Somchai Wongsawat
Somchai Wongsawat (ur. 31 sierpnia 1947 w Nakhon Si Thammarat) – tajski polityk, prawnik i sędzia, premier Tajlandii od 17 września 2008 do 2 grudnia 2008, p.o. premiera od 9 września do 17 września 2008. Minister edukacji od lutego do września 2008.
Data urodzenia | |
---|---|
Premier Tajlandii | |
Okres |
od 17 września 2008 |
Przynależność polityczna |
Partia Władzy Ludu (PPP) |
Poprzednik | |
Następca | |
Minister Edukacji | |
Okres |
od 6 lutego 2008 |
Edukacja i kariera zawodowa
edytujSomchai Wongsawat w 1970 ukończył prawo na Uniwersytecie Thammasat w Bangkoku. W 1973 został adwokatem. W roku 1996 ukończył Kolegium Obrony Narodowej, a w 2002 administrację w Narodowym Instytucie Rozwoju Administracji.
W roku 1974 Somchai został mianowany asystentem sędziego (asesor). Rok później objął stanowisko sędziego. W 1986 został przewodniczącym sądu w Phang Nga, a następnie innych placówek w kraju. W 1993 r. został sędzią Sądu Apelacyjnego. W 1997 objął stanowisko przewodniczącego tego sądu.
Kariera polityczna
edytujW latach 1998–1999 Somchai Wongsawat był wicesekretarzem w Ministerstwie Sprawiedliwości. Od listopada 1999 do marca 2006 sprawował urząd sekretarza w Ministerstwie Sprawiedliwości. Od marca do września 2006 był sekretarzem w Ministerstwie Pracy.
W 2007 Somchai objął funkcję wiceprzewodniczącego Partii Władzy Ludu (PPP). W wyborach parlamentarnych grudniu 2007 dostał się z jej listy do Zgromadzenia Reprezentantów (izba niższa parlamentu). W lutym 2008 objął stanowisko pierwszego wicepremiera i ministra edukacji w gabinecie premiera Samaka Sundaraveja[1].
Premier
edytuj9 września 2008 Somchai Wongsawat przejął obowiązki premiera[2] po tym, jak Samak Sundaravej musiał zrezygnować z urzędu z powodu zatrudnienia i udziału w kulinarnym show telewizyjnym już po objęciu funkcji szefa rządu. Złamał w ten sposób konstytucyjny zakaz uzyskiwania dochodów z dodatkowych prywatnych źródeł[3].
15 września 2008 Partia Władzy Ludu (PPP) nominowała Wongsawata jako swojego kandydata na stanowisko nowego szefa rządu. Kandydaturze tej początkowo sprzeciwiła się jedna z frakcji PPP, jednak ostatecznie poparła ją[4]. 17 września 2008 parlament Tajlandii głosami 298 za i 163 przeciw, mianował Somchaia Wongasawata premierem Tajlandii[5][6]. 24 września 2008 król Bhumibol Adulyadej zaprzysiągł gabinet premiera Wongsawata[7].
29 września 2008 Tajska Komisja Wyborcza ogłosiła wszczęcie postępowania w sprawie złamania konstytucji przez Wongsawata poprzez posiadanie udziałów w firmie telekomunikacyjnej, mającej kontrakt z państwowym zakładem telekomunikacyjnym na dostawę usług internetowych. Konstytucja Tajlandii zakazuje bowiem posiadania przez członków parlamentu udziału w firmach, prowadzących interesy z firmami państwowymi[8][9].
17 października 2008 Somchai Wongsawat został uznany przez Narodową Komisję Przeciwdziałaniu Korupcji winnym zaniedbania obowiązków w 2000 w czasie gdy pracował w Ministerstwie Sprawiedliwości. Komisja uznała, że Wongswat postąpił niewłaściwie zawieszając postępowanie przeciw dwóm urzędnikom, oskarżonym o korupcję przy sprzedaży państwowych gruntów[10]. Tego samego dnia premier oświadczył, że mimo nacisków nie zamierza ustępować z zajmowanego stanowiska[11].
Somchai Wongsawat jest żonaty z Yaowapą Shinawatra, siostrą byłego premiera Thaksina Shinawatry. Ma troje dzieci.
Protesty społeczne i wykluczenie z życia politycznego
edytujPo objęciu urzędu premiera przez Wongsawata, w Bangkoku na nowo wzmogły się antyrządowe protesty społeczne. Rozpoczęły się one już w sierpniu 2008 i były skierowane przeciw rządowi premiera Sundaraveja, którego protestujący oskarżali o reprezentowanie interesów byłego premiera Thaksina Shinawatry. Wongsawat, spokrewniony przez żonę z Shinawatrą, postrzegany był przez protestujących jako jeszcze gorliwszy kontynuator polityki byłego premiera.
