Πανέμορφο εξώφυλλο, γλώσσα ξεχασμένη που σε παρασύρει, όμορφα σκοτεινές ιστορίες ξεπηδούν απ' την ελληνική παράδοση. Μπράβο!Πανέμορφο εξώφυλλο, γλώσσα ξεχασμένη που σε παρασύρει, όμορφα σκοτεινές ��στορίες ξεπηδούν απ' την ελληνική παράδοση. Μπράβο!...more
An unexpectedly good example in the fantasy genre. The writing is fluent and the characters are well written, with a good amount of respect and care foAn unexpectedly good example in the fantasy genre. The writing is fluent and the characters are well written, with a good amount of respect and care for their idiosyncrasies and individuality, making them feel unique and not a random write-up as if throwing dice on paper. Each has its own motives, depth, and evolution as individuals. Avathar especially, with his snarky humor and attitude, is one of the writer’s strong points. The plot is another, able to demand your attention from the very first few pages, filled with action, drama, and even unexpected twists.
The only part that I didn’t like that much was the sectioned formatting between chapters, making me lose track of the story at points and finding some lack of information between sections of the story. On the other hand, it might have been a personal issue, for I read the book between long breaks from it, making it harder for me to get back to it easily with the way the chapters are separated and set up. Nonetheless, I would highly recommend it to fantasy fans....more
Εάν σας άρεσαν οι τηλεπτικές σειρές "10η εντολή" "Κόκκινος κύκλος" κτλ, με μία δόση όμως νουάρ και χρώματα των 80's, τότε θα το απολαύσετε.
Πρόκειται γΕάν σας άρεσαν οι τηλεπτικές σειρές "10η εντολή" "Κόκκινος κύκλος" κτλ, με μία δόση όμως νουάρ και χρώματα των 80's, τότε θα το απολαύσετε.
Πρόκειται για μία βουτιά στον υπόκοσμο με κοινωνικούς προβληματισμούς και την αναζήτηση της ταυτότητας του πρωταγωνιστή μέσα σε αυτόν. Θέλει να ανήκει κάπου κι επιλέγει αυτόν τον κύκλο, γιατί δεν του έχει μείνει τίποτε άλλο στη ζωή.
Τα flashbacks είναι συχνά, στην παιδική ηλικία, την εφηβεία του πρωταγωνιστή, με πολύ ομαλό τρόπο, αποκαλύπτοντας στοιχεία που δίνουν πάτημα στην πλοκή, αλλά προσδίδουν και μία νότα ανεμελιάς, αναπόλησης σε κάθε αναγνώστη που άνηκε σε αγορίστικη παρέα. Όλες οι παράτολμες περιπέτειες, η αλητεία, που ζήσαμε ως πιτσιρικάδες είναι εκεί μέσα, προκαλώντας μια εύθημη και αστεία αίσθηση, σε σημείο που έβαζα τα γέλια με τις ατάκες τους και όσα έκαναν/κάναμε.
Το θετικό στοιχείο που ξεχωρίζω τεχνικά είναι στη γραφή: Αδυνατείς να πεισθείς οτι το έχει γράψει γυναίκα. Είναι τόσο ανδρικές οι κουβέντες τους και οι περιγραφές, που ξεπερνά και άνδρες συγγραφείς σε ρεαλισμό και επινόηση.
Αρνητικό δε βρήκα, το τέλος είναι αυτό που αρμόζει στην ιστορία, με τη "λύτρωση" να δίνει μία συμβολική χροιά και να σε κάνει να αναρωτιέσαι εάν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Οι κύκλοι είναι κύκλοι όμως και πρέπει να κλείνουν.
Ο Γιώργος αγγίζει ένα θέμα υπό την οπτική γωνία του τρόμου που, σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό παλιότερα, ήταν 'φυσιολογικό' στις παιδικές μικροκοινωνίες. ΕΟ Γιώργος αγγίζει ένα θέμα υπό την οπτική γωνία του τρόμου που, σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό παλιότερα, ήταν 'φυσιολογικό' στις παιδικές μικροκοινωνίες. Ευτυχώς, στις μέρες μας, έχει εξαλειφθεί. Ίσως να εμφανίζεται πού και πού σε πολύ απομακρυσμένα χωριά, στην ασμίλευτη επαρχία, όπου και λαμβάνει χώρα το βιβλίο.
