Sinplus

W dzieciństwie Iwan i Gabriel Broggini słuchali muzyki wykonawców, takich jak m.in.: Queen, Boba Marleya i U2. Obaj zaczęli interesować się muzyką w bardzo młodym wieku: pasją Iwana była gitara, a Gabriela – gra na instrumentach klawiszowych i perkusji. W wieku czternastu lat obaj założyli swoje pierwsze zespoły muzyczne. W trakcie studiów Gabriel postanowił przerwać naukę, po czym wyjechał do San Diego, gdzie poznawał tamtejszą kulturę muzyczną.

Po powrocie do kraju bracia połączyli siły i stworzyli duet o nazwie inFinity. Ich pierwszy singel, „Without Identity”, wszedł na krajowe listy przebojów, a teledyski zespołu były nadawane przez stacje telewizyjne, w tym m.in. Viva. W tym czasie zmienili także swoją nazwę na Sinplus.

W 2009 wylecieli do Los Angeles, by nagrać singel „Are you Happy & Free?”, który był grany w kilku szwajcarskich i włoskich rozgłośniach radiowych. W tym samym roku wydali piosenkę „Shoot”, która stała się hymnem Pucharu Świata w hokeju na lodzie^[1].

W 2011 z piosenką „Unbreakable” wzięli udział w krajowych eliminacjach eurowizyjnych. W listopadzie wystąpili w półfinale selekcji i awansowali do finału rozgrywanego w grudniu^[2]. 10 grudnia wygrali finał po zdobyciu największego poparcia telewidzów^[3], dzięki czemu zostali reprezentantami Szwajcarii w 57. Konkursie Piosenki Eurowizji organizowanym w Baku^[1]. 22 maja 2012 wystąpili w pierwszym półfinale konkursu i zajęli 11. miejsce z 45 punktami na koncie, przez co nie zakwalifikowali się do finału^[4]. W tym samym miesiącu wydali debiutancki album studyjny, zatytułowany Disinformation^[5][6].

W połowie stycznia 2014 wydali drugi album studyjny, zatytułowany Up to Me^[7]. W 2017 ukazała się ich trzecia płyta, zatytułowana This Is Whay We Are.