İçeriğe atla

Stirling Moss

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Stirling Moss
0
Kişisel bilgi
ÜlkeBirleşik Krallık
Doğum tarihi17 Eylül 1929
Doğum yeriBatı Kensington, Londra, İngiltere
Ölüm tarihi12 Nisan 2020 (90 yaşında)
Ölüm yeriMayfair, Londra, İngiltere
TakımMercedes-Benz, Maserati, Vanwall, Rob Walker Cooper, Lotus, HWM
Aktif yıllar1951-1961
Formula 1 Dünya Şampiyonası kariyeri
Katıldığı Yarış67 (66 start aldı)
Şampiyonlukları0
Yarış Birincilikleri16
Podyum24
Pol pozisyonu16
Kariyer Puanı185
En hızlı tur19
İlkler ve sonlar
İlk yarış1951 İsviçre Grand Prix
İlk birincilik1955 İngiltere Grand Prix
Son birincilik1961 Almanya Grand Prix
Son yarış1961 ABD Grand Prix

Sir Stirling Craufurd Moss, (17 Eylül 1929 - 12 Nisan 2020), İngiliz Formula 1 yarış pilotudur. Uluslararası Motor Sporları Onur Listesi'ne girerek, çeşitli kategorilerde yarıştığı 529 yarıştan 212'sini kazandı ve "Dünya Şampiyonluğunu asla kazanamayan en büyük sürücü" olarak tanımlandı. 1955 ile 1961 arasında yedi yıllık bir süre içinde Moss, dört kez ikinci, diğer üç yılda ise üçüncü oldu.

Erken dönem

[değiştir | kaynağı değiştir]

Moss, anne Aileen ve diş hekimi baba Alfred Moss'un oğlu olarak Londra'da doğdu. Thames Nehri'nin sağ kıyısındaki bir evde büyüdü. Babası, 1924 Indianapolis 500'de 16. sırada yer almış amatör bir yarış pilotuydu. Aileen Moss, bir Singer Nine'nin direksiyonunda savaş öncesi tepe tırmanışı motor sporlarına da dahil olmuştu. Stirling, başarılı bir ralli şoförü olan ve Erik Carlsson ile evlenen kız kardeşi Pat Moss gibi yetenekli bir at binicisiydi.

Moss birkaç bağımsız okulda eğitim gördü: Surbiton'daki Shrewsbury House School, Clewer Manor Junior School ve Hertford yakınlarındaki Hertford Heath'de bulunan bağlantılı kıdemli okul Haileybury ve Imperial Service College .

Yarış kariyeri

[değiştir | kaynağı değiştir]
Moss, 1957 İngiliz Grand Prix'sini kazanmak için bu Vanwall VW5'i Tony Brooks ile paylaştı.

Moss, 1948'den 1962'ye kadar yarıştı ve 16 Formula 1 yarışı dahil olmak üzere girdiği 529 yarıştan 212'sini kazandı . Tek bir yılda 62 yarışta yarıştı ve Cooper 500, ERA, Lister Cars, Lotus, Maserati, Mercedes-Benz, Porsche ve Vanwall tek koltuklu yarış otomobilleri dahil olmak üzere yarış kariyeri boyunca 84 farklı markanın arabasını, Aston Martin, Maserati, Ferrari, Jaguar ve Mercedes-Benz'in spor otomobillerini ve Jaguar sedanlarını kullandı. Dönemin birçok sürücüsü gibi, çoğu kez aynı günde çeşitli sınıflarda ve yarışlarda yarıştı.

"Bir İngiliz otomobilinde onurlu bir şekilde kaybetmek yabancı bir otomobilde kazanmaktan daha iyi" diyerek İngiliz arabalarıyla yarışmayı tercih etti.[1] Vanwall takımı ile F1'de Alman / İtalyan dominasyonunu kırmada etkili oldu (Cooper'daki Jack Brabham gibi). Nigel Mansell'in daha fazla yarışta yarıştıktan sonra onu geçtiği 1991 yılına kadar en çok Formula 1 zaferine sahip İngiliz sürücü olarak kaldı.

1948-1954

[değiştir | kaynağı değiştir]

Moss, kariyerine babası Alfred'in 328 Frazer Nash, DPX 653'ün 17 Mayıs 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. direksiyonunda başladı. Moss, Cooper Car Company'nin ilk müşterilerinden biriydi ve 1948'de Cooper 500 yarış otomobili üzerindeki depozitoyu ödemek için binicilik etkinliklerinde yarışarak kazandığı parayla depozitoyu ödedi.Ondan sonra oğlunun yarışmasına karşı çıkan ve onun bir dişçi olmasını isteyen babasını arabayı almak için ikna etti. Kısa süre sonra ulusal ve uluslararası düzeyde çok sayıda galibiyet ile yeteneğini gösterdi ve daha üst kategorilere geçtikten sonra Formula 3'te Cooper ve Kieft takımları ile yarışmaya devam etti.

İlk büyük uluslararası yarış zaferi, 21. doğum gününün arifesinde, Kuzey İrlanda'daki Dundrod pistinde 1950 RAC Turist Kupasında, ödünç aldığı Jaguar XK120'nin direksiyonunda geldi. 1951 (Jaguar C-Type ), 1955 (Mercedes-Benz 300SLR), 1958 ve 1959 (Aston Martin DBR1) ve 1960 ve 1961'de (Ferrari 250 GT) ile bu yarışı 6 kez daha kazandı.

Ayrıca yetenekli bir ralli pilotu olarak, Alp Rallisi'nde ceza almadan 3 etabı bitirenlere verilen Coupe d'Or (Gold Cup)'u kazanan 3 kişiden biridir . 1952 Monte Carlo Rallisi'ni Desmond Scannell ve Autocar dergisi editörü John Cooper'ın co-pilotlukları ile Sunbeam-Talbot 90'la ikinci bitirdi .

1954'te, 12 saatlik Sebring'i kazanan ilk Amerikan olmayan pilot oldu ve Cunningham ekibinin 1.5 litrelik OSCA MT4'ünü Amerikan Bill Lloyd ile paylaştı.

1953'te Mercedes-Benz yarış patronu Alfred Neubauer, Moss'un menajeri Ken Gregory ile Moss'un Mercedes Grand Prix ekibine katılma olasılığı hakkında konuştu. Nispeten rekabetçi olmayan bir arabada iyi performans gösterdiğini ve daha iyi bir arabada nasıl performans göstereceğini görmek isteyen Neubauer, Moss'un 1954 sezonu için Maserati satın almasını önerdi. Bir Maserati 250F satın aldı ve aracın güvenilmezliği 1954 Sürücü Şampiyonasında yüksek puanlar almasını engellemesine rağmen, Mercedes'in favori pilotları yanında birkaç kez yarışmaya hak kazandı ve yarışlarda iyi performans gösterdi. Maserati'de Şampiyonluk Dışı Uluslararası Altın Kupası'nı kazandığında ilk Formula 1 zaferini kazandı.

Monza'daki İtalyan Grand Prix'sinde o sırada Formula 1'de en iyisi olarak kabul edilen her iki sürücüyü de geçti - Mercedes pilotu Juan Manuel Fangio ve Ferrari pilotu Alberto Ascari - ve liderliği ele geçirdi. Ascari motor sorunları nedeniyle yarıştan çekildi ve Moss, motorunun arızalanacağı 68. tur'a kadar ilerledi. Fangio zaferi aldı ve Moss Maserati'sini bitiş çizgisine itti. Moss, Hockenheim'da bir Mercedes-Benz W196'yı test ederken ondan çoktan etkilenen Neubauer, derhal 1955 yılı için Moss'la kontrat imzaladı.

1955

[değiştir | kaynağı değiştir]

Moss'un ilk Formula 1 zaferi, Aintree'deki 1955 İngiliz Grand Prix'siydi. Aynı zamanda bu yarışı kazanan ilk İngiliz pilottu. Mercedes 1–2–3–4'lük bir finişe liderlik ederken takım arkadaşı ve sıkı rakibi olan Fangio'yu yendi.Aynı zamanda Fangio onun akıl hocasıydı. Fangio'nun yarış Moss'un ülkesinde yapılıyor diye Moss'a 1.liği bilerek verdiği ileri sürülmüştür.Moss, Fangio'ya defalarca sordu ve Fangio şöyle cevapladı: "Hayır. O gün benden daha iyiydin." [2] Aynı yıl Moss ayrıca RAC Turist Kupasını, Targa Florio'yu (takım arkadaşı Peter Collins ) ve Mille Miglia'yı da kazandı.

Mille Miglia

[değiştir | kaynağı değiştir]

1955 yılında Moss İtalya'da bin millik Mille Miglia yarışını kazandı.

25 yaşında olan Moss, fabrika çıkışlı dört Mercedes-Benz 300 SLR spor yarış otomobilinden birini sürdü. W196 Grand Prix otomobiline dayanarak, uzay şasi ve magnezyum alaşımlı gövdelere sahiptiler ve modifiye edilmiş W196 motorları benzin, benzen ve alkol karışımına ile çalışıyordu. Ekibin ana yarış rakipleri fabrika çıkışlı Piero Taruffi, Eugenio Castellotti, Umberto Maglioli ve Paolo Marzotto'nun pilotluğunu yaptığı Ferrari'lerdi.

