Przejdź do zawartości

Wuxi Classic 2011

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wuxi Classic
2010 2011 2012
Ilustracja
Liczba uczestników

12

Miejsce

Wuxi Sports Center, Wuxi

Zwycięzca

Anglia Mark Selby

II miejsce

Anglia Allister Carter

Najwyższy break

137 Ding Junhui

Rozegrane mecze

11

Wuxi Classic 2011 − nierankingowy zaproszeniowy turniej snookerowy. Rozegrany został w dniach 710 lipca 2011 roku w chińskim mieście Wuxi. Obrońcą tytułu był reprezentant Anglii Shaun Murphy.

W turnieju wzięło udział 12 zawodników: 8 zaproszonych z czołowej 16. rankingu, oraz 4 zawodników z Chin, którzy otrzymali "dziką kartę".

W finale rozegranym 10 lipca Anglik Mark Selby pokonał swojego rodaka Allistera Cartera 9-7.

Relację z turnieju przeprowadzała stacja Eurosport.

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Zwycięzca: £ 20.000
II miejsce: £ 10.000

Półfinalista: £ 5.000
Ćwierćfinalista: £ 2.500

Runda 1: £ 1.250

Największy break: £ 1.000

Pula nagród: £ 56.000

Przebieg turnieju

[edytuj | edytuj kod]

Runda 1

[edytuj | edytuj kod]

Peter EbdonRouzi Maimaiti[1]

Peter Ebdon pokonał chińskiego dzikokartowca 5-3. Po pięciu frejmach gry wynik kształtował się na 4-1. Jednak później chiński snookerzysta wygrał dwie kolejne partie i odrobił część strat ustalając wynik meczu na 4-3, jednak ostatecznie to Ebdon skończył kolejnego frejma i wygrał całe spotkanie 5-3. W meczu Anglik wbił także dwa pierwsze w turnieju brejki stupunktowe: 113, 107.

Matthew StevensYu Delu[1]

Do pierwszej przerwy Stevens prowadził 3-1. Po kolejnych trzech frejmach prowadzenie objął Chińczyk 3-4. Stevena w 8 frejmie próbował zaatakować maksymalnego brejka, jednak skończył na 72 punktach. Ostatecznie w całym spotkaniu zwyciężył Yu Delu pokonując Walijczyka 5-4.

Stephen MaguireLiang Wenbo[2]

Z tego pojedynku zwycięsko wyszedł Stephen Maguire, który pokonał Lianga Wenbo. Do przerwy oboje z graczy prezentowali niski poziom gry, jednak na półmetku było 4-0 dla Maguire'a. Po przerwie reprezentant Chin próbował jeszcze walczyć wygrywając 2 frejmy. Jednak ostatecznie zwyciężył Stephen Maguire 5-2.

Graeme DottCao Yupeng[3]

Graeme Dott pokonał reprezentanta Chin, Cao Yupenga 5-2. Szkot przegrał tylko pierwszego i siódmego frejma.

Drabinka turniejowa

[edytuj | edytuj kod]

[4][5]

  Runda dzikich kart
(Do 5 frame'ów)
Ćwierćfinał
(Do 5 frame'ów)
Półfinał
(Do 6 frame'ów)
Finał
(Do 9 frame'ów)
      
         Anglia  Shaun Murphy 5  
Anglia  Peter Ebdon 5     Anglia  Peter Ebdon 1  
 Rouzi Maimaiti 3       Anglia  Shaun Murphy 3  
           Anglia  Ali Carter 6  
         Anglia  Ali Carter 5  
Walia  Matthew Stevens 4      Yu Delu 3  
 Yu Delu 5       Anglia  Ali Carter 7
           Anglia  Mark Selby 9
          Ding Junhui 5  
Szkocja  Stephen Maguire 5     Szkocja  Stephen Maguire 4  
 Liang Wenbo 2        Ding Junhui 5  
           Anglia  Mark Selby 6  
         Anglia  Mark Selby 5       
Szkocja  Graeme Dott 5     Szkocja  Graeme Dott 0       
 Cao Yupeng 2  

Finał

[edytuj | edytuj kod]
Finał: Do 9 frame'ów
Wuxi Sports Center, Wuxi, Chiny, 10 lipca 2011r.
Ali Carter Anglia 7-9 Anglia Mark Selby
I sesja: 0-102 (89), 61-45, 34-92 (92), 42-69, 90-38 (90), 27-81 (66), 71-46, 73-31 (72)
II sesja: 84-0 (84), 0-71 (71), 0-78 (53), 35-50, 0-81 (80), 107-0 (94), 103-29 (99), 0-134 (100)
99 Najwyższy break 100
0 Breaki stupunktowe 1
5 Breaki 50-punktowe 6

Breaki stupunktowe turnieju

[edytuj | edytuj kod]

[6]

Zawodnik Break
Ding Junhui 137
Anglia Mark Selby 134, 100
Szkocja Stephen Maguire 124, 107
Anglia Peter Ebdon 113, 107
Anglia Shaun Murphy 102
Anglia Ali Carter 101

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Wtopa Matthew Stevensa. Dwie setki Ebdona. Eurosport. [dostęp 2011-07-10]. (pol.).
  2. Maguire skasuje obu chińskich faworytów?. Eurosport. [dostęp 2011-07-10]. (pol.).
  3. Maguire i Dott w ćwierćfinale Wuxi Classic. 147.pl. [dostęp 2011-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (pol.).
  4. 2011 WORLD SNOOKER WUXI CLASSIC. worldsnooker.com. [dostęp 2011-06-02]. (ang.).
  5. Wuxi Classic. WWW Snooker. [dostęp 2011-06-02]. (ang.).
  6. Brejki 100-punktowe. worldsnooker.com. [dostęp 2011-07-07]. (ang.).