Przejdź do zawartości

Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Konfederacji Szwajcarskiej z siedzibą w Bernie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Ambasada RP w Bernie)
Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Konfederacji Szwajcarskiej z siedzibą w Bernie[1]
Botschaft der Republik Polen in Bern
L’Ambassade de la Republique de Pologne a Berne
Ilustracja
Państwo

 Szwajcaria

Data utworzenia

1919

Siedziba

Berno

Chargé d’affaires

Marek Minarczuk

Adres
Elfenstrasse 20
3006 Berno
Położenie na mapie Berna
Mapa konturowa Berna, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Konfederacji Szwajcarskiej z siedzibą w Bernie”
Położenie na mapie Szwajcarii
Mapa konturowa Szwajcarii, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Konfederacji Szwajcarskiej z siedzibą w Bernie”
Ziemia46°56′19,5″N 7°27′45,4″E/46,938750 7,462611
Strona internetowa

Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Konfederacji Szwajcarskiej z siedzibą w Bernie (niem. Botschaft der Republik Polen in Bern; fr. L’Ambassade de la Republique de Pologne a Berne) – polska misja dyplomatyczna w stolicy Szwajcarii. Ambasador Rzeczypospolitej w Szwajcarii akredytowany jest również w Liechtensteinie.

Podział organizacyjny

[edytuj | edytuj kod]
  • Referat Polityczno-Ekonomiczny (niem. Referat für Politik und Wirtschaft, fr. Service politique et économique), Elfenstrasse 20A
  • Referat Konsularny (niem. Konsularreferat, fr. Section consulaire), Elfenstrasse 20A
  • Attachat Obrony (niem. Militärattaché, fr. Attaché de défense), Elfenstrasse 20A
  • Wydział Promocji Handlu i Inwestycji (niem. Abteilung für Handels- und Investitionsförderung, fr. Service de la promotion du Commerce et des Investissements), Elfenstrasse 9
  • Referat Administracyjno-Finansowy (niem. Verwaltungs- und Finanzreferat, fr. Service de l’administration et des finances), Elfenstrasse 20A

Na terenie Szwajcarii i Liechtensteinu działa również jedno stałe przedstawicielstwo i dwa konsulaty honorowe:

Kalendarium

[edytuj | edytuj kod]

Szefowie misji

[edytuj | edytuj kod]

Siedziba

[edytuj | edytuj kod]

Polska ambasada mieści się w neobarokowej, dwupiętrowej willi przy Elfenstrasse 20 w Bernie. Została ona zaprojektowana przez architekta Alberta Gerstera jako prywatna rezydencja fabrykanta Karla Wilhelma Franka Fellenberga von Müllera w 1907 roku. Od 1912 roku była użyczana różnym misjom dyplomatycznym. Na początku Poselstwu Wielkiej Brytanii, a dwa lata później Poselstwu Królestwa Rumunii. 8 października 1918 roku willa została sprzedana profesorowi Emilowi Bürgi, dyrektorowi Instytutu Medyczno-Chemicznego i Farmakologicznego, od którego w 1920 roku Poselstwo Rzeczypospolitej Polskiej wynajęło nieruchomość. 7 czerwca 1928 RP odkupiła całą nieruchomość z działką o powierzchni 36 arów za kwotę 320 tys. franków[2].

W 1965 roku kancelarię i administrację ambasady przeniesiono do nowo wybudowanego budynku „konsulatu” przy Elfenstrasse 20A. Willę pozostawiono jako reprezentacyjną rezydencję ambasadora. Na parterze, w dawnej sali jadalnej, zachował się piękny piec w typie holenderskim. W ogrodzie wielki głaz polodowcowy oraz lipa drobnolistna odmiany warszawskiej, zasadzona w 1997 r.[2]

Grupa Ładosia

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Grupa Ładosia.

„Grupa Ładosia” zwana też „szóstką berneńską” – nazwa przypisywana polskim dyplomatom oraz działaczom żydowskim, którzy wspólnie stworzyli w Szwajcarii w czasie II wojny światowej system nielegalnej produkcji paszportów południowoamerykańskich dla ratowania europejskich Żydów z Zagłady[3].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Obwieszczenie Ministra Spraw Zagranicznych z dnia 31 stycznia 2020 r. w sprawie wykazu jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Spraw Zagranicznych lub przez niego nadzorowanych (M.P. z 2020 r. poz. 210).
  2. a b Zieliński Jan: Nasza Szwajcaria. Przewodnik śladami Polaków, Oficyna Wydawnicza „Rytm”, Muzeum Polskie w Rapperswilu, Warszawa 1999, s. 27–28, ISBN 83-87893-21-8.
  3. Szwajcaria – Karczewski: oddajemy cześć tym, którzy tworzyli łańcuch dobrych serc. pap.pl. [dostęp 2018-03-06].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]