Depeche Mode

Depeche Mode

Atività
Atività	1980 - in atività
Zènare	Synth pop, elettronica (it) , new wave (it) , darkwave (it) , rock alternativo, musica industriale (it) e rock elettronico (it)
Influense	Kraftwerk e Fad Gadget (it)
Targheta discogràfega	Mute Records, Sire Records, Reprise Records, Capitol Records, Virgin, Columbia Records, Legacy Records, Hansa Records
Àlbun	24
Àlbun stùdio	14
Àlbun dal vivo	4
Àlbun compilation	6
Òpara
Òpare in rezalto (1981) Just Can't Get Enough (it) (1989) Personal Jesus (it) (1990) Enjoy the Silence (it)
Repertòrio
Indie Rock, New Wave
(2020)  Rock and Roll Hall of Fame
Sito web	depechemode.com

I Depeche Mode i ze un grupo muzegałe britànego formà a Basildon a Łondra inte'l 1980. El grupo el ze formà atualmente da Dave Gahan (voze), Martin Gore (ghitara e tastiere) e Andy Fletcher (tastiere, baso e portavoze).

Ła formasion orizenałe ła conprendeva anca Vince Clarke (tastiere, ghitara, cori, drum machine), el cuało el ga łasà el grupo inte'l 1981 par fondar i Yazoo e drìoman i Erasure. Drìo l'abandon de Clarke, Alan Wilder (tastiere, bateria, cori, baso, pianoforte, parcusion) el se ga unìo a'l grupo inte'l 1982 par po' łasarlo inte'l 1995.

Afermai so ła sena synth pop ingleze ai inisi dei ani otanta, ła sò fama ła se ga protrà e cresùa inte i ani. Traverso na proficua carièra łonga cuatro deseni, i ga abrasà co'l dòparo de l'ełetrònega pì de un zènare muzegałe, co łarghe concesion a'l pop rock e a ła new wave, soratuto inte ła segonda faze, e na màsisa incursion inte ła dance alternativa.

Co pì de 100 miłion de dischi vendesti in tuto el mondo^[1][2], diversi grupi e artisti provenjenti da tuti i zènari muzegałi influensài dai só łaori e numaroze cover de łe só canson reałizàe, i Depeche Mode el ze uno dei grupi pì influenti de ła istòria de ła mùxega ełetrònega. Ła famoza rivista muzegałe britànega Q łi ga definìi "ła band ełetrònega pì popołar e łonzeva che el mondo el gabia mai conosùo"^[3], e Rolling Stone "ła cuintesensa de ła mùzega ełetrònega dei ani 80".

Inte'l 1976, Vince Clarke, Mark Pex e Andrew Fletcher i forma un grupo che'l responde a'l nome de No Romance in China, sensa parò otenjer tanto suceso. De conseguensa, inte'l 1979, Vince el fonda un novo grupo insenbre a Martin Lee Gore, cao de n'altro grupo underground, i Norman and the Worms. Ła nova formasion ła vien prima batezada French Look, e drìoman renomenada Composition of Sound, cuando anca Andrew el se unise ai do. Parò, manca oncora un vero cantante, e cusì, cuando inte'l 1980 Vince el sente l'ałora sconosùo David Gahan cantar na reintarpretasion de Heroes de David Bowie in un łocałe, el ghe propone de unirse a ła formasion, proposta che "Dave" aceta. Drìo sujerimento de'l novo rivà, el grupo el canbia oncora na volta nome, asumendo cueło definitivo de Depeche Mode, ciapà da na omònema rivista de moda franseze de l'epoca (Dépêche mode)^[4], che'l pol èsar traduzesto cofà gazetin de moda, ma che'l vien de frecuente eroneamente traduzesto come moda paseziera, moda vełose, moda pronta opur nova moda, a cauza de ła confuzion de ła paroła franseze dépêche co'l verbo se dépêcher (destrigarse, ciapar suzo).^[5]

I Depeche Mode i ezordise ofisialmente so'l fenir de'l 1980, partesipando a ła compilation Some Bizzare Album, reałizada da alcuni grupi emerzenti (fra staltri i Soft Cell, Blancmange, The The e Naked Eyes) co'l brano Photographic. Inte 'sto steso parìodo, ezisteva na serie de grupi che ła ga fornìo a'l grupo de Basildon àlbun cołetivi de tributi e compilation de cover, venjesti fora, uno drìo cheł'altro, inte el ziro de pochi ani. El grupo dei Camouflage el ze stà de seguro el grupo so cui i Depeche Mode i ga ezersità mazormente ła só influensa: el trio todesco el ga publegà el pròpio àlbun de debuto, Voices & Images, inte'l 1988, che a łongo el ze stà credesto da tanti cofà na produsion łimità a l'area zarmànega dei stesi Depeche Mode, soratuto par cuanto revarda el singoło de vetura, The Great Commandment, finché i tre tozi no i ze conparìi inte'l rełativo videoclip; drìoman, i Camouflage i ga sparimentà nove sonorità restando, parò, senpre visini al stiłe synth pop.