Gazeteci Denis Jenkinson, Moss'un yönlendiricisiydi. Aslında bir yönlendirici isteyen John Fitch ile yarışacaktı, ancak Mercedes Fitch'e 300 SL verdiğinde,Jenkinson SLR daha hızlı olduğu için Moss'la beraber yarışmayı kabul etti. Jenkinson, yarış hızı notlarını, tehlikelerini not ettiği rotanın bir silindir haritası şeklinde ortaya çıkardı - Moss'un daha fazla yerel bilgiye sahip sürücülerle rekabet etmesine yardımcı olan bir yenilik. Jenkinson, ona giden yolu anlatmak için el işaretlerini kullandı. Radyo iletişimi denediklerinde etkisiz olduğunu kanıtlamıştı, çünkü Moss sürüşüne tamamen konsantre olduğu zaman Jenkinson'ın sesinden habersizdi.

Yarışı yolcular için çok tehlikeli olarak gören Fangio, Karl Kling gibi SLR'ını tek başına sürdü. Hans Herrmann dördüncü arabayı yolcu koltuğundaki tamirci Herman Eger ile sürdü.

Yarış zamanlanmış bir olaydı ve yarışmacılar bir dakikalık aralıklarla tek başlarına başladılar. Moss'un Mercedes'i 7:22'de Brescia'daki kalkış rampasını terk etti (dolayısıyla otomobilin yarış numarası 722'ydi). Castellotti'nin Ferrari'si bir dakika sonra kalktı ve Taruffi'nin arabası ise 7: 27'de kalktı.

Yaklaşık 90 mil sonra, Moss Paduva'ya saatte 175 mil/saat (282 km/saat) yaklaşırken yan aynasında Castellotti'nin hızla arayı kapadığını gördü. Moss bir köşeyi yanlış döndü ve saman balyalarına çarptığında Castellotti onu geçti ve giderek arayı açtı. 188 mil yarıştan sonra İtalyanlar Ferrari'nin lastiklerini değiştirmek için Ravenna'da durmak zorunda kaldı ve Ferrari tekrar geride kaldı. Marzotto'nun Ferrari'si iyi başladı ama lastik sırtı 170 mil/saat (274 km/saat) hızla giden lastikten fırladı ve yedek lastik sırtı yanlış boyutta olduğu için yarıştan çekilmek zorunda kaldı.

Adriyatik kıyısına yaklaştıklarında başıboş bir tanker gemisi yanaştı ve hem Jenkinson'u hem Moss'u benzine buladı. Jenkinson'un gözlükleri rüzgar sayesinde uçtu ve aracın kenarına kustu ama yanında yedek gözlükler vardı. Roma'ya ulaştıklarında, Taruffi, Hermann, Kling ve Fangio'nun önünde oldukları onlara söylendi fakat toplam geçen sürede rakiplerinin önüne geçip geçmediklerini bilmenin bir yolu yoktu. Roma'yı geçtikten sonra, Kling'in yarışı ağaçlara çarpması sonucu sona erdi.

Moss ve Jenkinson nihayet Brescia'daki finişe vardıklarında, Castellotti'nin Ferrari'sinin şanzıman sorunuyla yarış dışı kaldığını ve kazandıklarını öğrendiler. Fangio yaklaşık 33 dakika daha yavaş bir derece ile ikinci sırada yer aldı, Mercedes'i motor arızasından dolayı gecikti ve sadece yedi silindirle çalıştı. Fabrika çıkışlı Ferrari'lerden yarışı tek bitiren Maglioli, Moss'tan 45 dakika daha geç geldi ve 3. oldu.

Moss'un 10 saat 7 dakika ve 48 saniyelik zamanı ve 1000 milde ortalama 159 km/saatlik rekoru kırılamayan bir rekor olarak hala durmaktadır.Mille Miglia yarışı 2 sene sonra bir daha hiç yapılmamak üzere yapılmadı.

Yarıştan önce Fangio'nun kendisine verdiği bir “sihirli hap” almıştı ve içinde ne olduğunu bilmese de kullandı. Hapın içinde Dexedrine ve Benzedrine adlı rallilerden önce kullanılan etken maddeler vardı. İlacın alınma nedeni açıktı,ayakta kalmak,uyumamak için alınıyordu. Yarışın ardından geceyi ve ertesi gün kız arkadaşıyla Köln'e gitti, Münih'te kahvaltı etti ve Stuttgart'ta öğle yemeği için mola verdi.[3]

1956-1962

[değiştir | kaynağı değiştir]
Moss (solda), Innes Ireland ile 1961 Hollanda Grand Prix'sinde .

Moss, 1956 ve 1957 Bahamalar Hız Haftası'nda Nassau Kupası'nı kazandı. Ayrıca 1957'de o tarihe kadar bir Grand Prix'e ev sahipliği eden en uzun pistte,Pescara Pisti'nde kazandı.Bu pistte uzun mesafeli yarışlardaki uzmanlığını herkese gösterdi. Etkinlik üç saat sürdü ve Moss, pol pozisyonundan başlayan Fangio'yu 3 dakikadan biraz fazla süreyle yendi.

1958'de, Moss'un ileri görüşlü tavrı yarış dünyasında dalgalanmalar yarattı. Moss, sezonun ilk yarışını 1961'de ortak tasarım haline gelen arkadan motorlu bir F1 otomobilinde kazandı. O yıl Monza'da, Avrupa'da yarışla alakası olmayan bir marka olan Eldorado Dondurma Şirketi tarafından desteklenen ilk [4] tek kişilik otomobil olan "Eldorado" Maserati'de yarıştı. Bu, Avrupa'da çağdaş sponsorluğun ilk örneğiydi, dondurma üreticisinin renkleri Fédération Internationale de l'Automobile (FIA) tarafından belirlenen renklerin yerini aldı.

Moss'un spor tutumu ona 1958 Formula 1 Dünya Şampiyonası'na mal oldu. Rakip Mike Hawthorn, Portekiz Grand Prix'sinden sonra bir ceza ile tehdit edildiğinde, Moss onu savundu. Hawthorn, arabasıyla spin attıktan sonra ters yöne sürüp arabasını stop ettirmişti. Moss, arabayı vurdurmak için trafiğe karşı yokuş aşağı srümesi için Hawthorn'a tavsiyelerde bulunmuştu. Moss'un hızlı düşünmesi ve Hawthorn'u komiserler karşısında savunması, Hawthorn'un Moss'un arkasındaki ikinci olduğu için 6 puanını korudu. Hawthorn, o yıl Moss'un dört yarış birinciliğine rağmen sadece bir yarış kazanmış olsa da 1 puan ile Moss'u sezon sonunda yenmiş ve şampiyon olmuştu. Moss'un şampiyonadaki kaybı, pit ekibi ve bir yarıştaki sürücü arasındaki iletişimde bir hataya bağlanabilir. Her yarıştaki en hızlı tur için bir puan veriliyordu ve pit ekibi, Hawthorn'un rekor bir tur attığı anlamına gelen "HAWT REC" yazan bir tabela gösterdi. Moss bunu "HAWT REG" (Hawthorn Regular) olarak okudu ve Hawthorn'un aynı hızlarda düzenli turlar yaptığını düşündü, bu yüzden hızlı bir tur atmaya çalışmadı. Pit ekibinin tur zamanını işaret etmesi gerekiyordu ve bu sayede Moss neyi geçmesi gerektiğini anlayabilirdi fakat öyle olmadı.

Moss, spor otomobillerde de Grand Prix otomobillerde olduğu gibi yetenekliydi. Turist Kupası, Sebring 12 Saat ve Mille Miglia'daki galibiyetlerine, 1000 km'lik Nürburgring'de, ilk ikisi Aston Martin'de (arabayı çoğunlukla Moss sürdü) üç ardışık galibiyet (1958-1960 arası) ekledi. Üçüncü yarışta ise Amerikan Dan Gurney ile birlikte Tipo <i id="mwtQ">61</i> "Birdcage" Maserati adlı aracı sürerek 1.oldular. Çift, bir yağ hortumu patladığında yaklaşık altı dakika kaybetti, ancak kötü koşullara rağmen kaybedilen zamanı telafi ettiler ve 1. oldular.

Moss, 1958 12 Saat Sebring'de Aston Martin DBR1 ile yarışıyor

1960 Formula 1 sezonunda Moss, Rob Walker'ın Coventry-Climax motorlu Lotus 18'i sürerek Monaco Grand Prix'sini kazandı.[5] Spa-Francorchamps'taki Belçika Grand Prix'si için alıştırma turları sırasında Burnenville virajında bir kazada ciddi bir şekilde yaralandı ve sonraki üç yarışı kaçırdı ancak sezonun sonuncu yarışı, Kaliforniya, Riverside'daki Amerika Birleşik Devletleri Grand Prix'sine kadar iyileşmişti ve bu yarışı kazandı.

Moss, 1961 Alman Grand Prix'sinde galip gelen Lotus-Climax'ın direksiyonunda.

