Przejdź do zawartości

Federico Mompou

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Federico Mompou
Ilustracja
Federico Mompou (1980)
Imię i nazwisko

Federico Mompou Semblança

Data i miejsce urodzenia

16 kwietnia 1893
Barcelona

Pochodzenie

hiszpańskie

Data i miejsce śmierci

30 czerwca 1987
Barcelona

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor

Odznaczenia
Kawaler Orderu Sztuki i Literatury (Francja)

Federico Mompou Semblança[1] (ur. 16 kwietnia 1893 w Barcelonie, zm. 30 czerwca 1987 tamże[1][2][3]) – hiszpański kompozytor.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studiował w konserwatorium w Barcelonie[1], następnie od 1911 roku uczył się w Paryżu u Ferdinanda Motle-Lacroix i Isidora Philippa (fortepian) oraz Marcela Samuela-Rousseau (harmonia)[1][2][3]. W 1914 roku wrócił do Barcelony, w 1921 roku wyjechał jednak ponownie do Paryża, gdzie przebywał do 1941 roku[1][2][3]. Po powrocie do Hiszpanii osiadł w Barcelonie[2][3]. W 1945 roku został nagrodzony Primer premio nacional de la Sección Sinfónica y de Cámara de músicos españoles[2]. Członek Królewskiej Katalońskiej Akademii Sztuk Pięknych św. Jerzego w Barcelonie (1951) i Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych św. Ferdynanda (1959)[2]. Był członkiem jury IX Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina (1975)[4].

Kawaler francuskiego Orderu Sztuki i Literatury (1959)[2].

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]

Tworzył pod wpływem muzyki francuskiej, głównie Claude’a Debussy’ego, a także Erika Satiego i grupy Les Six[2][3]. Zdobył sobie popularność miniaturami fortepianowymi o klarownej fakturze i formie oraz pieśniami na głos i fortepian[2]. Do swoich utworów wprowadzał tematy pochodzące z muzyki hiszpańskiej[1][2].

Ważniejsze kompozycje

[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

Utwory fortepianowe

  • Impresiones íntimas (1914)
  • Pessèbres (1917)
  • Suburbis (1917)
  • Scènes d’enfants (1918)
  • Cants màgics (1919)
  • Fêtes lointaines (1920)
  • Charmes (1921)
  • 3 wariacje (1921)
  • Canción y Danza: I–IV (1921–1928), V–XII (1942–1962)
  • Dialogues: I–II (1923), III–IV (1941–1944)
  • Préludes: I–VI (1927–1930), VII–X (1943–1951)
  • Souvenirs de l’exposition (1937)
  • La canción que más amaba (1944)
  • Canción de cuna (1951)
  • Variaciones sobre un tema de Chopin (1938–1957)
  • Paisajes (1942–1960)
  • Música callada (1959–1967)

Pieśni na głos i fortepian

Utwory wokalno-instrumentalne

  • Improperios na baryton, chór i orkiestrę (1964)

Inne

  • Suite compostelana na gitarę (1963)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2476. ISBN 0-02-865529-X.
  2. a b c d e f g h i j k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 6. Część biograficzna m. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2000, s. 300. ISBN 83-224-0656-8.
  3. a b c d e The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 598. ISBN 0-674-37299-9.
  4. Stanisław Dybowski: Laureaci Konkursów Chopinowskich w Warszawie. Warszawa: Selene, 2005, s. 296. ISBN 83-910515-1-X.