tarnina

wymowa:

IPA: [tarʲˈɲĩna], AS: [tarʹńĩna], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bot. Prunus spinosa L.^[1], ciernisty krzew, dziki gatunek śliwy o drobnych, białych kwiatach i granatowych owocach; zob. też śliwa tarnina w Wikipedii

(1.2) kulin. owoc tarniny (1.1) o cierpkim smaku stosowany w ziołolecznictwie i używany na przetwory

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	tarnina	tarniny
dopełniacz	tarniny	tarnin
celownik	tarninie	tarninom
biernik	tarninę	tarniny
narzędnik	tarniną	tarninami
miejscownik	tarninie	tarninach
wołacz	tarnino	tarniny

przykłady:

(1.1) Pagórek za naszym domem porastają krzaki tarniny i głogu.

(1.1) Stała w polu tarnina, szronem liście okryła, / tam Najświętsza Panienka Jezusa położyła^[2].

(1.2) Przemarznięta tarnina nadaje się świetnie do wyrobu wina.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) tarka, tarń, śliwa tarnina; reg. śl. torka, reg. śl. czercio śliwka

(1.2) tarka; st.pol. tarnka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. tarninówka ż, tarniówka ż

przym. tarninowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Owoce

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) blackthorn, sloe; (1.2) blackthorn (berry), sloe (berry)
• baskijski: (1.1) elorri beltz, arantzabeltz; (1.2) basaran
• białoruski: (1.1) цёрн m; (1.2) цёрн m
• bułgarski: (1.1) трънка ż; (1.2) трънка ż
• czeski: (1.1) trnka obecná ż, trnka ż
• francuski: (1.1) prunellier m, épine noire ż
• hiszpański: (1.1) endrino m; (1.2) endrina ż
• jidysz: (1.1) דאָרן m (dorn)
• niemiecki: (1.1) Schlehdorn m, Schlehe ż, Schwarzdorn m, Schlehenstrauch m
• rosyjski: (1.1) терновник m; (1.2) терн
• słowacki: (1.1) slivka trnková ż, trnka obyčajná ż, trnka ż
• szwedzki: (1.1) slån n; (1.2) slånbär n
• ukraiński: (1.1) терен m
• węgierski: (1.1) kökény
• wilamowski: (1.2) śłyja ż
• włoski: (1.2) prugnola ż

źródła: