Bukareszt
Wygląd
Bukareszt (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Bukareszt dopełniacz Bukaresztu celownik Bukaresztowi biernik Bukareszt narzędnik Bukaresztem miejscownik Bukareszcie wołacz Bukareszcie
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Bukareszcie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Bukaresztu • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Bukaresztu • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Bukaresztu • mieszkaniec / mieszkanka Bukaresztu • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Bukareszcie • pochodzić z Bukaresztu • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Bukaresztu
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bukareszteńczyk mos, bukaresztenka ż
- przym. bukareszteński, podbukareszteński, bukaresztański, podbukaresztański
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Bucharest
- arabski: (1.1) بوخارست
- baskijski: (1.1) Bukarest
- białoruski: (1.1) Бухарэст m
- czeski: (1.1) Bukurešť ż
- duński: (1.1) Bukarest n
- esperanto: (1.1) Bukareŝto
- francuski: (1.1) Bucarest ż
- hiszpański: (1.1) Bucarest ż
- indonezyjski: (1.1) Bukares
- interlingua: (1.1) Bucarest
- koreański: (1.1) kor. płd. 부쿠레슈티, kor. płn. 부꾸레슈띠
- nowogrecki: (1.1) Βουκουρέστι n
- rumuński: (1.1) București m
- słowacki: (1.1) Bukurešť ż
- szwedzki: (1.1) Bukarest
- włoski: (1.1) Bucarest ż
- źródła:
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2.