Daspò Photographic, i Depeche Mode, soto ła guida de'l produtor Daniel Miller, i publegarà i singołi Dreaming of Me (rivà al 57èzemo posto inte ła Clasifega Britànega dei Singołi) e New Life (undezèzemo inte ła medèzema UK Top 75), cusì in azonta al bon rescontro comersiałe, i gode anca de numarozi pasaji radiofòneghi, grasie ai cuałi el grupo el riese a publegàr el primo de na łonga e fortunada serie de àlbun intitołà Speak & Spell. Scrivesto prensipalmente da Vince Clarke el contien ła famoza hit Just Can't Get Enough, vero e pròpio tormenton che'l razenta ła fiłastroca osesiva. Martin Gore el partesipa al proseso conpozitivo, scrivindo do canson, Tora! Tora! Tora!, e el strumentałe Big Muff, cantandone po' un terso, intitołà Any Second Now (Voices). El suceso otenjesto el mete parò el grupo davanti a ła nesesità de na vita on the road, ipòteze no ben piazesta a Vince Clarke (refratario a ła vita da "pop star")^[6], che'l zbandona cusì el grupo, fondando prima el do ełetropop dei Yazoo co ła cantante ingleze Alison Moyet, drio el grupo The Assembly, e infin n'altro, pì łonzevo do, i Erasure, co Andy Bell.

Andà Vince Clarke, l'ùnego che pol covèrzer el ròło de conpozidor A ze Martin Gore, che'l reciapa cusì in man i pròpi brani scrivesti a 16 ani, in piena adołesensa, coi cuałi, inte'l 1982, i Depeche Mode i publegarà el só segondo àlbo, A Broken Frame. Vince el se ofre de łasar ai Depeche Mode (che co sesto i refuda) un ùltemo brano da'l titoło Only You, ma che'l deventarà na hit co'l só novo grupo, i Yazoo (co Alison Moyet). Par el conseguente tour, i Depeche Mode i nesesita de un novo tastierista, cusì A vien asumesto Alan Wilder, che, so'l fenir de ła tournée, el deventa menbro a tuti i efiti de'l grupo.

Co 'sta formasion, e co un Gore ispirà pì che mai, i Depeche Mode i produze dischi al ritmo de scuazi uno l'ano, fin al 1990. Inte'l 1983 i pùblega Construction Time Again, che contien Everything Counts, uno dei só brani pì famozi Inte'l 1984, i riese a sfondar anca in America Setentrionałe, col singoło People Are People, trazesto da l'àlbun Some Great Reward, ła prima granda pièra miłiar a 33 ziri de'l grupo, e na compilation omònema, postatamente publegada par el marcà meregan.

A se conclude cusì, intel 1985, ła prima faze de ła só carièra, co ła rancura The Singles 81-85, che ła contien drento i do inediti Shake the Disease e It's Called a Heart, estrazesti par promòver l'àlbun, łeziermente modifegà par l'America Setentrionałe, inte ła scałeta e inte'l titoło. Batezada da novo infati Catching Up with Depeche Mode, ła collection ła conprende anca i ładi B dei do singołi e un paro de sucesi menori, ometesti inte ła compilation intarnasionałe.

Za algune trase de Some Great Reward łe ghe parmeteva ai fan dei Depeche Mode de capir che l'atmosfera intorno al grupo ła jera drìo canbiar: l'aria ła se fazeva pì rarefata, ła contenjùa sołarità dei primi ani ła zera drìo desconparir, par łasarghe posto a'l scuro e a un umor pì małincònego. Infati, inte'l 1986 A se verze ła segonda faze de'l grupo, co Black Celebration, disco dai toni pì cupi, gothic e dark, che'l caratarizarà tuta ła produsion drìo. A ze intaresante notar che se trata de l'únego àlbun dei Depeche Mode che'l ciapa el nome da na canson contenjùa al só interno. A partir da 'sto àlbun, in partegołar co ła canson Here Is the House, Martin el reciapa a sonar ła ghitara, abandonada tenpo prima, cuando che el grupo el gaveva optà par de łe sonorità pì sperimentałe ed ełetròneghe, mostrando de prefarirle a cuełe mazormente acùsteghe.

Inte'l 1987 co l'usida de Music for the Masses (el titoło de sto disco el nase da na idea de Gore che, mentre che'l zera drìo vizionar dei dischi de mùzega, el ga notà un disco dal titoło sujestivo: Music for the Millions) e dei singołi Strangelove, Never Let Me Down Again e Behind the Wheel i Depeche Mode i se ga consagrà definitivamente anca inte i Stati Unii, co un zigantesco conserto a'l Rose Bowl de Pasadena, al cuało partesipa pì de 60.000 parsone, imortałà inte'l dopio disco 101 e inte'l video VHS che'l porta el steso titoło e che'l pol èsar considarà un vero e pròpio film, co ła rezìa de D. A. Pennebaker.