Το χάρηκα πολύ το βιβλίο αυτό, περισσότερο για τη γραφή που χρησιμοποιεί. Μύριζε επαρχία, περνούσε συναισθήματα, είχε την ατμόσφαιρα. Άπλωνε τα χαρτιά σωστά, έπλαθε τους χαρακτήρες, έμπαινε στο παρελθόν τους, μας εδινε την εικόνα ολοκληρωμένη και άρτια. Η κατάληξή τους και το τέλος είναι που προσωπικά θα τα ήθελα κάπως διαφορετικά, αλλά αυτό κάτι εντελώς υποκειμενικό και δε μειώνει σε καμία περίπτωση την αξία του βιβλίου, ή τον συγγραφέα, ή όσα εισέπραξα από αυτό....more
Μια πολυ ωραία ιστορία μυστηρίου- όσοι τη διαβάσετε και με έχετε διαβάσει θα καταλάβετε γιατί μου άρεσε τόσο πολύ -, που όσο ξεδιπλώνεται δίνει στοιχεΜια πολυ ωραία ιστορία μυστηρίου- όσοι τη διαβάσετε και με έχετε διαβάσει θα καταλάβετε γιατί μου άρεσε τόσο πολύ -, που όσο ξεδιπλώνεται δίνει στοιχεία για την τελική αποκάλυψη. Συμβολικη, αλληγορική, με μηνύματα κοινωνικά και ηθικά, κάθε όροφος σε αυτήν την πολυκατοικία έχει να δώσει κάτι.
Δε θα μπω σε τεχνικές λεπτομέρειες, δε χρειάζεται, όλα ήταν σωστά και είναι μια πολύ θετική εξέλιξη για τη συγγραφέα. Το μόνο που θα ήθελα σε προσω��ικό επίπεδο είναι ένα τσικ παραπάνω στο ύφος της γραφής, χρειαζόταν λίγη γλαφυρότητα παραπάνω. Με λυρισμό, θα πετούσα από την χαρά μου για αυτό το βιβλίο. Ίσως βέβαια να έπαιξε ρόλο ο περιορισμός της έκτασης, ώστε να παραμείνει το βιβλίο νουβέλα, και τα πλούσια στοιχεία της πλοκής να μην το επέτρεψαν, αφού χρειάζονται τον χώρο τους. Αλλά λειτουργεί και έτσι, ακόμη και για μένα, που είμαι λίγο αυστηρός :)
Το σίγουρο είναι πως διασκέδασα πολύ και το χάρηκα, ανακαλύπτοντας πως οι υποψιές μου επιβεβαιώθηκαν στο τέλος και πως η Μαρία έβγαλε μία τόσο ωραία δουλειά....more
Έχω αρχίσει να ανησυχώ πάρα πολύ πλέον με τη γυναίκα μου. Έως τώρα θαύμαζα την μαεστρία της να μπλέκει τα πράγματα, να σου μεταμορφώνει το μαύρο σ’ άσΈχω αρχίσει να ανησυχώ πάρα πολύ πλέον με τη γυναίκα μου. Έως τώρα θαύμαζα την μαεστρία της να μπλέκει τα πράγματα, να σου μεταμορφώνει το μαύρο σ’ άσπρο, αλλά, διαβάζοντας το 4, συνειδητοποιώ πως είναι επικίνδυνη. Εάν κάποτε θελήσει να μου την κάνει την κουτσουκέλα, ακόμη κι αν έχω ενδείξεις στα χέρια μου, θα καταφέρει να μου τα γυρίσει όλα τούμπα και να τα καλύψει!
