What do you think?
Rate this book
A Cat, a Man, and Two Women
'A really great writer . . . Tanizaki has got this warm, ticklishness to his strangeness.' (David Mitchell)
'One of the finest pieces of literature concerning cats ever written.' (Choice)
Shinako has been ousted from her marriage by her husband Shozo and his younger lover Fukuko. She's lost her home, status, and respectability. Yet the only thing she longs for is Lily, the elegant tortoiseshell cat she shared with her husband. As Shinako pleads for Lily's return, Shozo's reluctance to part with the cat reveals his true affections, and the lengths he'll go to hold onto the one he loves most.
A small masterpiece, A Cat, a Man, and Two Women is a novel about loneliness, love, and companionship of the most unexpected kind. In this story of Japanese society and manners, Tanizaki gives us a perfectly-formed oddball comedy, and a love triangle in which the only real rival is feline.
'One of the finest pieces of literature concerning cats ever written.' (Choice)
Shinako has been ousted from her marriage by her husband Shozo and his younger lover Fukuko. She's lost her home, status, and respectability. Yet the only thing she longs for is Lily, the elegant tortoiseshell cat she shared with her husband. As Shinako pleads for Lily's return, Shozo's reluctance to part with the cat reveals his true affections, and the lengths he'll go to hold onto the one he loves most.
A small masterpiece, A Cat, a Man, and Two Women is a novel about loneliness, love, and companionship of the most unexpected kind. In this story of Japanese society and manners, Tanizaki gives us a perfectly-formed oddball comedy, and a love triangle in which the only real rival is feline.
128 pages, Paperback
First published January 1, 1936
About the author
Jun'ichirō Tanizaki
505 books1,951 followersJun'ichirō Tanizaki (谷崎 潤一郎) was a Japanese author, and one of the major writers of modern Japanese literature, perhaps the most popular Japanese novelist after Natsume Sōseki.
Some of his works present a rather shocking world of sexuality and destructive erotic obsessions; others, less sensational, subtly portray the dynamics of family life in the context of the rapid changes in 20th-century Japanese society.
Frequently his stories are narrated in the context of a search for cultural identity in which constructions of "the West" and "Japanese tradition" are juxtaposed. The results are complex, ironic, demure, and provocative.
Some of his works present a rather shocking world of sexuality and destructive erotic obsessions; others, less sensational, subtly portray the dynamics of family life in the context of the rapid changes in 20th-century Japanese society.
Frequently his stories are narrated in the context of a search for cultural identity in which constructions of "the West" and "Japanese tradition" are juxtaposed. The results are complex, ironic, demure, and provocative.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 376 reviews
November 1, 2024
The perks of being the servant of a feline mistress
Every reader who is also a faithful and happy servant of a cat will likely smile a couple of times when reading Junichiro Tanizaki’s A Cat, a Man, and Two Women – in any case, this reader did. Having previously read Tanizaki’s epic magnum opus The Makioka Sisters , his essay on Japanese aesthetics In Praise of Shadows and some of his short stories (The Tattooer, Longing and Other Stories ), I was surprised finding him here in a more light-hearted mood, almost giving in to some farcical fun. Evidently, I couldn’t resist squeezing this in between the other books that I am currently reading, I was lost as soon as I discovered the cat from the title is called Lily – like the stripy ginger cat at home.
Some of the scenes, for instance those in which the man in the title – the somewhat idle and obstinate kitchenware salesman Shōzō– feeds his Lily the mackerels his new wife Fukuko so unwillingly prepared for him – made me chortle. Shōzō obsessively loves his feline mistress Lily, provoking the jealousy of both his subsequent wives. The floor only gets really cooking on the moment Shōzō’s ex-wife, the seamstress Shinako requests Lily to make up for the loss of her husband and her home and to comfort her in her loneliness, while she didn’t even like Lily previously. Because Shōzō swapped Shinako for the far richer Fukuko on the incitement of his scheming mother , Orin, her motives for her request are dubious. Does Shinako ask to have Lily out of revenge, or to try to retrieve her ex-husband? The cat might not be able to bring any of the desired settlements to the various relationships, but her company definitely makes the human trio think, making them discover and face their true feelings. Lily is a mirror, reflecting their feelings of love, tenderness, regret, remorse, and affection.
Written in 1936, this novella – and other Japanese classic fiction, like Soseki’s I Am a Cat from 1905-06 - suggests that the current hype in which cats feature in book titles or on their covers in contemporary Japanese literature (The Cat Who Saved Books, The Guest Cat, If Cats Disappeared from the World...) does not come out of the blue and that it goes back further than Murakami. Cats sell, but in my experience rarely suffice to save a book. Among the feline-focussed books I read, this nonetheless was probably one of the finest ones, not in the least because Tanizaki respects Lily’s feline dignity and steers clear from anthropomorphize it like Colette (Barks and Purrs) or Annie M.G. Schmidt in Poes, poes, poes.
Breezy and bittersweet, hilarious and a perhaps even a tad moving in spurs, I devoured this faster than Lily could eat the mackerels.
Friedrich Capelari, Woman Holding a Black Cat (1915)
(*** 1/2)
Every reader who is also a faithful and happy servant of a cat will likely smile a couple of times when reading Junichiro Tanizaki’s A Cat, a Man, and Two Women – in any case, this reader did. Having previously read Tanizaki’s epic magnum opus The Makioka Sisters , his essay on Japanese aesthetics In Praise of Shadows and some of his short stories (The Tattooer, Longing and Other Stories ), I was surprised finding him here in a more light-hearted mood, almost giving in to some farcical fun. Evidently, I couldn’t resist squeezing this in between the other books that I am currently reading, I was lost as soon as I discovered the cat from the title is called Lily – like the stripy ginger cat at home.
Some of the scenes, for instance those in which the man in the title – the somewhat idle and obstinate kitchenware salesman Shōzō– feeds his Lily the mackerels his new wife Fukuko so unwillingly prepared for him – made me chortle. Shōzō obsessively loves his feline mistress Lily, provoking the jealousy of both his subsequent wives. The floor only gets really cooking on the moment Shōzō’s ex-wife, the seamstress Shinako requests Lily to make up for the loss of her husband and her home and to comfort her in her loneliness, while she didn’t even like Lily previously. Because Shōzō swapped Shinako for the far richer Fukuko on the incitement of his scheming mother , Orin, her motives for her request are dubious. Does Shinako ask to have Lily out of revenge, or to try to retrieve her ex-husband? The cat might not be able to bring any of the desired settlements to the various relationships, but her company definitely makes the human trio think, making them discover and face their true feelings. Lily is a mirror, reflecting their feelings of love, tenderness, regret, remorse, and affection.
Written in 1936, this novella – and other Japanese classic fiction, like Soseki’s I Am a Cat from 1905-06 - suggests that the current hype in which cats feature in book titles or on their covers in contemporary Japanese literature (The Cat Who Saved Books, The Guest Cat, If Cats Disappeared from the World...) does not come out of the blue and that it goes back further than Murakami. Cats sell, but in my experience rarely suffice to save a book. Among the feline-focussed books I read, this nonetheless was probably one of the finest ones, not in the least because Tanizaki respects Lily’s feline dignity and steers clear from anthropomorphize it like Colette (Barks and Purrs) or Annie M.G. Schmidt in Poes, poes, poes.
Breezy and bittersweet, hilarious and a perhaps even a tad moving in spurs, I devoured this faster than Lily could eat the mackerels.