Co Violator, venjùo fora inte'l 1990 e rejistrà a Miłan, uno dei dischi pì apresài, grasie a ła prezensa de do tra i brani pì famozi de'l grupo, Enjoy the Silence (uno dei mazori sucesi comersiałi in asołuto, nùmaro 6 inte ła UK Top 75) e Personal Jesus (venjùo fora come singoło sìe mezi prima de l'àlbun), łe chitare łe deventa parte fondamentałe de'l sound de ła band. El tour che'l ne consegue (The World Violation Tour) el se reveła un suceso stragrando. Inte'l ziro de 8 ore A ze stà vendesti 42.000 biłieti par el Giants Stadium de East Rutherford, e 48.000 par el Dodger Stadium de Los Angeles. In cocluzion de'l tour, parò, inisia un parìodo de crizi dovesto al stress de un ano intièro de live sensa fermarse. Dave el conose Theresa Conway e abandona fameja e grupo par trasferirse co èła a Los Angeles, inte'l 1991.

Infati, da sto ponto de ła so carièra, i Depeche Mode scominsia a rałentar l'usida dei pròpi dischi, tanto che el sucesivo album, intitołà Songs of Faith and Devotion, vedarà el ciaro solchè inte'l1993. Con Alan Wilder improvixà baterista, acantonae tenporaneamente łe drum machine, una de łe caraterìsteghe peculiari de sto łaoro xe pròpio i soni "nèti" de na vera bateria, anca se pì volte procesai traverso i sintetixadori. L'otavo studio album del grupo xe usìo el 22 de marso 1993 e suito se ga destinguesto par łe so forti identità identità rock, grasie ai brani I Feel You, Walking in My Shoes e In Your Room che ga acostà el grupo al xenere alternative. L'album ga vendùo tra łe 4 e i 5 miłion de copie in tuto el mondo, scałando łe clasifeghe de tuti i paexi europei ed americani indove l'è devegnesto disco d'oro e de platino. Anpò soto ła mascàra del suceso i cuatro inglexi i jera drìo viver un periodo de crixe scominsià, come presedentemente spiegà, xa da ła fin del The World Violation Tour, co un agravà stato de depresion par Andy, na tosegodependensa da speedball par Dave e na continua inconprension intra Martin e Alan; tuto ciò a ła vixìlia de un tour de 14 mexi, el The Devotional Tour.

Ła prima leg europea del The Devotional Tour, ła tournée promosionałe che ła gaveva el fin de promover l'àlbun, ła scominsia a Lilla el 19 de majo 1993 par concludarse co un gran concerto al Crystal Palace de Łondra el 31 de łujo 1993 davanti a 35.000 parsone. Dave, Martin, Andy e Alan i parte col so entourage de 18 parsone, 80 adeti a ła manutension ed un consejer spirituałe. Ła segonda leg de ła tournée coverxirà na prima volta i Stati Unii, termenando col ritorno in Europa par na mini-serie de concerti tegnùi in Irlanda e inte el Regno Unìo. El The Devotional Tour rejistra inte i USA un otemo riscontro de pùblego, ma Dave xe senpre pì debiłità e desfà da l'uxo de eroina e da łe fadighe dei concerti. L'8 de otobre del 1993, durante ła tapa de New Orleans, el ga infarto dovùo ad overdose de eroina e'l xe recoverà a l'ospeal indove el vien reanemà. Fenìi i concerti inte el Regno Unìo, i Depeche Mode i se feram par sìrca un meze e mezo vanti de tornar a ezibirse in Àfrega, Axia, Merega Łatina e Stati Unii inte l'anbito de chel tour mejo conosùo soto el nome de The Exotic Tour/Summer Tour. Vanti de inbarcarse in sta nova aventura, Alan Wilder pasa calche setemana ai Windmill Lane Studios de Dublin par mixar i brani de l'album Songs of Faith and Devotion Live e ła trasa audio del novo video live de Anton Corbijn intitołà Devotional. Calche setemana drìo, el se trasferise co Daryl Bamonte e'l produtor Steve Lyon ai Logic Studios de Miłan par pareciar i brani da proponer inte i sucesivi concerti del novo tour.

