Shanghai Masters 2008

Roewe Shanghai Masters – drugi turniej rankingowy sezonu snookerowego 2008/2009. W dniach 29 września – 5 października miejscem jego rozegrania była hala widowiskowa Grand Stage w Szanghaju.

Shanghai Masters
2007 2008 2009
Ilustracja
Liczba uczestników

39

Miejsce

Grand Stage, Szanghaj

Zwycięzca

Anglia Ricky Walden

II miejsce

Anglia Ronnie O’Sullivan

Najwyższy break

147 Anglia Jamie Cope

Rozegrane mecze

38

Obrońcą tytułu mistrzowskiego był Dominic Dale, który jednak przegrał w swoim pierwszym meczu z byłym sześciokrotnym mistrzem świata, Steve’em Davisem 4:5.

Turniej zakończył się zwycięstwem Ricky’ego Waldena, który w finale pokonał faworyzowanego Ronnie’ego O’Sullivana 10:8. Dla Waldena był to pierwszy triumf w imprezie rankingowej w karierze. Do tej pory zaledwie dwukrotnie dochodził do ćwierćfinałów.

W Polsce turniej transmitowała stacja Eurosport.

Nagrody

edytuj

Nagrody w finale:

  • £52 000 – zwycięzca turnieju
  • £25 000 – drugie miejsce

Dojście do danej fazy turnieju:

  • £12 500 – półfinał
  • £6 725 – ćwierćfinał
  • £5 000 – ostatnia szesnastka
  • £3 450 – ostatnia trzydziestka dwójka
  • £2 050 – ostatnia czterdziestka ósemka
  • £1 400 – ostatnia sześćdziesiątka czwórka

Breaki:

  • £2 000 – maksymalny break w kwalifikacjach
  • £500 – najwyższy break kwalifikacji
  • £20 000 – maksymalny break w fazie zasadniczej
  • £2 000 – najwyższy break w fazie zasadniczej

Suma nagród: £282 000.

Wydarzenia związane z turniejem

edytuj

Zawodnicy

edytuj

Zawodnicy rozstawieni

edytuj

W turnieju na 1. pozycji rozstawiony został obrońca tytułu. Turniejowy numer 2. otrzymał ówczesny Mistrz świata. Kolejne miejsca zostały obsadzone według kolejności na liście rankingowej na sezon 2008/2009:

  1.   Dominic Dale (obrońca tytułu) (1R)
  2.   Ronnie O’Sullivan MBE (F)
  3.   Stephen Maguire (SF)
  4.   Shaun Murphy (1R)
  5.   Mark Selby (SF)
  6.   John Higgins MBE (2R)
  7.   Stephen Hendry MBE (1R)
  8.   Allister Carter (1R)
  1.   Ryan Day (QF)
  2.   Peter Ebdon (1R)
  3.   Neil Robertson (2R)
  4.   Ding Junhui (1R)
  5.   Joe Perry (2R)
  6.   Graeme Dott (1R)
  7.   Marco Fu (QF)
  8.   Mark King (2R)

Zawodnicy nierozstawieni

edytuj

Poniżsi zawodnicy uzyskali awans do turnieju Shanghai Masters poprzez udział w kwalifikacjach (w nawiasie numer zajmowany na liście rankingowej ówczesnego sezonu), [w nawiasie kwadratowym podano rundę, w której zawodnik zakończył udział w turnieju]:

Runda dzikich kart

edytuj

29 września siedmiu chińskich snookerzystów zmierzyło się z najniżej notowanymi w światowym rankingu snookerowym kwalifikantami. Zwycięzcy tych pojedynków awansowali do pierwszej rundy turnieju.

