Serie A (2005/2006)

Serie A 2005/2006
2004/2005	2006/2007
	Szczegóły
Państwo	Włochy
Liczba zespołów	20
Termin	27 sierpnia 2005 – 14 maja 2006
Liczba meczów	380
Liczba stadionów	18 (w 18 miejscowościach)
Liczba bramek	991
Zwycięzca	Juventus (29x); Inter Mediolan (14x)
Król strzelców	Luca Toni (Fiorentina) (31)

Serie A 2005/2006 – 104. edycja najwyższej w hierarchii klasy mistrzostw Włoch w piłce nożnej, organizowanych przez Lega Nazionale, które odbyły się od 27 sierpnia 2005 do 14 maja 2006. Mistrzem pierwotnie został Juventus, zdobywając swój 29.tytuł, ale w związku z Aferą Calciopoli, skandalem, który dotknął włoską piłkę nożną w 2006 roku, w lipcu 2006 roku Juventusowi Turyn odebrano mistrzostwo z 2005 i 2006 roku i po ukaraniu Milanu tytuł mistrza został przydzielony Interowi. Również Lazio i Fiorentina zostały ukarane^[1].

Organizacja

Liczba uczestników pozostała bez zmian (20 drużyn). Empoli, Treviso i Ascoli awansowali z Serie B. Rozgrywki składały się z meczów, które odbyły się systemem kołowym u siebie i na wyjeździe, w sumie 38 rund: 3 punkty przyznano za zwycięstwo i po jednym punkcie w przypadku remisu. W przypadku równości punktów wyżej została sklasyfikowana drużyna, która uzyskała większą liczbę punktów i różnicę bramek zdobytych w meczach bezpośrednich (więcej goli), a jeśli nadal była sytuacja nierozstrzygnięta, to większa liczba punktów i różnica bramek zdobytych w końcowej klasyfikacji^[2]. Zwycięzca rozgrywek ligowych otrzymywał tytuł mistrza Włoch. Trzy ostatnie drużyny spadało bezpośrednio do Serie B.

Drużyny

Lokalizacja klubów grających w Serie A 2005/2006

Uczestnicy poprzedniej edycji
CAG	Cagliari	12
CHV	Chievo Verona	15
FIO	Fiorentina	16
INT	Inter Mediolan	3
JUV	Juventus	1
LAZ	Lazio	13
LCE	Lecce	11
LIV	Livorno	9
MES	Messina	7
MIL	Milan	2
PAL	Palermo	6
PAR	Parma	17
REG	Reggina	10
ROM	Roma	8
SAM	Sampdoria	5
SIE	Siena	14
UDI	Udinese	4
Spadek z poprzedniej edycji
BOL	Bologna	18
BRE	Brescia	19
ATA	Atalanta	20
Awans z Serie B 2004/2005
EMP	Empoli	1
TRV	Treviso	4
ASC	Ascoli	5
Oznaczenia: kolumna pierwsza – skróty nazw drużyn, kolumna trzecia – miejsce zajęte w poprzednim sezonie.

Tabela

Lp.	Drużyna	M	Z	R	P	B+	B-	+/–	Pkt	Kwalifikacja lub spadek
1	Inter Mediolan (C)	38	23	7	8	68	30	+38	76	Kwalifikacja do fazy grupowej Ligi Mistrzów
2	Roma	38	19	12	7	70	42	+28	69	Kwalifikacja do fazy grupowej Ligi Mistrzów
3	Milan^[i]	38	28	4	6	85	31	+54	58	Kwalifikacja do rundy III Ligi Mistrzów
4	Chievo Verona	38	13	15	10	54	49	+5	54	Kwalifikacja do rundy III Ligi Mistrzów
5	Palermo	38	13	13	12	50	52	−2	52	Kwalifikacja do rundy I Pucharu UEFA
6	Livorno	38	12	13	13	37	44	−7	49
7	Parma^[ii]	38	12	9	17	46	60	−14	45
8	Empoli	38	13	6	19	47	61	−14	45
9	Fiorentina^[i]	38	22	8	8	66	41	+25	44
10	Ascoli	38	9	16	13	43	53	−10	43
11	Udinese	38	11	10	17	40	54	−14	43
12	Sampdoria	38	10	11	17	47	51	−4	41
13	Reggina	38	11	8	19	39	65	−26	41
14	Cagliari	38	8	15	15	42	55	−13	39
15	Siena	38	9	12	17	42	60	−18	39
16	Lazio^[i]	38	16	14	8	57	47	+10	32
17	Messina^[iii]	38	6	13	19	33	59	−26	31
18	Lecce (R)	38	7	8	23	30	57	−27	29	Spadek do Serie B
19	Treviso (R)	38	3	12	23	24	56	−32	21
20	Juventus^[iv] (D, R)	38	27	10	1	71	24	+47	91

