Protesty w Maroku

30 stycznia 2011 czterech mężczyzn w Tangerze dokonało samospalenia. Tego samego dnia w tym mieście doszło do pierwszych wystąpień. Zaniepokojone władze możliwością rozszerzenia się protestu na cały kraj, wprowadziły subsydia na import żywności^[1].

Do powtórnych protestów doszło 20 lutego. Na ulice marokańskich miast, głównie Rabatu i Casablanki wyszło 3 tys. ludzi. Manifestanci domagają się zmiany konstytucji, demokratycznych przemian, oraz rozwiązania rządu i parlamentu. Protest został zorganizowany za pośrednictwem Facebooka przez grupę o nazwie Ruch na rzecz Zmian 20 Lutego. Tego dnia wieczorem pięć osób spłonęło w banku w Al-Husajmie podczas ataku demonstrantów. W ulicznych walkach rany odniosło 128 osób^[2].

9 marca król Muhammad VI w orędziu do narodu obiecał przeprowadzenie demokratycznych reform i nowelizację konstytucji. Zapowiedział oddać część swojej władzy parlamentowi^[3].

Kolejne wielotysięczne demonstracje zwolenników reform (największa w Casablance) odbyły się 24 kwietnia^[4].

29 maja policja rozpędziła demonstracje w Casablance, Sali i Rabacie, których uczestnicy domagali się demokratycznych reform i lepszych warunków życia^[5][6].

17 czerwca król wygłosił kolejne orędzie do narodu. Mohammed VI obiecał wprowadzenie reform i przekazanie części władzy rządowi i parlamentowi. Zapowiedział także przeprowadzenie 1 lipca referendum w sprawie nowej, demokratycznej konstytucji^[7]. W tymże referendum ponad 98% głosujących poparło zmiany konstytucyjne ograniczające władzę króla Maroka na rzecz szefa rządu i parlamentu. Opozycja zarzuciła, iż plebiscyt został sfałszowany^[8].