Przejdź do zawartości

Melchiorre Crivelli: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Zu8bron (dyskusja | edycje)
Funkcja sugerowania linków: dodane 3 linki.
Nie podano opisu zmian
Znaczniki: Wycofane VisualEditor Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) Zaawansowana edycja mobilna
Linia 43: Linia 43:
'''Melchiorre Crivelli''' (ur. 1486 – zm. 7 października 1561) – włoski [[Dominikanie|dominikanin]], [[Inkwizycja|inkwizytor]] i [[biskup]].
'''Melchiorre Crivelli''' (ur. 1486 – zm. 7 października 1561) – włoski [[Dominikanie|dominikanin]], [[Inkwizycja|inkwizytor]] i [[biskup]].


Pochodził z [[Mediolan]]u i wstąpił do zakonu dominikańskiego w mediolańskim konwencie Sant'Eustorgio. Studiował teologię na [[Uniwersytet w Pawii|uniwersytecie]] w [[Pawia|Pawii]], uzyskując tytuł magisterski, zatwierdzony przez kapitułę generalną zakonu w 1518 roku. 24 sierpnia 1518 roku papież [[Leon X]] wydał bullę, na mocy której mianował go inkwizytorem Mediolanu, najwyraźniej jednak nominacja ta nie doszła wówczas do skutku lub została szybko odwołana. Przyczyną tego mógł być zbyt młody wiek Melchiorre, gdyż [[prawo kanoniczne]] wymagało, by na inkwizytorów mianować zakonników w wieku co najmniej 40 lat. Bulla Leona X udzielała mu wprawdzie [[dyspensa|dyspensy]] od tego wymogu, jednak wiadomo, że w latach 1519–1521 urząd ten sprawował z pewnością [[Gioacchino Beccaria]] z Pawii. Dopiero w 1521 roku 35-letni wówczas Melchiorre Crivelli objął stanowisko inkwizytora Mediolanu.
Pochodził z [[Mediolan]]u i wstąpił do zakonu dominikańskiego w mediolańskim konwencie Sant'Eustorgio. Studiował teologię na [[Uniwersytet w Pawii|uniwersytecie]] w [[Pawia|Pawii]], uzyskując tytuł magisterski, zatwierdzony przez kapitułę generalną zakonu w 1518 roku. 24 sierpnia 1518 roku papież [[Leon X]] wydał bullę, na mocy której mianował go inkwizytorem Mediolanu, najwyraźniej jednak nominacja ta nie doszła wówczas do skutku lub została szybko odwołana. Przyczyną tego mógł być zbyt młody wiek Melchiorre, gdyż prawo kanoniczne wymagało, by na inkwizytorów mianować zakonników w wieku co najmniej 40 lat. Bulla Leona X udzielała mu wprawdzie [[dyspensa|dyspensy]] od tego wymogu, jednak wiadomo, że w latach 1519–1521 urząd ten sprawował z pewnością [[Gioacchino Beccaria]] z Pawii. Dopiero w 1521 roku 35-letni wówczas Melchiorre Crivelli objął stanowisko inkwizytora Mediolanu.


Z uwagi na zniszczenie archiwów inkwizycji mediolańskiej pod koniec XVIII wieku znanych jest bardzo niewiele szczegółów dotyczących działalności inkwizytorskiej Crivelliego, choć wiadomo, że działał on przeciwko przenikaniu wpływów [[Reformacja|reformacji]] do Lombardii. W 1538 roku ułożył pierwszy na terenie Włoch spis ksiąg zakazanych, opublikowany przez Senat Księstwa Mediolanu. W 1551 roku jego [[wikariusz]] dla diecezji [[Lodi (Włochy)|Lodi]] skazał na śmierć mnicha augustiańskiego [[Galeazzo da Trezzo]] jako zwolennika [[luteranizm]]u.
Z uwagi na zniszczenie archiwów inkwizycji mediolańskiej pod koniec XVIII wieku znanych jest bardzo niewiele szczegółów dotyczących działalności inkwizytorskiej Crivelliego, choć wiadomo, że działał on przeciwko przenikaniu wpływów [[Reformacja|reformacji]] do Lombardii. W 1538 roku ułożył pierwszy na terenie Włoch spis ksiąg zakazanych, opublikowany przez Senat Księstwa Mediolanu. W 1551 roku jego wikariusz dla diecezji [[Lodi (Włochy)|Lodi]] skazał na śmierć mnicha augustiańskiego [[Galeazzo da Trezzo]] jako zwolennika [[luteranizm]]u.


