Naos (grčki: Ναός[1]) ili cela (latinski: cella) u antičkoj klasičnoj arhitekturi je najveći i glavni prostor hrama, svetište gdje se nalazi kip božanstva kojem je posvećen hram.[1]

Naos
Ναός
Tlocrt antičkog hrama (naos je sivi)
Tlocrt antičkog hrama (naos je sivi)
Tlocrt antičkog hrama (naos je sivi)

U starogrčkoj i rimskoj arhitekturi to je bila jednostavna soba, obično pravokutnog oblika, sa ulazom na jednom kraju i bočnim zidovima koji su često produživali do pronaosa. U većim hramovima, gdje je naos bio otvoren prema nebu, ponekad bi gradili mali hram unutar naosa.[1]

U bizantskoj arhitekturi kod crkava centralnog tlocrta grčkog križa naos je prostor gdje se nalazi kor i svetište, gdje se obavlja liturgija.[1]

Izvori

uredi
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Cella (engleski). Encyclopædia Britannica. Pristupljeno 25. 10. 2013. 

Vanjske veze

uredi