Philipp Lenard

fizyk niemiecki, noblista

Philipp Eduard Anton von Lenard (ur. 7 czerwca 1862 w Bratysławie (wówczas Austro-Węgry), zm. 20 maja 1947 w Messelhausen) – niemiecki fizyk, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki z 1905 roku za pracę nad promieniowaniem katodowym[1], a także Medalu Rumforda. Był profesorem Śląskiego Uniwersytetu Fryderyka Wilhelma we Wrocławiu, Uniwersytetu Kolońskiego i Uniwersytet Ruprechta i Karola w Heidelbergu[2][3][4].

Philipp Lenard
Ilustracja
Philipp Lenard w 1900
Data i miejsce urodzenia

7 czerwca 1862
Bratysława

Data i miejsce śmierci

20 maja 1947
Messelhausen

profesor
Specjalność: fizyka
Uczelnia

Śląski Uniwersytet Fryderyka Wilhelma we Wrocławiu,
Uniwersytet Koloński,
Uniwersytet Ruprechta i Karola w Heidelbergu

Nagrody

Nagroda Nobla w dziedzinie fizyki

Twórczość i poglądy

edytuj

Zajmował się badaniem właściwości promieniowania kanalikowego (zob. historia spektrometrii mas) i elektronów pochodzących ze zjawiska fotoelektrycznego, obliczył rozmiar elektronu, odkrył zjawisko nierównomiernego rozłożenia dodatniego ładunku w atomie (ale nie wyprowadził z tego faktu pojęcia jądra atomowego), odkrył polaryzację ładunku w kroplach deszczu (tzw. efekt Lenarda). Szczególnie duże znaczenie miały jego prace dotyczące zewnętrznego zjawiska fotoelektrycznego. W 1902 zapoczątkował badanie przenikania elektronów przez materię[2][4].

Lenard znany był ze swych antysemickich i faszystowskich poglądów. Po przegranej przez Niemcy I wojnie światowej, traktacie wersalskim i powstaniu Republiki Weimarskiej, fanatyczny monarchista Lenard już od początku lat dwudziestych XX wieku przypisywał klęskę Niemiec „spiskowi żydowskiemu”. Wprowadził pojęcie „fizyka aryjska”, uczestniczył w badaniach nad skonstruowaniem niemieckiej bomby atomowej. Był fanatycznym nacjonalistą, współpracował z reżimem hitlerowskim[5][6][7].

W roku 1929 opublikował książkę Große Naturforscher (Wielcy badacze natury), w której pominął naukowców pochodzenia żydowskiego oraz propagował fizykę aryjską. W roku 1936 wydał czterotomowy podręcznik Deutsche Physik („Fizyka niemiecka”), w którym zwalczał stworzone przez Alberta Einsteina teorię względności i mechanikę kwantową jako naukę żydowską[2][3][4].

Przypisy

edytuj
  1. Lenard Philipp Eduard Anton, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-07-29].
  2. a b c Philipp Lenard – Facts. [w:] The Nobel Prize in Physics 1905 [on-line]. Nobel Media AB. [dostęp 2014-05-09]. (ang.).
  3. a b Philipp Lenard – Biographical. [w:] The Nobel Prize in Physics 1905 [on-line]. Nobel Media AB. [dostęp 2014-05-09]. (ang.).
  4. a b c Philipp Lenard. [w:] Notable Names Database (NNDB) [on-line]. [dostęp 2014-05-09]. (ang.).
  5. Wiesław Sztumski, Fizyka w niewoli ideologii, [w:] Sprawy Nauki [online], www.sprawynauki.edu.pl, 2 grudnia 2007 [dostęp 2016-06-22].
  6. Einstein – żydowski prorok we własnym kraju [online], Uniwersytet Łódzki [dostęp 2014-05-09] [zarchiwizowane z adresu 2014-05-12].
  7. 5. Drugi Kopernik. W: Michio Kaku: Kosmos Einsteina. Jak wizja wielkiego fizyka zmieniła nasze rozumienie czasu i przestrzeni. www.proszynski.pl. [dostęp 2014-05-09].