Όπως και στα προηγούμενα βιβλία, οι αποκαλύψεις διαδέχονται η μία την άλλη, με όλα τα καλά να παρεμβάλλονται και να κρατούν την αγωνιά και την περιέργεια σε υψηλά επίπεδα. Όσα γνωρίζατε ανατρέπονται και ανοίγουν νέοι κύκλοι, νέοι ήρωες παίρνουν τα ηνία και οι παλιοί αγαπημένοι μάς οδηγούν σε νέες συγκινήσεις.
Αγαπημένη νέα χαρακτήρας είναι η Βερόνικα. Ήταν η πιο διασκεδαστική και η μεγαλύτερη έκπληξη ως χαρακτήρας, αν και είναι τρομακτικό για μένα να υπάρχει ένα κομμάτι της μέσα στη Μαρία! Ελπίζω πως μόνο θα τα γράφει όλα αυτά… Αλλά ελπίζω και ψάχνω όλο το σπίτι, μήπως και βρω εκείνη τη μαγική σκόνη που πήρε η Μέγκαν. Θέλω να πιστεύω πως αυτή η σκόνη είναι πραγματική, κάπου την έχει παραχώσει! ...more
Έχει περάσει καιρός που το διάβασα και δεν είχα βρει τον χρόνο να γράψω την άποψή μου, αλλά ακόμη θυμάμαι πόσο μου άρεσε η εισαγωγή στον κόσμο. Είχε τΈχει περάσει καιρός που το διάβασα και δεν είχα βρει τον χρόνο να γράψω την άποψή μου, αλλά ακόμη θυμάμαι πόσο μου άρεσε η εισαγωγή στον κόσμο. Είχε την απαιτούμενη ατμόσφαιρα και ρυθμό, είχε τα στοιχεία για το ξεκίνημα μιας ωραίας περιπέτειας. Η μύηση της τριάδας στη συνέχεια θα μπορούσε να έχει γίνει πιο γρήγορα και σε μικρότερη έκταση, κόβει λίγο το βιβλίο την ταχύτητα που είχε αναπτύξει, αλλά ύστερα κυλάει η πλοκή δίχως προβλήματα και οι χαρακτήρες αποκτούν τη φωνή τους. Ο συγγραφές έχει ρίξει αρκετή δουλειά στην κοσμοπλασία και στον τρόπο που λειτουργεί η μαγεία, στηρίζοντάς την πλουσίως σε στοιχεία της φύσης, εκμεταλλευόμενος, από όσα έχω αντιληφθεί, και την προσωπική του επαφή με αυτήν. Η γλώσσα, επίσης, έχει βελτιωθεί σε σχέση με το πρώτο του βιβλίο, ενώ παραμένει απλή. Υπήρχε περιθώρειο για περισσότερο εμπ��ουτισμό σίγουρα, αλλά καταλαβαίνω πως είναι επιλογή του να μην το κάνει, ίσως λόγω των εφήβων πρωταγωνιστών και κατ' επέκταση, ίσως, κοινού. Συνολικά, είναι ο πρόλογος για μεγαλύτερες περιπέτειες. Τα θεμέλεια μπήκαν και η σειρά βιβλίων φαντάζομαι πως τώρα είναι έτοιμη να απογειωθεί με τα επόμενα....more
Ο Τζέικ Φοχ επιστρέφει, μαζί με πληθώρα χαρακτήρων, και αυτήν τη φορά θα μπλεχτεί με κυκλώματα ναρκωτικών στο Μεξικό.
Πρώτα θα αναφέρω πως ο συγγραφέαςΟ Τζέικ Φοχ επιστρέφει, μαζί με πληθώρα χαρακτήρων, και αυτήν τη φορά θα μπλεχτεί με κυκλώματα ναρκωτικών στο Μεξικό.
Πρώτα θα αναφέρω πως ο συγγραφέας έκανε πολύ καλή δουλειά με την έρευνα. Τα στοιχεία που παιζουν κύριο ρόλο στην πλοκή είναι προσεγμένα και καλοδουλεμένα. Πρέπει να παρακολούθησε πολλές ώρες documentaries για την κατάσταση εκεί ώστε να μας δώσει τόσες λεπτομέρειες, ενώ τα ισπανικά που κάθε τόσο ξεπετάγονται στους διαλόγους σε βάζουν στο κλίμα αμέσως - έμαθα όλες τις ισπανικές βρισιές!