Źródło: Serie A
Zasady ustalania kolejności: 1) liczba zdobytych punktów w całym cyklu rozgrywek; 2) liczba punktów zdobytych w meczach bezpośrednich; 3) różnica bramek zdobytych w meczach bezpośrednich; 4) liczba bramek zdobytych w meczach bezpośrednich; 5) różnica bramek w całym cyklu rozgrywek; 6) liczba zdobytych bramek w całym cyklu rozgrywek.
Oznaczenia: (C) – ?, (D) – Dyskwalifikacja, (R) – ?.
Uwagi:

↑ ^a ^b ^c Milan, Fiorentina i Lazio zostały ukarane przez odjęcie 30 punktów, wszystkie za zaangażowanie w Aferę Calciopoli^[3].
↑ Parma zakwalifikowała się do Pucharu UEFA tak jak finaliści Pucharu Włoch Inter Mediolan i Roma zakwalifikowały się do Ligi Mistrzów i Pucharu UEFA poprzez ich odpowiednie pozycje w mistrzostwach. O ostatecznych pozycjach Parmy i Empoli zadecydowały wyniki bezpośrednich spotkań.
↑ Messina pozostała w Serie A w związku z ukaraniem Juventusu (spadek).
↑ Juventus zakończył sezon na pierwszym miejscu, ale 14 lipca 2006 roku został zdeklasowany na ostatnie miejsce tabeli ligowej w związku z Aferą Calciopoli, a następnie zdegradowany do Serie B. Tytuł został oddany pod "sub judice", a następnie po sądach przydzielony Interowi Mediolan, drużynie zajmującej pierwsze miejsce po ukaranych klubach^[4]^[3].