Yeni 1.5 litrelik motor kuralına uyarak,1961 Formula 1 sezonu için Enzo Ferrari, "sharknose" (köpekbalığı burun) Ferrari 156'yı tamamen yeni bir V6 motorla donattı.[6] Moss'un Climax motorlu Lotus'u nispeten güçsüzdü, ancak 1961 Monaco Grand Prix'ini 3.6 saniye farkla Richie Ginther, Wolfgang von Trips ve Phil Hill'in Ferrari'lerinin önünde bitirdi ve yağmurlu 1961 Alman Grand Prix'sini kazandı. Yeteneğine ek olarak, diğer iki faktör Lotus'un bu yarışlardaki güç açığını telafi etmeye yardımcı oldu : Monako'daki sıkı ve dar pist hızlı Lotus'un yararınaydı, ağır ve kötü yol tutuşu olan Ferrariler'in beygir gücü avantajı işe yaramadı ; ve Nürburgring'de Moss ve menajeri Ken Gregory, yarış öncesi yağmur pisti ıslattıktan sonra yağmur lastikleri takma riskini aldı. Gökyüzü açık ve bulutsuz olsaydı ve parkur kurusaydı, karar işe yarardı. Yağmur yağmaya başladı ve Moss'un lastikleri hızla kötüleşmesine rağmen, Hill ve von Trips'in önüne geçerek yarışı kazanmayı başardı.

1962'de 23 Nisan Pazartesi günü Goodwood'daki Glover Trophy yarışı sırasında Lotus'uyla feci bir şekilde kaza yaptı. Kaza onu bir ay komaya soktu ve altı ay boyunca vücudunun sol tarafı kısmen felç oldu.[1] İyileşti, ancak ertesi yıl bir Lotus 19'la yapılan özel bir test seansından sonra profesyonel yarıştan emekli oldu çünkü eski derecelerine farkla çok daha kötü dereceler yapıyordu. Eski yeteneklerini kaybettiğini hissetti ve yarışmayı bıraktı. 1955'ten 1958'e kadar dört yıl üst üste Şoförler Şampiyonası'nda ve sonraki üç yılın her birinde üçüncü oldu.

Hız rekorları

[değiştir | kaynağı değiştir]

1950'lerde Moss birkaç başarılı hız rekoru denemesine katıldı.

1950

[değiştir | kaynağı değiştir]

Paris'in yakınlarında dik oval bir pist olan Autodrome de Montlhéry'de Moss ve Leslie Johnson 24 saat boyunca sıra sıra araca binerek 107.46 mil/saatlik (172.94 km/saat) bir ortalama tutturdular ve bu ortalama pit stopları ve araca tekrar benzin koyarken kaybedilen süreyi de içeriyordu. Sürücüler her üç saatte bir aracın başına geçerek toplam 2579,16 mil yol kat ettiler. Bir üretim aracının (fabrika çıkışlı) ilk kez 100 mil/saat hızını (160.93 km/saat) geçmesi rekorunu kırdılar. .

Rekor kıran 1952 Jaguar XK120 (fotoğraf 2008 yılına ait)

1952

[değiştir | kaynağı değiştir]

Montlhéry'de tekrar yarışan Moss, Johnson tarafından yönetilen 4 pilotluk bir takımın bir pilotuydu ve fabrika çıkışlı bir Jaguar XK120'yi 7 gün 7 gece bu Fransız pistinde sürdü. Moss, Johnson, Bert Hadley ve Jack Fairman ortalama 100.31 mil/saatlik (161.43 km/saat) bir hızla dört dünya rekoru ve beş Uluslararası Sınıf C rekoru kırdılar ve toplam 16.851 mil (27.120 km) yol kat ettiler. .

1957

[değiştir | kaynağı değiştir]

Ağustos ayında Moss, Bonneville Salt Flats'te rekor amaçlı özel üretilmiş bir araç olan MG EX181'de beş Uluslararası F Sınıfı rekoru kırdı. Aerodinami için özel üretilmiş şekli olan ve süperşarjlı olan bu aracın hızı uçuş kilometresi ile 245.64 mil/saatti ve bu ortalama yapılan 2 testin ortalamasıydı.[7]

Yayıncılık/sunuculuk kariyeri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Sürücülük yapmadığı zamanlar ABC'nin Wide World of Sports adlı programında Formula 1 ve NASCAR yarışlarında sunuculuk yaptı. 1980'de ABC'den ayrıldı.

Moss, Tony Jardine ile birlikte 1988 Formula 1 sezon incelemesini seslendirdi. Moss ayrıca Peter Kay'ın rol aldığı popüler çocuk dizisi Roary the Racing Car'ı da seslendirdi.

Yarışlara dönüş

[değiştir | kaynağı değiştir]
OSCA MT4 Spider Morelli'nin direksiyonunda Moss. Silverstone Pisti,İngiltere,2006.
Moss,Bahamalar Hız Haftası'nda OSCA FS 372 Spider Morelli'nin direksiyonunda. 2011.
1977'de Nürburgring'de bir Mercedes-Benz 300 SLR sergileyen Moss

Görünüşe göre 1962'den beri yarıştan emekli olsa da, Moss önümüzdeki yirmi yılda profesyonel motor sporları etkinliklerinde bir kereye mahsus yarışlar ve gösteriler yaptı. Ayrıca 1974 Londra-Sahara-Münih Dünya Kupası Rallisi'nde bir Mercedes-Benz'de yarıştı, ancak Cezayir Sahra'daki etkinlikte yarış dışı kaldı.[8] 1976 yılında Bathurst 1000'de Jack Brabham ile paylaştığı Holden Torana'ya birisi arkadan çarptı ve motor arızası ile yarış dışı kaldı.[9] Pukehoke Park Raceway'da Denny Hulme ile 1979 Benson & Hedges 500 yarışında Volkswagen Golf GTI'i paylaştılar.

1980 yılında İngiliz Salon Otomobil Şampiyonası'nda, GTi Engineering Audi ekibi ile düzenli rekabete geri döndü. 1980 sezonunda Moss, takımın iki numaralı sürücüsü oldu. 1981 sezonunda Moss, Audi ile birlikte kaldı ve ekip, Martin Brundle ile birlikte Tom Walkinshaw Racing yönetimine geçti.

Emekliliği boyunca, tarihi otomobil etkinliklerinde yarıştı, başkalarının adına ve daveti üzerine sürdü ve kendi OSCA FS 372'sinin reklamını yaptı.  

9 Haziran 2011'de Le Mans Efsaneleri yarışına katılmaya hak kazanan Moss, Radio Le Mans'ta o öğleden sonra korktuğunu söyleyerek yarıştan emekli olduğunu açıkladı. 81 yaşındaydı.

Yarış pilotluğu sonrası kariyeri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Haziran 2005'te Goodwood Hız Festivali'nde Moss, 1955 Mille Miglia yarışını kazanan Mercedes-Benz 300 SLR'nin kaputunu imzaladı. Stuttgart'ta yeni inşa edilen Mercedes-Benz Müzesi'ne götürülmeden önce otomobil son kez insanların önüne çıkmıştı.

Zaman zaman Michael Schumacher'in açık sözlü bir eleştirmeni olmasına rağmen, Moss 2006 yılının Ekim ayında onun, Juan Manuel Fangio, Ayrton Senna ve Jim Clark'ın arkasında, tüm zamanların en büyüklerinin arasında 4.olarak yer aldığını söyledi.[10]

Moss'un 17 Eylül 2009'da 80. doğum günü Goodwood Revival ile aynı gündü ve Lord March (11.Richmond Dükü) Moss'un doğum gününü üç günün her birinde 80 araçlık bir geçit töreni ile kutladı. Moss her gün farklı bir araba sürdü: bir Mercedes W196 Monoposto, 1961 Monako GP'sini kazandığı Lotus 18 ve bir Aston Martin DBR3.[11]

7 Mart 2010'da, iki ayak bileğini ve bir ayağındaki 4 kemiği kırdı ve aynı zamanda evinde bir asansör boşluğuna düştüğünde dört omurları parçaladı ve cilt lezyonları oluştu. Yaraları iyileşti ve Silverstone'daki 2010 İngiliz Grand Prix toplantısında yarış öncesi BBC röportajında yer aldı ve Lewis Hamilton'a podyumda ikinci sıradaki kupasını sundu.

Temmuz 2016'da Moss, Lister Cars ile ortaklık yaptı ve Londra'daki Kraliyet Otomobil Kulübü'nde 1 milyon £ Stirling Moss Lister'i Knobbly'yi görücüye çıkardı. Stirling'in adını taşıyan tek tatihi yarış otomobilidir.

Aralık 2016'da Moss'un hastalandığı ve ciddi bir göğüs enfeksiyonu ile Singapur'daki hastaneye kaldırıldığı açıklandı.[12] Bu hastalık ve buna müteakip uzun bir iyileşme dönemi sonucunda Moss, Ocak 2018'de kamu hayatından emekli olduğunu açıkladı.

Başarılar ve Ödüller

[değiştir | kaynağı değiştir]

1990 yılında Moss, Uluslararası Motor Sporları Onur Listesi'ne girdi .

Yeni Yıl Ödülleri 2000 Listesinde, Moss motorsporlarına yaptığı hizmet ve katkılardan dolayı Şövalye rütbesine yükseldi . 21 Mart 2000'de, Avustralya'ya resmi bir ziyarette bulunan Kraliçe'nin yerine görevde olan Prens Charles tarafından şövalye edildi.[13]

2005 Segrave Kupasını aldı.

2006 yılında Moss, motor sporlarına yaptığı olağanüstü katkılardan dolayı FIA altın madalyası ile ödüllendirildi.[14]

Aralık 2008'de McLaren - Mercedes, Mercedes-Benz SLR McLaren modelini tanıttı. Model Stirling Moss'u onurlandırmak için bu adla çıktı. Mercedes McLaren SLR Stirling Moss 217 mil/saat (349 km/saat) son hıza sahiptir ve ön cam yerine eski yarış arabaları gibi kesik cam vardır.

