Zbigniew Makomaski
Zbigniew Antoni Makomaski (ur. 11 lipca 1931 w Uniszkach Zawadzkich[1]) – polski lekkoatleta, olimpijczyk.
| Data i miejsce urodzenia |
11 lipca 1931 | |||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
177 cm | |||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
Osiągnięcia
edytujBył biegaczem, członkiem Wunderteamu. Był znany przede wszystkim ze startów w biegach na 400 metrów oraz 800 metrów, ale odnosił sukcesy także w biegach płotkarskich.
Najbardziej znanym osiągnięciem sportowym Makomaskiego jest zwycięstwo w biegu na 800 metrów podczas meczu reprezentacji Polski i Stanów Zjednoczonych 2 sierpnia 1958, kiedy to pokonał mistrza olimpijskiego z Melbourne w 1956 Toma Courtneya.
Startował w biegu na 800 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1960 w Rzymie, ale odpadł w ćwierćfinale[1]. Podczas mistrzostw Europy w 1954 w Bernie wystąpił w sztafecie 4 × 400 metrów (bez sukcesów), a w następnych mistrzostwach w 1958 w Sztokholmie był czwarty w biegu na 800 metrów i szósty w sztafecie 4 × 400 metrów[2]. Na akademickich mistrzostwach świata w Budapeszcie w 1954 zdobył srebrny medal w sztafecie 4 × 400 metrów, a w biegu na 400 metrów indywidualnie był szósty. Zajął drugie miejsca w obu tych konkurencjach podczas Międzynarodowych Igrzysk Sportowych Młodzieży w Warszawie w 1955[3].
Był mistrzem Polski w biegu na 200 metrów przez płotki w 1953, w biegu na 400 metrów przez płotki także w 1953 oraz w sztafecie 4 × 400 metrów w 1954, 1955 i 1958. W 1958 zdobył wicemistrzostwo Polski w biegu na 400 metrów oraz w 4 × 100 metrów[4]. Wystąpił w 25 meczach reprezentacji Polski odnosząc 12 zwycięstw indywidualnych. Ustanawiał rekordy Polski w biegu na 400 metrów (47,7 25 czerwca 1955 w Moskwie), w biegu na 800 metrów (1:46,7 2 sierpnia 1958 w Warszawie) i w sztafecie 4 × 400 metrów (3:08,7 7 września 1957 w Warszawie)[5]. Był zawodnikiem klubów z Olsztyna: Związkowca, Kolejarza i Ogniwa, a także (przez większą część kariery) z Warszawy: Ogniwa i Sparty.
Rekordy życiowe
edytuj- bieg na 400 metrów – 47,3 s. (6 lipca 1957, Budapeszt)
- bieg na 800 metrów – 1:46,7 s. (2 sierpnia 1958, Warszawa)[6]
- bieg na 400 metrów przez płotki – 55,0 s. (32 października 1953, Jena)
Przypisy
edytuj- ↑ a b Zbigniew Makomaski [online], olympedia.org [dostęp 2021-06-21] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 507, 509–510, 513 [dostęp 2021-06-21] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994. ISBN 83-902509-0-X.
- ↑ Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 31, 113, 116, 245, 261–262. ISBN 978-83-61233-20-6.
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 31, 38, 206. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
- ↑ Zbigniew Jonik, All-Time Lists / Tabele najlepszych w historii [online], zbjonik.domtel-sport.pl [dostęp 2021-05-19] (pol.).
Bibliografia
edytuj- Bogdan Tuszyński: Polscy olimpijczycy XX wieku. T. 1: A-M. Wrocław: Wydawnictwo Europa, 2004, s. 512. ISBN 83-7407-050-1.
- Bogdan Tuszyński, Henryk Kurzyński: Leksykon olimpijczyków polskich 1924-2006. Warszawa: Fundacja Dobrej Książki, 2007, s. 465. ISBN 978-83-86320-10-3.
Linki zewnętrzne
edytuj- Polski Komitet Olimpijski: Zbigniew Antoni Makomaski – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. www.olimpijski.pl. [dostęp 2021-06-21]. (pol.).