W 1540 roku Melchiorre Crivelli został mianowany tytularnym biskupem Tagaste. Sprawował funkcję biskupa pomocniczego kolejno w Vercelli (1540–1544) i Mediolanie (od 1544), początkowo zachowując przy tym urząd inkwizytora mediolańskiego. Po objęciu [[Archidiecezja mediolańska|archidiecezji mediolańskiej]] przez [[Jan Angelo Arcimboldi|Gianangelo Arcimboldiego]] Crivelliego, działając w swej podwójnej roli szybko popadł w konflikt z nowym arcybiskupem na tle jurysdykcyjnym. W rezultacie utracił stanowisko biskupa pomocniczego oraz inkwizytora (1553). Ostatnie lata życia spędził w konwencie Sant'Eustorgio w Mediolanie, gdzie zmarł w wieku 75 lat. Rok przed śmiercią nowo mianowany arcybiskup Mediolanu [[Karol Boromeusz]] przywrócił go na stanowisko biskupa pomocniczego Mediolanu.
W 1540 roku Melchiorre Crivelli został mianowany tytularnym biskupem Tagaste. Sprawował funkcję biskupa pomocniczego kolejno w Vercelli (1540–1544) i Mediolanie (od 1544), początkowo zachowując przy tym urząd inkwizytora mediolańskiego. Po objęciu archidiecezji mediolańskiej przez [[Jan Angelo Arcimboldi|Gianangelo Arcimboldiego]] , działając w swej podwójnej roli szybko popadł w konflikt z nowym arcybiskupem na tle jurysdykcyjnym. W rezultacie utracił stanowisko biskupa pomocniczego oraz inkwizytora (1553). Ostatnie lata życia spędził w konwencie Sant'Eustorgio w Mediolanie, gdzie zmarł w wieku 75 lat. Rok przed śmiercią nowo mianowany arcybiskup Mediolanu [[Karol Boromeusz]] przywrócił go na stanowisko biskupa pomocniczego Mediolanu.


Brat Melchiorre, [[Bernardino Crivelli]], był również dominikaninem oraz inkwizytorem Novary w latach 1530–1560 oraz wikariuszem prowincji św. Piotra Męczennika w latach 1562–1564.
Brat Melchiorre, [[Bernardino Crivelli]], był również dominikaninem oraz inkwizytorem Novary w latach 1530–1560 oraz wikariuszem prowincji św. Piotra Męczennika w latach 1562–1564.

Wersja z 00:19, 29 sie 2024

Melchiorre Crivelli
Biskup, inkwizytor
Herb duchownego
Data i miejsce urodzenia

1486
Mediolan

Data i miejsce śmierci

7 października 1561
Mediolan

Biskup Tagaste
Okres sprawowania

20 lutego 1540–7 października 1561

Inkwizytor Mediolanu
Okres sprawowania

(1518?), 1521–1553

Wyznanie

Katolickie

Kościół

Rzymskokatolicki

Inkardynacja

Zakon Kaznodziejski (OP)

Śluby zakonne

przed 14 sierpnia 1510

Nominacja biskupia

20 lutego 1540

Sakra biskupia

1540

Melchiorre Crivelli (ur. 1486 – zm. 7 października 1561) – włoski dominikanin, inkwizytor i biskup.

Pochodził z Mediolanu i wstąpił do zakonu dominikańskiego w mediolańskim konwencie Sant'Eustorgio. Studiował teologię na uniwersytecie w Pawii, uzyskując tytuł magisterski, zatwierdzony przez kapitułę generalną zakonu w 1518 roku. 24 sierpnia 1518 roku papież Leon X wydał bullę, na mocy której mianował go inkwizytorem Mediolanu, najwyraźniej jednak nominacja ta nie doszła wówczas do skutku lub została szybko odwołana. Przyczyną tego mógł być zbyt młody wiek Melchiorre, gdyż prawo kanoniczne wymagało, by na inkwizytorów mianować zakonników w wieku co najmniej 40 lat. Bulla Leona X udzielała mu wprawdzie dyspensy od tego wymogu, jednak wiadomo, że w latach 1519–1521 urząd ten sprawował z pewnością Gioacchino Beccaria z Pawii. Dopiero w 1521 roku 35-letni wówczas Melchiorre Crivelli objął stanowisko inkwizytora Mediolanu.

Z uwagi na zniszczenie archiwów inkwizycji mediolańskiej pod koniec XVIII wieku znanych jest bardzo niewiele szczegółów dotyczących działalności inkwizytorskiej Crivelliego, choć wiadomo, że działał on przeciwko przenikaniu wpływów reformacji do Lombardii. W 1538 roku ułożył pierwszy na terenie Włoch spis ksiąg zakazanych, opublikowany przez Senat Księstwa Mediolanu. W 1551 roku jego wikariusz dla diecezji Lodi skazał na śmierć mnicha augustiańskiego Galeazzo da Trezzo jako zwolennika luteranizmu.

W 1540 roku Melchiorre Crivelli został mianowany tytularnym biskupem Tagaste. Sprawował funkcję biskupa pomocniczego kolejno w Vercelli (1540–1544) i Mediolanie (od 1544), początkowo zachowując przy tym urząd inkwizytora mediolańskiego. Po objęciu archidiecezji mediolańskiej przez Gianangelo Arcimboldiego Crivelli, działając w swej podwójnej roli szybko popadł w konflikt z nowym arcybiskupem na tle jurysdykcyjnym. W rezultacie utracił stanowisko biskupa pomocniczego oraz inkwizytora (1553). Ostatnie lata życia spędził w konwencie Sant'Eustorgio w Mediolanie, gdzie zmarł w wieku 75 lat. Rok przed śmiercią nowo mianowany arcybiskup Mediolanu Karol Boromeusz przywrócił go na stanowisko biskupa pomocniczego Mediolanu.

Brat Melchiorre, Bernardino Crivelli, był również dominikaninem oraz inkwizytorem Novary w latach 1530–1560 oraz wikariuszem prowincji św. Piotra Męczennika w latach 1562–1564.

Bibliografia

  • Michael Tavuzzi, Renaissance Inquisitors. Dominican Inquisitors and Inquisitorial Districts in Northern Italy, 1474-1527, Brill: Leiden - Boston 2007, s. 240-241