Friedrich Capelari, Woman Holding a Black Cat (1915)
(*** 1/2)
September 19, 2017
Tanizaki uzun süredir değer verdiğim ve eserlerini ilgiyle okuduğum; samimiyetine ve sadeliğine hayran kaldığım; bence janrında ve ülkesi edebiyatında çok özel bir yere sahip yazarlardan. Bu kitabı okurken üzerimden koca bir yükün kalktığını hissettim. Bir buçuk sene kadar evvel, bu eserin İngilizce epubını bulmuş, oradan okuma girişiminde bulunmuştum. Ancak İngilizce, düşünme diliniz değilse, bir edebiyat eserini okumak için çok lezzetli sonuç vermeyebiliyor. Sonrasında da kim bilir ne zaman çevrilir, nasıl okurum diye hayıflanmış, üzülmüştüm. 'Anahtar' ve 'Çılgın Bir İhtiyarın Güncesi' seneler evvel Can Yayınları tarafından yayımlanmıştı. Arkasından da geçtiğimiz sene içinde Esin Esen'in muhteşem emeğiyle 'Nazlı Kar'ı okuma fırsatını bulmuştuk. Ancak içimi, bu büyük yayınevlerinin ticari kaygılarla, yüzlerini diğer Tanizaki eserlerine dönmeyeceklerine dair; tecrübe edilmiş tatsız his kemirip duruyordu. Şimdi 'Bir kedi, bir adam ve iki kadın' isimli novellayı okurken; şükranla karışık bir mutluluk duyduğumu söylemek istiyorum. Basılacağını duyduğum andan beri var gerçi o his.. Aynı hissi 'Naomi'ide de tatmıştım. Bir yayınevi düşünün ki, majör ve köklü yayınevlerinin asla yayın programına almadıkları eserleri, olağanüstü bir özenle bizimle buluşturuyor. Bunu kendi beğenileri ve arayışları sonucu kotarıyor. Ana kıstaslarını yazarın en bilinen eseri, en çok satan eseri olarak kodlamıyor. Bize nefes aldırıyor... O yüzden böyle kitapları okumak lazım, daha çok sahiplenmek, daha çok tavsiye etmek lazım. Bununda yolu, yazarlar üzerinden bütüncül okumalar yapmakta geçiyor. En bilinen eserini okuyayım da Tanizaki ile hesabımı kapatayım mantığı devamlılığı engelliyor. Neyse, demem o ki yaşasın bağımsız Jaguar ve benzeri güzel yayınevleri:)
Kitap 100 sayfalık bir novella. Tanizaki'nin 1936 senesinde yazmış olduğu en mütevazi öykülerinden biri. Bana göre Tanizaki okumaya başlamak içinde biçilmiş kaftan. Yazarın bütün yazınsal külliyatına ışık tutabilecek bir bütünlüğe sahip. Geçmiş ve gelecek bütün dönemlerinin izlerini bulmak mümkün.
İsminin gayet net bir şekilde aktardığı üzere bir kedi, bir adam ve iki kadın üzerinden şekillenen öykü, gündelik hayat içerisinde yanımızdan akıp giden, hep yaşadığımız sıradanlaşmış olaylara; farkındalığı çok daha yüksek bir şekilde bakma fırsatı tanıyor. Hem mizahi hem de gerçek bir denge içerisinde olayları tartıp, bunların hikayesel niteliği üzerinden okuma yaparken; okuma zevki açısından oldukça tatmin edici bir sonuçla karşılaşıyorsunuz. Onun dışında her şey bildiğimiz Tanizaki.
Çeviriye ayrıca değinmek istiyorum: Sinan Ceylan genç bir Japonca çevirmeni olarak çok güzel bir işe imza atmış. Tanizaki'nin diğer kitaplarından alışık olduğumuz diline, burada da bildiğimiz gibi tanıklık edebiliyoruz. Umarım daha çok güzel çevirilerini okuma şansına sahip oluruz. Ellerine, emeğine sağlık.
Aslında puanımı 4 olarak belirlemiştim ama muazzam tasarım, editörlük ve baskı niteliğinden dolayı 5 yapıyorum.
Hayatınızda Japon Edebiyatına bir kapı açın, herkese tavsiye ederim.
İyi okumalar.
Kitap 100 sayfalık bir novella. Tanizaki'nin 1936 senesinde yazmış olduğu en mütevazi öykülerinden biri. Bana göre Tanizaki okumaya başlamak içinde biçilmiş kaftan. Yazarın bütün yazınsal külliyatına ışık tutabilecek bir bütünlüğe sahip. Geçmiş ve gelecek bütün dönemlerinin izlerini bulmak mümkün.
İsminin gayet net bir şekilde aktardığı üzere bir kedi, bir adam ve iki kadın üzerinden şekillenen öykü, gündelik hayat içerisinde yanımızdan akıp giden, hep yaşadığımız sıradanlaşmış olaylara; farkındalığı çok daha yüksek bir şekilde bakma fırsatı tanıyor. Hem mizahi hem de gerçek bir denge içerisinde olayları tartıp, bunların hikayesel niteliği üzerinden okuma yaparken; okuma zevki açısından oldukça tatmin edici bir sonuçla karşılaşıyorsunuz. Onun dışında her şey bildiğimiz Tanizaki.
Çeviriye ayrıca değinmek istiyorum: Sinan Ceylan genç bir Japonca çevirmeni olarak çok güzel bir işe imza atmış. Tanizaki'nin diğer kitaplarından alışık olduğumuz diline, burada da bildiğimiz gibi tanıklık edebiliyoruz. Umarım daha çok güzel çevirilerini okuma şansına sahip oluruz. Ellerine, emeğine sağlık.
Aslında puanımı 4 olarak belirlemiştim ama muazzam tasarım, editörlük ve baskı niteliğinden dolayı 5 yapıyorum.
Hayatınızda Japon Edebiyatına bir kapı açın, herkese tavsiye ederim.
İyi okumalar.
July 6, 2021
” The odds were, in fact, that he really did feel closer to Lily than to either of his wives.”
The book begins with a heartfelt letter. From one woman to another. From the previous wife of one man to his current spouse.
”...There’s just one thing I want from you. And of course by that that I don’t mean I want you to return him to me. No, it’s something much, much more trivial than that. It’s Lily I want. From what Mr Tsukamoto says, he wouldn’t mind giving her to me, but you keep saying no.
Oh, Fukoko, could that be true? Are you actually interfering with the granting of my one and only wish? Please consider, Fukuoka. I gave you the man who meant more to me than life itself! And not only that - I have you everything from that happy household we’d built together as a couple. I didn’t take so much as a broken teacup away with me. I didn’t even get back most of the things I brought with me when I married him! Of course it may be better not to have things around that would bring back memories of the past, but don’t you think you could at least let me have Lily? I won’t make any other unreasonable demands. I’ve put up with everything - I’ve been beaten up, knocked down and trampled on. Considering all I’ve sacrificed, is it too much to ask for one little cat in return? To you it’s just a worthless little animal, but what a consolation it would be to me! ...I don’t want to seem like a cry baby, but without Lily I’m so lonely I can hardly stand it...Why, there’s nobody in this whole world who’ll have anything to do with me now, except for that cat…."
How can it be that a little cat can evoke so much emotion from three adults? The two wives vying for their husband’s attention, which he prefers to lavish on Lily, as she asks for no more of him than to eat all the mackerel which he buys fresh from the seamongers each day, and to have a warm side to sleep next to at night.
Our cast of characters: a man (Shozo), two women (Shinako, the ex-wife and Fukoko, the current wife) and, a cat (Lily). Throw into the mix Mrs. Ishi, the mother in law (Shozo’s mother), and you have a gently, lilting bittersweet story about the pain of life. About missing something you love. And all of the petty jealousies in between.
”Your cat means more to you than I do!”
In fact, Shozo does appear to enjoy the company (and perhaps even love!) Lily more than either of his wives and mother put together. He’s described as being either “spineless” or “easy going”, depending on which of his wives or work colleagues you ask.
