Mark Cavendish

Mark Cavendish

Informacje
Data i miejsce urodzenia	21 maja 1985 Douglas
Kraj	Wielka Brytania
Obecna grupa	Astana Qazaqstan Team
Specjalizacja	sprinter
Wzrost	175 cm
Grupy zawodowe
7.2005-8.2006	Sparkasse
8.2006-2006	T-Mobile (stażysta)
2007	T-Mobile
2008-7.2008	High Road
7.2008-2008	Columbia
2009-6.2009	Columbia-High Road
7.2009-2009	Columbia-HTC
2010	HTC-Columbia
2011	HTC-Highroad
2012	Team Sky
2013-2014	Omega Pharma-Quick Step
2015	Etixx-Quick Step
2016-2019	Dimension Data
2020	Bahrain McLaren
2021	Deceuninck-Quick Step
2022	Quick-Step Alpha Vinyl
2023-	Astana Qazaqstan Team
	Dokumentacja

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Wielka Brytania Igrzyska olimpijskie srebro Rio de Janeiro 2016 kolarstwo (omnium) Mistrzostwa świata w kolarstwie torowym złoto Los Angeles 2005 madison złoto Manchester 2008 madison złoto Londyn 2016 madison Mistrzostwa świata w kolarstwie szosowym złoto Kopenhaga 2011 start wspólny srebro Doha 2016 start wspólny Reprezentacja  Wyspa Man Igrzyska Wspólnoty Narodów złoto Melbourne 2006 scratch
Odznaczenia
Strona internetowa

Sir Mark Simon Cavendish KBE (ur. 21 maja 1985 w Laxey na Wyspie Man) – brytyjski kolarz szosowy i torowy, zawodnik profesjonalnej grupy Astana Qazaqstan Team. Rekordzista wszechczasów w liczbie zwycięstw etapowych Tour de France^[1].

Jest trzykrotnym mistrzem świata w madisonie (2005, 2008, 2016), mistrzem świata w wyścigu ze startu wspólnego (2011) oraz srebrnym medalistą omnium na Igrzyskach Olimpijskich 2016 w Rio de Janeiro.

W swojej dotychczasowej profesjonalnej karierze zanotował już ponad 100 zwycięstw etapowych: to szczególne, jubileuszowe padło jego łupem na 12. etapie Giro d’Italia w 2013. W Wielkiej Pętli możemy go oglądać od 2007. Do tej pory w ośmiu występach w Tour de France wywalczył 35 zwycięstw etapowych (2008 – cztery, 2009 – sześć, 2010 – pięć, 2011 – pięć, 2012 – trzy, 2013 – dwa, 2015 – jedno, 2016 – cztery, 2021 - cztery, 2024 – jedno), w tym cztery razy z rzędu zwyciężył na mecie finałowego etapu na Polach Elizejskich (w latach 2009–2012).

11 czerwca 2011 został powołany na członka Orderu Imperium Brytyjskiego^[2]. W czerwcu 2024 Cavendish został odznaczony Kawalerem Komandorem Orderu Imperium Brytyjskiego (KBE)^[3].

Cavendish urodził się w Douglas na Wyspie Man. Jest synem pochodzącego z Wyspy Man Davida Cavendisha i Adele z Yorkshire w Wielkiej Brytanii. Jak pisze w swojej książce „Boy Racer”, zaczynał w młodym wieku od jazdy na BMX w Narodowym Centrum Sportu w Douglas. W wieku dwunastu lat zaczął się ścigać w kolarstwie górskim. Jego matka na trzynaste urodziny kupiła mu rower górski. Mark spotkał na jednym z wyścigów na Wyspie Man Davida Millara, co bardzo go zainspirowało. Po skończeniu szkoły przez dwa lata pracował w banku, by zdobyć pieniądze na karierę zawodowca.

Cavendish zaczynał swoją karierę w kolarstwie torowym. Pierwszy raz dał się poznać, gdy zajął 2. miejsce w mistrzostwach Wielkiej Brytanii w kolarstwie szosowym juniorów. Często stawał na podium w wyścigach torowych m.in. na mistrzostwach Europy juniorów.