Temmuz 2016'da Lister Cars, Stirling Moss'un adını taşıyan 1 milyon £ değerinde tam magnezyum gövdeli Lister Knobbly'ı duyurdu. Araba, 1950'lerde yarışan Lister Cars Stirling Moss'un tamı tamına aynısıdır.

2016 yılında, sürücü ve otomobilin göreceli etkisini değerlendiren matematiksel bir modelleme çalışmasını anlatan bir makalede Moss, tüm zamanların en iyi 29. Formula 1 sürücüsü oldu.[15]

Biyografiler

[değiştir | kaynağı değiştir]

1957'de Stirling Moss, ilk kez Londra'da yayınlanan “In Speed of Track” adlı bir otobiyografi yayınladı. 1963 yılında motor sporları yazarı ve yorumcusu Ken Purdy, Moss ile röportajlar yoluyla toplanan materyallere dayanan All But My Life adlı bir biyografik kitap yayınladı. 2015 yılında 85 yaşındayken Moss, arkadaşı motor sporları yazarı Simon Taylor ile yazdığı "My Racing Life" adlı otobiyografisini yayınladı.

Popüler kültür

[değiştir | kaynağı değiştir]

Sürüş kariyeri boyunca Moss, İngiltere'deki en tanınmış ünlülerden biriydi ve birçok kez medya önüne çıktı. Mart 1958'de Moss, bir TV şovu olan What's My Line'da konuk bir yarışmacıydı. (Anita Ekberg ile olan bölümde). 1959'da This Is Your Life adlı televizyon programının konusuydu. Ertesi yıl 12 Haziran'da John Freeman Face to Face adlı programda Moss'la röportaj yaptı. Freeman sonra şöyle dedi : "röportajdan önce Moss'un bir playboy olduğunu düşünüyordum fakat röportajı yaptığımız zaman ölüme bu kadar yakın yaşayan bir adamın soğukkanlılığıyla doğru karar verme yetisine çok güvendiğini anlayınca buna hayran kaldım." [16] Moss ayrıca 1964 yapımı The Beauty Jungle filminde de yer aldı ve James Bond filmi Casino Royale'nin 1967 versiyonunda ekrana çıkan birçok ünlüden biriydi. Ayrıca Evelyn Tremble'ın (Peter Sellers ) sürücüsünü oynadı.

Kariyeri boyunca ve sonrasında uzun yıllar boyunca, "Kim olduğunu düşünüyorsun, Stirling Moss mu?" tüm İngiliz polislerinin hız yapan sürücülere sorduğu standart soruydu. Moss, bir zamanlar hız yaptığı için durdurulduğunu ve trafik görevlisinin ona bu soruyu sorduğu ve sonra durduğu kişinin Stirling Moss olduğuna inanmakta güçlük çektiğini kitabında yazdı. The Life and Times of Private Eye kitabında da olduğu gibi, Ayrıca Moss, Private Eye dergisinde saygısızca çizilmiş karikatürlerin konusu oldu. Willie Rushton tarafından çizilen karikatürler onun sürekli kaza yaptığını, bunun sonucunda ehliyetinin iptal edildiğini ve "hakkında hiçbir şey bilmediği konularda televizyon programlarına ev sahipliği yaptığını" imajını çizmeye çalıştı. Ayrıca, 1962'de Goodwood'daki kazada meydana gelen kafa travmaları sonucu Moss'un yaşadığı amneziye (hafıza kaybı) atıfta bulundu.

Moss ünlü çocuk çizgidizisi Roary the Racing Car'ın seslendirmesini de yaptı. Moss, bu TV şovlarını gelecek nesillere motorsporlarını sevdirme yolu olarak gördü.[17]

Kendi adına bir marka yaratan (telif amaçları için) az sayıdaki sürücüden biridir ve 2009 yılında internet sitesini açmıştır. Moss ayrıca İngiltere Bağımsızlık Partisi'nin de destekçisidir.[18]

Moss, Mercedes-Benz W113, Mercedes-Benz SLR McLaren Stirling Moss'u da içeren bir koleksiyona sahip bir koleksiyoncudur ve bir Mercedes-Benz Marka Büyükelçisidir.

2014 yılında Moss.

Sürüş yasağı

[değiştir | kaynağı değiştir]

Nisan 1960'ta Moss tehlikeli sürüşten suçlu bulundu. Bir Mini'yi test ederken Chetwynd, Shropshire yakınlarındaki bir kazadan sonra 50 £ para cezasına çarptırıldı ve on iki ay boyunca araba kullanması yasaklandı.

Ölümü

[değiştir | kaynağı değiştir]

Stirling Moss, 12 Nisan 2020 günü sabah saatlerinde uzun süreli hastalığı yüzünden öldü.[19]

Lister Knobbly Stirling Moss

[değiştir | kaynağı değiştir]
Lister Cars CEO'su Lawrence Whittaker ve Sir Stirling Moss

Lister Cars, Haziran 2016'da Londra'daki Royal Automobile Club'da Lister Knobbly Stirling Moss'un yapımını ve satışını duyurdu.[20] Araba, 1958 modelinin tam özelliklerine göre üretildi ve dünyadaki tek magnezyum gövdeli otomobildir. Ayrıca Stirling Moss tarafından onaylanan tek otomobildir.[21] Seneler önce Brian Lister, Moss'u Lister'a bu otomobili kullannması için üç ayrı vesileyle, 1954'te Goodwood'da, 1958'de Silverstone'da ve 1959'da Sebring'de davet etmişti ve bu yarışları kutlamak için 10 özel sürüm hafif Lister Knobbly arabası üretildi. Şirket, otomobillerin hem yol hem de yarış kullanımı için mevcut olacağını ve Moss'un her bir aracı şahsen teslim edeceğini açıkladı.[22]

Yarış kayıtları

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kariyer başarıları

[değiştir | kaynağı değiştir]

1st: 1.

2nd: 2.

3rd: 3.

Sezon Seri Pozisyon Takım Araba
1948 British Formula Three 500cc[23] 1st S. C. Moss Cooper-JAP MkII
Brough Aerodrome 500cc[24] 1st S. C. Moss Cooper-JAP MkII
Boscombe Carnival Speed Trial[24] 1st S. C. Moss Cooper-JAP MkII
Great Auclum[24] 2nd S. C. Moss Cooper-JAP MkII
1949 Madgwick Cup[25] 1st Stirling Moss Cooper-JAP T9
R.A.C. Silverstone 50 Mile Race[24] 2nd Stirling Moss Cooper-JAP T9
Circuito del Garda[26] 3rd Alfred Moss Cooper-JAP T9
1950 British Formula 3 500cc[27] 1st S. C. Moss Cooper-JAP T11Cooper-Norton Mk IV
Prix de Monaco 500cc[28] 1st S. C. Moss Cooper-JAP T11
Brands Hatch Open Challenge Race[24] 1st S. C. Moss Cooper-JAP T11
RAC Tourist Trophy[29] 1st Tommy Wisdom Jaguar XK120
Daily Express 500cc[24] 1st S. C. Moss Cooper-Norton Mk IV
Grand Prix d'Europe 500cc[24] 2nd S. C. Moss Cooper-JAP T11
Grandee Trophée Entre Sambre et Meuse[30] 2nd HW Motors Ltd. HWM-Alta
International BARC 500cc[24] 2nd S. C. Moss Cooper-Norton Mk IV
Gran Premio di Bari[31] 3rd HW Motors Ltd. HWM-Alta
Coupe des Petites Cylindrées[32] 3rd HW Motors Ltd. HWM-Alta
Circuit de Périgueux[33] 3rd HW Motors Ltd. HWM-Alta
Hastings Trophy[34] 3rd HW Motors Ltd. HWM-Alta
1951 Lavant Cup 1st HW Motors Ltd. HWM
Goodwood International Trophy 500cc[24] 1st S. C. Moss Kieft-Norton CK51
British Empire Trophy[35] 1st Gilby Engineering Frazer Nash Le Mans Replica
RAC British Grand Prix 500 cc[24] 1st S. C. Moss Kieft-Norton CK51
Wakefield Cup[36] 1st HW Motors Ltd. HWM
RAC Tourist Trophy[37] 1st Jaguar Cars Ltd. Jaguar C-Type
Madgwick Cup 1st HW Motors Ltd. HWM
Winfield Formula 2 Race[38] 1st HW Motors Ltd. HWM-Alta
Brands Hatch Championship[24] 1st Kieft-Norton CK51
Grand Prix du Lac[39] 2nd HW Motors Ltd. HWM-Alta
Grand Prix de Marseille[40] 3rd HW Motors Ltd. HWM-Alta
Grote Prijs van Nederland[41] 3rd HW Motors Ltd. HWM-Alta
1952 Earl of March Trophy[24] 1st S. C. Moss Kieft-Norton CK51
Silverstone, Race of Champions 1st W. Lyons Jaguar XK120
Silverstone International[42] 1st W. Lyons Jaguar C-Type
Daily Express International Trophy for Production Touring Cars[43] 1st W. Lyons Jaguar Mark VII
Grand Prix de la Marne[44] 1st T. H. Wisdom Jaguar C-Type
Coupe des Alpes 1st Sunbeam-Talbot Sunbeam-Talbot 90
RAC British Grand Prix 500 cc[24] 1st D. Annable Kieft-Norton CK52
Boreham International, 100 Mile[45] 1st Bill Cannell/T. H. Wisdom Jaguar C-Type
Rallye Automobile de Monte-Carlo 2nd Sunbeam-Talbot Sunbeam-Talbot 90
Internationales ADAC Eifelrennen[46] 2nd HW Motors Ltd. HWM-Alta
Goodwood International[47] 2nd Wisdom/Cannell Jaguar C-Type
Charterhall International[48] 2nd T. Wisdom Jaguar C-Type
Light Car Challenge Trophy[24] 2nd Kieft-Norton CK51
Daily Mail International 500 cc[24] 3rd Cooper-Norton Mk VI
1953 Daily Express International Trophy for Production Touring Cars[49] 1st Jaguar Cars Jaguar Mark VII
12 heures internationales de Reims[50] 1st P.N. Whitehead Jaguar C-Type
Coupe des Alpes 1st Sunbeam-Talbot Sunbeam-Talbot Alpine
RAC British Grand Prix 500cc[24] 1st S. C. Moss Cooper-Norton Mk VII
London Trophy[51] 1st S. C. Moss Cooper-Alta T24
Les 24 Heures du Mans[52] 2nd Jaguar Cars Ltd. Jaguar C-Type
Circuito de Monsanto[53] 2nd Jaguar Cars Jaguar C-Type
Madgwick Cup[54] 2nd S. C. Moss Cooper-Alta T24
Earl of March Trophy[24] 3rd S. C. Moss Cooper-Norton Mk VII
Grand Prix des Sables d'Olonne[55] 3rd S. C. Moss Cooper-Alta T24
RAC Tourist Trophy[56] 3rd Jaguar Cars Ltd. Jaguar C-Type
1954 Florida International 12-Hour Grand Prix of Endurance[57] 1st B.S. Cunningham Osca MT4 1450
Daily Telegraph Aintree 200[58] 1st S. C. Moss Maserati 250F
Coupe des Alpes 1st Sunbeam-Talbot Sunbeam Alpine
Daily Telegraph International Challenge[24] 1st F. Beart Beart-Cooper Mk VII A
International Gold Cup[59] 1st S. C. Moss/Officine Alfieri Maserati Maserati 250F
Goodwood Trophy[60] 1st Officine Alfieri Maserati/ S. C. Moss Maserati 250F
Daily Telegraph Trophy[61] 1st S. C. Moss Maserati 250F
Goodwood International[62] 2nd G. Lister & Sons Lister-Bristol
Grand Prix de Caen[63] 2nd S. C. Moss Maserati 250F
Daily Express International Trophy for Production Touring Cars[64] 3rd Jaguar Jaguar Mark VII
Grand Prix de Belgique[65] 3rd Equipe Moss Maserati 250F
Woodcote Cup[58] 3rd Officine Alfieri Maserati/ S. C. Moss Maserati 250F
FIA Formula One World Champioinship[66] 13th Equipe Moss / A. E. Moss

