dbo:abstract
|
- Aznauri és un grau de noblesa de Geòrgia, associat antigament a la possessió d'hisendes i terres de gran extensió o en gran nombre. Eren una aristocràcia amb un gran poder com a conjunt però poc poder individualment. Dintre de la noblesa georgiana els aznauris ocupen el penúltim esgraó només seguit dels nobles de família. (ca)
- Οι Αζναούροι (γεωργ. აზნაური, ορθός πληθυντικός Αζναούρνοι, აზნაურნი, ή Αζναουρεμπί, აზნაურები) ήταν μια κάστα (τάξη) Γεωργιανών ευγενών. Η λέξη σχετίζεται με τη μεσαιωνική περσική λέξη āzāt-ān, που σημαίνει «ελεύθερος» ή «ευγενής» και υποδηλώνει την κατώτατη τάξη ευγενών σε επιγραφή του Βασιλιά Σαπώρη Α΄ (240-270 μ.Χ.). Αποτελεί το αντίστοιχο των των Αρμενίων. Στη γεωργιανή γλώσσα εμφανίζεται για πρώτη φορά στο (5ος αιώνας). Μεταγενέστερο χρονικό, αυτό του (11ος αιώνας), αποδίδει την προέλευση των αζναούρνων, αλλά και της λέξεως, στον ημιμυθικό Γεωργιανό ηγέτη (το –uri είναι συνηθισμένο γεωργιανό επίθεμα), του οποίου οι χίλιοι στρατιώτες λιποτάκτησαν και ονομάσθηκαν μετέπειτα «αζναούρ(ν)οι» από τον νικηφόρο αντίπαλο του Αζών, τον . Αυτή η ετυμολόγηση είναι αποδεδειγμένα ψευδής. Γεγονός είναι ότι οι αζναούρνοι εμφανίσθηκαν μετά τη διάδοση του φεουδαρχισμού στη Γεωργία (9ος-10ος αιώνας). Μια υψηλότερη διαστρωμάτωση ευγενών δημιουργήθηκε από τους αζναούρνους με την προσθήκη του τίτλου didebuli (εξελλην. Διδεβούλοι), δηλαδή ήταν οι αζναούρνοι που κατείχαν «ντιντέμπα», ένα υψηλό αξίωμα αυλικού. Αργότερα άρχισε να γίνεται μια πιο ξεκάθαρη διάκριση ανάμεσα σε έναν αζναούρο (όρος που σήμαινε πλέον έναν ανεξάρτητο ευγενή) και σε έναν ή έναν (πρίγκιπα της δυναστείας). Από τον 13ο αιώνα οι αζναούρνοι διεδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην πολιτική και εθνική ζωή της χώρας. Η εξάρτησή τους από τους ανώτερους αριστοκράτες ρυθμίσθηκε επίσημα με τον κώδικα νόμων του , που συντάχθηκε το 1705-1708, και με αυτό τον ρόλο συνέχισαν να έχουν ένα είδος χαλαρής εξουσίας σε μια γεωργιανή εκδοχή (batonq’moba) της φεουδαρχίας, ακόμα και μετά την προσάρτηση της Γεω��γίας από τη Ρωσική Αυτοκρατορία στις αρχές του 19ου αιώνα. Κατά τη δεκαετία του 1820 το στάτους των αζναούρνων εξισώθηκε με εκείνο των (άνευ τίτλου ευγενείας) ντβαργιάνστβο της Ρωσίας, και έτσι έχασαν πολλά από τα προνόμιά τους και καταργήθηκαν τα φέουδά τους. Ωστόσο, το 1850-1853 αναγνωρίσθηκαν και πάλι οι τίτλοι τους, εννοείται πάλι μέσα στο ρωσικό σύστημα ευγενείας. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να συνδεθούν οικονομικά και πολιτικά με τη Ρωσική Αυτοκρατορία. (el)
- Aznauri (Georgian: აზნაური, IPA: [ɑznɑuɾi]; pl. aznaurni, აზნაურნი, or aznaurebi, აზნაურები) was a class of Georgian nobility. The word derives from Middle Persian āznāvar, which, in turn, corresponds semantically to Middle Persian āzād and Avestan āzāta- ("nobility"). The term is related to Pahlavi āzāt-ān, "free" or "noble", who are listed as the lowest class of the free nobility in the Hajjiabad inscription of King Shapur I (240-270), and parallels to the azat of Armenia. It first appears in "The Martyrdom of Saint Shushanik", a 5th-century work of Georgian hagiographic literature. A later chronicle, that of Leonti Mroveli, derives "aznauri" from the semi-legendary ruler Azon (Georgian –uri is a common adjectival suffix), whose 1,000 soldiers defected him and were subsequently named aznauri by Azon’s victorious rival Parnavaz. This etymology is patently false. The stratification within the feudal aristocracy of Georgia, generically known as "aznauri", already became apparent in the 9th-10th century. A higher substratum began to be