Jego pierwszym poważnym sukcesem było mistrzostwo świata w madisonie w mistrzostwach świata UCI w kolarstwie torowym w Los Angeles razem z Robertem Haylesem. Wyprzedzili zespoły Belgii i Holandii zdobywając czwarty złoty medal dla Wielkiej Brytanii na tych mistrzostwach. Następnie w scratchu zajął czwarte miejsce, a zwycięzcą został reprezentant Danii Alex Rasmussen. Mark wygrał także Mistrzostwa Europy w wyścigu punktowym, a w scratchu znowu był czwarty. Następnie wystartował w wyścigach szosowych z zespołem Team Sparkasse w Tour of Berlin i wygrał jeden etap, a w Tour of Britain był trzeci na 2. etapie.

Cavendish, reprezentując Wyspę Man w Igrzyskach Wspólnoty Narodów, zdobył złoty medal w scratchu, a wyścigu szosowym był siódmy. W mistrzostwach świata w kolarstwie szosowym do lat 23 zajął jedenastą pozycję. Wystartował także w mistrzostwach świata w kolarstwie torowym, gdzie zajął czwarte miejsce w madisonie, a na pucharze świata w Sydney w tej samej konkurencji był trzeci. Mark wystartował w Wyścigu Solidarności i Olimpijczyków, gdzie zwyciężył na 3. etapie z metą w Kielcach. Wygrał także 5. etap Thuringen Rhundfahrt. W Tour of Berlin pokazał się z dobrej strony wygrywając 2., 4. i 5. etap, a także klasyfikację punktową i sprinterską, kończąc cały wyścig na drugiej pozycji. Jego świetna postawa w tym wyścigu przyczyniła się do przejścia do bardzo znanej drużyny T-Mobile Team. Podczas Tour of Britain był na podium podczas trzech etapów, a także wygrał klasyfikację punktową.

Cavendish wygrał prestiżowe Grote Scheldeprijs. W wyścigu Quatre Jours de Dunkerque wygrał 3. i 6. etap oraz klasyfikację punktową. Następnie w wyścigu Volta Ciclista a Catalunya wygrał również dwa etapy. Przyczyniło się to do jego startu w Tour de France, jednak już w pierwszych dwóch etapach miał kraksy i wycofał się na ósmym etapie. Cavendish wygrał także prolog i pierwszy etap w Tour of Britain, jadąc w żółtej koszulce przez dwa etapy, potem etap w Ster Elektrotoer, etap i klasyfikację punktową w Post Danmark Rundt oraz etap i klasyfikację punktową w Eneco Tour. W październiku wygrał etap na Circuit Franco-Belge i wyrównał rekord Alessandro Petacchiego – jedenaście zwycięstw w debiutanckim sezonie.

Na początku sezonu Mark wrócił na tor i wystartował w Mistrzostwach świata w kolarstwie torowym w Manchesterze, na których wspólnie z Bradleyem Wigginsem zdobyli złoty medal. Na szosie odniósł swoje pierwsze sukcesy w Wielkich Tourach: najpierw wygrał dwa etapy Giro d’Italia, a następnie cztery etapy w Tour de France. Pierwsze zwycięstwo odniósł w Châteauroux, a potem wygrał 8., 12. i 13. etap, zostając pierwszym Brytyjczykiem, który wygrał cztery etapy w jednym wyścigu zaliczanym do Wielkich Tourów. Po 13. etapie Mark skupił się na starcie w Igrzyskach Olimpijskich^[4] w Pekinie i nie wystartował w Alpach. Jednak duetowi Wiggins-Cavendish tym razem nie udało się zdobyć medalu – zmagania zakończyli na dziewiątej pozycji. Mark był jedynym brytyjskim kolarzem torowym, który nie przywiózł z tej imprezy medalu. Mark i Bradley pokłócili się i nie rozmawiali ze sobą przez następny miesiąc. Cavendish miał także pretensje do Brytyjskiej Federacji Kolarskiej o to, że za mało czasu poświęcała na madison. Dalsza część sezonu była bardzo udana, Mark odniósł jeszcze 11 zwycięstw.

Sezon 2009 Cavendish rozpoczął od startu w Tour of Qatar. Cały wyścig wygrał Tom Boonen, jednak dwa etapy padły łupem Brytyjczyka. Następnie wygrał dwa etapy w Tour of California, ponownie pokonując Belga na finiszu^[5].

• Oficjalna strona. cvndsh.com. [dostęp 2024-04-05]. (ang.).
• Mark Cavendish – Profil na ProCyclingStats (ang.)
• Mark Cavendish – Profil na Cycling Archives (ang.)