Caraco

On caraco ^{aschoûtez lu}, c' esteut on mousmint d' kimere, serant li dzeu do coir, sovint dizo ene cote u on schorsoe avou des lådjès croejhlêyès burtales.

Il esteut fwait d' ene sitofe assez deure et rexhe.

On l' abotnéve pa padvant.

I sierveut d' coirsaedje po sotni l' pwetrene divant l' arivaedje des sotént-goidje.^[1]

Insi, les femes el metént voltî po prusti^[2], po n' awè l' pwetrene disrindjeye tot pindant.

Adonpwis, on a dandjreus dné l' mot a ene bele fene blouze, del minme cogne, avou on ptit volant ki rascovreut l' cotrê. On l' meteut voltî l' dimegne.^[3]

Ci bea caraco la pleut esse texhou d' linne, et ofreye ås grandès båsheles po leu sint-Nicolai.^[4]

Foirt corant e 18inme sieke.

I gn a so les cmons Wikipedia des imådjes ou fitchîs son a vey avou les caracos .

1. ↑ Temognaedje eredjistré da Mady Dorchymont, pa Uzeu:Lucyin, e moes d' may 2018.
2. ↑ D' ene fråze sol DTW
3. ↑ sorlon l' fråze da Josée Mathot: Èm cour n' a pont d' caraco pol dimegne.
4. ↑ D' ene fråze so S117