Merkezci Marksizm

Merkezci Marksizm, devrim ve reformculuk arasında bir konumu ifade eden belirli bir anlama sahiptir. Örneğin, Almanya Bağımsız Sosyal Demokrat Partisi (USPD) ve İngiliz Bağımsız İşçi Partisi (ILP), sosyalist bir ekonomiye reformlar aracılığıyla ulaşmayı savunmak ile devrimi savunmak arasında gidip gelen bir merkezci olarak görüldüler. İkinci Enternasyonal'in reformizmi ile Komünist Üçüncü Enternasyonal'in devrimci politikaları arasında seçim yapamayan sözde İki Buçuk Enternasyonal (Uluslararası Sosyalist Partiler İşbirliği) ve Üç Buçuk Enternasyonal (Uluslararası Devrimci Marksist Merkez) çatısı altında yer alan partiler de bu anlamda merkezcilik örneğiydiler. Bu partiler arasında İspanyol İşçi Partisi (POUM), Bağımsız İşçi Partisi (ILP) ve Poale Zion yer almaktaydı.

Troçkistler ve diğer devrimci Marksistler için, merkezci terimi bu anlamda olumsuz bir çağrışıma sahiptir. Sıklıkla, merkezciliği bu anlamda fırsatçı olarak nitelendirirler çünkü gelecekte bir noktada devrim çağrısında bulunurken, aynı zamanda reformist uygulamaları teşvik ederler. Örneğin, Komünist Parti League, ILP'yi merkezci bir örgüt olarak tanımladığı için "siyasi olarak belirsiz ve devrimci hareketin karşılaştığı sorunlara ilişkin herhangi bir net politik pozisyondan yoksun" olarak nitelendirmiştir; İngiliz Troçkist lider Ted Grant, ILP'yi "tipik şekilde kafa karıştıran merkezciler" olarak tanımlamıştır; ve Sosyalist İşçi Partisi'nin dergisi ILP'yi "devrimci retoriği, reformist uygulamasıyla uyumsuz olan bir merkezci örgüt" olarak tanımlamıştır. ILP üzerine bir doktora tezi, bu Troçkist bakış açısını şu şekilde özetlemektedir: "ILP'nin, 'Marksizm ve Reformizm' arasında durmaya çalışan bir merkezci parti, olarak Troçki'nin kendi tanımlamasıyla anlaşıldığı şekliyle devam ettiğini göstermektedir."^[1][2][3]