수드가 셀주크 술탄이 되는 것을 도와주고 마수드의 경쟁자들에게서 말라티아·앙카라 등 영토를 빼앗았다). 1130년에는 보에몽 2세가 다니슈멘드와의 전투에서 사망하였다. 1134년에는 셀주크 투르크의 술탄 산자르는 다니슈멘드에게 '말리크'(malik：왕)라는 칭호를 주었다. 그해 귀미쉬티긴 가지도 죽고 그의 아들 메메드가 뒤를 어어 말리크가 되었다. 1142년 메메드가 죽자), 그의 형제와 아들은 다니슈멘드의 영토를 3개로 분할하여 하나씩 나누어가졌다. 셀주크 투르크의 술탄 는 1155년 다니슈멘드의 영토를 침략했으나 모술의 누르 앗 딘이 다니슈멘드를 도와 이 침략을 막아냈다. 그러나 1174년 누르 앗 딘이 죽자 킬리지는 다시한 번 영토를 침입했고 결국 1178년에 다니슈멘드 왕조는 셀주크 투르크에 병합되어 막을 내렸다. (ko)
- ダニシュメンド朝（ダーニシュマンド朝、トルコ語：Dânişmendliler）はオグズ系トゥルクマーンによりアナトリア半島の中部および北東部に建てられたセルジューク朝系アタベク政権であり、11世紀後半から12世紀後半まで存在した。スィヴァス（Sivas）を首都とし、トカット（Tokat）や（Niksar）などを当初は支配した。やがて西はアンカラ、北はカスタモヌ（Kastamonu）、南はマラティヤ（Malatya）へと領土を伸ばした。11世紀末から12世紀初頭、ダニシュメンド朝は周囲を取り囲むルーム・セルジューク朝と激しく争ったほか、西方からやってきてシリア地方を支配した十字軍とも戦っている。 (ja)
- I Danishmendidi (Turco Danişmendli Beyliği; in persiano دانِشمَندیان, "dānišmendyān"), furono una dinastia turcomanna che regnò nel centro-nord e nell'est dell'Anatolia nei secoli XI e XII.Essi si concentrarono originariamente attorno a Sebastea, Tokat e Neocaesarea in Ponto nella zona centro-nordorientale dell'Anatolia, arrivando ad ovest fino ad Ankara e, per un periodo, Kastamonu e a sud fino a Malatya, che conquistarono nel 1103.All'inizio del XII secolo i Danishmendidi erano rivali del selgiuchide Sultanato di Iconio, che controllava la maggior parte del territorio attorno alle terre danishmendidi, inoltre essi combatterono i Crociati. (it)
- Daniszmendydzi (albo Daniszmenidzi, Daniszmendzi) – dynastia pochodzenia turkmeńskiego rządząca w centralnej i północnej Anatolii w takich miastach jak Sivas, Malatya, Kayseri i Kastamonu, od r. ok. 1071 do 1178. Pierwsze wiadomości o eponimicznym założycielu dynastii, Daniszmendzie Ghazim (przed 1086–1104), pochodzą z okresu po roku 1086, kiedy po śmierci pierwszego sułtana Rum Anatolia znalazła się w stanie anarchii. Nazwa „Daniszmend” nie jest imieniem własnym, lecz perskim określeniem uczonego. Nazwa „ghazi” z kolei to określenie na wojownika świętej wojny. Pochodzenie pierwszego Daniszmendydy jest niejasne, częściowo z powodu legendarnej sławy jaką zaczął się cieszyć po śmierci, którą utrwalił poświęcony mu epos „” (ok. 1245 r.). Przypisywano mu nawet wywodzenie się od Arsacydów, najprawdopodobniej był jednak Turkmenem, który pojawił się w Anatolii po bitwie pod Manzikertem. Okres pomiędzy śmiercią Sulajmana a powrotem z niewoli u Wielkich Seldżuków w roku 1092 jego syna Kilidż Arslana Daniszmend wykorzystał na zbudowanie własnego państwa. Następnie musiał walczyć z Kilidż Arslanem, jednak kiedy na teren Azji Mniejszej wkroczyła I wyprawa krzyżowa władcy ci sprzymierzyli się ze sobą i wspólnie walczyli przeciwko krzyżowcom w przegranej bitwie pod Doryleum. W roku 1100 Daniszmend wziął do niewoli jednego z przywódców I