155 Dywizja Piechoty (III Rzesza)

Ten artykuł dotyczy 155 Dywizji Piechoty okresu III Rzeszy. Zobacz też: 155 Dywizja Piechoty – stronę ujednoznaczniającą.

155 Dywizja Piechoty

155. Infanterie-Division

Historia
Państwo	III Rzesza
Sformowanie	1945
Rozformowanie	1945
Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Formacja	Wehrmacht
Rodzaj wojsk	piechota
Podległość	OKH
Skład	patrz tekst

155 Dywizja Piechoty (niem. 155. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja piechoty z czasów II wojny światowej, sformowana na mocy rozkazu z 11 lutego 1945 roku, poza falą mobilizacyjną w Bolonii przez V Okręg Wojskowy. Jednostka powstała na bazie 155 Dywizji Szkoleniowej utworzonej 2 listopada 1944 r. i szkolącej rekrutów oraz służby tyłowe w północnych Włoszech w Belluno, Weronie i Treviso^[1].

• Struktura organizacyjna w lutym 1945 roku:

1227., 1228. i 1229. pułk grenadierów, 155. pułk artylerii, 155. batalion pionierów, 155. batalion fizylierów, 155. oddział łączności.

• Generalmajor Georg Zwade 11 II 1945 – 8 V 1945;

Dywizja walczyła w ostatnich miesiącach wojny nad Padem, dostała się do niewoli pod Belluno^[1].

• Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0
• Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska lądowe. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2009. ISBN 978-83-11-11596-5.