I Depeche Mode, ormai, i ze dividesti e i só raporti fora dei conserti no i eziste. Cusì, mentre Alan el xe senpre pì convinsùo de abandonar el grupo, Martin Gore continua a rifugiarse inte l'acol ed Andrew Fletcher cae darecào in una fonda depresion che ło menarà a sbandonar el tour ed èsar sostituìo da Daryl Bamonte a partir da ła prima data braxiłiana de l'Exotic Tour (el 4 de avril 1994 a San Paolo). Cuanto a Dave Gahan, par eło seita el periodo stremamente difisiłe, che ło portarà oncora a sfiorar ła morte. Ła tournée inpé ła seita e co staltra i dexastri: Dave se ronparà do costołe butandose inte el pùblego durante l'ùltemo concerto del tour al Deer Creek Music Center; Alan risciarà ła vita calche setemana drìo el fenimento del tour a cauxa de un aereo miłitar sciantà a poche sentinere de metri da łu mentre ch'el jera drìo parcorer na strada co ła so auto; Martin el sarà senpre pì de frecuente vitima de crixi epiłetiche. El cantante dei Primal Scream Bobby Gillespie confesarà ani drìo de èsar restà imatonìo dal masiso uxo de droghe de Dave. El tour sec onclude ad Indianapolis l'8 de łujo 1994, dopo 154 conserti e 14 mezi de ziro de'l mondo, łasando i cuatro inte ła crizi pì difisiłe che i gabia mai afrontà. Dave inte l'istà de'l 1995 el proarà el suisidio co'l tajo de łe vene dovùo a dei ałusinozeni e poco tenpo drioman el devorsiarà da ła só segonda mujer.

A cauza dei raporti parsonałi pezantemente deteriorài indrento al grupo e a łe inconprension oramai a l'órdene de'l dì, daspò 13 ani pasài inte'l grupo Alan Wilder deçide de zbandonarla definitivamente. Ła desizion, da łu steso definìa irevocabiłe, ła vien comunegada a Dave via fax (vista l'inposibiłità de rintrasar el frontman oramai conpletamente asente par via de'l masiso dòparo de droghe), e de parsona ai altri, durando na riunion convocà da Alan steso e che ła se gà tenjesta a a Łondra. A tuto ciò fa imediato sèito un comunegà stanpa inte'l cuało l'isteso Wilder no'l sparanja dure crìteghe ai só oramai ex conpanji de grupo Martin Gore ed Andy Fletcher, sìben nisun el venja sità esplisitamente. Na desizion inateza che ła ciapa tuti inpreparài Martin e Fletch, i cuałi i deside tutavia de seitar sensa sercar algun sostituto.

Cusì, suparà el choc inisiałe, i tre entra in studio inte l'otobre 1995 afidandose a ła produsion de Tim Simenon e del so personałe grupo de cołaboradori. Siben l'incixion de łe baxe muxicałi seite regołarmente, łe condision psicofixeghe di Dave ghe consente de ultemar ła rejistrasion vocałe de un ùgnoło brano. Drìo sujerimento de Martin, Dave torna a Los Angeles par sercar de suparar i pròpi problemi e curar ła so pexante tosegodependensa, ma el 28 de majo 1996 na overdose de speedball (un mix łetałe de cocaina ed eroina) ło mena prategamente a ła morte clinega par tre minuti vanti de èsar oncora na volta miracołoxamente rianemà (par cui xa in pasà el xera stà soranomenà The Cat, el gato, dal team de paramedeghi de l'ospeałe West Hollywood). Salvà in extremis e parà via da l'ospeałe, el vien ricoverà in un sentro speçiałistego andove el riese a dexintesegarse conpletamente par po' raxonxer el resto del grupo ai RAK Studios e seitar łe rejisrasion vocałe de Ultra.

Par ła reałizasion dei video promosionałi (ad ecesion de cueło de Home, direto da Steven Green), łe photo sessions e l'artwork del'album, i tre se afida uncòra na volta ad Anton Corbijn. El primo sìngoło estraxesto dal novo disco el xe Barrel of a Gun (i cui primi versi non reciapa par gnente, come da tałuni eroneamente credesto, łe prime parołe pronunçiae da Gahan al resvejo da l'ùltema overdose^[7]) seguìo da It's No Good. El 14 de apriłe 1997 vien fora Ultra che se piasa a ła poxision nùmaro 1 in Regno Unìo, Spagna e Xermania e al nùmaro 5 inte i USA. Daxeste łe precarie condision de sałute de Gahan, oncora non conpletamente ristabiłìo e a cui el grupo ghe vol evitar posìbiłi recadùde, par ła prima volta inte ła storia dei Depeche Mode a ła publegasion de un disco no va drìo nisun tour promosionałe, via che do mini concerti, tegnùi respetivamente a l'Adrenaline Village de Łondra el 10 de apriłe e al Shrine Exposition Hall de Los Angeles el 16 de majo del isteso ano. In sti do spetacołi col grupo sona Dave Clayton ai sintetixadori e Christian Eigner a ła bateria.

Ła band ła se riunise co Tim Simenon e'l so "team" inte i primi mezi de'l 1998 par rejistrar el novo sìngoło Only When I Lose Myself che'l farà parte de ła nova rancura The Singles 86-98, sequel de ła presedente The Singles 81-85. Par promovarla, a l'usida de'l disco va drìo un tour promosionałe ciamà The Singles Tour, che'l parte a setenbre in Estonia e el se conclude el 22 de desenbre inte i Stati Unii, par un totałe de 60 concerti in sołi 3 mezi. A conpanjar el grupo so'l palco ghe ze Peter Gordeno a łe tastiere e Christian Eigner a ła bataria.