krucjaty, Boemunda z Tarentu, a w roku 1101 wspólnie z Kilidż Arslanem pokonał wyprawy posiłkowe do Ziemi Świętej. Te czyny zapewniły mu sławę. W roku 1102 udało mu się zdobyć Malatyę. W roku 1103 wypuścił Boemunda za znacznym okupem i zawarł z nim sojusz przeciwko Kilidż Arslanowi i Bizancjum, do którego realizacji jednak nie doszło, gdyż w roku 1104 Daniszmend zmarł. Jeszcze w tym samym roku Kilidż Arslan odbił Malatyę. W roku 1107 sułtan Rum zginął w bitwie z Wielkim Seldżukami i w państwie wybuchły walki o władzę pomiędzy jego synami. Następca Daniszmendy, (1104–1134), wykorzystał tę sytuację do osadzenia w roku 1116 na tronie Rum swojego kandydata, , i sprowadzenia go do roli wasala. Ponadto odbił on Malatyę i zdobył Ankarę, Kayseri i Kastamonu. W roku 1130 wezwał go na pomoc przeciwko najazdowi księcia Antiochii Boemunda II władca Małej Armenii . Kumusztakin pokonał i zabił Boemunda, a jego głowę przesłał kalifowi. W roku 1133 odbił on Kastamonu, które rok wcześniej zajął cesarz bizantyjski Jan II Komnen. W związku z tymi zwycięstwami nad chrześcijanami kalif w porozumieniu z sułtanem Wielkich Seldżuków Sandżarem obdarował go tytułem malika (króla), jednak przyjął go dopiero jego syn, Muhammad (1134–1142), ponieważ w roku 1134 Kumusztakin zmarł. Panowanie Muhammada było naznaczone walkami z Bizancjum, które z miernym powodzeniem starało się odzyskać terytoria zajęte przez Daniszmendydów. Po śmierci Muhammada w roku 1142 państwo zostało podzielone pomiędzy jego dwóch braci, Jaghi Sijana (1142–1164) w Sivasie i Ismaila (1142–1152) w Malatyi i Elbistanie wraz z synem Zu an-Nunem (1142–1174) w Kayseri. Po śmierci Jaghi Sijana sułtan Rum Kilidż Arslan II ponawiał interwencje w sprawy Daniszmendydów z Sivasu i Kayseri i ostatecznie przedsięwziął inwazję na ich terytorium. Chwilowo powstrzymała go wojskowa interwencja na rzecz Daniszmendydów teścia Zu an-Nuna Nur ad-Dina w roku 1173, lecz już w roku następnym Nur ad-Din zmarł, co Kilidż Arslan wykorzystał do zajęcia Sivasu i zabicia Zu an-Nuna. W roku 1175 na korzyść Daniszmendydów interweniował cesarz bizantyjski Manuel I Komnen, jednak sułtan Rum pokonał go w roku 1176 w bitwie pod Myriokefalon. Dzięki temu w roku 1178 mógł on zająć terytoria Daniszmendydów z Malatyi, kończąc tym samym dzieje dynastii. Pozostali przy życiu Daniszmendydzi przeszli na służbę Seldżuków. (pl)
- Danishmenderna var en oghuzerturkisk dynasti som styrde i norra, centrala och östra Anatolien under 1000- och 1100-talet. Dynastin var ursprungligen centrerad runt Sivas, Tokat och i central-nordöstra Anatolien. Under en tid sträckte sig deras välde så långt västerut som Ankara och , och söderut till Malatya, som de erövrade år 1103. Under första delen av 1100-talet utgjorde danishmenderna ett hot mot , som kontrollerade en stor del av territorierna runt danishmendernas land, och de låg i omfattande strider med Korsfararna. Den här artikeln är helt eller delvis baserad på material från engelskspråkiga Wikipedia, Danishmends, 28 november 2013. (sv)