Lily is a tortoiseshell. She is ”...of Western breed, with soft, silky fur; a pretty female, unusually elegant in form of features.”
But both Shinako and Fukuoka wear themselves out with their jealousy at how much Shozo adores Lily. Gently feeding her mackerel after mackerel, which has been lovingly marinated in a soy and vinegar sauce.
Such a wonderful love triangle! With Lily sitting firmly at the top. With the irony being that she also showed more devotion, love and understanding than the people in her life.
I’m continually astonished by how Japanese writers seem to have this otherworldliness with their stories. Whether the writers be modern day and contemporary like Murakami and Murata or more traditional such as Tanizaki (this is the first of his books that’s I’ve read). There is a beauty in the way in which they use words. In how they convey feelings. A gamut of emotions with such power, yet the touch is but the flutter of a leaf falling to the ground.
Apparently this book was written way back in 1937, which astonished me. As the story is just so fresh and vibrant.
As an aside, the paperback has a lovely photo of the author on the inside cover, showing a cat scrambling up his shoulder. His very own Lily perhaps?
This is the most utterly charming novella. Completely and utterly delightful, this was the perfect weekend read. Loved 💖🐱
The book begins with a heartfelt letter. From one woman to another. From the previous wife of one man to his current spouse.
”...There’s just one thing I want from you. And of course by that that I don’t mean I want you to return him to me. No, it’s something much, much more trivial than that. It’s Lily I want. From what Mr Tsukamoto says, he wouldn’t mind giving her to me, but you keep saying no.
Oh, Fukoko, could that be true? Are you actually interfering with the granting of my one and only wish? Please consider, Fukuoka. I gave you the man who meant more to me than life itself! And not only that - I have you everything from that happy household we’d built together as a couple. I didn’t take so much as a broken teacup away with me. I didn’t even get back most of the things I brought with me when I married him! Of course it may be better not to have things around that would bring back memories of the past, but don’t you think you could at least let me have Lily? I won’t make any other unreasonable demands. I’ve put up with everything - I’ve been beaten up, knocked down and trampled on. Considering all I’ve sacrificed, is it too much to ask for one little cat in return? To you it’s just a worthless little animal, but what a consolation it would be to me! ...I don’t want to seem like a cry baby, but without Lily I’m so lonely I can hardly stand it...Why, there’s nobody in this whole world who’ll have anything to do with me now, except for that cat…."
How can it be that a little cat can evoke so much emotion from three adults? The two wives vying for their husband’s attention, which he prefers to lavish on Lily, as she asks for no more of him than to eat all the mackerel which he buys fresh from the seamongers each day, and to have a warm side to sleep next to at night.
Our cast of characters: a man (Shozo), two women (Shinako, the ex-wife and Fukoko, the current wife) and, a cat (Lily). Throw into the mix Mrs. Ishi, the mother in law (Shozo’s mother), and you have a gently, lilting bittersweet story about the pain of life. About missing something you love. And all of the petty jealousies in between.
”Your cat means more to you than I do!”
In fact, Shozo does appear to enjoy the company (and perhaps even love!) Lily more than either of his wives and mother put together. He’s described as being either “spineless” or “easy going”, depending on which of his wives or work colleagues you ask.
Lily is a tortoiseshell. She is ”...of Western breed, with soft, silky fur; a pretty female, unusually elegant in form of features.”
But both Shinako and Fukuoka wear themselves out with their jealousy at how much Shozo adores Lily. Gently feeding her mackerel after mackerel, which has been lovingly marinated in a soy and vinegar sauce.
Such a wonderful love triangle! With Lily sitting firmly at the top. With the irony being that she also showed more devotion, love and understanding than the people in her life.
I’m continually astonished by how Japanese writers seem to have this otherworldliness with their stories. Whether the writers be modern day and contemporary like Murakami and Murata or more traditional such as Tanizaki (this is the first of his books that’s I’ve read). There is a beauty in the way in which they use words. In how they convey feelings. A gamut of emotions with such power, yet the touch is but the flutter of a leaf falling to the ground.
Apparently this book was written way back in 1937, which astonished me. As the story is just so fresh and vibrant.
As an aside, the paperback has a lovely photo of the author on the inside cover, showing a cat scrambling up his shoulder. His very own Lily perhaps?
This is the most utterly charming novella. Completely and utterly delightful, this was the perfect weekend read. Loved 💖🐱
November 29, 2017
ne kadar hoş ne kadar zamanının ötesinde bir novella. tanizaki’nin ustalığını diğer kitaplarından da biliyordum ama ailedeki küçük hesapları, japon ataerkil kültürünü, hep çocuk kalmış bir adamı ve yerlerini savunmak zorunda kalan kadınları anlatışı, hele bu kadar ince bir kitapta, muhteşem.
kedi konusuna değinmiyorum bile... kedisi olanlar kaçırmamalı.
kedi konusuna değinmiyorum bile... kedisi olanlar kaçırmamalı.
September 24, 2017
Tanizaki'nin mükemmel ve sade anlatımına hayran kalmamak elde değil. Bir kedinin üzerinden bir adamın ve iki kadının anlatıldığı harika bir kitap. Olaylar çok sıradan ve anlatım oldukça sade bunun arkasında insanoğlunun garip duygu ve düşünceleri öyle güzel anlatılmış ki..
Kitabın arka kapağında Tanizaki'yi kedisi ile birlikte görmek ayrıca bir hoş :)
Teşekkürler Jaguar..
Kitabın arka kapağında Tanizaki'yi kedisi ile birlikte görmek ayrıca bir hoş :)
Teşekkürler Jaguar..
May 2, 2020
As the title suggests, this is a short story about a man, his cat Lily and his ex and current wives. The story starts with ex wife Shinako writing a desperate letter to Fukuko (the current wife) for Lily the cat - admitting that she's lonely without anything to love. She states in her letter that Lily was loved by her husband Shozo more than she was, and that if Fukuko keeps Lily the same will happen to her.
With the seed of doubt sown, Lily is sent to live with Shinako, a pawn in their games of love and jealousy. However what no one expects is for Shinako and Lily to bond, and Shinako goes on a journey of forgiveness and self discovery through her new found love of the cat. It's through Lily the cat that we see all the characters true nature, with Shozo only expressing any real emotions when discussing or interacting with the cat. Without her, he'd be the imbecile his mother and new wife think that he is. However, with Lily we see that he actually can care and love deeply.
This was a great short story, that manages to pack quite a lot of emotional depth into a short page count - however it ends incredibly abruptly, and without any real sense of conclusion. I wanted more from these characters I had just got to know.
With the seed of doubt sown, Lily is sent to live with Shinako, a pawn in their games of love and jealousy. However what no one expects is for Shinako and Lily to bond, and Shinako goes on a journey of forgiveness and self discovery through her new found love of the cat. It's through Lily the cat that we see all the characters true nature, with Shozo only expressing any real emotions when discussing or interacting with the cat. Without her, he'd be the imbecile his mother and new wife think that he is. However, with Lily we see that he actually can care and love deeply.
This was a great short story, that manages to pack quite a lot of emotional depth into a short page count - however it ends incredibly abruptly, and without any real sense of conclusion. I wanted more from these characters I had just got to know.
