Przejdź do zawartości

Dibenzepina

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dibenzepina
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C18H21N3O

Masa molowa

295,38 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

4498-32-2

PubChem

9419

DrugBank

DB13225

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

N06 AA08

Dibenzepina (łac. Dibenzepinum) – organiczny związek chemiczny, stosowany jako trójcykliczny lek przeciwdepresyjny.

Działanie

[edytuj | edytuj kod]

Posiada wyraźne działanie przeciwdepresyjne i przeciwlękowe przy niewielkiej sedacji, podobnie jak imipramina. Czas półtrwania dibenzepiny wynosi około 9 godzin, wiąże się ona silnie z białkami osocza (w 80%).

Jest pochodną dibenzodiazepiny, ma strukturę zbliżoną do benzodiazepin oraz niektórych neuroleptyków (olanzapina, klozapina, kwetiapina). Różni się strukturalnie od większości trójcyklicznych leków przeciwdepresyjnych, będących aminami czwarto- lub drugorzędowymi.

Wprowadzona do lecznictwa w roku 1965 przez koncern Ciba – Geigy (dzisiaj Novartis) pod nazwą Noveril[2].

Działania uboczne

[edytuj | edytuj kod]

Charakteryzuje się typowymi dla leków trójpierścieniowych działaniami ubocznymi, jednakże jej dawka toksyczna leży dużo wyżej niż dla innych leków z tej grupy (powyżej 3000 ng/ml), jej wpływ cholinolityczny jest wyraźnie mniejszy niż imipraminy[3].

Dawkowanie

[edytuj | edytuj kod]

Zalecana dawka dobowa wynosi od 240 mg do 720 mg[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Dibenzepin, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2015-09-16] (ang.).
  2. Psychopharmaka Zeittafel.
  3. Laborlexikon: Antidepressiva, tricyclische. [dostęp 2010-08-19].
  4. Fachinfo Noveril® TR, Arzneimittel-Kompendium der Schweiz.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Małgorzata Rzewuska: Leczenie zaburzeń psychicznych. Wyd. 3. Warszawa: PZWL, 2006. ISBN 83-200-3354-3.