Officine Alfieri Maserati

Maserati 250F
1955 Mille Miglia[67] 1st Daimler Benz AG Mercedes-Benz 300 SLR
RAC British Grand Prix[68] 1st Daimler Benz AG Mercedes-Benz W196
Circuito de Monsanto[69] 1st Porsche Porsche 500 Spyder
RAC Tourist Trophy[70] 1st Daimler Benz AG Mercedes-Benz 300 SLR
International Gold Cup[71] 1st Stirling Moss Ltd. Maserati 250F
Targa Florio[72] 1st Daimler Benz AG Mercedes-Benz 300 SLR
FIA Formula One World Champioinship[66] 2nd Daimler Benz AG Mercedes-Benz W196
Gran Premio Ciudad de Buenos Aires[73] 2nd Daimler Benz AG Mercedes-Benz W196
Internationales ADAC-Eifel-Rennen Nürburgring[74] 2nd Daimler Benz A.G. Mercedes-Benz 300 SLR
Grote Prijs van Belgie[75] 2nd Daimler Benz AG Mercedes-Benz W196
Grote Prijs van Nederland[76] 2nd Daimler Benz AG Mercedes-Benz W196
Sveriges Grand Prix[77] 2nd Daimler Benz AG Mercedes-Benz 300 SLR
Chichester Cup[78] 3rd Stirling Moss Ltd. Maserati 250F
RedeX Trophy[79] 3rd Stirling Moss Ltd. Maserati 250F
1956 New Zealand Grand Prix[80] 1st Stirling Moss Ltd. Maserati 250F
Ardmore Grand Prix[81] 1st Porsche Distributors (Melbourne) Porsche 550
1000 km Buenos Aires[82] 1st Officine Alfieri Maserati Maserati 300S
Glover Trophy[83] 1st Officine Alfieri Maserati Maserati 250F
British Empire Trophy[84] 1st Cooper Car Company Cooper-Climax T39 Mk.II
BARC Aintree 200[85] 1st Stirling Moss Ltd. Maserati 250F
BRDC International Trophy[86] 1st Vandervell Products Vanwall VW2
Grand Prix Automobile de Monaco[87] 1st Officine Alfieri Maserati Maserati 250F
London Trophy[88] 1st Stirling Moss Ltd. Maserati 250F
Internationales ADAC 1000 Kilometer Rennen auf dem Nürburgring[89] 1st Officine Alfieri Maserati Maserati 300S
Gran Premio d'Italia[90] 1st Officine Alfieri Maserati Maserati 250F
Gran Premio Internactional de Venezuela[91] 1st Officine Alfieri Maserati Maserati 300S
Australian Tourist Trophy[92] 1st Officine Alfieri Maserati Maserati 300S
Australian Grand Prix[93] 1st Officine Alfieri Maserati Maserati 250F
Nassau Trophy[94] 1st Bill Lloyd Maserati 300S
FIA Formula One World Championship[95] 2nd Officine Alfieri Maserati Maserati 250F
Gran Premio Cuidad de Buenos Aires[96] 2nd Officine Alfieri Maserati Maserati 250F
Gran Premio Supercortemaggiore[97] 2nd Officine Alfieri Maserati Maserati 200S
Grand Prix de Rouen[98] 2nd Aston Martin Aston Martin DB3S
24 Heures du Mans[99] 2nd David Brown Aston Martin DB3S
Großer Preis von Deutschland[100] 2nd Officine Alfieri Maserati Maserati 250F
Rheinland-Pfalz Preis Nürburgring[101] 2nd Officine Alfieri Maserati Maserati 150S
Tour de France[102] 2nd Stirling Moss Ltd. Mercedes-Benz 300 SL
Grote van Belgie[103] 3rd Officine Alfieri Maserati Maserati 250F
1957 RAC British Grand Prix[104] 1st Vandervell Products Vanwall VW5
Sveriges Grand Prix[105] 1st Officine Alfieri Maserati Maserati 450S
Gran Premio di Pescara[106] 1st Vandervell Products Vanwall VW5
Gran Premio d'Italia[107] 1st Vandervell Products Vanwall VW5
Nassau Trophy[108] 1st Temple Buell Ferrari 290 MM
Nassau Memorial Trophy[109] 1st Temple Buell Ferrari 290 MM
FIA Formula One World Championship[110] 2nd Vandervell Products Vanwall VW5
1000 km Buenos Aires[111] 2nd Officine Alfieri Maserati Maserati 300S
12-Hour Florida International Grand Prix of Endurance for The Amoco Trophy[112] 2nd Officine Alfieri Maserati Maserati 300S
Gran Premio di Siracusa[113] 3rd Vandervell Products Vanwall VW1
1958 Gran Premio de la Republica Argentina[114] 1st R.R.C. Walker Racing Team Cooper-Climax T43
Gran Premio de Cuba[115] 1st Luigi Chinetti/NART Ferrari 335 S
Sussex Trophy[116] 1st David Brown Aston Martin DBR2
British Empire Trophy[117] 1st David Brown (Aston Martin) Ltd. Aston Martin DBR2
BARC Aintree 200[118] 1st R R C Walker Racing Team Cooper-Climax T45
Grote Prijs van Nederland[119] 1st Vandervell Products Vanwall VW5
Internationales ADAC 1000km Rennen Nürburgring[120] 1st David Brown, Aston Martin Ltd. Aston Martin DBR1/300
Grand Prix de Caen[121] 1st R R C Walker Racing Team Cooper-Climax T45
Kanonloppet[122] 1st Officine Alfieri Maserati Maserati 300S
Grande Prémio de Portugal[123] 1st Vandervell Products Vanwall VW5
Kentish '100'[124] 1st R R C Walker Racing Team Cooper-Climax T45
RAC Tourist Trophy[125] 1st David Brown Ltd. Aston Martin DBR1/300
Grand Prix du Maroc[126] 1st Vandervell Products Vanwall VW5
Melbourne Grand Prix[126] 1st R.R.C. Walker Racing Team Cooper-Climax T43
FIA Formula One World Championship[127] 2nd R.R.C. Walker Racing Team Vandervell Products Cooper-Climax T43 Vanwall VW5
Grand Prix de l'ACF[128] 2nd Vandervell Products Vanwall VW5
1000 km Buenos Aires[129] 3rd Huschke von Hanstein Porsche 550 RS
1959 Silverstone International[130] 1st R.R.C. Walker Racing Team Cooper-Borgward T43
Autocar British Formula 2 Championship[131] 1st R.R.C. Walker Racing Team Cooper-Borgward T43
New Zealand Grand Prix[132] 1st R.R.C. Walker Racing Team Cooper-Climax T51
Glover Trophy[133] 1st R.R.C. Walker Racing Team Cooper-Climax T51
Gran Premio di Siracusa[134] 1st R.R.C. Walker Racing Team Cooper-Borgward T43
ADAC 1000 Kilometer Rennen[135] 1st David Brown Aston Martin DBR1/300
Coupe Internationale de Vitesse[136] 1st R.R.C. Walker Racing Team Cooper-Borgward T45
Grand Prix de Rouen-les-Essarts[137] 1st R.R.C. Walker Racing Team Cooper-Borgward T45
Coupe Delaniere Debrutteville[138] 1st Officine Alfieri Maserati Maserati Tipo 60
Trophée d'Auvergne[139] 1st R.R.C. Walker Racing Team Cooper-Borgward T45
Kanonloppet[140] 1st Keele Engineering/Stirling Moss Cooper-Climax Monaco T49
Grande Prémio de Portugal[141] 1st R.R.C. Walker Racing Team Cooper-Climax T51
RAC Tourist Trophy[142] 1st David Brown Aston Martin DBR1/300
Gran Premio d'Italia[143] 1st R.R.C. Walker Racing Team Cooper-Climax T51
International Gold Cup[144] 1st R.R.C. Walker Racing Team Cooper-Climax T51
International Formula Libre Grand Prix at Watkins Glen[145] 1st British Racing Partnership Cooper-Climax T51
Nassau Trophy[146] 1st David Brown Aston Martin DBR2/420
RAC British Grand Prix[147] 2nd British Racing Partnership BRM P25
FIA Formula One World Championship[148] 3rd R.R.C. Walker Racing Team British Racing Partnership Cooper-Climax T51 BRM P25
Kentish '100'[149] 3rd R.R.C. Walker Racing Team Cooper-Borgward T45
1960 Gran Premio Libertad Cuba[150] 1st Camoradi USA Racing Team Maserati Tipo 61
Fordwater Trophy[151] 1st Tommy Sopwith/Equipe Endeavour Aston Martin DB4 GT
B.A.R.C. Aintree '200'[152] 1st R.R.C. Walker Racing Team Porsche 718/2
Internationales ADAC 1000 kilometer Rennen[153] 1st Camoradi/USA Racing Team Maserati Tipo 61
Grand Prix de Monaco[154] 1st R.R.C. Walker Racing Team Lotus-Climax 18
Kanonloppet[155] 1st Yeoman Credit/BRP Lotus-Climax 19
RAC Tourist Trophy[156] 1st R. Walker & Wilkins Ferrari 250 GT SWB
RedeX Trophy[157] 1st R.R.C. Walker Ferrari 250 GT SWB
Flugplatzrennen[158] 1st R.R.C. Walker Racing Team Porsche 718/2
International Gold Cup[159] 1st R.R.C. Walker Racing Team Lotus-Climax 18
International Formula Libre Grand Prix at Watkins Glen[160] 1st Ryan Walker Lotus-Climax 18
Pacific Grand Prix[161] 1st R.R.C. Walker Racing Team Lotus-Climax 19
United States Grand Prix[162] 1st R.R.C. Walker Racing Team Lotus-Climax 18
Nassau Trophy[163] 1st R.R.C. Walker Ferrari 250 GT SWB
Cape Grand Prix[164] 1st R.R.C. Walker Racing Team Porsche 718 RS 60
South African Grand Prix[165] 1st R.R.C. Walker Racing Team Porsche 718 RS 60
South African Grand Prix[166] 2nd British Racing Partnership/Yeoman Credit Cooper-Borgward T45
4 Hours of Sebring[167] 2nd Donald Healey, Ltd. Austin-Healey Sebring Sprite
Grand Prix de Bruxelles[168] 2nd R.R.C. Walker Racing Team Porsche 718/2
Lavant Cup[169] 2nd R.R.C. Walker Racing Team Porsche 718/2
Glover Trophy[170] 2nd R.R.C. Walker Racing Team Cooper-Climax T51
FIA Formula One World Championship[171] 3rd R.R.C. Walker Racing Team Cooper-Climax T51 Lotus-Climax 18
Formula 2 Drivers' Championship[172] 3rd R.R.C. Walker Racing Team Porsche 718/2
Gran Premio de Argentina[173] 3rd R.R.C. Walker Racing Team Cooper-Climax T51
1961 Warwick Farm '100'[174] 1st R.R.C. Walker Lotus-Climax 18
Lavant Cup[175] 1st RRC Walker Racing Team Cooper-Climax T53
Sussex Trophy[176] 1st UDT Laystall Lotus-Climax 19 Monte Carlo
Großer Preis von Wien[177] 1st RRC Walker Racing Team Lotus-Climax 18
BRDC International Trophy[178] 1st RRC Walker Racing Team Cooper-Climax T53P
Silverstone International Trophy[179] 1st U.D.T.- Laystall Lotus-Climax 19 Monte Carlo
Grand Prix de Monaco[180] 1st R.R.C. Walker Racing Team Lotus-Climax 18
Silver City Trophy[181] 1st U.D.T.- Laystall Lotus-Climax 18/21
The Player's 200[182] 1st United Dominions Corp. Lotus-Climax 19 Monte Carlo
British Empire Trophy[183] 1st RRC Walker Racing Team Cooper-Climax T53
Grosser Preis von Deutschland[184] 1st R.R.C. Walker Racing Team Lotus-Climax 18/21
Peco Trophy[185] 1st Rob Walker Ferrari 250 GT SWB
RAC Tourist Trophy[186] 1st Rob Walker Ferrari 250 GT SWB
Kanonloppet[187] 1st U.D.T.- Laystall Lotus-Climax 18/21
Grote Prijs van Danske[188] 1st U.D.T.- Laystall Lotus-Climax 18/21
Gran Premio di Modena[189] 1st R.R.C. Walker Racing Team Lotus-Climax 18/21
Gran Premio di Modena[189] 1st R.R.C. Walker Racing Team Lotus-Climax 18/21
International GoldCup[190] 1st R.R.C. Walker Racing Team Ferguson-Climax P99
Pacific Grand Prix[191] 1st U.D.T.- Laystall Lotus-Climax 19 Monte Carlo
Nassau Tourist Trophy[192] 1st R.R.C. Walker Racing Team Ferrari 250 GT SWB
Lady Wigram Trophy[193] 2nd Rob Walker Racing Team Lotus-Climax 18
Natal Grand Prix[194] 2nd British Racing Partnership Lotus-Climax 18/21
South African Grand Prix[195] 2nd British Racing Partnership Lotus-Climax 18/21
FIA Formula One World Championship[196] 3rd R.R.C. Walker Racing Team Lotus-Climax 18Lotus-Climax 18/21 Lotus-Climax 21 Ferguson-Climax P99
Fordwater Trophy[197] 3rd Maranello Concessionaires Ferrari 250 GT SWB
Canadian Grand Prix[198] 3rd U.D.T.- Laystall Lotus-Climax 19 Monte Carlo
1962 New Zealand Grand Prix[199] 1st Rob Walker Racing Team Lotus-Climax 21
Lady Wigram Trophy[200] 1st Rob Walker Racing Team Lotus-Climax 21
Warwick Farm "100"[201] 1st R.R.C. Walker Racing Team Cooper-Climax T55
Levin International[200] 2nd R.R.C. Walker Racing Team Cooper-Climax T55
Teretonga International[200] 2nd R.R.C. Walker Racing Team Cooper-Climax T55
3 Hours of Sebring[202] 3rd BMC Austin-Healey Sebring Sprite
1980 Tricentol RAC British Saloon Car Championship[203] 16th Gti Engineering Audi 80 GLE
1981 Tricentol RAC British Saloon Car Championship[204] 19th Team BP Audi 80 GLE

Formula 1 Dünya Şampiyonası Sonuçları

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kalın yazılar pol pozisyonunu belirtiyor. İtalik yazılar ise en hızlı turu.

GBR:Birleşik Krallık

FRA:Fransa

ITA:İtalya

POR:Portekiz

MON:Monako

ARG:Arjantin

GER:Almanya

ESP:İspanya

NED:Hollanda

USA:ABD

WDC:Dünya Şampiyonasında kaçıncı olduğu.

