Kobalt(II) hidroksid
Kobalt(II) hidroksid | |||
---|---|---|---|
IUPAC ime |
| ||
Drugi nazivi | Kobaltni hidroksid, kobalt hidroksid, kobaltni hidrat | ||
Identifikacija | |||
CAS registarski broj | 21041-93-0 | ||
PubChem[1][2] | 10129900 | ||
ChemSpider[3] | 8305419 | ||
Jmol-3D slike | Slika 1 | ||
| |||
| |||
Svojstva | |||
Molekulska formula | Co(OH)2 | ||
Molarna masa | 92,948 g/mol | ||
Agregatno stanje | crveni ili plavo-zeleni prah | ||
Gustina | 3,597 g/cm3 | ||
Tačka topljenja |
168 °C (razlaže se)[4] | ||
Rastvorljivost u vodi | 3,20 mg/L | ||
Ksp | 1,0×10-15 | ||
Rastvorljivost | rastvoran u kiselinama, amonijaku; nerastvoran u razblaženim alkalijama | ||
Struktura | |||
Geometrija molekula | romboedralna | ||
Termohemija | |||
Standardna entalpija stvaranja jedinjenja ΔfH |
-539,7 kJ·mol−1 | ||
Standardna molarna entropija S |
79,0 J·mol−1·K−1[5] | ||
Opasnost | |||
Podaci o bezbednosti prilikom rukovanja (MSDS) | Oxford University | ||
EU-klasifikacija | Štetan (H) | ||
NFPA 704 | |||
R-oznake | R20 R21 R22 R36 R37 R38 R43 | ||
S-oznake | S24 S26 S36 S37 S39[6] | ||
Srodna jedinjenja | |||
Drugi anjoni | Kobalt(II) hlorid Kobalt(II) bromid Kobalt(II) jodid | ||
Drugi katjoni | Gvožđe(II) hidroksid Nikal(II) hidroksid bakar(II) hidroksid | ||
Ukoliko nije drugačije napomenuto, podaci se odnose na standardno stanje (25 °C, 100 kPa) materijala | |||
Infobox references |
Kobalt(II) hidroksid (kobaltni hidroksid) je hemijsko jedinjenje koje se sastoji od jona kobalta i hidroksida sa formulom Co(OH)2. Javlja se u dve forme, bilo kao crven prah, koja se stabilnija, ili kao plavo-zeleni prah.[4][7] Oni ima brucitnu ili kadmijum jodidnu kristalnu strukturu.[8]
On nalazi primenu kao agens za suženje boja, lakova i mastila, u pripremi drugih kobaltnih jedinjenja, kao katalizator i u proizvodnji elektroda baterija[4].
Kobalt(II) hidroksid se taloži kad se doda alkalni hidroksid u vodeni rastvor Co2+ jona:
Kobalt(II) hidroksid se razlaže do kobalt(II) oksida na 168 °C pod vakuumom i oksiduje su u vazduhu da formira kobalt(III) hidroksid, Co(OH)3.[4] Termalna dekompozicija produkta u vazduhu iznad 300 °C je Co3O4.[9][10][11]
Poput gvožđe(II) hidroksida, kobalt(II) hidroksid je primarno bazni hidroksid, mada on ne formira slabo kiseli crvenkasti heksaakvakobalt(II) jon, [Co(H2O)6]2+, u kiselim vodenim rastvorima. U jakim bazama, kobalt(II) hidroksid prihvata dodatne hidroksidne jone da formira tamno plave kobaltate(II) [Co(OH)4]2- i [Co(OH)6]4-[8].
- ↑ Li Q, Cheng T, Wang Y, Bryant SH (2010). „PubChem as a public resource for drug discovery.”. Drug Discov Today 15 (23-24): 1052-7. DOI:10.1016/j.drudis.2010.10.003. PMID 20970519.
- ↑ Evan E. Bolton, Yanli Wang, Paul A. Thiessen, Stephen H. Bryant (2008). „Chapter 12 PubChem: Integrated Platform of Small Molecules and Biological Activities”. Annual Reports in Computational Chemistry 4: 217-241. DOI:10.1016/S1574-1400(08)00012-1.
- ↑ Hettne KM, Williams AJ, van Mulligen EM, Kleinjans J, Tkachenko V, Kors JA. (2010). „Automatic vs. manual curation of a multi-source chemical dictionary: the impact on text mining”. J Cheminform 2 (1): 3. DOI:10.1186/1758-2946-2-3. PMID 20331846.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Patnaik, Pradyot (2003). Handbook of Inorganic Chemical Compounds. McGraw-Hill Professional. str. 243. ISBN 0-07-049439-8. Pristupljeno 2009-03-27.
- ↑ Lide, David R. (1998). Handbook of Chemistry and Physics (87 izd.). Boca Raton, FL: CRC Press. str. 513. ISBN 0-8493-0594-2.
- ↑ „Safety (MSDS) data for cobalt (II) hydroxide”. Oxford University. Arhivirano iz originala na datum 2009-03-09. Pristupljeno 2009-03-27.
- ↑ Lide, David R. (1998). Handbook of Chemistry and Physics (87 izd.). Boca Raton, FL: CRC Press. str. 454. ISBN 0-8493-0594-2.
- ↑ 8,0 8,1 Wiberg Nils, Wiberg Egon, Holleman A. F. (2001). Inorganic Chemistry. Academic Press. str. 1478–1479. ISBN 0-12-352651-5. Pristupljeno 2009-03-27.
- ↑ R. S. Jayashree and P. Vishnu Kamath (1999). „Electrochemical synthesis of a-cobalt hydroxide”. Journal of Materials Chemistry 9: 961–963. DOI:10.1039/A807000H.
- ↑ Synthesis of Co3O4 during thermolysis of cobalt hydroxide and binary hydroxides, L.A. Paikina, S.M. Rakhovskaya, L.A. Vereshchagina, Neorganicheskie Materialy. Vol. 19, no. 9, pp. 1508–11. 1983
- ↑ Z. P. Xu and H. C. Zeng (1998). „Thermal evolution of cobalt hydroxides: a comparative study of their various structural phases”. Journal of Materials Chemistry 8 (11): 2499–2506. DOI:10.1039/A804767G.