Inte'l parìodo drìo, Martin Gore el vive, par ła prima volta da cuando el ze el prensipałe song-writer (conpozidor) de'l gruppo, un parìodo de crize de ispirasion, e par rezolverla el se afida a l'ajuto de Paul Freegard e Gareth Jones. Na volta suparà, i Depeche Mode i pol finalmente tornar in sała d'incixion, e inte el 2001, a cuatro mexi dal so ùltemo album in studio, vien fora Exciter, produxesto da Mark Bell, conosùo soratuto par ła so frutuoxa cołaborasion co łe çełebre artista islandexa Björk. Exciter xe preçedesto dal sìngoło Dream On; a cui ghe seitarà drìo i sìngołi I Feel Loved, Freelove, na bałada eterea, e Goodnight Lovers.

El suecesiv The Exciter Tour vedarà come "turnisti" i riconfermai Peter Gordeno e Christian Eigner. El tour, spartio in una prima leg mericana e in una segonda europea, el scominsia el 4 de zugno a West Hollywood in Całifornia e el finse el 5 de novenbre a Mannheim in Xermania. Ad imortałarlo ghe pensarà oncora na volta Anton Corbijn che recipaparà i do concerti tegnùi a Parixe el 9 e 10 otobre del 2001 da cui vegnarà estraxesto un dopio DVD intitołà One Night in Paris. El tour gavarìa dovesto seitar inte l'istà del 2002, e come confermà dal promoter Roberto De Luca, i Depeche Mode gavarìa dovesto èsar i headliner de una de łe seradea de l'Heineken Jammin' Festival de Imoła. Anpò, raxon personałi costrenxe el grupo a scançełar tuti i inpegni prevedesti.

Inte el 2003 i Depeche se tol na pauxa. Gahan publegarà el so primo album da sołista, Paper Monsters, mentre Gore stanparà Counterfeit². Inte el trienio 2002/2003/2004 łe VHS de ła band The Videos 86-98, 101 e Devotional vien publegae da novo in DVD arichìi da contegnùi speciałi. El grupo el tornarà a riunirse verso fin del 2004, par łaorar a l'iminente usìda de ła racolta Remixes 81-04.

De łì a breve i Depeche Mode i torna in studio, conpagnai par ła prima volta dal produtor Ben Hillier. Dave Gahan chiede ed otien de poder contribuir a ła stexura de l'album co brani pròpi, segnando na picoła rivołusion inte el modus operandi de ła band. El novo disco el se ciama Playing the Angel, e'l xe publegà inte l'otobre del 2005, segnando na nova era par el terseto de Basildon. A l'album ghe va drìo infati un tour de 124 date indoor e outdoor. El Touring the Angel toca anca l'Itałia co 4 date: łe prime due, indoor, al Forum de Asago, el 18 e el 19 de febraro 2006, ła tersa, outdoor, a l'Heineken Jammin' Festival de Ìmoła el 16 de zugno 2006, e ła cuarta, anca staltra outdoor, el 17 de łujo 2006, al Stadio Ołinpego de Roma. Cuanto a sta ùltema, verta dai scosexi Franz Ferdinand, vede ła parteçipasion de sìrca 40.000 persone.

Cuanto ai do concerti tegnùi ad Assago, staltri i vien filmai integralmente soto ła regia de Blue Leach ed utiłixai par ła publegasion de un dopio DVD, usìo el 25 de setenbre 2006 col titoło Touring the Angel: Live in Milan.

El 13 de novenbre 2006 A vien fora invese do edision desconpanje, CD audio e CD audio/DVD video, un primo Best of del grupo, coerentemente intitołà The Best of Depeche Mode, Volume 1, contenjente l'inedito Martyr.

Durando el bienio 2006/2007, A ze stà remasterizà i primi 10 àlbun de studio. Łe publegasion łe prezenta na confesion spesiałe par cołesionisti, inte i cuałi, 'rento el CD, ghe xe anca un DVD, contenjente remix ed ezibision live de'l parìodo, pi in azonta un documentario de sìrca mezora, co intarviste e filmai rari.

Inte'l 2007, Fletcher e Gore i se ga inpenjà in racuante tournée come deejay, mentre Gahan el ga publegà l'àlbun da sołista Hourglass.

Sounds of the Universe el ze stà publegà in Itałia el 17 de avril 2009. El titoło del disco el ze stà anuncià el 15 de zenaro 2009 so'l sito ofisiałe de ła band^[8]; el ze stà antisipà da'l singoło Wrong. Sounds of the Universe el ga suito ciapà ła sima de łe clasifeghe itałiane e de cuełe de altri 19 paezi^[9], piasandose a'l segondo posto in cuełe inglezi e al terso in cuełe mericane.