Yıl Takım Şasi Motor 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 WDC Puan
1951 HW Motors HWM 51 Alta F2 2.0 L4 SUI

8 		500 BEL FRA GBR GER ITA ESP NC 0
1952 HW Motors HWM 52 Alta F2 2.0 L4 SUI

Ret 		500 NC 0
English Racing Automobiles Ltd ERA G Bristol BS1 2.0 L6 BEL

Ret 		FRA GBR

Ret 		GER NED

Ret
Connaught Engineering Connaught A Lea Francis 2.0 L4 ITA

Ret
1953 Connaught Engineering Connaught A Lea Francis 2.0 L4 ARG 500 NED

9 		BEL NC 0
Cooper Car Company Cooper Special Alta GP 2.5 L4 FRA

Ret 		GBR

DNA
Cooper T24 GER

6 		SUI ITA

13
1954 Equipe Moss Maserati 250F Maserati 250F1 2.5 L6 ARG 500 BEL

3 		FRA 13th 4 1⁄7
AE Moss GBR

Ret 		GER

Ret
Officine Alfieri Maserati SUI

Ret 		ITA

10 		ESP

Ret
1955 Daimler Benz AG Mercedes W196 Mercedes M196 2.5 L8 ARG

4† 		MON

9 		500 BEL

2 		NED

2 		GBR

1 		ITA

Ret 		2nd 23
1956 Officine Alfieri Maserati Maserati 250F Maserati 250F1 2.5 L6 ARG

Ret 		MON

1 		500 BEL

3* 		FRA

5* 		GBR

Ret 		GER

2 		ITA

1 		2nd 27 (28)
1957 Officine Alfieri Maserati Maserati 250F Maserati 250F1 2.5 L6 ARG

8 		2nd 25
Vandervell Products Ltd Vanwall VW 5 Vanwall 254 2.5 L4 MON

Ret 		500 FRA GBR

1‡ 		GER

5 		PES

1 		ITA

1
1958 R.R.C. Walker Racing Team Cooper T43 Climax FPF 2.0 L4 ARG

1 		2nd 41
Vandervell Products Ltd Vanwall VW 5 Vanwall 254 2.5 L4 MON

Ret 		NED

1 		500 BEL

Ret 		FRA

2 		GBR

Ret 		GER

Ret 		POR

1 		ITA

Ret 		MOR

1
1959 R.R.C. Walker Racing Team Cooper T51 Climax FPF 2.5 L4 MON

Ret 		500 NED

Ret 		GER

Ret 		POR

1 		ITA

1 		USA

Ret 		3rd 25 1⁄2
British Racing Partnership BRM P25 BRM P25 2.5 L4 <span id="mwDW4" style="color:white;">FRA</span>