distinguished by adding the title of "didebuli", i.e., the aznauri who held "dideba", an especially high courtier office. Later in the Middle Ages, a clearer distinction was made between an aznauri (now dependent noble), and a tavadi and mtavari (dynastic prince); from the 15th century, the aznauri was considered a qma (literally, "vassal") of his lord, either secular or ecclesiastic. This form of dependence was later subjected to a formal regulation under Vakhtang VI’s Code of Laws which was codified between 1705 and 1708, and loosely governed a Georgian version of feudalism (batonq’moba) even after the Russian annexation of Georgia early in the 19th century. Subsequently, in the 1820s, the status of aznauri was equated to that of the (untitled) dvoryanstvo of Russia. (en)
- Aznauri (georgisch აზნაური, ɑznauri; pl. aznaurni, აზნაურნი / aznaurebi, აზნაურები) war eine Klasse georgischer Adliger; gewöhnlich ist sie vergleichbar dem Grafen, wobei der Titel ursprünglich auf alle Adligen angewandt und im Spätmittelalter immer mehr auf die Barone und die niederen Adligen beschränkt wurde. Der Begriff ist verwandt mit dem Mittelpersischen āzāt-ān, „frei“ oder „adlig“. Auf diese Weise wurden die niedersten Würdenträger in den Inschriften von von König Schapur I. (240–270) bezeichnet und es gibt Parallelen zu den „azat“ von Armenien. Erstmals erscheint der Begriff im Martyrium der Heiligen Schuschanik, einem hagiographischen Werk aus dem 5. Jahrhundert. Eine spätere Chronik von Leonti Mroweli führt den Begriff „aznauri“ zurück auf den halb-legendarischen Herrscher (das georg. –uri ist ein verbreitetes Adjektiv-Suffix), dessen 1.000 Soldaten ihn im Stich ließen und daraufhin von Azons siegreichen Rivalen Parnawas I. als „aznauri“ bezeichnet wurden. Diese Etymologie ist jedoch nachweislich falsch. Die Klassenunterschiede im georgischen Feudalen System, dass auch insgesamt als „aznauri“ bezeichnet wird, wurden im 9. und 10. Jahrhundert augenfällig. Eine höhere Klasse wurde durch den Titel „didebuli“ (in etwa: Aznauri, die das Amt des „dideba“ bei Hofe innehatten) abgegrenzt. Später im Mittelalter wurden noch deutlichere Grenzen gezogen zwischen aznauri (Abhängigen Adligen) und und mtavari (Fürsten der Dynastie); ab dem 15. Jahrhundert wurden die Aznauri als qma (wörtlich „Vasall“) angesprochen, sowohl als weltliche wie kirchliche Würdenträger. Diese Form der Abhängigkeit wurde im Gesetzeskodex von Wachtang VI. zwischen 1705 und 1708 kodifiziert und galt in bestimmten Umfang als batonq’moba sogar noch nach der russischen Annexion von Georgien Anfang des 19. Jahrhunderts. Um 1820 wurde der Status der Aznauri angepasst an den Status des russischen Dworjanstwo. (de)
- Aznauri (en georgiano: აზნაური, ɑznauri; pl. aznaurni, აზნაურნი, o aznaurebi, აზნაურები) era una clase de nobleza georgiana. El término está relacionado con el pahlaví āzāt-ān, 'libre' o 'noble', que figura como la clase más baja de nobleza libre en la inscripción de Hajjiabad del rey Sapor I (r. 240-270), y existe paralelo con el título de aza de Armenia. Aparece por primera vez en el , una obra del siglo V y la primera obra de literatura georgiana que ha sobrevivido, además de pertenecer a la literatura hagiográfica. Una crónica posterior, la de Leonti Mroveli, deriva 'aznauri' del gobernante semi-legendario (en georgiano –uri es un sufijo adjetival común), cuyos 1.000 soldados desertaron y posteriormente fueron denominados aznauri por el victorioso rival de Azon, Parnavaz. Pero esta etimología está considerada demostrablemente falsa. La estratificación dentro de la , genéricamente