November 3, 2024
A tedious novella. I only liked the cat, but there are much better cat books out there. 1.5 stars
March 22, 2022
2022
“kedilerin kisilikleri hakkinda pek bilgi sahibi olmayan insanlardan kedilerin asla kopekler kadar sevecen olmadigina, soguk ve bencil olduklarina dair sozler duydugunda, ‘bunca yil yalnizca bir kediyle yasamamis olsaydim, bir kedinin ne kadar cekici ve sevecen olabilecegini asla idrak edemezdim.’ diye dusunurdu. insanlarin oyle dusunmelerinin nedeni, kedilerin cekingen hayvanlar olmasiydi. ucuncu kisilerin onunde ne sahiplerine sevgi gosterir ne de onlardan sevgi beklerlerdi, aksine cok soguk davranirlardi.”
tanizaki’nin bu uzun oykusunu 2018’de okumus cok sevmistim. simdi @ahtapotokur tanizaki atolyesi icin tekrar okudum, altini cizdigim yerleri yine cok sevdim, aralarina yenilerini ekledim. kisacik bir metne bu kadar yogun iliskiler karakterler sigdirmasi, kedilerle ilgili muhtesem tespitleri, sade ve akici dili, su gibi cevirisiyle bu sefer de cok severek okudum.
—————————
2018
sicacik, naif, muthis akici bir kisa roman bir kedi, bir adam, iki kadin. kedi severler icin adeta bir kutsal kitap, kedi sevmeyenler icinse kedileri bolca dusundurecek ve hatta sevdirecek bir uslup. hem oyle zannediyorum ki kitabin asli, hem de cevirisi oldukca tatmin edici. japoncadan ceviri yapmanin zorluklarini bilemem ama cevirilen eserleri okumanin zorlugu asikar. bu yuzden ceviriyi dikkat cekici derecede iyi buldum ve bu incecik kitabi son derece keyif alarak okudum.
duygu olarak da beni, anadilimde yazilmis ayni topraklarda yasamis oldugum yazarlara nispeten cok daha yogun sekilde etkiledi diyebilirim. tanizaki okumaya devam etmek istedigim bir yazar. cok begendim.
“kedilerin kisilikleri hakkinda pek bilgi sahibi olmayan insanlardan kedilerin asla kopekler kadar sevecen olmadigina, soguk ve bencil olduklarina dair sozler duydugunda, ‘bunca yil yalnizca bir kediyle yasamamis olsaydim, bir kedinin ne kadar cekici ve sevecen olabilecegini asla idrak edemezdim.’ diye dusunurdu. insanlarin oyle dusunmelerinin nedeni, kedilerin cekingen hayvanlar olmasiydi. ucuncu kisilerin onunde ne sahiplerine sevgi gosterir ne de onlardan sevgi beklerlerdi, aksine cok soguk davranirlardi.”
tanizaki’nin bu uzun oykusunu 2018’de okumus cok sevmistim. simdi @ahtapotokur tanizaki atolyesi icin tekrar okudum, altini cizdigim yerleri yine cok sevdim, aralarina yenilerini ekledim. kisacik bir metne bu kadar yogun iliskiler karakterler sigdirmasi, kedilerle ilgili muhtesem tespitleri, sade ve akici dili, su gibi cevirisiyle bu sefer de cok severek okudum.
—————————
2018
sicacik, naif, muthis akici bir kisa roman bir kedi, bir adam, iki kadin. kedi severler icin adeta bir kutsal kitap, kedi sevmeyenler icinse kedileri bolca dusundurecek ve hatta sevdirecek bir uslup. hem oyle zannediyorum ki kitabin asli, hem de cevirisi oldukca tatmin edici. japoncadan ceviri yapmanin zorluklarini bilemem ama cevirilen eserleri okumanin zorlugu asikar. bu yuzden ceviriyi dikkat cekici derecede iyi buldum ve bu incecik kitabi son derece keyif alarak okudum.
duygu olarak da beni, anadilimde yazilmis ayni topraklarda yasamis oldugum yazarlara nispeten cok daha yogun sekilde etkiledi diyebilirim. tanizaki okumaya devam etmek istedigim bir yazar. cok begendim.
August 19, 2017
Çok sade ve keyifle okunan bir kısa roman. Öyküden çok kediyi tanımlama, kedilerin karakterlerini çözümleme ve kedi sevgisi üzerine düşünceler çok hoş. Daha önce yazarın okuduğum "Naomi" isimli eserinden çok farklı bir uslupla yazılmış. Bir adam ve iki kadını boşverin de Lili için okunur bu kitap.
November 14, 2020
#lerosclássicos
“O-rin tinha feito os seus planos com cuidado e por isso conseguiu arranjar para noiva do seu filho esta jovem simpática que trazia um belo dote chorudo; portanto, ela e Shozo teriam que fazer todos os possíveis para que a rapariga não desaparecesse de cena, fugidia como era. Em tais circunstâncias, que interessa o que possa acontecer à gata? Além disso, bem no fundo, O-rin está mais que farta da criaturinha."
- Uma Gata, Um Homem e Duas Mulheres
Shozo é um lorpa. Shozo é um inútil e um preguiçoso que se deixa manipular pela sua mãe, O-Rin, que por sua vez é uma interesseira. A única qualidade redentora que Shozo possui é o amor pela sua gata, Lily, a qual tem mais personalidade que todas as personagens desta história juntas e é alvo de todo o tipo de ciúmes idiotas. É ela a estrela desta novela de Jun’ichiro Tanizaki, mas não chega para a elevar a algo mais do que uma historieta simpática. A literatura japonesa continua a não me entusiasmar.
Uma Gata, Um Homem e Duas Mulher – 3,5 *
O Pequeno Reino – 2*
O Professor Rado – 3,5*
“Toda a gente exibe um sorriso educado quando se encontra na presença de outra pessoa em sociedade, mas ele não. Até a sua antipatia era diferente do que é costume: as suas tentativas ocasionais de sorrir pareciam desvanecer-se mal começavam. Por vezes, parecia ir desenhar-se um trejeito em redor da sua boca e esse espasmo era a única indicação de que tinha mesmo tentado.”
- O Professor Rado
“O-rin tinha feito os seus planos com cuidado e por isso conseguiu arranjar para noiva do seu filho esta jovem simpática que trazia um belo dote chorudo; portanto, ela e Shozo teriam que fazer todos os possíveis para que a rapariga não desaparecesse de cena, fugidia como era. Em tais circunstâncias, que interessa o que possa acontecer à gata? Além disso, bem no fundo, O-rin está mais que farta da criaturinha."
- Uma Gata, Um Homem e Duas Mulheres
Shozo é um lorpa. Shozo é um inútil e um preguiçoso que se deixa manipular pela sua mãe, O-Rin, que por sua vez é uma interesseira. A única qualidade redentora que Shozo possui é o amor pela sua gata, Lily, a qual tem mais personalidade que todas as personagens desta história juntas e é alvo de todo o tipo de ciúmes idiotas. É ela a estrela desta novela de Jun’ichiro Tanizaki, mas não chega para a elevar a algo mais do que uma historieta simpática. A literatura japonesa continua a não me entusiasmar.
Uma Gata, Um Homem e Duas Mulher – 3,5 *
O Pequeno Reino – 2*
O Professor Rado – 3,5*
“Toda a gente exibe um sorriso educado quando se encontra na presença de outra pessoa em sociedade, mas ele não. Até a sua antipatia era diferente do que é costume: as suas tentativas ocasionais de sorrir pareciam desvanecer-se mal começavam. Por vezes, parecia ir desenhar-se um trejeito em redor da sua boca e esse espasmo era a única indicação de que tinha mesmo tentado.”
