HNK Gorica

Ten artykuł dotyczy chorwackiego klubu. Zobacz też: ND Gorica.

HNK Gorica

Pełna nazwa	Hrvatski Nogometni Klub Gorica
Przydomek	Bikovi (Byki) Goričani (Goriczanie)
Data założenia	16 lipca 2009 (fuzja NK Radnik i NK Polet)
Debiut w najwyższej lidze	28 lipca 2018 HNK Rijeka 2:0 HNK Gorica[1]
Liga	Prva HNL
Państwo	Chorwacja
Adres	Hrvatske Bratske Zajednice 80, 10410 Velika Gorica
Stadion	Gradski stadion
Prezes	Nenad Črnko
Trener	Rajko Vidovic
Asystent trenera	Mensur Mujdza
Stroje domowe Stroje wyjazdowe
Trzeci strój
Strona internetowa

HNK Gorica, właściwie Hrvatski Nogometni Klub Gorica – chorwacki klub piłkarski z siedzibą w Velikiej Goricy, powstały 16 lipca 2009 w wyniku fuzji klubów NK Radnik i NK Polet^[2]. Obecnie występuje w rozgrywkach HNL.

W Velikiej Goricy i całym regionie Turopolje istnieje długa tradycja piłkarska. Pierwsze kluby futbolowe powstały w latach 30. XX wieku, ale najbardziej znany i osiągający największe sukcesy, klub piłkarski NK Radnik, powstał w 1945 roku, tuż po zakończeniu II wojny światowej.

NK Radnik osiągał umiarkowane sukcesy w Jugosławii, a jego największe sukcesy przypadają na pierwsze sezony w wolnej Chorwacji. Klub spędził dwa sezony w 1. HNL, 1992/1993, który zakończył na 13. miejscu z 25 punktami oraz 1993/1994, który zakończył na ostatnim 18. miejscu z ledwie 8 punktami i, aż 109 bramkami straconymi przy tylko 17 zdobytych. Po spadku zespół zaczął grać coraz gorzej, występując nawet w czwartej lidze przez cztery sezony (od 2002 do 2006).

W 2009 roku NK Radnik znalazł się w poważnych kłopotach finansowych i jedynym rozwiązaniem dla ocalenia klubu było ogłoszenie bankructwa, bądź połączenie z jednym ze stabilnych finansowo lokalnych klubów piłkarskich. Tak doszło do fuzji NK Radnika i NK Polet ze wsi Buševec położonej nieopodal Velikiej Goricy. Latem 2009 doszło do uzgodnienia ostatecznych warunków fuzji, a 16 lipca tego samego roku ogłoszono powstanie klubu HNK Gorica.

Nowo powstały klub dostał licencję na grę w zachodniej grupie 3. HNL w sezonie 2009/2010. Jeszcze w tym samym sezonie klub wywalczył awans do 2. HNL. Dzięki temu, po wielu latach nieobecności, drużyna z Velikiej Goricy powróciła na szczebel centralny.

Przez rozpoczęciem sezonu 2010/2011 myślano, iż ambicje klubu nie są wysokie i zarówno kibice, zawodnicy, jak i władze klubu, będą zadowolone z dotychczasowego osiągnięcia. Jednakże w trakcie sezonu HNK Gorica okazała się najlepszym klubem w drugiej lidze, co zakończyło się drugim awansem z rzędu i uzyskaniem awansu do 1. HNL dwa spotkania przed końcem sezonu^[3]. Mimo osiągniętego rezultatu w następnym sezonie klub nadal występował w 2. HNL, ponieważ nie uzyskał licencji na grę w chorwackiej ekstraklasie^[4].

W latach 2011–2014, a więc przez trzy następne sezony, klub zajmował miejsca w środku ligowej stawki i nie liczył się w walce o awans do najwyższej ligi. Dopiero w sezonie 2014/2015 klub z powrotem włączył się do walki o awans. W tym sezonie zajął trzecie miejsce. W następnym 2015/2016 czwarte, a w 2016/2017 był najbliżej awansu, bo rozgrywki zakończył na drugim miejscu. Dzięki temu trafił do fazy play-off z przedostatnim zespołem 1. HNL, czyli z Cibalią Vinkovci^[5]. Pierwszy mecz został rozegrany jako domowy i zakończył się wynikiem 0:2^[6], a drugi wyjazdowy 3:1^[7]. W dwumeczu lepszą drużyną okazała się Cibalia Vinkovci, która pozostała w 1. HNL.