- Emirado Danismendida foi um Estado islâmico no norte da Capadócia, na Anatólia, fundado por Danismende Gazi no último quarto do século XI e que existiu até 1178, quando o último emir, (r. 1075–1078), foi derrotado e o emirado conquistado pelo Sultanato de Rum dos turcos seljúcidas. Teve como capital Sivas e então Neocesareia. (pt)
- Данышмендиды (тур. Danişmendliler) — династия в Восточной Анатолии, основанная Данышмендом Гази после битвы при Манцикерте (не позднее 1097 года) и уничтоженная сельджуками в 1176 году. В 1134 году багдадский халиф аль-Мустаршид даровал Данышмендидам титул малик. (ru)
- 達尼什曼德王朝（波斯語：سلسله دانشمند；土耳其語：Danişmentliler）是一個於1071/1075年至1178年間統治安納托利亞東北部的安纳托利亚侯国政權。 王朝的勢力範圍主要位於錫瓦斯、托卡特和尼克薩爾一帶，全盛時期的疆域一度往西擴張至安卡拉與卡斯塔莫努，並向南延伸到馬拉蒂亞等地區，當時的塞爾柱王朝旁支魯姆蘇丹國據有達尼什曼德王朝周圍的大部分土地，是達尼什曼德王朝於安納托利亞地區的主要競爭對手，除此之外，兩國皆為十字軍東征時期對抗十字軍的伊斯蘭武裝力量之一。 該王朝是由達尼什曼德加齊所建立，有關王朝創始者生平的紀錄極為稀少，且大多是於達尼什曼德加齊逝世許久後才寫下的歷史文獻。他的頭銜或名字達尼什曼德在波斯語中意為「智者」或「追尋知識之人」。 (zh)
- Данішмендіди (тур. Danişmendliler) — туркменська династія у Східній Анатолії, заснована 1071 року Данішмендом Газі після битви при Манцикерті та знищена сельджуками 1176 року. 1134 багдадський халіф аль-Мустаршид подарував Данішмендідам титул малік. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- الدانشمنديون هي عائلة تركمانية حكمت في المناطق الشمالية والشرقية للأناضول في القرن الحادي عشر والثاني عشر. وتمركزوا بشكل أساسي حول سيفاس وتوكات ونيكسار، ثم امتدوا غرباً حتى وصلوا أنقرة وكاستامونو وجنوباً حتى ملطية. وقد كان الدانشمنديون في تنافس مع سلاجقة الروم والذين سيطروا على أراضي كثيرة كانت تحيط بهم. كما قاموا بحروب واسعة النطاق ضد الصليبيين. (ar)
- La dinastia danixmendita o danixmèndida o dels danixmèndides o danixmendites fou una família de governants dels oghuz turcmans que van establir un beilicat o emirat centrat a Sivas, Tokat i Niksar, a l'Àsia Menor, al final del segle xi i fins al segle xii. (ca)
- Die Dynastie der Danischmenden, auch Danischmendiden (türkisch دانشمند, heute Danişmentliler), war ein turkmenisches Herrscherhaus in Anatolien im 11. und 12. Jahrhundert. Sie waren die Hauptrivalen des Sultanats Rum. Der Danischmenden-Staat war ein Gazi-Staat, eine Söldner-/Krieger-Diktatur, und keine Monarchie wie ihre seldschukischen Nachbarn. Im Danishmendname, einem Epos über Danischmend Ghazi, wird Battal Ghazi, der im 9. Jahrhundert gegen Byzanz kämpfte und dessen Taten im beschrieben wurden, als Ahnherr der Danischmenden bezeichnet. (de)
