Przejdź do zawartości

Petar Krpan

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.
Petar Krpan
Data i miejsce urodzenia

1 lipca 1974
Osijek

Wzrost

176 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
NK Osijek
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1993–1998 NK Osijek 96 (26)
1998–1999 Sporting CP 29 (3)
1999–2001 União Leiria 46 (5)
2001 NK Osijek 10 (6)
2002 NK Zagreb 14 (5)
2002–2004 Hajduk Split 55 (21)
2004–2005 União Leiria 26 (5)
2005–2006 HNK Rijeka 17 (4)
2006 Jiangsu Sainty 6 (3)
2006–2007 Inter Zaprešić 16 (11)
W sumie: 315 (89)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1998  Chorwacja 3 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
III miejsce Francja 1998 piłka nożna

Petar Krpan (ur. 1 lipca 1974 w Osijeku) – chorwacki piłkarz, występujący na pozycji środkowego napastnika.

Kariera klubowa

Pierwszym klubem Krpana była młodzieżowa Olimpija Osijek, a karierę klubową rozpoczął w sezonie 1995–1996 w zespole NK Osijek, gdzie jego zespół po rundzie play-off zajął 4. miejsce, a sam Krpan w 27 występach zdobył 5 goli. W sezonie 1996–1997 Osijek zajął 8. miejsce, gdzie Krpan w 31 występach strzelił 10 goli, a w sezonie 1997–1998 5. miejsce, do czego przyczynił się Krpan strzelając 2 gole w 6 meczach. Nic więc dziwnego, że ten utalentowany napastnik przedsięwziął decyzję o przenosinach i to nie byle gdzie, bo do wielokrotnego mistrza Portugalii zespołu Sporting CP. Nieoczekiwanie jednak Sporting zawiódł oczekiwania dziennikarzy i fanów i zajął dopiero 4. miejsce w klasyfikacji ligi portugalskiej, a sam Krpan nie zdobył zaufania kibiców i włodarzy klubu, ponieważ w 27 występach wywalczył tylko 3 gole, w dodatku trener Bruno Leite, który bardzo odważnie stawiał na zawodnika, odszedł z klubu. Zawodnik został więc wypożyczony do zespołu Uniao Leiria, który w pierwszym sezonie gry zajął 10. miejsce w lidze, w drugim – ku zaskoczeniu fachowców – 5. miejsce, do którego wydatnie przyczynił się Krpan, który zdobył 7 goli (w ataku występował ze słynnym Derleiem). Jednak Krpan, który mimo wszystko niezbyt dobrze zaaklimatyzował się w Portugalii, na początku sezonu 2001–2002 wrócił do NK Osijek, gdzie do ostatnich chwil walczył o mistrzostwo Chorwacji. Jego drużyna o 2 punkty przegrała z Hajdukiem Split. Krpan w 10 występach strzelił 6 goli i zaliczył jednego hat-tricka zdobytego w 6 minut. Jeszcze w samej końcówce sezonu przeszedł do zespołu NK Zagreb, gdzie przejście Krpana wyraźnie wpłynęło na jakość zespołu bowiem NK Zagrzeb zakończyło sezon na 3. miejscu, a sam Krpan w 11 występach strzelił 4 gole, w tym 2 w meczu ze swoim macierzystym klubem NK Osijek, który to mecz NK Zagrzeb wygrał aż 5:1. Zawodnik występował w Zagrzebiu na początku sezonu 2002–2003, gdzie w 2 meczach strzelił 1 bramkę, lecz w wyniku nieporozumień z włodarzami klubu, związanymi z wygórowanymi żądaniami płacowymi tego gracza, a także niemożnością znalezienia wspólnego języka z trenerem klubu Ivanem Kataliniciem, Krpan przeszedł do Hajduka Split. W sezonie tym w 25 występach dla Hajduka strzelił 8 goli, co pozwoliło zająć Hajdukowi wicemistrzostwo Chorwacji. W sezonie 2003–2004 marzenie Krpana o mistrzostwie się ziściły – do kolejnego wielkiego triumfu jakim był brązowy medal w drużynie na MŚ 1998, Krpan dorzucił mistrzostwo Prva HNL z Hajdukiem, z którym w 30 występach zdobył 12 goli. Krpan opuścił tylko 2 mecze Hajduka, co świadczy o wielkim zaufaniu trenera Zorana Vulicia do niego. Jednak Krpana korciła także zagraniczna kariera i wrócił do Portugalii, do swojego byłego klubu Uniao Leiria. Nie odniósł tam porównywalnych sukcesów, ale bynajmniej nie może tym razem uznać czasu spędzonego w Portugalii z Leirią za stracony – pomimo że jego klub zajął 15. miejsce, a Krpan strzelił tylko 5 goli, Leiria dotarła do półfinału Pucharu Portugalii. Tak jak i w tamtym przypadku, tak i teraz Krpan wrócił do Chorwacji, gdzie podpisał kontrakt z drużyną NK Rijeka, gdzie w ataku występował ze słynnym Fredi Bobiciem. Pomimo wicemistrzostwa kraju, spędzonego tam sezonu nie zaliczy do udanych – często siedział na ławce – jego rolę z powodzeniem odgrywał Davor Vugrinec. Krpan w 17 meczach strzelił tylko 4 goli i wielu chorwackich komentatorów prorokowało już o końcu tego zawodnika. Jeszcze w końcówce tamtego sezonu Krpan podpisał kontrakt z chińskim zespołem Nanjing Jiangsuom, gdzie wyjazd jak przyznał potem sam zawodnik był kompletnym niewypałem. Nie pograł tam jednak zbyt długo, gdyż ponownie pojawił się w Chinach, gdzie gra w pierwszoligowym zespole Jiangsu Shuntian.

Kariera reprezentacyjna

Krpan zadebiutował w reprezentacji 6 czerwca 1998 w meczu towarzyskim z Australią rozgrywanym w Zagrzebiu przed MŚ we Francji. Wielkim zaskoczeniem było zwycięstwo Chorwatów aż 7:0, a Krpan w 59 minucie zastąpił samego Roberta Prosineckiego. Nie można się więc dziwić, że pewnym zaskoczeniem było powołanie przez Miroslava Blaževicia zawodnika, który tylko raz i w dodatku przez 31 minut wystąpił w składzie reprezentacji. Następny występ to mecz ćwierćfinałowy MŚ z Rumunią, który Chorwaci wygrali 1:0 i przeszli do dalszych rozgrywek, a Krpan wystąpił na boisku przez 13 minut zastępując Gorana Vlaovicia. Ostatni, 3 jak do tej pory występ Krpana w reprezentacji to mecz rozgrywany 5 września 1998 z Irlandią w Dublinie w ramach kwalifikacji do Euro 2000, który to mecz Chorwaci przegrali 0:2, a Krpan pojawił się na boisku w 63 minucie zastępując Igora Tudora. Największym osiągnięciem Krpana w karierze reprezentacyjnej jest III miejsce na MŚ 1998.

Osiągnięcia

Klubowe:

  • mistrzostwo Chorwacji z Hajdukiem Split w sezonie 2003 – 2004
  • wicemistrzostwo Chorwacji z Hajdukiem Split w sezonie 2002 – 2003
  • wicemistrzostwo Chorwacji z HNK Rijeka w sezonie 2005 – 2006

Reprezentacyjne:

  • III miejsce na Mistrzostwach Świata we Francji w 1998