In una confarensa stanpa tenjùa a Berlin el 6 de otobre 2008, durando ła cuała A ze stà posìbiłe scoltar in anteprima mondiałe brevi snippet de Wrong e Peace, el grupo el ga anuncià łe date de'l novo tour, el Tour of the Universe.

Durando el World Première Echo Awards che'l se ga zvolzesto a Berlin el 21 de febraro 2009 A ze stà prezentà in anteprima mondiałe el novo singoło Wrong. Wrong ze seguìo da Peace, publegà el 15 de zunjo 2009 e el 7 de desenbre A ze stà publegà el novo singoło Fragile Tension seguìo da Hole To Feed.

El Tour of the Universe el partio el 6 de majo 2009 al Rockhal de Esch-sur-Alzette, Łusenburgo, par po' rivar par ła prima volta in Izraełe (a Tel Aviv el 10 de majo). El 14 de majo, tutavia, i Depeche Mode i ze stà constrenzesti a scansełar diverse date de'l tour ed a spostarne altre poiché a Dave Gahan, vìtwma de na gastroentarite a ła viziłia de'l conserto al Terra Vibe de Atene, A ze stà cazualmente rescontrà un tumor cativo a ła vesìga al stadio inisiałe. Prontamente oparà, el steso Gahan el ze guarìo e el ga reprendesto ła tournée da l'8 de zunjo co ła segonda data a'l Zentralstadion de Łipsia.^[10]. Cusì el tour el ze ndà vanti fazendo tapa par ła prima volta in alcuni tra i pì grandi stadi de calcio europei cofà el Stade de France de Parize, l'Olympiastadion de Berlin e cueło de Monaco de Baviera, insenbre a partesipasion a racuanti festival de mùzega. Durando sta prima leg europea, el tour el ga fato tapa in Itałia el 16 de zunjo a'l Stadio Olimpico de Roma e el 18 al Stadio Giuseppe Meazza de Miłan concerti co ła partesipasion de 44,070 spetadori a Roma e 57,544 a Miłan.

Verso ła fin de łujo, i Depeche Mode riva in Nord America indove i tien conserti in palasport ed anfiteatri, co ła soła ecesion de ła partesipasion al Lollapalooza de Chicago, el 7 de agosto, e de łe do date del 3 e 4 de otobre al Foro Sol de Sità del Mèsego.

Suito drìoman el grupo fa ritorno in America Meridionałe e America Centrałe, posti che il trio ingleze no'l vizitava da l'Exotic Tour inte'l 1994, otenjendo un discreto suceso inte i ipodromi, autodromi e festival de mùzega łocałi. A fin de otobre el grupo el torna in Europa dove el tour sèvita in vari palasport europei. Durando sta segonda leg europea, el grupo el reprendarà ofisialmente łe date del 20 e 21 de novenbre al Palau Sant Jordi de Barsełona par publegarne un video e un àlbun da'l vivo entrambi intitołà Tour of the Universe: Barcelona 20/21.11.09. Durando 'sta nova leg europea, i Depeche Mode i fa oncora vizita a l'Itałia, presizamente el 25 de novenbre al Futurshow Station de Bołonja e el 26 al Palasport Olimpico de Turin, fazendo rejistar do conserti a l'insenja de'l tuto ezaurìo davanti a 12.880 spetadori a Bołonja e 10.758 a Turin.

Tra zenaro e febraro 2010 el gurpo el recupara alcune de łe date inisialmente programàe ad inìsio tour e anułàe drìo el recòvaro de Dave Gahan, e ne zonta de nove. Tra st'altre, ła piasè inportante ła ze sensa dubio cueła de'l 17 de febraro inte ła cuała i Depeche Mode i se ezibise a ła Royal Albert Hall de Łondra, devolvendo l'intièro recavà al Teenage Cancer Trust, na organizasion ingleza che ła rancura fondi par tozi małà de cancro. El conserto el senja el ritorno de Alan Wilder so'l palco co'i so ex conpanji de grupo: A se trata de na aparision a sorpreza par conpanjar Martin Gore al pianoforte so Somebody. Alan el asistarà anca a ła sucesiva data de'l grupo a ła O2 de Łondra tra el pùblego in tribuna.

El tour el se conclude co do date a ła Esprit Arena de Düsseldorf, a l'inisio prevedeste par el 4 e 5 de zunjo 2009 e spostàe al 26 e 27 de febraro 2010.

El 4 de marso 2010 el trio el ga resevùo el premio de mejo grupo intarnasionałe ai Echo Wards 2010, zontando n'altra perla a ła só carièra. Drìo el feniménto de'l Tour of the Universe, i tre i torna a dedicarse a pien a łe só fameje e a i só projeti parsonałi: Dave el ze tornà a New York andove el ga adotà James Nicholas Rogers-Gahan, fiòło de só mujer; Fletch el ze tornà a vestir i pani de special dj par varie discoteche inglezi; Martin el ze tornà anca łu da ła só fameja.

