zaskoczenie

wymowa:

IPA: [ˌzaskɔˈt͡ʃɛ̃ɲɛ], AS: [zaskočẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od zaskoczyć

(1.2) zdziwienie wywołane przez coś czego się nie spodziewamy, czego nie oczekujemy, z czym się nie liczymy

(1.3) mech. moment rozruchu silnika

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	zaskoczenie
dopełniacz	zaskoczenia
celownik	zaskoczeniu
biernik	zaskoczenie
narzędnik	zaskoczeniem
miejscownik	zaskoczeniu
wołacz	zaskoczenie

przykłady:

(1.1) Zaskoczenie mamy prezentem nie było zbyt trudne.

(1.2) Zaskoczenie mamy było ogromne.

składnia:

kolokacje:

(1.2) duże / całkowite / niepomierne / pełne / przeogromne / ogromne / wielkie zupełne zaskoczenie • liczyć na / wprawić w / wzbudzić / wywołać zaskoczenie

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.2) zdumienie, zdziwienie

(1.3) zaskoczenie silnika

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zaskakiwanie n

czas. zaskoczyć dk., zaskakiwać ndk.

ims. zaskoczony

przym. zaskoczony

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) astonishment, surprise
• chorwacki: (1.2) iznenađenje n
• duński: (1.2) overraskelse w
• gudźarati: (1.2) આશ્ચર્ય n (āścarya)
• kataloński: (1.2) sorpresa ż
• niemiecki: (1.2) Überraschung ż
• rosyjski: (1.2) удивление n
• ukraiński: (1.2) здивування n

źródła: