Toamasina

Toamasina Tamatave
Pogled iz zraka na luku Toamasine
Koordinate: 18°09′S 49°25′E / 18.150°S 49.417°E / -18.150; 49.417
Država	Madagaskar
Provincija	Toamasina
Regija	Atsinanana
Visina	6
Stanovništvo (2005.)
- Područje utjecaja	200.568 [1]
Vremenska zona	DST (UTC+3)
Karta
Toamasina class=notpageimage| Toamasina na karti Madagaskara

Toamasina (do 1977. znana kao Tamatave) je glavna i najveća luka na Madagaskaru, administrativno sjedište Provincije Toamasina i Regije Atsinanana i drugi grad po veličini sa svojih 200.568 stanovnika.^[1]

Grad je sjedište Univerziteta Toamasina osnovanog 1977. koji je dio madagaskarskog javnog obrazovnog sistema, i sjedište rimokatoličke dijeceze Toamasina.

Po lokalnoj legendi grad je dobio ime kad je prvi madagaskarski kralj Radama I. (1793. - 1828.), izašao sa vojskom na obalu gdje se danas nalazi grad, kako bi spriječio napadače da se iskrcaju i okusio morsku vodu, tad je uzviknuo « Toa masina ! » (To je slano). Od početka 19. vijeka, kraj oko Toamasine bio je poprište borbi između Francuza koji su došli iz Reuniona, i Engleza sa Mauricijusa i madagaskarskih domorodaca - Betsimisaraka, koji nastanjuju istočnu obalu Madagaskara. Naselje se počelo formirati od 1880. oko prirodne pomorske luke u koju su se iskrcavali prvi kolonisti. Zbog močvarnog tla i loših uvjeta u kojem je živjelo okolno lokalno stanovništvo, grad je često bio žrtva velikih epidemija, velika epidemija kuge izbila je 1898., pa ponovno 1900., ali nakon melioracije okolnih močvara, došlo je do poboljšanja. Nakon 1895. lokalno stanovništva preseljeno je iz grada u novoizgrađeno naselje na sjeverozapadu, tad je izgrađen i telegraf do glavnog grada Antananarivo. Tad je od 1901. do 1913. izgrađena i željeznička pruga -Tananarive-Côte Est do glavnog grada.

Iz Tamatave je otplovila 1897. posljednja 7 kraljica Madagaskara - Ranavalona III. (1861. - 1917.), u egzil, u kojem je i umrla. Zajedno s njom je otišao i suverenitet zemlje, jer je od tada pa do 1940., Madagaskar bio Engleska i Francuska kolonija]].

Za vrijeme francuske kolonijalne uprave u Toamasini je bilo sjedište nekoliko stranih konzula, kao i brojnih francuskih službenika, tad je Toamasina izrasla u glavnu ulaznu luku za cijeli otok. U to vrijeme uvoz se sastojao uglavnom od brašna i strojeva, a izvoz od zlata, likovog vlakna, kože, kaučuka i živih životinja.

Komunikaciju sa Evropom u to vrijeme održavali su parobrodi francuskog društva Messageries Maritimes, a sa Mauricijusom i preko nje Šri Lankom, britansko društvo Union-Castle Line.

Toamasina je kompletno obnovljena nakon što ju je razorio uragan 1927., uz novo izgrađenu Avenue Poincaré.^[2]

Većinsko stanovništvo grada su pripadnici plemena Betsimisaraka koji žive uz istočne obale Madagaskara, oni su duša ovog grada sa svojim rikšama, kojih su pune ulice. Uz njih u Toamasini danas živi i puno doseljenog stanovništva iz Evrope, Azije i Afrike i brojnih mulata, tako da je Toamasina danas kozmopolitski grad, mješavina indijskih, kineskih, evropskih i madagaskarskih običaja i uticaja.

Toamasina je udaljena oko 217 km sjeveroistočno od glavnog grada Madagaskara Antananarivo na istočnoj obali otoka. Ona svoju važnost duguje koraljnom grebenu u indijskom oceanu koji tvori relativno prostranu prirodnu luku sa dva ulaza. Centar grada je izgrađen na pješčanom poluotoku na nadmorskoj visini od 6 m., koji pod pravim kutom ulazi u ocean. Na njemu je smješteno jezgro grada s trgovinama i trgovačkim uredima i glavnim prometnicama.Toamasina ima brojne široke avenije oivičene palmama sa brojnim hotelima i restoran]]ima pored njih. Plaže su na izgled prekrasne, ali i opasne zbog morskih pasa, ali koji put i dosta zagađene. Najpoznatija gradska znamenitost je tržnica Bazary Be, to je zapravo ulica, na kojoj je moguće kupiti egzotične mirodije i lokalne rukotvorine. Srce grada i jedno od najpopularnijih mjesta u gradu.

Klima grada je tipična tropska sa stalnim dnevnim kišama i visokim temperaturama tokom čitave godine. Od septembra do novembra je najsušnije razdoblje, dok od februara do aprila padne najviše oborina (prosječna godišnja količina oborina je 3254 mm). Prosječna dnevna temperatura je relativno konstantna tokom cijele godine, iako je malo hladnije od jula do augusta, kad je prosječna temperatura oko 24 °C, a toplije je u januaru i februaru kad temperature dosežu u prosjeku 30 °C.

Sezona uragana traje od januara do aprila.

Od 1817. Toamasina se razvila u najvažniju luku Madagaskara, što je bilo i normalno jer je jedina prirodna luka na istočnoj obali Madagaskara. Danas lukom Toamasina upravlja Državno društvo SEPT (Société d'exploitation du port de Toamasina), preko luke prođe godišnje skoro 1 milion tona roba (70 brodova mjesečno). Preko Toamasine se izvozi; kava, vanilija, papar,klinčić i grafit a uvoze strojevi, tekstil i prehrambeni proizvodi.

U Toamasini završava željeznička pruga -Tananarive-Côte Est, koja je povezuje sa glavnim gradom Antananarivo. Grad ima i međunarodni "Aerodrom Toamasina" (IATA: TMM, ICAO: FMMT). U Toamasini završava i umjetni vodeni kanal - Canal des Pangalanes, dug oko 600 km kojim je moguće doploviti do grada Farafangana na jug Madagaskara. Iz nje vodi nacionalni put broj 5 koji vodi uz obalu na sjever prema gradu Mananara Avaratra i nacionalni put broj 2 koji vodi uz obalu na južni dio otoka.

Toamasina je važni industrijski centar Madagaskara u njemu su smještene tvornice za obradu metala i prehrambena industrija i najveća rafinerija nafte u Madagaskaru - Solitany Malgasy (SOLIMA).

Jedna od najvećih atrakcija Toamasine je veliki zoološki park (Parc Zoologique d'Ivoloina) koji se nalazi sjeverno od grada u predgrađu Ivoloina.

• Antananarivo
• Madagaskar
• Popis gradova na Madagaskaru

• Univerzitet Toamasina Arhivirano 2006-12-31 na Wayback Machine-u (fr)
• Office régional du tourisme de Toamasina (fr)
• LukaToamasina Arhivirano 2012-01-26 na Wayback Machine-u (fr)
• Službene stranice Regije Atsinanana Arhivirano 2010-05-12 na Wayback Machine-u (fr)

Toamasina na Wikimedijinoj ostavi