El 6 de zugno 2011, A vien fora ła segonda rancura de remix de'l grupo intitołada Remixes 2: 81-11. Ła compilation ła venjarà conpanjà da na varsion de Personal Jesus remixada da Tor Ermansen de'l do de produsion Stargate. Ła rancura ła vede anca ła partesipasion dei ex menbri de'l grupo, Vince Clarke e Alan Wilder, che'l contribuise co dei remix de Behind the Wheel e In Chains.

Inte l'isteso ano, i Depeche Mode i vien sełesionà da Q par partesipar co na cover de So Cruel dei U2 a ła compilation de tributo a l'àlbun de'l 1991 de ła rock band irlandeze Achtung Baby, AHK-toong BAY-bi Covered.

El 24 de zenaro 2013 ze stà anuncià el nome e ła tracklist de'l novo àlbun. El novo àlbun, el se ciamarà Delta Machine e el venjarà fato venjer fora inte'l meze de marso de l'steso ano. El singoło Heaven el venjarà fora so'l marcà, invese, el primo de'l meze de febraro.

A novenbre del 2011, Andy Fletcher dichiara che i Depeche Mode tornarà in studio inte el marso del 2012 par rejistrar cueło che sarà el só tredezèzemo àlbin. A só volta, ad inìsio 2012, Martin Gore el declara che el disco el venjarà publegà inte i primi mezi de'l 2013. El 23 de otobre 2012, el grupo el tien na confarensa stanpa a Parize indove el prezenta un brano de'l novo àlbun, el cui titoło Angel el vien revełà soło calche tenpo drìo, e el anuncia łe date de ła prima leg de'l novo tour ciamà Tour 2013.

Inte'l desenbre de'l 2012 el grupo el anuncia de èsar pasà co ła Columbia Records e che el novo àlbun el venjarà publegà el 25 de marso de'l 2013. El 24 de zenaro 2013 el grupo el reveła el titoło de l'àlbun, overosìpia Delta Machine, e anca el tour el vien renomenà The Delta Machine Tour. El 1º de febraro de'l steso ano, A vien publegà el primo singoło Heaven in download dixitałe, in contenporanea co'l video de'l brano so Vevo. A marso Andy Fletcher anuncia che el segondo singoło ciapà fora da Delta Machine el sarà Soothe My Soul^[11]. L'11 de marso i Depeche Mode i tien un conserto promosionałe al Live On Letterman andove, inazonta a łe dezà famoxe Heaven e Angel, i prezenta altri brani da'l novo àlbun come Should Be Higher, Soft Touch/Raw Nerve e Soothe My Soul.Pì tardi i sarà ospiti anca al Late Show with David Letterman andove i promovarà el disco e i sonarà Heaven.

Delta Machine el vien publegà el 22 de marso in Zarmània e Irlanda, el 25 in Fransa e inte el Renjo Unìo, el 26 in Itałia e inte i Stati Unìi de America e el 27 in Japon e in Australia. El 28, el grupo publega el video muzegałe de Soothe My Soul, segondo sìngoło ciapà fora da l'àlbun.

El Delta Machine Tour el parte el 4 de majo 2013 da'l Palais Nikaia de Nisa; cofà inte'l cazo de'l presedente Tour of the Universe, el riva suito dopo a Tel Aviv e el fa tapa in diversi stadi calcistici, parchi e Festival de mùzega europei co łe sołe ecesion de łe date de Łondra, Minsk e Stocolma - 'st'ùltema caza fałimento d'el promoter de'l festival Peace & Love che i se gavarìa dovesto dezvolzer a Borlänge - che se ga tenjeste in struture indoor. Par cuanto revarda l'Itałia, el tour el fa tapa a San Siro e a l'Olimpico de Roma dove el grupo el se ezibise davanti a respetivamente 57,919 e 56,007 spetadori fazendo rezistrar in entranbe łe ocazion el tuto ezaurìo.

Daspò el trionfo de ła prima leg europea par via dei numarozi sold-out fati rezistrar e el gran nùmaro de biłieti vendesti, el tour el riva in Nord Mèrega otenjendo rezultadi tuto respeto e co numaroze date a l'insegna de'l tuto ezaurìo. A novenbre i Depeche Mode i se ezibise par ła prima volta inte ła só cariera ad Abu Dhabi inte i Emirati Arabi Unìi, par po' tornar da novo in Europa par na serie de conserti indoor. 'Sta segonda leg europea ła se protrae fin marso 2014, durando ła cuała el grupo torna a ezibirse in Itałia par nantre 3 sere el 18 de febraro al Palasport Olimpico de Turin, el 20 de febraro al Mediolanum Forum de Asago e el 22 de febraro a ła Unipol Arena de Casalecchio di Reno, fazendo senpre rezistrar el tuto ezaurìo.