Η πλοκή είναι ευχάριστα απλωμένη, έχοντας εκμετταλευτεί την πληθώρα χαρακτήρων, και σφίγγει από τη μέση του βιβλίου, απ' όπου και μας καθοδηγεί προς την τελική ευθεία. Από εκείνο το σημείο η αγωνία κορυφώνεται και εστιάζει στους αγαπημένους χαρακτήρες του πρώτου βιβλίου.
Η γραφή είναι βελτιωμένη σε σχέση με το πρώτο, ακολουθώντας την ίδια συνταγή: Κινηματογραφική και ξερή. Μη θεωρήσετε ως αρντηικό στοιχείο τον χαρακτηρισμό "ξερή", σημαίνει πως γράφει όσα χρειάζονται μόνο, χωρίς φιοριτούρες, και είναι το ύφος που επιλέγουν οι συγγραφείς του είδους.
Η ειλικρινής μου άποψη είναι ότι διασκέδασα περισσότερο με το πρώτο βιβλίο, επειδή είχε περισσότερους θανάτους. Μόνο αυτό όμως. Είναι εντελώς υποκειμένικό, αλλά προτιμώ το μυστήριο γύρω από έναν serial killer. Κατά τα υπόλοιπα όμως, το δεύτερο είναι μια άξια του πρώτου συνέχεια, βγάζει τον επιθεωρητή από τα συνιθισμένα του μονοπάτια και ξεκάθαρα, στο τέλος του δεύτερου, ανοίγονται νέες προκλήσεις που θα δούμε στο τρίτο....more
"Είναι μια εμπειρία να διαβάζεις το Singularity. Είναι ένας έμμεσος ύμνος στην ατομικότητα, μια άμεση κατάθεση ψυχής για όσα είμαστε κι όσα θέλουμε να"Είναι μια εμπειρία να διαβάζεις το Singularity. Είναι ένας έμμεσος ύμνος στην ατομικότητα, μια άμεση κατάθεση ψυχής για όσα είμαστε κι όσα θέλουμε να είμαστε. Ταυτόχρονα όμως και μια τιμή στη συντροφικότητα, με τις δεσμεύσεις και τις συμβατικότητες. με την ταύτιση και την εξύψωση που αυτή συνεπάγεται. Χειμαρρώδης, ο λόγος. Δυναμικός. Εριστικός. Καταγγελτικός." Κωνσταντίνος Μάνικας - http://culturepoint.gr/vivliokritiki-...
Νέο βιβλίο, λοιπόν... Μπορώ να πω πως για το συγκεκριμένο ένιωσα μεγαλύτερη χαρά από τα προηγούμενα βιβλία που έχω εκδώσει - εκτός φυσικά του πρώτου, για τους ευνόητους λόγους. Αυτό συνέβη θεωρώ επειδή η φωνή του ήρωα/αντιήρωα είναι καταπέλτης και αντισυμβατικός, χωρίς στεγανά. Πολλοί θα μισήσετε τον χαρακτήρα. Πολλοί θα τον λατρέψετε. Λίγοι θα σταθούν κάπου στη μέση. Και αυτή η ελευθερία, η διχογνωμία, το παλαντζάρισμα στον σπάγγο, είναι που μου δίνουν αυτήν τη χαρά. Αλλά ας δούμε λίγο γιατί Singularity...
