Walter Mazzarri

Walter Mazzarri

Data i miejsce urodzenia	1 października 1961 San Vincenzo
Wzrost	180 cm
Pozycja	obrońca
Kariera juniorska
Lata Klub ACF Fiorentina
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1980–1983 Fiorentina 0 (0) 1981–1982 → Pescara (wyp.) 26 (4) 1982 → Cagliari (wyp.) 4 (0) 1982–1983 → Reggiana (wyp.) 12 (1) 1983–1988 Empoli 91 (4) 1988–1989 Licata 8 (0) 1989–1990 Modena 21 (0) 1990–1991 Nola 30 (3) 1991–1992 Viareggio 11 (0) 1992–1994 Acireale 32 (1) 1994–1995 Torres 9 (0) W sumie: 244 (13)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1996–1998 Bologna (asystent) 1998–1999 Napoli (asystent) 1999–2001 Bologna (Primavera) 2001–2002 Acireale 2002–2003 Pistoiese 2003–2004 Livorno 2004–2007 Reggina 2007–2009 Sampdoria 2009–2013 Napoli 2013–2014 Inter Mediolan 2016–2017 Watford 2018–2020 Torino 2021–2022 Cagliari 2023–2024 Napoli
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Walter Mazzarri (ur. 1 października 1961 w San Vincenzo) – włoski trener piłkarski i piłkarz występujący na pozycji środkowego obrońcy.

Jest wychowankiem Fiorentiny. W drużynie seniorów nie rozegrał jednak żadnego spotkania. W latach 1981–1983 był trzykrotnie wypożyczany: do Pescary Calcio, Cagliari Calcio i AC Reggiany. Najwięcej grał w tej pierwszej: 26 spotkań i 4 gole. W 1983 trafił do Empoli FC, w barwach którego wystąpił zarówno w Serie A, jak i w Serie B. W sumie na boiskach pojawiał się 91-krotnie. Strzelił 4 bramki. Z drużyny odszedł w 1988 roku. Następnie grywał w takich zespołach jak: Licata Calcio, Modena FC, Nola Calcio, FC Esperia Viareggio i Acireale Calcio. Karierę zakończył w Sassari Torres.

Karierę trenerską rozpoczął w 1996, jako drugi trener Bologni. W podobnej roli wystąpił dwa lata później w SSC Napoli. Po roku powrócił jednak do Bologny, gdzie został trenerem zespołu z Primavery. Następnie w latach 2001–2003 szkolił piłkarzy Acireale Calcio z Serie C2 oraz AC Pistoiese z C1.

W 2003 został trenerem AS Livorno, które wtedy występowało w Serie B. W tym klubie przebywał przez cały sezon 2003/2004. Drużyna zajęła na koniec 3. miejsce, które dawało awans do Serie A. Mazzarri zaliczył więc pierwszy poważny sukces jako trener.

W kolejnym sezonie trafił do Regginy Calcio, grającej w Serie A. W debiucie jego zespół zajął 10. pozycję w ostatecznym rozrachunku. Rok później Reggina była 13. Zaś w sezonie 2006/2007 dokonał z drużyną dużego sukcesu. Rozpoczynała ona bowiem rozgrywki z minus 15 punktami^[1] i mimo to zdołała zająć 14. pozycję, chroniąc się tym samym przed spadkiem. 27 maja 2007 pożegnał się z drużyną Regginy^[2].

1 czerwca 2007 podpisał dwuletni kontrakt z Sampdorią^[3]. Sampdoria znacznie poprawiła swoje wyniki, a nowo pozyskany zawodnik Antonio Cassano, który miał niemały wkład w sukcesy zespołu publicznie chwalił zdolności trenerskie Mazzarriego. Drużyna zajęła na koniec sezonu 6. miejsce, które gwarantowało jej udział w Pucharze UEFA.

Rok później, w sezonie 2008/2009 Serie A było już nieco gorzej, bowiem Sampdoria zajęła 13. pozycję. Mimo to zanotował kolejny sukces, bowiem doszedł z drużyną do finału Pucharu Włoch, pokonując po drodze między innymi broniący tytułu Inter Mediolan. W finale Sampdoria przegrała dopiero po rzutach karnych z S.S. Lazio. W Pucharze UEFA drużyna wyszła z grupy, w której spotkała się z Partizanem Belgrad, Standardem Liège, FC Sevillą i VfB Stuttgart. W kolejnej fazie rozgrywek odpadli z Metalistem Charków^[4]. Po sezonie Mazzarri rozwiązał kontrakt z Sampdorią za porozumieniem stron.

