mantar

• Heceleme: man‧tar

Pontus Rumcası μανιτάρι (manitári)

mantar (belirtme hâli mantarı, çoğulu mantarlar)

1. (mikoloji, mantarlar, yiyecekler) mantarlardan, içinde zehirlileri de bulunan, silindir bir gövde ve üst tarafı şapka biçiminde olan ilkel canlıların genel adı

   Sen domalan bilir misin? Patates gibi bir şeydir, mantar gibi lezzetlidir. - N. Meriç

2. esnek ve sudan hafif olduğundan şişe tapası, cankurtaran simidi, cankurtaran yeleği, ayakkabı tabanı ve daha birçok şeylerin yapımında kullanılan, su geçirmesiz, meşe ağacı tabakası ve bu tabakadan yapılan şişe tapası

   İpek çorap ve altı mantar iskarpin giymeyen kadınlar âdeta sınıf dışı ve eski biçim insanlardır. - H. E. Adıvar

3. kaldırıma araçların park edilmesini engellemek amacıyla zemine gömülmüş mantar biçiminde beton yükselti
4. çocukların özel tabanca ile patlattıkları barutlu madde
5. balık ağlarını su yüzünde tutmaya veya olta sarmaya yarayan mantar parçası
6. hayvanların burun ucu
7. uydurma söz, yalan
8. (patoloji) mantar hastalığı
9. (patoloji) mantar hastalığına neden olan mikroskobik canlı

• organizma

• mantarca, mantarcı, mantarcık, mantarken, mantarla, mantarlı, mantarsa, mantarsı, mantarsız

• Türk Dil Kurumuna göre "mantar" maddesi

Yunanca μανιτάρι (manitári)

mantar

1. (mantarlar, yiyecekler) mantar