- Danishmendiarrek (persieraz: سلسله دانشمند, turkieraz: Danişmentliler) turkiar bat eratu zuten erdialdeko eta ekialdeko Anatolian 1104 eta 1178 artean. Hasieran, dinastia , eta hirien artean oinarritu zen erdialdeko Anatolian; gero mendebalderantz jo zuten Ankara eta eta hegoalderantz Malatyaraino (1103an hartu zutena). XII. mendearen hasieran, Rûmgo Sultanerria bere arerio nagusia izan zen eta gurutzatuak ere borrokatu zuten. (Dānishmand -دانشمند- persieraz "jakintsu" esan nahi du) dinastia eratu zuen baina ez dago bere bizitzari buruzko zehatzik. Hona hemen agintarien zerrenda: (eu)
- Les Danichmendides ou Danishmendites forment une dynastie turque convertie à l'islam, qui a régné aux XIe et XIIe siècles, sur une partie de l'Anatolie, au moment des premières invasions turques par les Grands Seldjoukides après la défaite des Byzantins à la Bataille de Manzikert contre le Seldjoukide Alp Arslan. Cette dynastie laisse ensuite la place aux Seldjoukides de Roum. (fr)
- Danishmend adalah dinasti yang menguasai Anatolia bagian timur dan utara-tengah pada abad ke-11 dan abad ke-12. Pusat kekuatan mereka berada di sekitar , dan di Anatolia, dan meluas ke arah barat yaitu ke Ankara dan . Nantinya mereka juga memperluas ke selatan dengan merebut Malatya tahun 1103. Pada awal abad ke-12, Danismend sekuat dengan Seljuk yang basisnya di Konya dan merupakan saingan utama mereka. Mereka juga memberikan perlawanan kuat terhadap tentara salib. (in)
- ダニシュメンド朝（ダーニシュマンド朝、トルコ語：Dânişmendliler）はオグズ系トゥルクマーンによりアナトリア半島の中部および北東部に建てられたセルジューク朝系アタベク政権であり、11世紀後半から12世紀後半まで存在した。スィヴァス（Sivas）を首都とし、トカット（Tokat）や（Niksar）などを当初は支配した。やがて西はアンカラ、北はカスタモヌ（Kastamonu）、南はマラティヤ（Malatya）へと領土を伸ばした。11世紀末から12世紀初頭、ダニシュメンド朝は周囲を取り囲むルーム・セルジューク朝と激しく争ったほか、西方からやってきてシリア地方を支配した十字軍とも戦っている。 (ja)
- I Danishmendidi (Turco Danişmendli Beyliği; in persiano دانِشمَندیان, "dānišmendyān"), furono una dinastia turcomanna che regnò nel centro-nord e nell'est dell'Anatolia nei secoli XI e XII.Essi si concentrarono originariamente attorno a Sebastea, Tokat e Neocaesarea in Ponto nella zona centro-nordorientale dell'Anatolia, arrivando ad ovest fino ad Ankara e, per un periodo, Kastamonu e a sud fino a Malatya, che conquistarono nel 1103.All'inizio del XII secolo i Danishmendidi erano rivali del selgiuchide Sultanato di Iconio, che controllava la maggior parte del territorio attorno alle terre danishmendidi, inoltre essi combatterono i Crociati. (it)
- Emirado Danismendida foi um Estado islâmico no norte da Capadócia, na Anatólia, fundado por Danismende Gazi no último quarto do século XI e que existiu até 1178, quando o último emir, (r. 1075–1078), foi derrotado e o emirado conquistado pelo Sultanato de Rum dos turcos seljúcidas. Teve como capital Sivas e então Neocesareia. (pt)
- Данышмендиды (тур. Danişmendliler) — династия в Восточной Анатолии, основанная Данышмендом Гази после битвы при Манцикерте (не позднее 1097 года) и уничтоженная сельджуками в 1176 году. В 1134 году багдадский халиф аль-Мустаршид даровал Данышмендидам титул малик. (ru)
- 達尼什曼德王朝（波斯語：سلسله دانشمند；土耳其語：Danişmentliler）是一個於1071/1075年至1178年間統治安納托利亞東北部的安纳托利亚侯国政權。 王朝的勢力範圍主要位於錫瓦斯、托卡特和尼克薩爾一帶，全盛時期的疆域一度往西擴張至安卡拉與卡斯塔莫努，並向南延伸到馬拉蒂亞等地區，當時的塞爾柱王朝旁支魯姆蘇丹國據有達尼什曼德王朝周圍的大部分土地，是達尼什曼德王朝於安納托利亞地區的主要競爭對手，除此之外，兩國皆為十字軍東征時期對抗十字軍的伊斯蘭武裝力量之一。 該王朝是由達尼什曼德加齊所建立，有關王朝創始者生平的紀錄極為稀少，且大多是於達尼什曼德加齊逝世許久後才寫下的歷史文獻。他的頭銜或名字達尼什曼德在波斯語中意為「智者」或「追尋知識之人」。 (zh)
- Данішмендіди (тур. Danişmendliler) — туркменська династія у Східній Анатолії, заснована 1071 року Данішмендом Газі після битви при Манцикерті та знищена сельджуками 1176 року. 1134 багдадський халіф аль-Мустаршид подарував Данішмендідам титул малік. (uk)
- Danišmendovci či také Danišmendové (persky سلسله دانشمند, turecky Danişmentliler) byla turecká dynastie oghuzského původu založená . Vládla severovýchodní a východní Anatolii od roku 1104 do 1178 spravovaná jako beylik Seldžucké říše. Ovládané území se původně soustředilo kolem měst Sivas, Tokat a ve střední a severovýchodní Anatolii, ale po krátký čas sahalo dál na západ až k Ankaře a Kastamonu a na jih až k Malatyi, kterou Danišmendovci obsadili roku 1103. Na počátku 12. století se Danišmendovci stali soupeři Rúmského sultanátu, který zaujímal velkou část Anatolie a obklopoval danišmendovské území. V té době se Danišmendovci účastnili také bojů s evropskými křižáky. Osud tureckého beyliku, který byl formálně podřízenén Seldžucké říši, zpečetili sami Seldžučtí Turci, když za druhé vlády (cs)
- Οι Ντανισμεντίδες ή Δανισμενδίδες (Τανισμάνιοι στις βυζαντινές πηγές) υπήρξαν τούρκικη δυναστεία που κυριάρχησε στην κεντρική και ανατολική Μικρά Ασία, κατά την περιόδο 1071-1178 μ.Χ. Ήταν χωρισμένη σε δύο μεγάλους κλάδους: της Σεβάστειας (1071-1174) και της Μελιτηνής (1142-1178). Ήταν οι πρώτοι που οργάνωσαν μουσουλμανικό κράτος στη Μικρά Ασία με την ονομασία «Ρουμ» (δηλαδή χώρα των Ρωμαίων) και κυριάρχησαν κατά διαστήματα και στις πόλεις: Καισάρεια της Καππαδοκίας και Κασταμονή του Πόντου. Ύστερα από πολυετείς συγκρούσεις με το Βυζάντιο και με τους Σελτζούκους του Ικονίου, υποτάχτηκαν το 1178 στους τελευταίους, που είχαν ηγέτη τον Κιλίτζ Αρσλάν Β'. (el)
- La dinastio de Daniŝmendidoj aŭ Daniŝmendoj (perse دودمان دانشمند, turke Danişmentliler) estis Tjurka "bejlik" princlando kiu regis en nord-centra kaj orienta Anatolio el 1071/1075 ĝis 1178. Tiu dinastio centriĝis origine ĉirkaŭ Sivas, Tokat, kaj Niksar en centra-nordorienta Anatolio, kaj etendiĝis tiom for okcidenten kiom ĝis Ankara kaj Kastamonu dum ioma tempo, kaj tiom for suden kiom ĝis Malatya, kion ili kaptis en 1103. Komence de la 12-a jarcento, la Daniŝmendidoj estis rivaloj de la Ruma sultanlando, kiu kontrolis multon de la teritorio ĉirkaŭ la terojn de la Daniŝmendidoj, kaj ili luktis aktive kontraŭ la Krucmilitistoj. (eo)