Mecz Wynik
WC1   Ricky Walden 5–0   Zhang Anda
WC2   Judd Trump 5–4   A Bu La Jiang
WC3   Jimmy White 5–2   Xiao Guodong
WC4   Anthony Hamilton 5–1   Li Yan
WC5   Andy Hicks 5–1   Li Yuan
WC6   Tom Ford 5–4   Yu Delu
WC7   Stuart Pettman 5–1   Cao Xinlong

Drabinka turniejowa

edytuj
Pierwsza Runda (Do 5 frame’ów)Druga Runda (Do 5 frame’ów)Ćwierćfinały (Do 5 frame’ów)Półfinały (Do 6 frame’ów)Finał (Do 10 frame’ów)
 Dominic Dale4
 Steve Davis5
 Steve Davis5
 Dave Harold4
 Ding Junhui3
 Dave Harold5
 Steve Davis2
 Ricky Walden5
 Neil Robertson5
 Fergal O’Brien2
 Neil Robertson4
 Ricky Walden5
 Stephen Hendry4
 Ricky Walden5
 Ricky Walden6
 Mark Selby4
 Mark Selby5
 Judd Trump1
 Mark Selby5
 Mark King0
 Mark King5
 Jimmy White4
 Mark Selby5
 Marco Fu3
 Marco Fu5
 Anthony Hamilton2
 Marco Fu5
 Andy Hicks2
 Shaun Murphy1
 Andy Hicks5
 Ricky Walden10
 Ronnie O’Sullivan8
 Stephen Maguire5
 Barry Hawkins3
 Stephen Maguire5
 Stuart Bingham3
 Peter Ebdon3
 Stuart Bingham5
 Stephen Maguire5
 Ryan Day4
 Ryan Day5
 Liang Wenbo0
 Ryan Day5
 John Higgins2
 John Higgins5
 Tom Ford4
 Stephen Maguire5
 Ronnie O’Sullivan6
 Allister Carter2
 Mark J. Williams5
 Mark J. Williams5
 Jamie Cope2
 Graeme DottX
 Jamie Copewo
 Mark J. Williams3
 Ronnie O’Sullivan5
 Joe Perry5
 Matthew Stevens1
 Joe Perry3
 Ronnie O’Sullivan5
 Ronnie O’Sullivan5
 Stuart Pettman2

Finał

edytuj
Finał: Do 10 frame’ów
Grand Stage, Szanghaj, Chiny, 5 października 2008.
Ricky Walden
 
10 – 8 Ronnie O’Sullivan
 
Sesja południowa: 0-88, 61-47, 113(74)-20, 99(94)-4, 22-86(58), 0-95(64), 1-87(87), 77(56)-38, 0-78(78)
Sesja wieczorna:104(95)-0, 5-122(108), 78-21, 65-25, 16-82(82), 73(59)-23, 84-4, 30-66, (105)105-11
105 Najwyższy break 108
1 Breaki stupunktowe 1
6 Breaki 50-punktowe 6

Breaki stupunktowe fazy zasadniczej turnieju

edytuj

Statystyki turnieju

edytuj

Statystyki pierwszej rundy

edytuj
Państwo Il. zawodników % zawodników
  Anglia 19 59,38%
  Szkocja 4 12,50%
  Walia 4 12,50%
  Chiny 2 6,25%
  Australia 1 3,13%
  Hongkong 1 3,13%
  Irlandia 1 3,13%
  • Liczba uczestników rundy: 32 zawodników
  • Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 16
  • Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 16
  • Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 9
  • Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 7
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 116 (144)
  • Średnia liczba partii w meczu: 7,25
  • Najwyższe zwycięstwo: 5:0
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 4


Statystyki drugiej rundy

edytuj
Państwo Il. zawodników % zawodników
  Anglia 10 62,50%
  Szkocja 2 12,50%
  Walia 2 12,50%
  Hongkong 1 6,25%
  Australia 1 6,25%
  • Liczba uczestników rundy: 16 zawodników
  • Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 9
  • Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 7
  • Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 5
  • Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 3
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 60 (72)
  • Średnia liczba partii w meczu: 7,50
  • Najwyższe zwycięstwo: 5:0
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 2


Statystyki ćwierćfinałów

edytuj
Państwo Il. zawodników % zawodników
  Anglia 4 50,00%
  Walia 2 25,00%
  Hongkong 1 12,50%
  Szkocja 1 12,50%
  • Liczba uczestników rundy: 8 zawodników
  • Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 5
  • Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 3
  • Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 3
  • Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 1
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 32 (36)
  • Średnia liczba partii w meczu: 7,00
  • Najwyższe zwycięstwo: 5:2
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1

Statystyki półfinałów

edytuj
Państwo Il. zawodników % zawodników
  Anglia 3 75,00%
  Szkocja 1 25,00%
  • Liczba uczestników rundy: 4 zawodników
  • Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 3
  • Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 1
  • Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 1
  • Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 1
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 21 (22)
  • Średnia liczba partii w meczu: 10,50
  • Najwyższe zwycięstwo: 6:4
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1

Kwalifikacje

edytuj

Mecze kwalifikacyjne zostały rozegrane w dniach 2–5 września 2008 w Pontin’s Centre w Prestatyn w Walii. Wyłoniły one 16 zawodników, którzy w pierwszej rundzie turnieju zmierzą się z najlepszą 16 światowego rankingu snookerowego.