Singularity - Μοναδικότητα: Κατά την αστροφυσική, όταν ένα αντικείμενο καταρρεύσει στον χωροχρόνο πέραν ενός σημείου, τότε μεταμορφώνεται σε μαύρη τρύπα, μέσα στην οποία είναι ανεπηρέαστο από κάθε διάσταση, γεγονός και φυσικό νόμο. Στην περιοχή αυτή κυριαρχεί η Μοναδικότητα. Αν και η νουβέλα αυτή δεν έχει να κάνει με ουράνια σώματα, εύκολα το φαινόμενο αυτό αντικατοπτρίζεται και στον άνθρωπο. Ο Νίτσε έγραψε: Στο βάθος, κάθε άνθρωπος γνωρίζει πως είναι μοναδικός και μόνο μια φορά πάνω στη γη. Και ποτέ μια τέτοια θαυμαστά αρμονική συνύφανση αντιθέσεων δεν πρόκειται να υφανθεί για δεύτερη φορά. Επιλέχθηκε, λοιπόν, αυτή η έννοια ως κεντρικός τίτλος της νουβέλας αυτής, διότι ο ήρωας του βιβλίου, προκειμένου να ξεφύγει από τη μάζα και τα στεγανά, αποφάσισε να απορρίψει κάθε σημείο αναφοράς από πάνω του, να συρρικνωθεί, να συμπυκνωθεί, να τολμήσει να μπει στη σκοτεινή του σπηλιά. Εκεί μέσα, όπου όλοι πειραματιζόμαστε.
H απόφαση για την υλοποίηση ήρθε όταν μοιράστηκα μια μικρή ιδέα με τους αγαπημένους μου, μια παράγραφο μόνο, και με παρότρυναν να δουν πώς ο χαρακτήρας αυτής της ιδέας έφτασε σε εκείνο το σημείο. Σημείο που πλέον είναι το τέλος του βιβλίου, της παράστασης... Ή και η Αρχή. Τους ευχαριστώ, λοιπόν, θερμά, και εδώ, για το κίνητρο που μου έδωσαν.
Θέλω επίσης να ευχαριστώ τον καλό φίλο Αλκιβιάδη Σκουλά, για την καλλιτεχνική επιμέλεια του βιβλίου και τη δημιουργία του εξωφύλλου, το οποίο απέδωσε αινιγματικά αλλά και πιστά. Γιατί κατάφερε να φέρνει τόσα στον νου ως εικόνα - ένα κάτιτίς οικείο, αλλά αφηρημένο -, ενώ στην πραγματικότητα είναι ένα ... ... ... πολύ ζωναντό και συγκεκριμένο.
Καλή ανάγνωση εύχομαι και ένα υπέροχο δημιουργικό ταξίδι.
Η προσωπικότητα τεράστια, το αποτέλεσμα όμως στο βιβλίο είναι πιο κάτω. Θα μπορούσε η έκταση του βιβλίου να είναι μικρότερη. Θα μπορούσαν τα πρώτα κεφΗ προσωπικότητα τεράστια, το αποτέλεσμα όμως στο βιβλίο είναι πιο κάτω. Θα μπορούσε η έκταση του βιβλίου να είναι μικρότερη. Θα μπορούσαν τα πρώτα κεφάλαια να είναι πιο σύντομα και, από τη μέση και ύστερα, όπου αναλύεται εκλαϊκευμένα η επιστήμη, να δωθεί ο απαιτούμενος χώρος για μία καλή βουτιά στο αντικείμενο. Καταλαβαίνω πως είναι βιογραφία, ήθελα όμως περισσότερη μασημένη τροφή πάνω στο θέμα από τον ίδιο, και όχι μια επιφανειακή περατζάδα στη θεωρία των χορδών και τα πολυσύμπαντα από έναν τρίτο. Θα μου πείτε τώρα, δημοσιευμένα είναι τα papers, ψάξε τα και διάβασέ τα. Δεν έχω τις κατάλληλες γνώσεις. Και θα μου πείτε πάλι, αφού δεν τις έχεις, τι ακριβώς θέλεις να καταλάβεις; Εμ, εδώ είναι η μαεστρία. Και είμαι σίγουρος πως εάν το έγραφε ο ίδιος, θα το κατάφερνε.
Παρ' όλα αυτά, παραμένει γοητευτικό και αξίζει να το διαβάσετε για να πάρετε μια ιδέα όσοι δε γνωρίζετε τίποτε για τις ανώτερες διαστάσεις και πώς όλα ξεκίνησαν, αλλά ως εκεί. ...more