- O Professor Rado
May 4, 2021
bu kitap aklıma the office’teki “two way petting zoo” esprisini getirdi: “you pet the animals, and they pet you back.” kitabın iki yönüne hayran kaldım: gizli ana karakter olan kedi lili’nin hem bir prizma işlevi görerek her bir karakterin kavrayışını, dünyayı anlama ve algılama şekillerini ortaya çıkarması, ve lili sayesinde bu karakterlerin yanlışlarını, hatalarını, bencilliklerini idrak etmesi. bir hayvan besleyen herkes zaten adeta ruhunun arındığını hissedip bu kitabı çok beğenecektir, ama özellikle kedicilerin aklını alacağını garanti edebilirim. bir kedisever tarafından yazıldığı o kadar belli ki kitabın. “ismini duyunca yine miyavlayarak cevap veriyordu. şozo hamle yapınca kedi tekrar ellerinin arasından sıvışıp kaçıyordu. işte şozo’nun kedilerin karakterinde sevdiği özellik tastamam buydu.” kedilerle uzun zaman geçirmeden önce benim bile anlamayacağım bir şey bu. ama gerçekten kediyi kedi yapan bu başına buyrukluğu; bununla beraber size de sevgi gösterdiği zaman tarifsiz mutlu oluyorsunuz. bu kitabı da güzel yapan bütün derdini basite kaçmadan, ya da uzatmadan bir kedinin çevresinde dönüp durarak anlatması.
September 27, 2017
Öncelikli olarak söylemeliyim ki: bir kedinin insanı olarak bayıldım kitaba.
Lili bir kedi olarak kendisi mükemmel ifade edilmiş, hayatına en az bir kedi almış olanlar ne demek istediğimi çok iyi anlayacaktır.
Diğer taraftan kitabın insanlarının Lili'ye bakış açıları ve davranış biçimleri onların portrelerini çizmek için betimleme yerine kullanılmış; buradan Şozo, Fukuko, Orin ve Şinako'yu tanıyoruz. Ama özellikle Şinako ve Şozo tahlilini(hatta teşhisini) Lili üzerinden tamamlıyoruz.
Tanizaki ile tanışma kitabım olan bu novella bana yazarı tanımaya devam etmem için gereken torku sağladı. 100 sayfada, sade diliyle ve seçtiği bu konuyla beni böylesine etkisi altına alan bu kedi insanı böylelikle kalbimi kazanmıştır.
Kitabın arka kapağında yazar fotoğrafı seçilirken Tanizaki'nin kedisi Mi ile olan fotoğrafı tercih edilmiş ki bu ince fikir için Jaguar ailesine ayrıca teşekkür etmek isterim.
Mutlu azınlıktan selam ederim.
PS: Lili'nin deseni tortoiseshell olarak ifade edilmiş ki en çirkin bulduğum kedi desenidir bu, ancak o kadar özümsedim ki Lili'yi artık tüm tortoiseshell kediler çok daha sempatik.
Lili bir kedi olarak kendisi mükemmel ifade edilmiş, hayatına en az bir kedi almış olanlar ne demek istediğimi çok iyi anlayacaktır.
Diğer taraftan kitabın insanlarının Lili'ye bakış açıları ve davranış biçimleri onların portrelerini çizmek için betimleme yerine kullanılmış; buradan Şozo, Fukuko, Orin ve Şinako'yu tanıyoruz. Ama özellikle Şinako ve Şozo tahlilini(hatta teşhisini) Lili üzerinden tamamlıyoruz.
Tanizaki ile tanışma kitabım olan bu novella bana yazarı tanımaya devam etmem için gereken torku sağladı. 100 sayfada, sade diliyle ve seçtiği bu konuyla beni böylesine etkisi altına alan bu kedi insanı böylelikle kalbimi kazanmıştır.
Kitabın arka kapağında yazar fotoğrafı seçilirken Tanizaki'nin kedisi Mi ile olan fotoğrafı tercih edilmiş ki bu ince fikir için Jaguar ailesine ayrıca teşekkür etmek isterim.
Mutlu azınlıktan selam ederim.
PS: Lili'nin deseni tortoiseshell olarak ifade edilmiş ki en çirkin bulduğum kedi desenidir bu, ancak o kadar özümsedim ki Lili'yi artık tüm tortoiseshell kediler çok daha sempatik.
Read
January 24, 2018Hafif ve sade bir anlatı. Hikayesini de sevdim fakat kitap hakkındaki yorumları ve beş yıldızları görünce daha büyük bir şeyle karşılaşacağımı düşünmüştüm. Belki de yazarın okuduğum ilk kitabı olduğu içindir ve biraz daha tanışmaya ihtiyacımız vardır.
September 29, 2017
Tanizaki'nin büyük bir yazar olduğunu duyuyorum, okuyorum ve anlıyorum ama onu okuyacağım ilk kitap bu mu olmalıydı bilemiyorum..
September 6, 2017
Inside out'un kapanışındaki kedili sahnede mükemmel ifade edildiği üzere, davranış ve tepkileriyle kediler anlaşılması zor varlıklar.
Kedi yetmezmiş gibi 2 de kadın var.
Haliyle anlaşılması zor bir eser izlenimi veriyor. Ne var ki, yazar sade bir üslupla anneye anlatır gibi kedi ve kadınların davranış ve tepkilerini bir bir anlatıyor.
Bu noktada ben bir erkek olarak, kendimi geri zekalı gibi hissettim. Bu da elbet doğal ve istemsiz olarak kitabı tek erkek (ve gerizekalı) Şozo üzerinden takip ettiğimden olsa gerek.
Ha ne sonuca vardınız deseniz bir sonuca da varamadım. Kitap da tam bir sonuca varmıyor kanımca. Şozo'nun bir yere varması zaten güç görünüyor. Kedinin yerine örneğin bir bebek koysan her şey olabildiğince basitleşiyor ama kedi girince sıkıntı, kedi girince güzel.
- Kedi neyi sembolize ediyor?
- Kedi sembolize etmez, o bir durma biçimidir! Kedi sembolize etmez, o bir susma biçimidir!
İlginç bir kitap bu. Modern yazım teknikleri kursunda alın size 1 kedi, 1 adam, 2 kadın; bunları kullanarak bir hikaye yazın tarzı gibi bir yandan, bir yandan da değil çünkü iğreti durmuyor hikaye, kurgu, anlatım. Bilemiyorum.
_________
Genel olarak güzel bulduğum çeviri ve arka kapak hakkında bazı gereksiz notlar:
* Tanıtım yazısında Şinako'nun "kırık bir çanak" dahi almadığı söyleniyor oysa ki Şinako sayfa 8'de yer alan mektubunda "kırık bir çanak" aldığını ifade ediyor.
* Sayfa 56'da sonraki baskıda kolayca düzeltilebilecek sıkıntılı bir cümle var; " Belki de Lili yüzünden ihmal ettiği dikişlerini yetiştirmek için gereğinden fazla çalışıyor olması mıydı bunun nedeni?"
* Sayfa 51'de "kapak olsun" geçiyor, güzelce ilişmemiş o ifade sanki.
Kedi yetmezmiş gibi 2 de kadın var.
Haliyle anlaşılması zor bir eser izlenimi veriyor. Ne var ki, yazar sade bir üslupla anneye anlatır gibi kedi ve kadınların davranış ve tepkilerini bir bir anlatıyor.
Bu noktada ben bir erkek olarak, kendimi geri zekalı gibi hissettim. Bu da elbet doğal ve istemsiz olarak kitabı tek erkek (ve gerizekalı) Şozo üzerinden takip ettiğimden olsa gerek.
Ha ne sonuca vardınız deseniz bir sonuca da varamadım. Kitap da tam bir sonuca varmıyor kanımca. Şozo'nun bir yere varması zaten güç görünüyor. Kedinin yerine örneğin bir bebek koysan her şey olabildiğince basitleşiyor ama kedi girince sıkıntı, kedi girince güzel.
- Kedi neyi sembolize ediyor?
- Kedi sembolize etmez, o bir durma biçimidir! Kedi sembolize etmez, o bir susma biçimidir!