Drabinka kwalifikacji

edytuj
  Runda 1
Do 5 wygranych partii
  Runda 2
Do 5 wygranych partii
  Runda 3
Do 5 wygranych partii
  Runda 4
Do 5 wygranych partii
                               
     James McBain 5        Mark Davis 5        Gerard Greene 5        Steve Davis 5
     Aditya Mehta 2        James McBain 3        Mark Davis 3        Gerard Greene 3
     Peter Lines 5        Rod Lawler 5        Jimmy Michie 4        Dave Harold 5
     Andrew Pagett 0        Peter Lines 1        Rod Lawler 5        Rod Lawler 1
     Daniel Wells 5        Ian Preece 5        Marcus Campbell 2        Fergal O’Brien 5
     Wayne Cooper 3        Daniel Wells 1        Ian Preece 5        Ian Preece 3
     Lee Spick 5        Liu Song 3        Ricky Walden 5        Ian McCulloch 2
     Declan Hughes 1        Lee Spick 5        Lee Spick 3        Ricky Walden 5
     Rodney Goggins 2        Martin Gould 1        Judd Trump 5        Joe Swail 3
     Andy Lee 5        Andy Lee 5        Andy Lee 2        Judd Trump 5
     Jamie Jones 2        Jimmy White 5        Andrew Higginson 3        Ken Doherty 1
     Li Hang 5        Li Hang 3        Jimmy White 5        Jimmy White 5
     Scott MacKenzie 2        Paul Davies 2        Michael Holt 5        Anthony Hamilton 5
     Robert Stephen 5        Robert Stephen 5        Robert Stephen 1        Michael Holt 1
     Kuldesh Johal 5        Andy Hicks 5        David Gilbert 2        Michael Judge 2
     David Grace 3        Kuldesh Johal 3        Andy Hicks 5        Andy Hicks 5
     Patrick Wallace 1        David Morris 5        David Gray 3        Barry Hawkins 5
     Jin Long 5        Jin Long 3        David Morris 5        David Morris 2
     Stephen Craigie 5        Joe Delaney 2        Mike Dunn 5        Stuart Bingham 5
     Stefan Mazrocis 1        Stephen Craigie 5        Stephen Craigie 2        Mike Dunn 0
     Lewis Roberts 1        David Roe 3        Liang Wenbo[1] 5        Mark Allen[1] 2
     Atthasit Mahitthi 5        Atthasit Mahitthi 5        Atthasit Mahitthi 3        Liang Wenbo 5
     Supoj Saenla 2        Andrew Norman 5        Tom Ford 5        Stephen Lee 4
     Vincent Muldoon 5        Vincent Muldoon 3        Andrew Norman 2        Tom Ford 5
     Paul Davison 5        Mark Joyce 5        Adrian Gunnell 3        Mark Williams 5
     Chris McBreen 1        Paul Davison 1        Mark Joyce 5        Mark Joyce 1
     Matthew Selt 5        Robert Milkins 3        Jamie Burnett 5        Jamie Cope 5
     Michael Georgiou 0        Matthew Selt 5        Matthew Selt 0        Jamie Burnett 0
     Matthew Couch 5        Barry Pinches 0        Alan McManus 5        Matthew Stevens 5
     Liu Chuang 1        Matthew Couch 5        Matthew Couch 2        Alan McManus 1
   BYE        Stuart Pettman 5        Rory McLeod 3        Nigel Bond 4
     Simon Bedford        Simon Bedford 3        Stuart Pettman 5        Stuart Pettman 5

Breaki stupunktowe kwalifikacji

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b Mecze rozegrane w Szanghaju ze względów komercyjnych.

Linki zewnętrzne

edytuj