Wyniki

Gospodarz \ Gość	ASC	CAG	CHV	EMP	FIO	INT	JUV	LAZ	LCE	LIV	MES	MIL	PAL	PAR	REG	ROM	SAM	SIE	TRV	UDI
Ascoli		2:2	2:2	3:1	0:2	1:2	1:3	1:4	2:0	0:0	1:0	1:1	1:1	3:1	1:1	3:2	2:1	1:1	1:0	1:1
Cagliari	2:1		2:2	4:1	0:0	2:2	1:1	1:1	0:0	1:1	1:1	0:2	1:1	3:1	0:2	0:0	2:0	1:0	0:0	2:1
Chievo Verona	1:1	2:1		2:2	0:2	0:1	1:1	2:2	3:1	2:1	2:0	2:1	0:0	1:0	4:0	4:4	1:1	4:1	0:0	2:0
Empoli	1:2	3:1	2:1		1:1	1:0	0:4	2:3	1:0	2:1	1:3	1:3	0:1	1:2	3:0	1:0	2:1	2:1	1:1	1:1
Fiorentina	3:1	2:1	2:1	2:1		2:1	1:2	1:2	1:0	3:2	2:0	3:1	1:0	4:1	5:2	1:1	2:1	2:1	1:0	4:2
Inter Mediolan	1:0	3:2	1:0	4:1	1:0		1:2	3:1	3:0	5:0	3:0	3:2	3:0	2:0	4:0	2:3	1:0	1:1	3:0	2:1
Juventus	2:1	4:0	1:0	2:1	1:1	2:0		1:1	3:1	3:0	1:0	0:0	2:1	1:1	1:0	1:1	2:0	2:0	3:1	1:0
Lazio	4:1	1:1	2:2	3:3	1:0	0:0	1:1		1:0	3:1	1:0	0:0	4:2	1:0	3:1	0:2	2:0	3:2	3:1	1:1
Lecce	0:0	3:0	0:0	1:2	1:3	0:2	0:3	0:0		0:0	0:2	1:0	2:0	1:2	0:0	2:2	0:3	3:0	1:1	1:2
Livorno	2:0	0:1	0:0	2:0	2:0	0:0	1:3	2:1	2:1		2:2	0:3	3:1	2:0	1:0	0:0	0:0	2:2	1:1	0:2
Messina	1:1	1:0	2:0	0:3	2:2	1:2	2:2	1:1	2:1	0:0		1:3	0:0	0:1	1:1	0:2	1:4	0:0	3:1	2:1
Milan	1:0	1:0	4:1	3:0	3:1	1:0	3:1	2:0	2:1	2:0	4:0		2:1	4:3	2:1	2:1	1:1	3:1	5:0	5:1
Palermo	1:1	2:2	2:2	2:2	1:0	3:2	1:2	3:1	3:0	0:2	1:0	0:2		4:2	1:0	3:3	0:2	1:3	1:0	2:0
Parma	0:0	1:0	2:1	1:0	2:4	1:0	1:2	1:1	2:0	2:1	1:1	2:3	1:1		4:0	0:3	1:1	1:1	1:1	1:2
Reggina	2:0	3:1	1:3	0:2	1:1	0:4	0:2	1:0	2:0	1:1	3:0	1:4	2:2	2:1		0:3	2:1	1:1	1:2	2:0
Roma	2:1	4:3	4:0	1:0	1:1	1:1	1:4	1:1	3:1	3:0	2:1	1:0	1:2	4:1	3:1		0:0	2:3	1:0	0:1
Sampdoria	1:2	1:1	1:2	2:0	3:1	2:2	0:1	2:0	1:3	0:2	4:2	2:1	0:2	1:2	3:2	1:1		3:3	1:1	1:1
Siena	1:1	2:1	0:1	1:0	0:2	0:0	0:3	2:3	1:2	0:0	4:2	0:3	1:2	2:2	0:0	0:2	1:0		1:0	2:3
Treviso	2:2	1:2	1:2	1:2	1:3	0:1	0:0	0:1	2:1	0:1	0:0	0:2	2:2	0:1	0:1	0:1	0:2	0:1		2:1
Udinese	1:1	2:0	1:1	1:0	0:0	0:1	0:1	3:0	1:2	0:2	1:0	0:4	0:0	2:0	1:2	1:4	2:0	1:2	2:2

Źródło: lega-calcio.it (wł.)
Objaśnienia:
¹Drużyna gospodarzy jest wymieniona po lewej stronie tabeli.
Kolory: zielony – zwycięstwo gospodarzy, żółty – remis, różowy – zwycięstwo gości.

Najlepsi strzelcy

Bramki	Strzelcy	Drużyna
31 (2)	Luca Toni	Fiorentina
23	David Trezeguet	Juventus
22 (5)	David Suazo	Cagliari
19 (4)	Cristiano Lucarelli	Livorno
19 (4)	Francesco Tavano	Empoli
19 (5)	Andrij Szewczenko	Milan
17 (1)	Alberto Gilardino	Milan
16	Tommaso Rocchi	Lazio
15 (3)	Julio Cruz	Inter Mediolan
15 (6)	Francesco Totti	Roma

Najlepsi asystenci

14 – Massimo Oddo (Lazio)
12 – Franco Semioli (Chievo)
11 – Mauro Camoranesi (Juventus)
10 – Marco Marchionni (Parma)