İlginç bir kitap bu. Modern yazım teknikleri kursunda alın size 1 kedi, 1 adam, 2 kadın; bunları kullanarak bir hikaye yazın tarzı gibi bir yandan, bir yandan da değil çünkü iğreti durmuyor hikaye, kurgu, anlatım. Bilemiyorum.
_________
Genel olarak güzel bulduğum çeviri ve arka kapak hakkında bazı gereksiz notlar:
* Tanıtım yazısında Şinako'nun "kırık bir çanak" dahi almadığı söyleniyor oysa ki Şinako sayfa 8'de yer alan mektubunda "kırık bir çanak" aldığını ifade ediyor.
* Sayfa 56'da sonraki baskıda kolayca düzeltilebilecek sıkıntılı bir cümle var; " Belki de Lili yüzünden ihmal ettiği dikişlerini yetiştirmek için gereğinden fazla çalışıyor olması mıydı bunun nedeni?"
* Sayfa 51'de "kapak olsun" geçiyor, güzelce ilişmemiş o ifade sanki.
April 25, 2019
İlk Tanizaki okumam. Kitaba bayıldım diyebilirim. İkinci evliliğini yapan Şozo, beklenmedik anda eski karısı Şinako’dan bir mektup alır ve birlikte büyüttükleri kediyi geri ister. Şozo kediyi deliler gibi sevmektedir ve yeni karısı kediyi vermesi konusunda ısrarcı davranmaktadır. Aslında bir taraf için umut, bir taraf için de endişe verici bir olaydır. Sonuçta biten bir ilişki vardır.
Zarif bir üslupla yazılmış, kısa ama kalbe uzun dokunan müthiş bir kitap. Diğer kitaplarını sabırsızlıkla okuma isteği uyandırdı.
Zarif bir üslupla yazılmış, kısa ama kalbe uzun dokunan müthiş bir kitap. Diğer kitaplarını sabırsızlıkla okuma isteği uyandırdı.
May 13, 2018
Çok güzel sade ve enfes betimlemelerle süslü! Ah kedili hayat bu kadar güzel anlatılırdı! Fazla söze gerek yok, kısacık ve tadında bir novella kısacık boyuna bakmadan çok sorgulatıcı ve düşündürücü bir dünya sunuyor biz okura.
Okuyunuz efenim!
Okuyunuz efenim!
May 19, 2019
I really enjoyed this. Tanizaki is an amazing writer, and this little story is fun, touching and powerful. I'd certainly recommend.
September 12, 2017
Confesso que o que principalmente me atraiu neste livrinho foi o facto de ter um gato na capa. E a gata deste livro é mesmo uma personagem principal e não secundária como se poderia imaginar.
A vida em sociedade, o papel da mulher na vida doméstica, suspeitas, desencantamento, surpresas e muito mais encerram estes pequenos contos de uma grande autor japonês.
A vida em sociedade, o papel da mulher na vida doméstica, suspeitas, desencantamento, surpresas e muito mais encerram estes pequenos contos de uma grande autor japonês.
June 17, 2020
Cats have a wisdom of their own - they understand at once how someone feels about them.
April 5, 2020
Kitabı 1 günden kısa bir sürede okudum, 100 sayfalık bir novella ve çok akıcı. Anlatı, Şozo’nun eski eşi Şinako’nun yeni eşi Fukuko’ya gönderdiği mektupla başlıyor. Mektubunda Şozo’nun en sevdiği varlık olan kedisi Lili’yi istiyor. Şinako hala eski kocasını çok seviyor ve aslında kediden hiç hazzetmediği halde bir umuda tutunmuş olarak Lili’nin onları yeniden birleştireceğine inanıyor. Böylece tüm anlatı boyunca Şozo’yu, annesi Osli’yi, yeni eşi ve kuzeni olan Fukuko’yu, Şinako’yu hatta Lili’yi yavaş yavaş tanıyoruz, ilişkilerine ve kendi iç dünyalarına dahil oluyoruz. Bir Kedi, Bir Adam ve İki Kadın Tanizaki’den okuduğum ilk kitap ve kendisini tanıdığım için çok mutlu oldum. Diğer kitaplarını çok merak ettim. İnsan ilişkilerini ve insanı çok güzel anlatan bir yazar. Sosyal İzolasyonda olduğumuz şu günlerde elim sıkça kütüphanemdeki Jaguar kitaplarına gidiyor, beni her zaman olduğu gibi şimdilerde de fazlaca mutlu ettikleri için ayrıca teşekkür ederim. Ve tabiki Lili ile tanıştırdıkları için de :)
November 5, 2018
Bu kadar basit ve sıradan bir dille insan ilişkilerindeki aşırı girintili çıkıntılı duygu hallerini anlatabilmek hayranlık uyandırıcı. Kısacık hikaye boyunca bir adam, bir kedi ve iki kadın arasındaki ilişkilerde herkesin penceresinden bakmanı sağlıyor Tanizaki. O da haklı, o da haklı, o da haklı diye diye ilerliyorsun. En sonda ulaştığın ise aslında haklı olanın sadece tek birşey olduğu: saf, dolaysız, çıkarsız sevgi. O sevgiyi görebilmenin, nefret dediğin hali bile silip süpürebilmesi.
Jaguar Kitap’a methiyeler düzmeyi hiç bırakmayacağım. Hem ülke edebiyatlarından kazıya kazıya “popüler” olanın dışında yazarlar ve eserlerini bulup çıkarması hem de orjinal aslından pürüzsüz çeviriler yapan çevirmenlerle çalışması. Bir de kitabın arka kapağında, Tanizaki’nin kedisiyle olan fotoğrafı nasıl güzel olmuş. Kalp kalp kalp!
Jaguar Kitap’a methiyeler düzmeyi hiç bırakmayacağım. Hem ülke edebiyatlarından kazıya kazıya “popüler” olanın dışında yazarlar ve eserlerini bulup çıkarması hem de orjinal aslından pürüzsüz çeviriler yapan çevirmenlerle çalışması. Bir de kitabın arka kapağında, Tanizaki’nin kedisiyle olan fotoğrafı nasıl güzel olmuş. Kalp kalp kalp!
September 10, 2023
Bir adam, karısını bırakıp, genç kuzeni ile evleniyor. Eski eş, yeni eşe bir mektup yazıp, yapayalnız olduğunu ve kediyi bari ona vermelerini rica ediyor. Ayrıca bu yeni eş farkında değil mi, adam herkesten her şeyden çok o kediyi seviyor. Gün gelir, o kedi adamı elinden alıverir, görür sonra...
Hahahaha o kadar komik ve sinsi bir hikaye ki... Bu kedi olayının karı-kocanın arasına gerçekten girmesi için minicik bir nifak tohumunun yetmesine bayıldım. Firdevs Yöreoğlu kılıklı kaynananın haksız yere yıktığı yuvanın altında kalması, adamın pinpon topu gibi kadınlar arasında madara olması filan müthiş eğlenceli.
1 saatte okur bitirir ve kedonuza sarılırsınız.
Hahahaha o kadar komik ve sinsi bir hikaye ki... Bu kedi olayının karı-kocanın arasına gerçekten girmesi için minicik bir nifak tohumunun yetmesine bayıldım. Firdevs Yöreoğlu kılıklı kaynananın haksız yere yıktığı yuvanın altında kalması, adamın pinpon topu gibi kadınlar arasında madara olması filan müthiş eğlenceli.
1 saatte okur bitirir ve kedonuza sarılırsınız.
September 29, 2021
Lili için okumaya değerdi. Yine bir oturuşta biten bir kitap Tanizaki'den...Kedi sevenlere özellikle tavsiye edilir.