DSQ 		GBR

2
1960 R.R.C. Walker Racing Team Cooper T51 Climax FPF 2.5 L4 ARG

3[a] 		3rd 19
Lotus 18 MON

1 		500 NED

4 		BEL

DNS 		FRA GBR <span id="mwDbY" style="color:white;">POR</span>

DSQ 		ITA USA

1
1961 R.R.C. Walker Racing Team Lotus 18 Climax FPF 1.5 L4 MON

1 		NED

4 		3rd 21
Lotus 18/21 BEL

8 		FRA

Ret 		GBR

Ret 		GER

1 		USA

Ret
Lotus 21 ITA

Ret
Ferguson P99 <span id="mwDhw" style="color:white;">GBR</span>

DSQ
Source:[205]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ a b "Arşivlenmiş kopya". 12 Ağustos 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ocak 2020. 
  2. ^ Tremayne, David and Mark Hughes. The Concise Encyclopedia of Formula One. London: Dempsey Parr, 1998, p.169. 1-84084-037-4.
  3. ^ "Arşivlenmiş kopya". 19 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ocak 2020. 
  4. ^ "Arşivlenmiş kopya". 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ocak 2020. 
  5. ^ Kettlewell, Mike. "Monaco: Road Racing on the Riviera", in Northey, Tom, editor. World of Automobiles (London: Orbis, 1974), Volume 12, p.1384.
  6. ^ Kettlewell, p.1384.
  7. ^ MG by McComb. ISBN 1855328313. 
  8. ^ Green, Evan. A Boot Full of Right Arms, Cassell Australia, 1975.
  9. ^ "Arşivlenmiş kopya". 4 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ocak 2020. 
  10. ^ "Arşivlenmiş kopya". 17 Nisan 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ocak 2020. 
  11. ^ "Arşivlenmiş kopya". 28 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ocak 2020. 
  12. ^ "Arşivlenmiş kopya". 18 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ocak 2020. 
  13. ^ "Arşivlenmiş kopya". 15 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ocak 2020. 
  14. ^ "Arşivlenmiş kopya". 28 Ocak 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ocak 2020. 
  15. ^ "The Top 50 F1 drivers of all time, regardless of what they were driving". Erişim tarihi: 17 Nisan 2022. 
  16. ^ "Arşivlenmiş kopya". 28 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ocak 2020. 
  17. ^ "Stirling - Narrator of Roary the Racing Car". 27 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ocak 2020. 
  18. ^ "UKIP sprouts as celebrities make a stand on Brussels". 25 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ocak 2020. 
  19. ^ https://skor.sozcu.com.tr/2020/04/12/formula-1-efsanesi-sir-stirling-moss-hayatini-kaybetti-1475128/ 12 Nisan 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Erişim Tarihi: 12 Nisan 2020
  20. ^ "Arşivlenmiş kopya". 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ocak 2020. 
  21. ^ "Lister Jaguar Knobbly Stirling Moss Editions on sale for £1 million". 16 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ocak 2020. 
  22. ^ "Arşivlenmiş kopya". 28 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ocak 2020. 
  23. ^ "Formula 3 Britain 500cc 1948 standings". Driver Database. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  24. ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r "500 Owners Association". Archived from the original on 4 March 2016. Erişim tarihi: 28 March 2016. 
  25. ^ "Formula 2 1949 – Madgwick Cup". www.formula2.net. 18 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  26. ^ "Formula 2 1949 – Circuito del Garda". www.formula2.net. 20 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  27. ^ "Formula 3 Britain 500cc 1950 standings". Driver Database. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  28. ^ "Grand Prix de Monaco 500 1950 standings". Driver Database. 22 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  29. ^ "Tourist Trophy". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  30. ^ "Formula 2 1950 – Mettet". www.formula2.net. 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  31. ^ Allen Brown. "Bari, 9 Jul 1950 « Non-Championship F1 « OldRacingCars.com". oldracingcars.com. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  32. ^ "Formula 2 1950 – Coupe des Petites Cylindrees". www.formula2.net. 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  33. ^ "I Circuit de Perigueux 1950". www.formula2.net. 7 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  34. ^ "1950 Formula Libre Races". www.teamdan.com. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  35. ^ "British Empire Trophy". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  36. ^ "Wakefield Trophy [Formula Libre]". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  37. ^ "Tourist Trophy". Racing Sports Cars. 3 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  38. ^ "Formula 2 1951 – Winfield". www.formula2.net. 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  39. ^ "Formula 2 1951 – Aix-les-Bains". www.formula2.net. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  40. ^ "Formula 2 1951 – GP de Marseille". www.formula2.net. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  41. ^ "1951 Dutch GP". Chicane F1. 19 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  42. ^ "Silverstone International". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  43. ^ "1952 Silverstone International Trophy". touringcarracing.net. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  44. ^ "GP Reims". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  45. ^ "Boreham International [S+2.0]". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  46. ^ "Formula 2 1952 – Eifelrennen". www.formula2.net. 2 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  47. ^ "Goodwood International [S3.5]". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  48. ^ "Charterhall International [Sports Unlimited]". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  49. ^ "1953 Silverstone International Trophy". touringcarracing.net. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  50. ^ "12 h Reims". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  51. ^ "Formula 2 1953 – London Trophy". www.formula2.net. 1 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  52. ^ "Le Mans 24 Hours". Racing Sports Cars. 23 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  53. ^ "Monsanto". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  54. ^ "Formula 2 1953 – Madgwick Cup". www.formula2.net. 2 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  55. ^ "Formula 2 1953 – GP des Sables d'Olonne". www.formula2.net. 2 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  56. ^ "Tourist Trophy". Racing Sports Cars. 20 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  57. ^ "Sebring 12 Hours". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  58. ^ a b "1954 Formula Libre Races". www.teamdan.com. 14 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  59. ^ "1954 International Gold Cup". Chicane F1. 9 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  60. ^ "1954 Goodwood Trophy". Chicane F1. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  61. ^ "1954 Daily Telegraph Trophy". Chicane F1. 5 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  62. ^ "Goodwood International [S2.0]". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  63. ^ "1954 Caen GP". Chicane F1. 17 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  64. ^ "1954 Silverstone International Trophy". touringcarracing.net. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  65. ^ "Results 1954 Formula 1 Grand Prix of Belgium". F1 Fansite. 24 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  66. ^ a b "Results 1954 Formula 1 Season". F1 Fansite. 14 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  67. ^ "Mille Miglia". Racing Sports Cars. 21 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  68. ^ "Results 1955 Formula 1 Grand Prix of Great Britain". F1 Fansite. 29 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  69. ^ "Monsanto [S1.5]". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  70. ^ "Tourist Trophy". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  71. ^ "1955 International Gold Cup". Chicane F1. 13 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  72. ^ "Targa Florio". Racing Sports Cars. 23 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  73. ^ STATS F1. "XI Gran Premio Ciudad de Buenos Aires • STATS F1". Stats F1. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  74. ^ "FIA GT1 World Championship Zolder". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  75. ^ "Results 1955 Formula 1 Grand Prix of Belgium". F1 Fansite. 16 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  76. ^ "Results 1955 Formula 1 Grand Prix of the Netherlands". F1 Fansite. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  77. ^ "GP Sverige". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  78. ^ "1955 Formula Libre Races". www.teamdan.com. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  79. ^ "1955 RedeX Trophy". Chicane F1. 17 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  80. ^ "1956 NZGP". www.sergent.com. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  81. ^ "GP Ardmore". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  82. ^ "1000 km Buenos Aires". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  83. ^ "1956 Glover Trophy". Chicane F1. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  84. ^ "British Empire Trophy". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  85. ^ "1956 Aintree 200". Chicane F1. 26 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  86. ^ "1956 BRDC International Trophy". Chicane F1. 1 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  87. ^ "Results 1956 Formula 1 Grand Prix of Monaco". F1 Fansite. 24 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  88. ^ "1956 Formula Libre Races". www.teamdan.com. 2 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2019. 
  89. ^ "Nürburgring 1000 Kilometres". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  90. ^ "Results 1956 Formula 1 Grand Prix of Italy". F1 Fansite. 26 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  91. ^ "GP Venezuela". Racing Sports Cars. 3 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  92. ^ "Australian Tourist Trophy 1956 standings". Driver Database. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  93. ^ "Stirling Moss Race History: 1956 Australian Grand Prix". www.stirlingmoss.com. 29 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 March 2016. 