6 października 2009 został trenerem SSC Napoli. Zastąpił na tym stanowisku Roberto Donadoniego^[5]. Pierwszy sezon pracy w Neapolu zakończył 6. miejscem, które pozwoliło mu podpisać nowy trzyletni kontrakt z Azzurrimi. W drugim sezonie zajął trzecią lokatę, pozwalającą na grę w Lidze Mistrzów. Sezon 2011/12 był we Włoszech mniej udany dla Partenopei, którzy uplasowali się na 5 pozycji. Lepiej natomiast wypadli w europejskich pucharach awansując z drugiego miejsca w grupie LM za Bayernem Monachium, a przed Manchesterem City. W 1/8 drużyna Napoli stoczyła wyrównany pojedynek z Chelsea F.C. wygrywając w pierwszym meczu 3:1 i ulegając w drugim po dogrywce 1:4. Ponadto zdobyli także Puchar Włoch. Czwarty sezon przyniósł sukces w rozgrywkach ligowych. Azzurri gromadząc 78 punktów wywalczyli wicemistrzostwo Włoch. 20 maja 2013 Mazzarri ogłosił, że nie przedłuży wygasającego kontraktu i opuści Neapol^[6].

24 maja 2013 roku został trenerem Interu Mediolan, zastępując na tym stanowisku Andreę Stramaccioniego. Podpisana umowa wiąże go z Nerazzurrimi na dwa lata. W Interze jego wynagrodzenie wynosi 3,4 mln euro rocznie^[7]. Z powodu zbyt słabych rezultatów, już nowy właściciel Interu – Erick Thohir zwolnił go z posady trenera^[8].

1 lipca 2016 roku Mazzarri zastąpił Hiszpana Quique Sánchez Floresa na stanowisku trenera drużyny Watford. Jednak słabe wyniki drużyny (11 zwycięstw, 17. miejsce w lidze) sprawiły, że po sezonie włodarze klubu zdecydowali się zwolnić Włocha.

4 stycznia 2018 został trenerem Torino.

Sezon	Drużyna	Liga			Puchar kraju			Razem
		Rozgrywki	Mecze	Gole	Rozgrywki	Mecze	Gole	Mecze	Gole
1981–1982	Włochy Pescara Calcio	B	26	4	CI	?	?	26+	4+
1982–1983	Włochy Cagliari Calcio	A	4	0	CI	?	?	4+	0+
1982–1983	Włochy Reggiana	B	12	1	CI	?	?	12+	1+
1983–1984	Włochy Empoli FC	B	28	2	CI	?	?	28+	2+
1984–1985		B	25	0	CI	?	?	25+	0+
1985–1986		B	9	2	CI	?	?	9+	2+
1986–1987		A	14	0	CI	?	?	14+	0+
1987–1988		A	15	0	CI	?	?	15+	0+
Łącznie Empoli			91	4		?	?	91+	4+
1988–1989	Włochy Licata	B	8	0	CI	?	?	8+	0+
1989–1990	Włochy Modena	C1	21	0	CIC	?	?	21+	0+
1990–1991	Włochy Nola	C1	24	3	CIC	?	?	24+	3+
lipiec – listopad 1991		C1	6	0	CIC	?	?	6+	0+
Łącznie Nola			30	3		?	?	30+	3+
listopad 1991–1992	Włochy Viareggio	C2	11	0	CIC	?	?	11+	0+
1992–1993	Włochy Acireale	C1	19	1	CIC	?	?	19+	1+
1993–1994		B	13	0	CI	?	?	13+	0+
Łącznie Acireale			32	1		?	?	32+	1+
1994–1995	Włochy Torres	C2	9	0	CIC	?	?	9+	0+
Ogółem			244	15		?	?	244+	15+

stan na 6 stycznia 2018

• Profil na oficjalnej stronie Sampdorii (wł.)
• Profil na Goal.com (ang.)