Tarvos (uydu)
 Eylül 2000'de CFHT tarafından elde edilen keşif görüntülerinin animasyonu | |
| Keşif[1] | |
|---|---|
| Keşfeden | B. J. Gladman vd.[2] |
| Keşif tarihi | 23 Eylül 2000 |
| Adlandırmalar | |
| MPC belirtmesi | Saturn XXI |
Adın kaynağı | Tarvos Trigaranus |
Alternatif adlar | S/2000 S 4 |
| Sıfatlar | Tarvian[3] |
| Yörünge özellikleri[4] | |
Dönem 26 Şubat 2000 | |
| 17,983 Gm | |
| Dış merkezlik | 0,5305[4] |
| 926,2 g (2,63 y) | |
| Eğiklik | 33,825 |
| Doğal uydusu | Satürn |
| Grup | Galyalı grubu |
| Fiziksel özellikler | |
Tayf tipi | açık kırmızı B−V=0,77, R−V=0,57[5] |
Ortalama çap | 15+50% -30% km[6] |
| 10,691±0,001 sa[6] | |
| Albedo | 0,04[7] varsayılan |
 Wikimedia Commons'ta ilgili ortam | |
Tarvos veya Saturn XXI, Satürn'ün doğrusal yönlü bir düzensiz uydusudur. B. J. Gladman ve arkadaşları tarafından 23 Eylül 2000 tarihinde keşfedildi ve geçici olarak S/2000 S 4 adı verildi. Ağustos 2003'te verilen ad, Galya mitolojisinde sırtında üç turna kuşu taşıyan bir boğa tanrısı olarak tasvir edilen Tarvos'tan gelmektedir.[8]
Yörünge
[değiştir | kaynağı değiştir]
Tarvos, Satürn'ün yörüngesinde 926 günde ortalama 18 milyon km mesafe kat eder ve yaklaşık 15 km (9,3 mi) çapındadır (0,04'lük bir albedo varsayıldığında). Yörünge dışmerkezliği 0,53 gibi yüksek bir değere sahiptir.[4]
Düzensiz uydulardan oluşan Galyalı grubunun bir üyesidir.
Köken
[değiştir | kaynağı değiştir]Benzer bir yörüngeye sahip ve benzer bir açık kırmızı renk sergileyen Tarvos'un, ortak bir atanın parçalanması sonucu oluştuğu[5][9] veya daha büyük olan Albiorix'in bir parçası olduğu düşünülmektedir.[10]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Discovery Circumstances (JPL) 14 Ağustos 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- ^ MPEC 2000-Y14: S/2000 S 3, S/2000 S 4, S/2000 S 5, S/2000 S 6, S/2000 S 10 21 Eylül 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. 19 Aralık 2000 (keşif ve gök günlüğü)
- ^ Per the diminutive Tarvillus in Daniel Davis (2001) The Development of Celtic Linguistics, 1850-1900, s. 162
- ^ a b c Jacobson, R.A. (2007) SAT270, SAT271 (28 Haziran 2007). "Planetary Satellite Mean Orbital Parameters". JPL/NASA. 3 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2008.
- ^ a b Grav, Tommy; Holman, Matthew J.; Gladman, Brett J.; Aksnes, Kaare; Photometric survey of the irregular satellites 7 Temmuz 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Icarus, 166 (2003), ss. 33–45
- ^ a b Denk, T.; Mottola, S. (2019). Cassini Observations of Saturn's Irregular Moons (PDF). 50th Lunar and Planetary Science Conference. Lunar and Planetary Institute. 31 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 3 Şubat 2024.
- ^ Scott Sheppard. "Saturn's Known Satellites". Department of Terrestrial Magnetism. 15 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2007.
- ^ IAUC 8177: Satellites of Jupiter, Saturn, Uranus 27 Mart 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. 8 Ağustos 2003 (uydunun adlandırılması)
- ^ Gladman, B. J.; Nicholson, P. D.; Burns, J. A.; Kavelaars, J. J.; Marsden, B. G.; Holman, M. J.; Grav, T.; Hergenrother, C. W.; Petit, J.-M.; Jacobson, R. A. ve Gray, W. J.; Discovery of 12 satellites of Saturn exhibiting orbital clustering 20 Nisan 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Nature, 412 (12 Temmuz 2001), ss. 163–166
- ^ Grav, Tommy ve Bauer, J.; A deeper look at the colors of Saturnian irregular satellites 21 Ağustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Gök günlüğü IAU-MPC NSES
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Scott S. Sheppard tarafından Satürn'ün Bilinen Uyduları
_large.jpg)