Najbli�si s�awni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach � wyra�ona liczba ogniw w �a�cuchu, w kt�rym ka�da nast�pna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub ma��onkiem poprzedniej;
wersja pe�na (przy op�aconym abonamenice) pokazuje wykres powi�zania; w wersji darmowej klikni�cie prowadzi do strony o danej osobie.

1. CIEMNIEWSKI Andrzej (2 po�. XVIII w.) pose� na sejm grodzie�ski 3�
2. CHRANICKI Jan August (1831-1902) powstaniec 4�
3. DOBRSKI Ludwik (1749-1810) pu�kownik 4�
4. LUBIENIECKI Jan Pawe� (po 1665- przed 1711) genera�-adiutant, chor��y nowogrodzki 5�
5. KICI�SKI Pius (1752-1828) senator-kasztelan Kr�lestwa Polskiego 6�
6. CHOM�TOWSKI Micha� (zm. 1794) wojskowy 6�
7. OK�CKI Antoni Onufry (1729-1793) biskup che�mski, pozna�ski, kanclerz 6�
8. KARCZEWSKI Micha� (ok. 1715-1782) podkomorzy, dzia�acz sejmikowy 6�
9. KARCZEWSKI J�zef (zm. 1793) dzia�acz konfederacji barskiej, pose� 6�
10. MOKRONOWSKI Wojciech (ok. 1605-1679) kasztelan rawski 6�
11. HORLEMES Augustyn (XVII w.) kupiec 6�
12. KARCZEWSKI Stanis�aw (ok. 1745- przed 1783) marsza�ek ziemi czerskiej 7�
13. STRASZEWSKI Micha� Franciszek (1786-1820) kapitan szwole�er�w, asesor Komisji W�o�cia�skiej 7�
14. KICI�SKI Bruno Dionizy (1794-1844) poeta, t�umacz, dziennikarz 7�
15. OK�CKI W�adys�aw Grzegorz (1840-1918) prawnik-romanista, profesor, wydawca 7�
16. GRZYBOWSKI Miko�aj (zm. po 1590) podkomorzy warszawski 7�
17. GRZYBOWSKI Teofil (zm. po 1676) starosta grodzie�ski 7�
18. BERNATOWICZ Feliks Aleksander (1786-1836) powie�ciopisarz 7�
19. LIPSKI Jacek (1799-1872) konstruktor hutniczy 7�
20. NIEMIRYCZ Stefan (przed 1630-1684) wojewoda kijowski 7�

