tabun
tabun (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) liczne stado koni lub bydła, zwłaszcza w stepie[1]
- (1.2) przen. pejor. hałaśliwa grupa ludzi, zwłaszcza gdy biegnie
- (1.3) łow. duże stado dzikich gęsi lub dropi
- (1.4) daw. koń stepowy
- (1.5) nazwa handlowa dimetylamidocyjanidofosforanu etylu, gazu bojowego; zob. też tabun w Wikipedii
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.5) gelan, trylon-83, gaz GA, dimetylamidocyjanidofosforan etylu
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Andrzej Markowski, Radosław Pawelec Wielki słownik wyrazów obcych i trudnych, wyd. Wilga, Warszawa 2002, ISBN 83-7156-746-4, s. 725
- ↑ Hasło „tabun-I” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.