- The Danishmendids or Danishmends (Persian: دودمان دانشمند; Turkish: Dânişmendliler) was a Turkish beylik that ruled in north-central and eastern Anatolia from 1071/1075 to 1178. The dynasty centered originally around Sivas, Tokat, and Niksar in central-northeastern Anatolia, they extended as far west as Ankara and Kastamonu for a time, and as far south as Malatya, which they captured in 1103. In early 12th century, Danishmends were rivals of the Seljuk Sultanate of Rum, which controlled much of the territory surrounding the Danishmend lands, and they fought extensively against the Crusaders. (en)
- La dinastía de los Danishmend o Danisméndidas fue un linaje turcomano que dominó Anatolia oriental entre los siglos XI y XII. Fueron los principales rivales de los selyúcidas del Sultanato de Rüm. La dinastía fue establecida por un hombre de nombre desconocido, que en lengua persa tenía el título de danishmend, un término que hacía referencia a un hombre con educación. Formó un estado mercenario (dedicado a las razzias), en lugar de una monarquía al estilo de sus vecinos selyúcidas. Se instalaron en Anatolia tras la batalla de Manzikert (1071), en la que los selyúcidas derrotaron al Imperio bizantino y se hicieron con casi toda Anatolia. (es)
- 다니슈멘드(튀르키예어: Danişmend) 또는 다니슈멘드 베이국(Danişmendli Beyliği)은 11세기에서 12세기 사이 아나톨리아 동북지방을 다스린 국가이다. 12세기 초 다니슈멘드는 룸 술탄국과 경쟁했으며 십자군과도 전쟁을 벌였다. 이 국가는 다니슈멘드 가지가 창설했다고 알려져 있는데 다니슈멘드 가지에 대하여는 별로 기록이 없다. 1071년 비잔티움 제국이 셀주크 투르크에게 결정적으로 참패한 만지케르트 전투이후 다니슈멘드는 점차 입지를 강화하여 다니슈멘드 가지는 1086년 스스로 왕조를 창건하였다. 1100년 다니슈멘드의 아들 귀미쉬티긴 가지는 타란토의 보에몽을 사로잡았고 3년후에 놓아주었다. 1116년 귀미쉬티긴 가지는 마수드가 셀주크 술탄이 되는 것을 도와주고 마수드의 경쟁자들에게서 말라티아·앙카라 등 영토를 빼앗았다). 1130년에는 보에몽 2세가 다니슈멘드와의 전투에서 사망하였다. (ko)
- Daniszmendydzi (albo Daniszmenidzi, Daniszmendzi) – dynastia pochodzenia turkmeńskiego rządząca w centralnej i północnej Anatolii w takich miastach jak Sivas, Malatya, Kayseri i Kastamonu, od r. ok. 1071 do 1178. (pl)
- Danishmenderna var en oghuzerturkisk dynasti som styrde i norra, centrala och östra Anatolien under 1000- och 1100-talet. Dynastin var ursprungligen centrerad runt Sivas, Tokat och i central-nordöstra Anatolien. Under en tid sträckte sig deras välde så långt västerut som Ankara och , och söderut till Malatya, som de erövrade år 1103. Under första delen av 1100-talet utgjorde danishmenderna ett hot mot , som kontrollerade en stor del av territorierna runt danishmendernas land, och de låg i omfattande strider med Korsfararna. (sv)
|