7 października 2008 protestujący otoczyli budynek parlamentu, w którym przemawiał premier. Tłum uniemożliwił deputowanym opuszczenie parlamentu. Premier, chcąc opuścić parlament, musiał przeskakiwać przez płot na tyłach budynku[12]. W celu umożliwienia wyjścia parlamentarzystom, policja użyła siły i gazu łzawiącego przeciw demonstrantów. Doszło do walk, w wyniku których zginęły dwie osoby, a 400 zostało rannych[13].
25 listopada 2008 przeciwnicy rządu z szeregów Sojuszu Ludowego na rzecz Demokracji (PAD, People's Alliance for Democracy) rozpoczęli blokadę dróg dojazdowych do głównego lotniska Bangkoku, portu lotniczego Bangkok-Suvarnabhumi[14]. Następnego dnia protestujący dostali się do hali lotniska i całkowicie sparaliżowali jego funkcjonowanie. Rozpoczęli także okupację drugiego lotniska, Bangkok-Don Muang[15][16]. Rząd wezwał tajską armię do przywrócenia porządku na dwóch lotniskach. W odpowiedzi na ten apel, szef armii 26 listopada 2008 wezwał protestujących do zakończenia akcji i opuszczenia lotnisk, a premiera Wongsawata do podania się do dymisji[17]. 27 listopada 2008 rząd wprowadził w strefach wokół dwóch lotnisk stan wyjątkowy, który m.in. zabraniał zgromadzeń powyżej 5 osób. Jednocześnie szef armii sprzeciwił się użyciu siły przeciw okupującym[18]. W wyniku okupacji i unieruchomienia lotnisk, w Tajlandii utknęło co najmniej 100 tysięcy zagranicznych turystów[19].
2 grudnia 2008 Sąd Konstytucyjny rozwiązał rządzącą Partię Władzy Ludu z powodu oszustw i kupowania głosów w wyborach parlamentarnych w grudniu 2007 oraz wykluczył całe jej kierownictwo, włącznie z premierem Wongsawatem, z życia politycznego na okres 5 lat ze skutkiem natychmiastowym. Somchai Wongsawat zaakceptował wyrok sądu, stwierdzając że od teraz będzie "zwykłym obywatelem". P.o. premiera został dotychczasowy wicepremier, Chaovarat Chanweerakul, który nie wchodził w skład władz rozwiązanej partii. Parlamentarzyści z Partii Władzy Ludu zapowiedzieli przegrupowanie, stworzenie innej partii politycznej i utworzenie nowego rządu koalicyjnego[20][21]. Tego samego dnia Sojusz Ludowy na rzecz Demokracji (PAD) ogłosił zakończenie okupacji stołecznych portów lotniczych[22].
Przypisy
edytuj- ↑ "Thailand's post-coup cabinet sworn in", People's Daily Online, 7 lutego 2008.
- ↑ "Somchai is caretaker PM". nationmultimedia.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-09-25)]., The Nation, 9 września 2008.
- ↑ "Court says Thai PM 'must resign'", BBC News, 9 września 2008.
- ↑ "Thai faction rejects PM nominee", BBC News, 15 września 2008.
- ↑ "Parliament confirms Somchai as PM", BangkokPost.com, 17 września 2008.
- ↑ "Thai MPs elect new prime minister", BBC News, 17 września 2008.
- ↑ "Thai New Cabinet List Endorsed by King", CRI English, 24 września 2008.
- ↑ "New Thai premier probed for possible Charter violation ". newsinfo.inquirer.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-09-30)]., Inquirer.net, 20 września 2008.
- ↑ "Thai PM faces probe ". straitstimes.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-02)]., The Straits Times, 29 września 2008.
- ↑ "Thai PM found guilty of neglecting duty". nation.com.pk. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-20)]., The Nation, 17 października 2008.
- ↑ "Thai PM 'to stay' despite clashes", BBC News, 17 października 2008.
- ↑ "Thai PM jumps fence to flee protesters", The Age, 7 października 2008.
- ↑ "Hundreds Injured in Thai Protests", The New York Times, 7 października 2008.
- ↑ "Thai Army Called on as Protest Shuts Main Airport", Bloomberg, 25 listopada 2008.
- ↑ "Misery at seized Bangkok airport", BBC News, 26 listopada 2008.
- ↑ "Don Mueang Airport closed", The Nation, 26 listopada 2008.
- ↑ "Anupong's panel calls for House dissolution and end of protests". nationmultimedia.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-09)]., The Nation, 26 listopada 2008.
- ↑ "STATE OF EMERGENCY", Bangkok Post, 27 listopada 2008.
- ↑ "Planes freed for Thai evacuations", BBC News, 1 grudnia 2008.
- ↑ "Top Thai court ousts PM Somchai", BBC News, 2 grudnia 2008.
- ↑ "Thai court disbands ruling party, airport to reopen". iht.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-04)]., International Herald Tribune, 2 grudnia 2008.
- ↑ "Thai airport protests called off", BBC News, 2 grudnia 2008.