Sezon 2017/2018 był przełomowy dla HNK Goricy, ponieważ drużyna ukończyła rozgrywki na pierwszym miejscu i wywalczyła bezpośredni awans^[8]. Przed sezonem 2018/2019 klub ogłosił, iż będzie grał na Stadionie Maksimir w Zagrzebiu, jednak Gradski stadion został doposażony w oświetlenie, skutkiem czego Byki mogły grać na swoim domowym obiekcie. Debiutancki sezon Goriczan w chorwackiej ekstraklasie był jednym z najbardziej zaskakujących momentów ligi. HNK Gorica, zdobywając 59 punktów, okazała się najlepszym beniaminkiem od sezonu 1993/1994, a więc pierwszego w którym pojawiły się drużyny wchodzące z niższego poziomu rozgrywkowego, co zarazem czyni z klubu najlepszego beniaminka od początku istnienia 1. HNL. Drużynie udało się pokonać tak znane chorwackie kluby jak Hajduk Split i NK Osijek, oba dwukrotnie, oraz ówczesnego wicemistrza kraju HNK Rijekę, aż trzykrotnie. Pomimo tego klub ukończył rozgrywki w środku stawki zajmując 5. miejsce, jednakże tracąc tylko 3 punkty do czwartego miejsca dającego awans do eliminacji Ligi Europy (miejsce to zajął Hajduk Split^[9]). Również transfery przeprowadzone przez klub przed, jak i w trakcie sezonu, okazały się bardzo udane. Większość zawodników przychodzących do klubu została ściągnięta za darmo, jako wolni zawodnicy, lub za niewielką opłatą^[10]. Najbardziej znaczącymi wzmocnieniami okazali się gracze o ofensywnym usposobieniu: chorwacki skrzydłowy Kristijan Lovrić (30-10-9^[a]), polski napastnik Łukasz Zwoliński (33-14-3^[a]), senegalski napastnik Cherif Ndiaye (17-8-2^[a]) oraz nigeryjski ofensywny pomocnik Iyayi Atiemwen (17-7-4^[a]). Ten ostatni zajął 3. miejsce w plebiscycie na ligowego zawodnika roku 2018 oraz został najdrożej sprzedanym zawodnikiem w historii klubu (nieoficjalnie 3 miliony euro)^[11].

Stan na 3 sierpnia 2022^[12]

Nr	Poz.	Piłkarz
1	1 bramkarzBR	Karlo Ziger
3	2 obrońcaOB	Aleksandar Jovičić (kapitan)
4	2 obrońcaOB	Matthew Steenvoorden
5	2 obrońcaOB	Saša Marjanović
6	2 obrońcaOB	Amet Korça
8	3 pomocnikPO	Joey Suk
9	4 napastnikNA	Deni Jurić (wypożyczony z Dinama Zagrzeb)
11	3 pomocnikPO	Edin Julardžija
12	1 bramkarzBR	Jan Paolo Debijađi
14	4 napastnikNA	Josip Mitrović
15	2 obrońcaOB	Moussa Wagué
16	3 pomocnikPO	Toni Fruk (wypożyczony z Fiorentiny)
17	3 pomocnikPO	Vinko Skrbin
18	3 pomocnikPO	Patrik Jug
19	4 napastnikNA	Caio Da Cruz
20	2 obrońcaOB	Momčilo Raspopović
21	3 pomocnikPO	Paulius Golubickas
22	2 obrońcaOB	Matúš Vojtko (wypożyczony ze Slovana Bratysława)

Nr	Poz.	Piłkarz
23	3 pomocnikPO	Anthony Kalik
25	2 obrońcaOB	Krešimir Krizmanić
26	4 napastnikNA	Ante Matej Jurić
31	1 bramkarzBR	Ivan Banić
33	2 obrońcaOB	Cheick Keita
55	2 obrońcaOB	Jozo Šimunović
71	3 pomocnikPO	Wallace
88	3 pomocnikPO	Jurica Pršir
98	4 napastnikNA	Matar Dieye
99	4 napastnikNA	Merveil Ndockyt
	3 pomocnikPO	Fran Tomek (wypożyczony z Dinama Zagrzeb)
	4 napastnikNA	Tin Janušić
	4 napastnikNA	Josip Ivan Zorica
	4 napastnikNA	Lion Cahani
	3 pomocnikPO	Tin Zavalić
	3 pomocnikPO	Matej Adžić
	3 pomocnikPO	Luka Brlek

Sezon	Rozgrywki ligowe			Superpuchar			Uwagi
	Liga		Miejsce	Puchar	Superpuchar
2009/2010	III	3. HNL	1/18	–	–
2010/2011	II	2. HNL	1/16	–			Klub nie uzyskał licencji na grę w 1. HNL
2011/2012		2. HNL	7/15	–
2012/2013		2. HNL	10/16	1/8 finału	–
2013/2014		2. HNL	7/12	1/16 finału	–
2014/2015		2. HNL	3/12	–
2015/2016		2. HNL	4/12	1/16 finału
2016/2017		2. HNL	2/12	runda wstępna			Przegrane baraże o awans do 1. HNL z Cibalią Vinkovci
2017/2018		2. HNL	1/12	1/8 finału
2018/2019	I	1. HNL	5/10	–	–
2019/2020		1. HNL	6/10	1/4 finału
2020/2021		1. HNL	5/10	1/2 finału
2021/2022		1. HNL	6/10	1/2 finału	–
2022/2023		HNL	?/10

• Damir Petravić (16 lipca 2009 – 6 września 2011)
• Sreten Ćuk (7 września 2011 – 14 maja 2012)
• Damir Milinović (1 lipca 2012 – 25 listopada 2012)
• Samir Toplak (9 grudnia 2012 – 20 kwietnia 2013)
• Ilija Lončarević (20 kwietnia 2013 – 30 listopada 2014)
• Dražen Biškup (3 grudnia 2014 – 3 września 2015)
• Damir Milinović (9 września 2015 – 30 marca 2017)
• Davor Mladina (30 marca 2017 – 30 czerwca 2017)
• Dean Klafurić (1 lipca 2017 – 12 września 2017)
• Damir Grlić (14 września 2017 – 22 stycznia 2018)
• Ivan Prelec (22 stycznia 2018 – 30 czerwca 2018)
• Sergej Jakirović (1 lipca 2018 – 24 lutego 2020)
• Valdas Dambrauskas^[b] (25 lutego 2020^[13][14] – 3 stycznia 2021^[15])
• Siniša Oreščanin (od 3 stycznia 2021^[16])

• Druga HNL (2): 2010/2011, 2017/2018
• Treća HNL – Zachód (1): 2009/2010

• Oficjalna strona klubu (chorw.)