  94. ^ "Nassau Trophy Race". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  95. ^ "Results 1956 Formula 1 Season". F1 Fansite. 14 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  96. ^ "1956 British GP". Chicane F1. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  97. ^ "Supercortemaggiore". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  98. ^ "GP Rouen". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  99. ^ "Le Mans 24 Hours". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  100. ^ "Results 1956 Formula 1 Grand Prix of Germany". F1 Fansite. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  101. ^ "Rheinland-Pfalz Preis Nürburgring". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  102. ^ "Tour de France". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  103. ^ "Results 1956 Formula 1 Grand Prix of Belgium". F1 Fansite. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  104. ^ "Results 1957 Formula 1 Grand Prix of Great Britain". F1 Fansite. 12 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  105. ^ "GP Sverige". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  106. ^ "Results 1957 Formula 1 Grand Prix of Pescara". F1 Fansite. 24 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  107. ^ "Results 1957 Formula 1 Grand Prix of Italy". F1 Fansite. 24 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  108. ^ "Nassau Trophy Race". Racing Sports Cars. 4 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  109. ^ "Nassau Memorial Trophy Race". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  110. ^ "Results 1957 Formula 1 Season". F1 Fansite. 6 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  111. ^ "1000 km Buenos Aires". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  112. ^ "Sebring 12 Hours". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  113. ^ "1945 Robert Benoist Cup". Chicane F1. 12 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  114. ^ "Results 1958 Formula 1 Grand Prix of Argentina". F1 Fansite. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  115. ^ "Gran Premio de Cuba". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  116. ^ "Sussex Trophy Goodwood". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  117. ^ "British Empire Trophy". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  118. ^ "Formula 2 1958 – BARC 200". www.formula2.net. 11 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  119. ^ "Results 1958 Formula 1 Grand Prix of the Netherlands". F1 Fansite. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  120. ^ "Nürburgring 1000 Kilometres". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  121. ^ "Formula 2 1958 – Trophée d'Auvergne". www.formula2.net. 11 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  122. ^ "Kanonloppet [Sports]". Racing Sports Cars. 30 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  123. ^ "Results 1958 Formula 1 Grand Prix of Portugal". F1 Fansite. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  124. ^ "Formula 2 1958 – Kentish '100'". www.formula2.net. 11 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  125. ^ "Tourist Trophy". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  126. ^ a b "Results 1958 Formula 1 Grand Prix of Morocco". F1 Fansite. 12 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  127. ^ "Results 1958 Formula 1 Season". F1 Fansite. 5 Eylül 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 March 2016. 
  128. ^ "Results 1958 Formula 1 Grand Prix of France". F1 Fansite. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  129. ^ "Buenos Aires 1000 Kilometres". Racing Sports Cars. 22 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  130. ^ "Silverstone International". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  131. ^ "Formula 2 1959 – Race Index". www.formula2.net. 17 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  132. ^ "1959 NZGP". www.sergent.com. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  133. ^ "1945 Robert Benoist Cup". Chicane F1. 17 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  134. ^ "Formula 2 1959 – GP Siracusa". www.formula2.net. 2 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  135. ^ "Nürburgring 1000 Kilometres". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  136. ^ "Formula 2 1959 – Coupe de Vitesse, Reims". www.formula2.net. 1 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  137. ^ "Formula 2 1959 – Rouen GP". www.formula2.net. 2 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  138. ^ "GP Rouen". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  139. ^ "Formula 2 1959 – Clermont-Ferrand". www.formula2.net. 2 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  140. ^ "Kanonloppet [Sports]". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  141. ^ "Results 1959 Formula 1 Grand Prix of Portugal". F1 Fansite. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  142. ^ "Tourist Trophy". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  143. ^ "Results 1959 Formula 1 Grand Prix of Italy". F1 Fansite. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  144. ^ "1959 British GP". Chicane F1. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  145. ^ "Formula Libre Watkins Glen". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  146. ^ "Governor's Trophy +2000 cc". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  147. ^ "Results 1959 Formula 1 Grand Prix of Great Britain". F1 Fansite. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  148. ^ "Results 1959 Formula 1 Season". F1 Fansite. 11 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  149. ^ "Formula 2 1959 – Kentish "100"". www.formula2.net. 2 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  150. ^ "GP Cuba". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  151. ^ "Fordwater Trophy Goodwood". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  152. ^ "Formula 2 1960 – BARC '200'". www.formula2.net. 2 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  153. ^ "Nürburgring 1000 Kilometres". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  154. ^ "Results 1960 Formula 1 Grand Prix of Monaco". F1 Fansite. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  155. ^ "Kanonloppet [Sports]". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  156. ^ "Tourist Trophy". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  157. ^ "Redex Trophy Brands Hatch". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  158. ^ "Formula 2 1960 – Zeltweg". www.formula2.net. 2 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  159. ^ "1960 International Gold Cup". Chicane F1. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  160. ^ "Formula Libre Watkins Glen". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  161. ^ "Australian Sports Car Championship Amaroo Park". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  162. ^ "Results 1960 Formula 1 Grand Prix of the United States". F1 Fansite. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  163. ^ "Nassau Tourist Trophy". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  164. ^ "1960 Cape GP". Chicane F1. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  165. ^ "South African Grand Prix – Formula Libre". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  166. ^ "South African Grand Prix – Formula Libre". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  167. ^ "Sebring 4 Hours". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  168. ^ "II Grand Prix de Bruxelles 1960". www.formula2.net. 1 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  169. ^ "XI Lavant Cup 1960". www.formula2.net. 2 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  170. ^ "1960 Glover Trophy". Chicane F1. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  171. ^ "Results 1960 Formula 1 Season". F1 Fansite. 14 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  172. ^ "Formula 2 1960 – Championship Tables". www.formula2.net. 2 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  173. ^ "Results 1960 Formula 1 Grand Prix of Argentina". F1 Fansite. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  174. ^ Allen Brown. "Warwick Farm, 29 Jan 1961 « Australian Gold Star (libre) « OldRacingCars.com". www.oldracingcars.com. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  175. ^ "1961 Lavant Cup". Chicane F1. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  176. ^ "Goodwood International – Sussex Trophy". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  177. ^ "1961 Vienna GP". Chicane F1. 17 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  178. ^ STATS F1. "XIII BRDC International Trophy • STATS F1". Stats F1. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  179. ^ "Silverstone International – Sports Cars". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  180. ^ "Results 1961 Formula 1 Grand Prix of Monaco". F1 Fansite. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  181. ^ "Formula 1 1961 – Silver City Trophy". www.formula2.net. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  182. ^ "Player's 200 Mosport". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  183. ^ "XIII British Empire Trophy 1961". www.formula2.net. 2 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  184. ^ "Results 1961 Formula 1 Grand Prix of Germany". F1 Fansite. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  185. ^ "Peco Trophy Brands Hatch". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  186. ^ "Tourist Trophy". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  187. ^ "Formula 1 1961 – Kanonloppet". www.formula2.net. 2 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  188. ^ "Formula 1 1961 – Roskilde, 26–27.08". www.formula2.net. 11 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  189. ^ a b "1945 Robert Benoist Cup". Chicane F1. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  190. ^ "1961 International Gold Cup". Chicane F1. 17 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  191. ^ "USAC Road Racing Championship Laguna Seca". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  192. ^ "Nassau Tourist Trophy". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  193. ^ "1961 Other Races". www.sergent.com. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  194. ^ "Formula 1 1961 – Natal GP". www.formula2.net. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  195. ^ "Formula 1 1961 – South African GP". www.formula2.net. 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  196. ^ "Results 1961 Formula 1 Season". F1 Fansite. 14 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  197. ^ "Fordwater Trophy Goodwood". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  198. ^ "GP Canada Mosport". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  199. ^ "1962 New Zealand GP". Chicane F1. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  200. ^ a b c "1962 Other Races". www.sergent.com. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  201. ^ Allen Brown. "Warwick Farm, 4 Feb 1962 « Australian Gold Star (libre) « OldRacingCars.com". www.oldracingcars.com. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  202. ^ "Sebring 3 Hours". Racing Sports Cars. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  203. ^ "Tricentrol British Saloon Car Championship 1980 standings". Driver Database. 30 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  204. ^ http://homepage.mac.com/frank_de_jong/Pages/1981%20BSCC.html [ölü/kırık bağlantı]
  205. ^ "Profile for racing driver Stirling Moss". motorsportmagazine.com. 13 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2018. 
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Stirling_Moss&oldid=34203461" sayfasından alınmıştır