December 23, 2022
YouTube kitap kanalımda Japon edebiyatı ve Cuniçiro Tanizaki hakkında daha detaylı bilgi edinebilirsiniz: https://ytbe.one/QbT0zmxxnoM
Bir kedi, bir adam ve iki kadının ortasında kalsaydı ve bunun üzerine bir kitap yazılsaydı o kitabın adı ne olurdu? Cuniçiro Tanizaki bu soruyu bizim için Bir Kedi, Bir Adam, İki Kadın diye cevaplıyor.
İncelemeye başlamadan size bir soru sormak istiyorum: Aramızda hiç hayvan sahiplenen bir arkadaşımız var mı? Kedi, köpek, kuş, balık hiç fark etmiyor. Bugüne kadar hayvanlara karşı olan düşüncelerimizi hiç konuşmadık. İsterseniz bu incelemenin yorumlar kısmına onlarla ilgili düşüncelerinizi veya bir hayvanınız varsa/olmuşsa ona karşı hissettiklerinizi yazabilirsiniz.
Japon edebiyatı yolculuğumdaki duraklardan bir diğeri kendi adıma Tanizaki oldu. Eğer hem Japon kültürüne ait tipik ögeleri okumak hem de insanın hayvanlarla olan etkileşimini düşünmek isterseniz bu kitap sizin için başlangıç açısından doğru bir tercih olabilir. Hem hayatımda okuduğum en iyi önsöze de sahip kitap oldu kendisi.
Bugüne kadar hayvanlarla ilgili kitaplar hep dikkatimi çekmiştir. Hayvan Çiftliği, Bir Köpeğin Araştırmaları ve Kuzgun kitabı bu konuda okuyup sevdiğim kitaplar arasındayken, Bir Kedi, Bir Adam, İki Kadın kitabı da hem içeriğiyle hem de Japon edebiyatının en iyi yazarlarından biri tarafından yazılmış olmasıyla uzun süredir radarıma girmiş olan bir kitaptı.
Eskiden yaşadığım bir mahalle vardı. O mahallede de bu kitaptaki Lili gibi pek çok kedi yaşardı, hâlâ da yaşıyor zaten. Kimseye zararı dokunmayan bu kedilerin üstüne atılan taşları, tekmeleri ve komşularımızın hayvanlara olan bakış açılarını gördükten sonra bu konuda daha fazla düşünmem gerektiğini fark ettim.
İnsan, sadece dünya denen ufacık gezegende bile milyonlarca canlı çeşidi arasında yaşıyor. Ama bütün bu canlılar arasındaki en sabıkalı tür de yine kendisinden başkası değil. Sırf doğadaki diğer türlere tarih boyunca üstünlük kurabildiği için kendisini her şeyi yapabilecek güçte zannediyor. İnsanın kendisi de pek çok yönden hâlâ bir hayvan aslında.
İnsanlar ne zaman kendilerini dünyanın merkezine koydu, işte o zaman işin içine çıkar çatışmaları, arkadan konuşmalar, ikiyüzlülükler ve türlü sahtekarlıklar da girdi. Oysaki bunların hiçbiri hayvanların arasında yok. Biz kendimizi doğadaki en üstün canlı olarak görürken aslında dünyada bizimle beraber yaşayan türlerin hepsini unutuyoruz. İşte bu kitapta da unutulan o canlının adı Lili.
İnsanın benmerkezci yapısı karşımıza bu kitapta da çıkıyor. Şinako, Şozo ve Fukuko üçlüsü arasında mekik dokuyup duruyor kedi Lili. Onların geçimsizliklerini dinliyor. Bazen de çıkar çatışmalarını. Anlam veremiyor kedi haliyle bütün bu olup biten saçmalıklara. Çünkü kedilerin ve hayvanların da duygusal bir dünyası olabileceği kimin aklına gelir, değil mi?
Ne olursa olsun, insan bir şeyin değerini ondan ayrıldıktan sonra anlıyor. Elimizdekilerin değerini onları yitirmeden önce fark edemiyoruz. Pişmanlıklarımızdan bir katalog tasarlıyoruz kendimize. Bile isteye o katalogun sayfalarını çevirip duruyoruz. Düşüncesizliklerimiz o sayfaları dolduran kalemlerimiz oluveriyor birden. İçimizin boşlukları doldu sanırken onların her seferinde daha da genişlemesi ne acı.
Kitabın edebi yönünden pek fazla haz beklememe noktasında da küçük bir uyarıda bulunmak istiyorum. Evet, kitabın anlatmaya çalıştıkları insan ilişkileri ve insan-hayvan etkileşimi konusunda ne kadar başarılı olsa da edebi yönden de bir o kadar zayıf bir kitap bence.
Bakalım insanoğlunun bencilliği onu nereye doğru götürecek? Çünkü bu dünya sadece bize ait değil, kediler de bu dünyanın sahibi!
Bir kedi, bir adam ve iki kadının ortasında kalsaydı ve bunun üzerine bir kitap yazılsaydı o kitabın adı ne olurdu? Cuniçiro Tanizaki bu soruyu bizim için Bir Kedi, Bir Adam, İki Kadın diye cevaplıyor.
İncelemeye başlamadan size bir soru sormak istiyorum: Aramızda hiç hayvan sahiplenen bir arkadaşımız var mı? Kedi, köpek, kuş, balık hiç fark etmiyor. Bugüne kadar hayvanlara karşı olan düşüncelerimizi hiç konuşmadık. İsterseniz bu incelemenin yorumlar kısmına onlarla ilgili düşüncelerinizi veya bir hayvanınız varsa/olmuşsa ona karşı hissettiklerinizi yazabilirsiniz.
Japon edebiyatı yolculuğumdaki duraklardan bir diğeri kendi adıma Tanizaki oldu. Eğer hem Japon kültürüne ait tipik ögeleri okumak hem de insanın hayvanlarla olan etkileşimini düşünmek isterseniz bu kitap sizin için başlangıç açısından doğru bir tercih olabilir. Hem hayatımda okuduğum en iyi önsöze de sahip kitap oldu kendisi.
Bugüne kadar hayvanlarla ilgili kitaplar hep dikkatimi çekmiştir. Hayvan Çiftliği, Bir Köpeğin Araştırmaları ve Kuzgun kitabı bu konuda okuyup sevdiğim kitaplar arasındayken, Bir Kedi, Bir Adam, İki Kadın kitabı da hem içeriğiyle hem de Japon edebiyatının en iyi yazarlarından biri tarafından yazılmış olmasıyla uzun süredir radarıma girmiş olan bir kitaptı.
Eskiden yaşadığım bir mahalle vardı. O mahallede de bu kitaptaki Lili gibi pek çok kedi yaşardı, hâlâ da yaşıyor zaten. Kimseye zararı dokunmayan bu kedilerin üstüne atılan taşları, tekmeleri ve komşularımızın hayvanlara olan bakış açılarını gördükten sonra bu konuda daha fazla düşünmem gerektiğini fark ettim.
İnsan, sadece dünya denen ufacık gezegende bile milyonlarca canlı çeşidi arasında yaşıyor. Ama bütün bu canlılar arasındaki en sabıkalı tür de yine kendisinden başkası değil. Sırf doğadaki diğer türlere tarih boyunca üstünlük kurabildiği için kendisini her şeyi yapabilecek güçte zannediyor. İnsanın kendisi de pek çok yönden hâlâ bir hayvan aslında.
İnsanlar ne zaman kendilerini dünyanın merkezine koydu, işte o zaman işin içine çıkar çatışmaları, arkadan konuşmalar, ikiyüzlülükler ve türlü sahtekarlıklar da girdi. Oysaki bunların hiçbiri hayvanların arasında yok. Biz kendimizi doğadaki en üstün canlı olarak görürken aslında dünyada bizimle beraber yaşayan türlerin hepsini unutuyoruz. İşte bu kitapta da unutulan o canlının adı Lili.
