Przejdź do zawartości

duchowy

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

duchowy (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA: [duˈxɔvɨ], AS: [duχovy] ​?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) odnoszący się do sfery ducha i duchowości
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mos/mzwmrzżnmosnmos
mianownikduchowyduchowaduchoweduchowiduchowe
dopełniaczduchowegoduchowejduchowegoduchowych
celownikduchowemuduchowejduchowemuduchowym
biernikduchowegoduchowyduchowąduchoweduchowychduchowe
narzędnikduchowymduchowąduchowymduchowymi
miejscownikduchowymduchowejduchowymduchowych
wołaczduchowyduchowaduchoweduchowiduchowe
przykłady:
(1.1) Jej częste spowiedzi wynikały z głębokiej potrzeby duchowej.
składnia:
kolokacje:
(1.1) ćwiczenie duchowe • pociecha / potrzeba / rozterka duchowa • rozwój / wzrost duchowy
synonimy:
antonimy:
(1.1) cielesny, materialny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. duch m, dusznik mos, duchowość ż, dusza ż, duchowieństwo n, duchowny mos
przym. duchowny
przysł. duchowo
związki frazeologiczne:
strawa duchowa • kierownik duchowy
etymologia:
pol. duch + -owy
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=duchowy&oldid=6278888”