conocida como 'aznauri', ya se hizo evidente en los siglos IX-X. Un sustrato más alto comenzó a distinguirse agregando el título de 'didebuli', es decir, el aznauri que ocupaba 'dideba', un cargo especialmente cortesano. Más adelante en la Edad Media, se hizo una distinción más clara entre un aznauri (ahora un noble dependiente) y un tavadi y mtavari (príncipe dinástico). Desde el siglo XV, el aznauri era considerado un qma (literalmente, 'vasallo') de su señor, ya sea secular o eclesiástico. Esta forma de dependencia estuvo sometida más tarde a una regulación formal bajo el código de leyes de que fue codificado entre 1705 y 1708, y gobernó una versión georgiana del feudalismo (batonq’moba) incluso después de la anexión rusa de Georgia a principios del siglo XIX. Posteriormente, en la década de 1820, el estatus de aznauri se equiparó al del dvoryanstvo (sin título) de Rusia. (es)
- Aznauri in georgiano: აზნაური? pl. aznaurni, აზნაურნი, o aznaurebi, აზნაურები, era una classe nobiliare georgiana. Il termine deriva dal medio persiano āznāvar, che a sua volta corrisponde semanticamente al medio persiano āzād e all'avestico āzāta- ("nobiltà"). Il termine è legato al pahlavi , "libero" o "nobile", che è elencato come la classe più bassa della nobiltà libera nell'iscrizione Hajjiabad del re Sapore I (240-270), e parallelamente all'azat dell'Armenia. Appare per la prima volta nel "Martirio della santa regina Shushanik", un'opera di letteratura agiografica georgiana del V secolo. Un testo successivo, noto come Cronache georgiane, curato da , fa derivare "aznauri" dal sovrano semileggendario (il georgiano -uri è un suffisso aggettivale comune), i cui 1.000 soldati disertarono e furono poi chiamati aznauri dal rivale vittorioso di Azon, Farnabazo. Questa etimologia è palesemente falsa. La stratificazione all'interno dell', genericamente nota come "aznauri", divenne evidente già nel IX-X secolo. Si iniziò a distinguere un substrato più elevato aggiungendo il titolo di "didebuli", cioè gli aznauri che ricoprivano la "dideba", una carica cortigiana particolarmente elevata. Più tardi, nel Medioevo, si fece una distinzione più chiara tra un aznauri (ora nobile dipendente), e un e (principe dinastico); dal XV secolo, l'aznauri era considerato un qma (letteralmente, "vassallo") del suo signore, sia laico che ecclesiastico. Questa forma di dipendenza è stata poi sottoposta a una regolamentazione formale con il Codice delle leggi di Vakhtang VI, codificato tra il 1705 e il 1708, che ha regolato in modo flessibile una versione georgiana del feudalesimo (batonq'moba) anche dopo l' all'inizio del XIX secolo. Successivamente, negli anni Venti del XIX secolo, lo status di aznauri fu equiparato a quello dei dvoryanstvo (senza titolo) della Russia. (it)
- Азнау́ри (груз. აზნაური) — грузинский дворянский титул. (ru)
- Азнаурі — назва грузинської шляхти, відома з V сторіччя. Розрізнялися спадкові та служилі азнаурі, також розподілялися сюзереном на царських, князівських та церковних. В обмін на земельні володіння вони мали нести обов'язкову військову повинність. Після приєднання Грузії до Російської імперії азнаурі отримали права російських дворян. З середини XIX століття був знищений поділ азнаурі на категорії. (uk)
|
rdfs:comment
|
- Aznauri és un grau de noblesa de Geòrgia, associat antigament a la possessió d'hisendes i terres de gran extensió o en gran nombre. Eren una aristocràcia amb un gran poder com a conjunt però poc poder individualment. Dintre de la noblesa georgiana els aznauris ocupen el penúltim esgraó només seguit dels nobles de família. (ca)