Uwagi

• Polski S�ownik Biograficzny t. 4 str. 188: psb.3539.1
  Rafa� Gerber, Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808-1831. S�ownik biograficzny (str. 33): Czapski J�zef Napoleon, Wydzia� Prawa i Administracji
  Syn Wojciecha, pporucznika artylerii w powstaniu ko�ciuszkowskim, p�niej majora wojska polskiego, i Rozalii z Ciemniewskich. Urodzony w Mierzanowie w woj. p�ockim. Absolwent liceum Pijar�w w Warszawie, student Wydzia�u Prawa Uniw. Warsz., cz�onek l� maso�skich „Rycerze Gwiazdy” i „Bracia Zjednoczeni” w 1821. W 1826 wst�pi� ochotniczo do armii, uko�czy� Szko�� Podchor��ych Kawalerii i w randze porucznika 1 P. U�an�w wzi�� udzia� w kampanii 1830/31. Odznaczony Krzy�em Virtuti Militari za bitw� pod Liwcem, zosta� nast�pnie przydzielony do Sztabu wodza naczelnego. Od 1832 przebywa� na emigracji we Francji. Odrzuci� propozycj� wst�pienia do armii belgijskiej i znalaz� si� w Zak�adzie w Besan�on, gdzie wst�pi� do lo�y maso�skiej „Pers�v�rance-Esp�rance”. Od 1834 cz�onek TDP w Angouleme. Potem kolejno mieszka� w Cognac (1837), Bordeaux (1839), Lille (1842), Wersalu (1843) i Pary�u (1844-1845). W 1846 za przyk�adem przyjaciela Teofila Wi�niowskiego przyby� jako emisariusz do kraju, zosta� jednak w drodze powrotnej aresztowany przez w�adze pruskie i osadzony w Moabicie. Przypadkowo uwolniony, wyjecha� do Francji. Powr�ci� do Wielkopolski w 1848 i wzi�� udzia� w powstaniu, dowodz�c szwadronem jazdy w oddziale p�k. Floriana Dobrowolskiego. Ci�ko ranny pod Ksi��em po brawurowej szar�y na 6-krotnie liczniejsze oddzia�y przeciwnika. Po powrocie do Francji pracowa� jako zecer w drukami polskiej w Pary�u. W 1856 zarzucono mu dzia�anie na szkod� TDP, do s�du bratniego jednak go nie pozwano. Zwolennik Mieros�awskiego, w 1860-1862 wyk�ada� musztr� i taktyk� kawalerii na kursach wojskowych, a p�niej w Polskiej Szkole Wojskowej w Cuneo i w Genui, gdzie zaprzyja�ni� si� z Langiewiczem. W dow�d uznania uczniowie szko�y ofiarowali mu adres dzi�kczynny i szabl� honorow�. By� autorem Regulaminu kawalerii, wadanego w 1846 w Pary�u. Po wybuchu powstania styczniowego Centralny Komitet Narodowy mianowa� go pu�kownikiem i naczelnikiem wojennym woj. lubelskiego i krakowskiego, ale nag�a choroba zatrzyma�a go we Wroc�awiu. Do Kr�lestwa przyby� wraz z dwoma synami w marcu 1863. Wbrew stanowisku Mieros�awskiego podporz�dkowa� si� dyktatorowi powstania, Langiewiczowi, kt�ry mianowa� go gen. bryg. i dow�dc� kawalerii w swoim korpusie. Walczy� m. in. pod Chrobrzem, ale przed bitw� pod Grochowiskami opu�ci� oddzia� Langiewicza ze znaczn� cz�ci� jazdy. Po przekroczeniu granicy zosta� uwi�ziony przez Austriak�w w Brodach. St�d zbieg� przez Szwajcari� do Francji. Obj�� tam funkcj� prezesa Komitetu By�ych Wojskowych Polskich. W 1870 by� cz�onkiem Komisji Tymcz. Emigracji Pol. W sierpniu tego� roku wst�pi� ochotniczo jako szeregowiec do Gwardii Narodowej Pary�a, odmawiaj�c przyj�cia stopnia oficerskiego. Po wojnie by� wiceprezesem komisji po�rednicz�cej mi�dzy krajem a emigracj� w sprawach powrotu emigrant�w do kraju. W 1874, po uzyskaniu zgody na zamieszkanie w Galicji, osiad� w Zboiskach pod Dukl�. P�niej przeni�s� si� do Krakowa, gdzie zmar� w n�dzy w Zak�adzie Opieku�czym Helcl�w.
  Robert Bielecki, S�ownik biograficzny oficer�w powstania listopadowego: CZAPSKI J�zef - Uko�czy� liceum pijar�w w Warszawie, nast�pnie student Wydzia�u Prawa UW. 1824 wszed� do s�u�by. W powstaniu wachm. 6 psk., 8.6.31 ppor., nale�a� do korpusu Gie�guda, przeszed� 15.7.31 z Rohlandem do Prus. Przyby� do Francji 2.32 i nale�a� pocz�tkowo do zak�adu w Besan�on, sk�d zosta� skierowany do Vesoul. 4.33 wzi�� udzia� w wyprawie frankfurckiej i przeszed� do Szwajcarii. Uzyska� zgod� na powr�t do Francji i 1834 osiad� w Angoulême. Tu 2.8.34 pot�pi� Czartoryskiego. Od 1834 cz�onek TDP. W�drowny ksi�garz, 1837 w Cognac, 1838 w Bordeaux, 1839 w Amiens, 1842 w Lille, 1843 w Wersalu, sk�d 10.43 przeni�s� si� do Pary�a. 1846 wys�any jako emisariusz do Wielkopolski, aresztowany przez w�adze pruskie i osadzony w Moabicie, wkr�tce zwolniony, wr�ci� do Francji. Wzi�� udzia� w wypadkach Wiosny Lud�w i walczy� w powstaniu wielkopolskim. Jako dow�dca szwadronu ci�ko ranny pod Ksi��em. Wr�ci� do Pary�a, gdzie pracowa� jako zecer w polskiej drukarni. 12.53 wyje�d�a� do Chaux-de-Fonds do Szwajcarii. 1860 prowadzi� wyk�ady z musztry i taktyki kawalerii na kursach zorganizowanych przez Mieros�awskiego. 1861 wyk�adowca w Polskiej Szkole Wojennej w Cuneo i Genui. Od 1862 cz�onek Stowarzyszenia Podatkowego i Zjednoczenia Emigracji Polskiej. Wzi�� udzia� w powstaniu styczniowym, mianowany p�kiem i naczelnikiem wojew�dztw lubelskiego i krakowskiego. Pocz�tkowo zwolennik Mieros�awskiego, potem Langiewicza, zosta� gen. i dow�dc� kawalerii w korpusie dyktatora. Bi� si� pod Chrobrzem i Grochowiskami. Aresztowany przez Austriak�w w Brodach podczas pr�by przedostania si� na Ru�, zbieg� i przez Szwajcari� wr�ci� do Francji. 1870 po wybuchu wojny francusko-pruskiej wszed� jako �o�. do gwardii nar. Nie wzi�� udzia�u w Komunie. 1874 uzyska� zgod� na powr�t do Galicji. Osiad� w Zboiskach k. Dukli, a potem w Krakowie. Zm. 12.5.1900 w Krakowie w zak�adzie Helcl�w, pochowany na cmentarzu Rakowickim w kwaterze Ra, w grobie Weteran�w.
  

• Mapa grob�w rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
• Kuzyni
• Nast�pny brat lub siostra
  
  
• Zwi�zek z M.J. Minakowskim