Inte łe intension orizenarie de'l grupo, a partir da fine de marso - inisio apriłe A ghe sarìa tuta na serie de concerti da tegnerse in Sud Amèrega (tra cui łe vosiferàe partesipasion ai Lollapalooza de Santiago del Cile e de San Paolo) e so altri Paezi - sensa paraltro mai presizar cuałi - che i dovarìa portar el trio de Basildon a calcar numarozi palcosèneghi intarnasionałi fin a łujo 2014 inoltrà. Ma a sorpreza, i Depeche Mode i preferise non dar nesun seguito a cuanto da łori stesi antisipà un ano e mezo prima, fazendo cusì całar definitivamente el sipario so ła tournée co'l concerto de'l 7 de marso a l'Olympisky de Mosca.

L'8 de otobre el sito ofisiałe de'l grupo pùblega un comunegà stanpa de ła Columbia Records in cui se anunsia ła publegasion de'l film conserto Depeche Mode Live in Berlin e de l'àlbun Live in Berlin Soundtrack, ła cui usìda ła ze fisà al 17 novenbre in tuto el mondo^[12].

Durante na intarvista in webcast co Rob Bell el 25 de zenaro 2016, Martin Gore anuncia che'l grupo el tornarà in studio a rezistrar inte'l meze de apriłe de'l steso ano, e che sia łi che Dave Gahan i gaveva za scrivesto e rezistrà come demo de łe nove canson. Ła publegasion de'l novo àlbun ła ze prevedesta par ła primavera de'l 2017^[13].

El 26 de majo 2022 A more premaduramente Andrew Fletcher, a l'età de 60 ani. El só deceso el vien anuncià dai stesi conpagni de'l grupo. Inte'l comunegà aparìo so łe pàjine social de'l grupo, i restanti conponenti i se dichiara "devastai e soto shock".^[14]

1. ↑ Depeche Mode Prepares For Tour Of The Universe, Billboard, 23 marzo 2009. entrada il 26 zugno 2012.
2. ↑ Depeche Mode, Fan of Music. entrada il 26 zugno 2012.
3. ↑ Depeche Mode: The Best Of, Volume 1, Bestof.depechemode.com. entrada il 26 zugno 2012.
4. ↑ (EN) What does the name Depeche Mode mean?quora.com.
5. ↑ (EN) www.eightyeightynine.com - Depeche Mode - the real origin of the band's nameeightyeightynine.com.
6. ↑ (EN) Why did Vincent Clarke leave Depeche Mode?quora.com.
7. ↑ Nelle principali e più attendìbiłi biografie internazionali scritte sui Depeche Mode, nonché in tutte le interviste concesse dalla band, non c'è alcuna traccia o menzione di questo aneddoto. C'è il pesante sospetto che questo equivoco, riportato solo da siti italiani e in uno special televisivo di MTV Italia, sia stato generato da un'errata interpretazione della recension scritta dal giornalista Cameron inte el febbraio del 1997 par Beat Magazine e ripresa all'epoca da diversi siti di fan italiani. Cameron scriveva "Do You mean this horny creep" are Dave Gahan's first words back from the dead, ma sembra evidente che il giornalista si riferisse alle prime parole cantate da Gahan inte el brano, e non a quelle che lo stesso avrebbe pronunciato al proprio risveglio dall'overdose. Tra l'altro, Martin Gore, autore del testo di Barrel of a Gun, apprese di quei drammàteghi fatti alla radio, e non essendo quindi presente al momento del risveglio di Gahan, in nessun modo avrebbe potuto sapere quali parole quest'ultimo pronunciò al suo risveglio
8. ↑ DEPECHE MODE ANNOUNCES THE RELEASE OF SOUNDS OF THE UNIVERSE APRIL 21, 2009depechemode.com.
9. ↑ Depeche Mode hit top spot in 20 countriesmusicweek.com.
10. ↑ Dave Gahan operato par un tumore, Corriere della Sera, 28-0d-09. entrada il 05-06-09.
11. ↑ Interview: Andy Fletcher - Depeche Mode (by Beta News Agency) - YouTube
12. ↑ Depeche Mode Live In Berlin – Coming November 17th on Columbia Records | Depeche Mode Archivià il 15 de otobre 2014 in Internet Archive.
13. ↑ Depeche Mode heading into studio this April to record 14th studio album | Post-Punkpost-punk.com. entrada il 13 settembre 2016 (archivià dal URL orizenałe il 25 febbraio 2017 Il valore del parametro dataarchivio non combacia con la data decodificata dall'URL: 25 de febraro 2017 (juto)).
14. ↑ È morto Andrew Fletcher, tastierista dei Depeche Mode, in ANSA.it, 26 maggio 2022. entrada il 26 maggio 2022.