- Азнау́ри (груз. აზნაური) — грузинский дворянский титул. (ru)
- Азнаурі — назва грузинської шляхти, відома з V сторіччя. Розрізнялися спадкові та служилі азнаурі, також розподілялися сюзереном на царських, князівських та церковних. В обмін на земельні володіння вони мали нести обов'язкову військову повинність. Після приєднання Грузії до Російської імперії азнаурі отримали права російських дворян. З середини XIX століття був знищений поділ азнаурі на категорії. (uk)
- Οι Αζναούροι (γεωργ. აზნაური, ορθός πληθυντικός Αζναούρνοι, აზნაურნი, ή Αζναουρεμπί, აზნაურები) ήταν μια κάστα (τάξη) Γεωργιανών ευγενών. Η λέξη σχετίζεται με τη μεσαιωνική περσική λέξη āzāt-ān, που σημαίνει «ελεύθερος» ή «ευγενής» και υποδηλώνει την κατώτατη τάξη ευγενών σε επιγραφή του Βασιλιά Σαπώρη Α΄ (240-270 μ.Χ.). Αποτελεί το αντίστοιχο των των Αρμενίων. Στη γεωργιανή γλώσσα εμφανίζεται για πρώτη φορά στο (5ος αιώνας). Μεταγενέστερο χρονικό, αυτό του (11ος αιώνας), αποδίδει την προέλευση των αζναούρνων, αλλά και της λέξεως, στον ημιμυθικό Γεωργιανό ηγέτη (το –uri είναι συνηθισμένο γεωργιανό επίθεμα), του οποίου οι χίλιοι στρατιώτες λιποτάκτησαν και ονομάσθηκαν μετέπειτα «αζναούρ(ν)οι» από τον νικηφόρο αντίπαλο του Αζών, τον . Αυτή η ετυμολόγηση είναι αποδεδειγμένα ψευδής. (el)
- Aznauri (Georgian: აზნაური, IPA: [ɑznɑuɾi]; pl. aznaurni, აზნაურნი, or aznaurebi, აზნაურები) was a class of Georgian nobility. The word derives from Middle Persian āznāvar, which, in turn, corresponds semantically to Middle Persian āzād and Avestan āzāta- ("nobility"). The term is related to Pahlavi āzāt-ān, "free" or "noble", who are listed as the lowest class of the free nobility in the Hajjiabad inscription of King Shapur I (240-270), and parallels to the azat of Armenia. It first appears in "The Martyrdom of Saint Shushanik", a 5th-century work of Georgian hagiographic literature. A later chronicle, that of Leonti Mroveli, derives "aznauri" from the semi-legendary ruler Azon (Georgian –uri is a common adjectival suffix), whose 1,000 soldiers defected him and were subsequently named azn (en)
- Aznauri (georgisch აზნაური, ɑznauri; pl. aznaurni, აზნაურნი / aznaurebi, აზნაურები) war eine Klasse georgischer Adliger; gewöhnlich ist sie vergleichbar dem Grafen, wobei der Titel ursprünglich auf alle Adligen angewandt und im Spätmittelalter immer mehr auf die Barone und die niederen Adligen beschränkt wurde. (de)
- Aznauri (en georgiano: აზნაური, ɑznauri; pl. aznaurni, აზნაურნი, o aznaurebi, აზნაურები) era una clase de nobleza georgiana. El término está relacionado con el pahlaví āzāt-ān, 'libre' o 'noble', que figura como la clase más baja de nobleza libre en la inscripción de Hajjiabad del rey Sapor I (r. 240-270), y existe paralelo con el título de aza de Armenia. (es)
- Aznauri in georgiano: აზნაური? pl. aznaurni, აზნაურნი, o aznaurebi, აზნაურები, era una classe nobiliare georgiana. Il termine deriva dal medio persiano āznāvar, che a sua volta corrisponde semanticamente al medio persiano āzād e all'avestico āzāta- ("nobiltà"). Il termine è legato al pahlavi , "libero" o "nobile", che è elencato come la classe più bassa della nobiltà libera nell'iscrizione Hajjiabad del re Sapore I (240-270), e parallelamente all'azat dell'Armenia. Appare per la prima volta nel "Martirio della santa regina Shushanik", un'opera di letteratura agiografica georgiana del V secolo. Un testo successivo, noto come Cronache georgiane, curato da , fa derivare "aznauri" dal sovrano semileggendario (il georgiano -uri è un suffisso aggettivale comune), i cui 1.000 soldati disertarono (it)
|