Jump to content

Ҳеcтор Берлиоз

From Vikipediya
Ҳеcтор Берлиоз
Таваллуди 11-декабр 1803[1][2][3][4]
Вафоти 8-март 1869[2][3][4]
Фуқаролиги Франсия
Отаси Лоуис Берлиоз

Ҳеcтор Берлиоз (франсузча талаффузи: ​[ɛктɔʁ бɛʁлжоз]; 1803.11.12, Ла Côте-Саинт-Андрé — 1869.8.3, Париж) — франсуз композитори, дирижёр, мусиқа танқидчиси, романтик программали симфония ижодчиси. Париж консерваториясида ўқиган (1826—30). 5 қисмли "Фантастик симфония"ни ижод этган. "Сарданапал" кантатаси учун Катта Рим мукофотига сазовор бўлган. 30-йил июл инқилоби қурбонларининг ёдномаси бўлган "Тантанали мотам симфонияси" (1840), "Трояликлар" дулогия ("Қўш опера")си машҳур (1855—59). 1856-йилдан Франсия институти (Академия) аъзоси. Байрон асари бўйича алт ва оркестр учун ёзган "Гаролд Италияда" симфонияси (1834), катта симфоник оркестр билан тўртта мис дамли созлар оркестри учун "Реквием"и (1837), "Бенвенуто Челлини" романтик операси (1838), "Фаустнинг қораланиши" (Гёте асари асосида) драматик афсона опера — ораторияси (1846), "Беатриче ва Бенедикт" операси (Шекспир асари асосида, 1862) Берлиознинг ҳарактерли асарларидандир. Ҳеcтор Берлиоз ижодий фаолияти билан Европа мусиқа санъати тараққиётига катта ҳисса қўшган.

Манбалар

[edit | edit source]

Адабиётлар

[edit | edit source]
  • ЎзМЕ. Биринчи жилд. Тошкент, 2000-йил