İnsanın benmerkezci yapısı karşımıza bu kitapta da çıkıyor. Şinako, Şozo ve Fukuko üçlüsü arasında mekik dokuyup duruyor kedi Lili. Onların geçimsizliklerini dinliyor. Bazen de çıkar çatışmalarını. Anlam veremiyor kedi haliyle bütün bu olup biten saçmalıklara. Çünkü kedilerin ve hayvanların da duygusal bir dünyası olabileceği kimin aklına gelir, değil mi?
Ne olursa olsun, insan bir şeyin değerini ondan ayrıldıktan sonra anlıyor. Elimizdekilerin değerini onları yitirmeden önce fark edemiyoruz. Pişmanlıklarımızdan bir katalog tasarlıyoruz kendimize. Bile isteye o katalogun sayfalarını çevirip duruyoruz. Düşüncesizliklerimiz o sayfaları dolduran kalemlerimiz oluveriyor birden. İçimizin boşlukları doldu sanırken onların her seferinde daha da genişlemesi ne acı.
Kitabın edebi yönünden pek fazla haz beklememe noktasında da küçük bir uyarıda bulunmak istiyorum. Evet, kitabın anlatmaya çalıştıkları insan ilişkileri ve insan-hayvan etkileşimi konusunda ne kadar başarılı olsa da edebi yönden de bir o kadar zayıf bir kitap bence.
Bakalım insanoğlunun bencilliği onu nereye doğru götürecek? Çünkü bu dünya sadece bize ait değil, kediler de bu dünyanın sahibi!
December 19, 2022
It may just be me and mine, but it seems like a slew of Japanese literature featuring cats has been slowly taking over British bookstores. Novels with cats peering out the covers are everywhere: in the window, face-out on the shelves, in neat piles on the display tables, and even next to the till like bookstore candy, and the rate at which they move would have you wondering if perhaps the spines have developed a capacity to mew at readers. All of this is to say that I've been mildly curious and thoroughly confused at work these past few weeks, lover of cats as I may be.
Junichiro Tanizaki's A Cat, A Man, and Two Women has been around for much longer, though, first published in 1937; so when curiosity finally keeled me over, I chose this one and dived in. A slim novella, it opens with a letter from one woman to another: Shinako has been driven out of her home and marriage and replaced by the younger, wealthier Fukuko, and writes to the latter begging to be given her ex-husband's beloved tortoiseshell cat, Lily. The letter, an obvious ploy to win back the ex's favours—for Shinako never loved the cat as she claims—has no takers, but sets in motion a series of events that illustrate domestic power struggles and the dynamics of respectability in 20th century Japan. The man and (three) women—including the covetous mother-in-law, O-rin—in the story are all unlikable characters, and their true feelings are only revealed through their individual relationships with Lily.
Lily is indeed the centerpiece of this story: Tanizaki's prose renders her a believable cat personality without attempting to endow her with humanlike characteristics as such literature often tends to. She remains a pet and is symbolic of nothing, which allows the story to depict with more clarity how our affection for and genuine bonds with such animals comes to be, and how it can coexist with other generally unlikable—human—characteristics that many of us imbibe.
This was a quick, well-paced, low-effort read—perfect for my hour-long lunch break. I enjoyed its brevity and the subtlety of its commentary on marriage as an institution, and, of course, its descriptions of the cat (and her noxious farts). That being said, I didn't love the book, and I'm unlikely to return to it—now that there are cat books as far as the eye can see, satisfaction won't bring me back.
Junichiro Tanizaki's A Cat, A Man, and Two Women has been around for much longer, though, first published in 1937; so when curiosity finally keeled me over, I chose this one and dived in. A slim novella, it opens with a letter from one woman to another: Shinako has been driven out of her home and marriage and replaced by the younger, wealthier Fukuko, and writes to the latter begging to be given her ex-husband's beloved tortoiseshell cat, Lily. The letter, an obvious ploy to win back the ex's favours—for Shinako never loved the cat as she claims—has no takers, but sets in motion a series of events that illustrate domestic power struggles and the dynamics of respectability in 20th century Japan. The man and (three) women—including the covetous mother-in-law, O-rin—in the story are all unlikable characters, and their true feelings are only revealed through their individual relationships with Lily.
Lily is indeed the centerpiece of this story: Tanizaki's prose renders her a believable cat personality without attempting to endow her with humanlike characteristics as such literature often tends to. She remains a pet and is symbolic of nothing, which allows the story to depict with more clarity how our affection for and genuine bonds with such animals comes to be, and how it can coexist with other generally unlikable—human—characteristics that many of us imbibe.
This was a quick, well-paced, low-effort read—perfect for my hour-long lunch break. I enjoyed its brevity and the subtlety of its commentary on marriage as an institution, and, of course, its descriptions of the cat (and her noxious farts). That being said, I didn't love the book, and I'm unlikely to return to it—now that there are cat books as far as the eye can see, satisfaction won't bring me back.
August 21, 2017
Japon yazar Çuniçiro Tanizaki'nin 1936 tarihinde yayınlanmış olan hikayeden az uzun, romandan az kısa(kime göre, neye göre?) eserini(novella deniyor bu türe günümüzde-kafiyeli olsun diye söyledim günümüzde diye) ve yazıldığı dönemi göz önünde bulundurduğumda yılların eskitemediği şeyin dildeki sadeliğin yanısıra, duyguların değişmezliği olduğunu ve bunu da en zarif şekilde, bir zamanlar kendi hayatından daha değerli olan adamı ve beraber kurmuş oldukları yuvayı bir başka kadına vermek zorunda kalan ve üzerinden geçen zaman yaralara kabuk bağlatsa da, derinlerdeki intikam ateşi sönmemiş dışarıdan son derece iddiasız bir kadının, diyet olarak istediği Lili adlı kedi üzerinden olayları sabırla ve incelikli bir şekilde kurgulayışına şahit oluyoruz yavaş yavaş. İlişkiler yumağı arasında kişiliği ile ayakta kalmaya çalışan, sıla özlemiyle kederlene kederlene olgunluğa erişen, kıymeti er geç anlaşılan ve taşıdığı tuhaf misyonu sayesinde ayrıcalıklı ve sevilen'e dönüşen Lili'nin nezdinde; kedilerin kendilerine has bilgeliklerini, bir insanın onlara karşı ne hissettiğini anlamakta güçlük çekmediklerini, sahiplerinin değil evlerin bekçileri oldukları gerçeğini ve de dışarıdan karmaşık görünen mizaçlarını keşfediyoruz mütevazı ama değerli bir hayran kitlesine sahip Çuniçiro'nun duygu dolu, şaşırtan rehberliğinde. Bir de kadınların yaman doğaları var tabii kitabın her satırına sinmiş, pusuda beklemekte...
"Eğer birinin size güvenmesini istiyorsanız önce siz ona güvenmelisiniz."
"Eğer birinin size güvenmesini istiyorsanız önce siz ona güvenmelisiniz."
August 19, 2021
İçten içe yarattıkları çatışmalar ve kıskançlıklar yüzünden birbirlerinden bir canavardan kaçar gibi kaçan insanlar ve onların hayatlarının en olmadık yerlerinde kıvrılıp yatan bir kedi. Tadı damağımda kaldı. 🐈
April 9, 2018
Bir adam, bir kedi ve bir kedi daha versiyonunu yaşıyorum her gün. Kediler muazzam canlılar.
March 30, 2019
Bir kedinin evdeki dengeleri nasıl değiştirdiği, bir insanı nasıl değiştirdiği ve kendisini farketme yolunda nasıl önderlik ettiğini okuyoruz bu kitapta.
Displaying 1 - 30 of 376 reviews