Najwięcej strzałów

705 – Inter
685 – Milan
605 – Juventus

Skład mistrzów

Zwycięzca Serie A 2005/06
Inter Mediolan 14 Tytuł

formacja	Piłkarz (liczba meczów)
Júlio César Zanetti Córdoba Samuel Favalli Figo Cambiasso Verón Stanković Adriano Martins (Cruz)	Júlio César (29)
	Javier Zanetti (25)
	Iván Córdoba (35)
	Walter Samuel (27)
	Giuseppe Favalli (23)
	Luís Figo (34)
	Esteban Cambiasso (34)
	Juan Sebastián Verón (25)
	Dejan Stanković (23)
	Adriano (30)
	Obafemi Martins (28)
	Trener: Roberto Mancini
Pozostałe piłkarze: Julio Ricardo Cruz (31), David Pizarro (24), Marco Materazzi (22), Álvaro Recoba (20), Nicolás Burdisso (16), Kily González (16), Cristiano Zanetti (14), Santiago Solari (13), Pierre Womé (13), César (8), Francesco Toldo (8), Zé Maria (8), Siniša Mihajlović (5), Marco Andreolli (2), Ilario Aloe (1), Leonardo Bonucci (1), Domenico Germinale (1), Daniel Maa Boumsong (1), Paolo Orlandoni (1), Goran Slavkovski (1).

Przypisy

↑ Almanacco Illustrato del Calcio 2007, Modena: Panini Editore, 2006, s. 736, ISSN 1129-3381 (wł.).
↑ Gaetano De Stefano: A e B, addio agli spareggi. gazzetta.it, 1 czerwca 2005. [dostęp 2021-04-22]. (wł.).
↑ ^a ^b Testo della decisione relativa al Comm. Uff. N. 1/C – Riunione del 29 giugno / 3 - 4 - 5 - 6 - 7 luglio 2006. Commissione d'Appello Federale – Federazione Italiana Giuoco Calcio, 14 lipca 2006. s. 152. [dostęp 2021-04-22]. (wł.).
↑ Lega Serie A

Bibliografia

Wyniki meczów i tabele w bazie RSSSF (ang.)
Almanacco Illustrato del Calcio 2007, Panini Edizioni, Modena, 2006, s. 736, ISSN 1129-3381 (WC · ACNP). (wł.)

[table_note_MIL0.5186588463926-4] Milan, Fiorentina i Lazio zostały ukarane przez odjęcie 30 punktów, wszystkie za zaangażowanie w Aferę Calciopoli^[3].

[table_note_PAR0.5186588463926-5] Parma zakwalifikowała się do Pucharu UEFA tak jak finaliści Pucharu Włoch Inter Mediolan i Roma zakwalifikowały się do Ligi Mistrzów i Pucharu UEFA poprzez ich odpowiednie pozycje w mistrzostwach. O ostatecznych pozycjach Parmy i Empoli zadecydowały wyniki bezpośrednich spotkań.

[table_note_MES0.5186588463926-6] Messina pozostała w Serie A w związku z ukaraniem Juventusu (spadek).

[table_note_JUV0.5186588463926-8] Juventus zakończył sezon na pierwszym miejscu, ale 14 lipca 2006 roku został zdeklasowany na ostatnie miejsce tabeli ligowej w związku z Aferą Calciopoli, a następnie zdegradowany do Serie B. Tytuł został oddany pod "sub judice", a następnie po sądach przydzielony Interowi Mediolan, drużynie zajmującej pierwsze miejsce po ukaranych klubach^[4]^[3].

[1] Almanacco Illustrato del Calcio 2007, Modena: Panini Editore, 2006, s. 736, ISSN 1129-3381 (wł.).

[2] Gaetano De Stefano: A e B, addio agli spareggi. gazzetta.it, 1 czerwca 2005. [dostęp 2021-04-22]. (wł.).

[CAFLUG2006-3] Testo della decisione relativa al Comm. Uff. N. 1/C – Riunione del 29 giugno / 3 - 4 - 5 - 6 - 7 luglio 2006. Commissione d'Appello Federale – Federazione Italiana Giuoco Calcio, 14 lipca 2006. s. 152. [dostęp 2021-04-22]. (wł.).

[7] Lega Serie A

[1]