No Mercy (2016)

No Mercy oferowało walki profesjonalnego profesjonalnego wrestlingu z udziałem różnych wrestlerów z istniejących oskryptowanych rywalizacji i storyline’ów, które są kreowane na tygodniówce WWE, SmackDown Live. Wrestlerzy są przedstawieni jako heele (negatywni, źli zawodnicy i najczęściej wrogowie publiki) i face’owie (pozytywni, dobrzy i najczęściej ulubieńcy publiki), którzy rywalizują pomiędzy sobą w seriach walk mających budować napięcie. Kulminacją rywalizacji jest walka wrestlerska lub ich seria^[2][3].

Na SummerSlam AJ Styles pokonał Johna Cenę^[4], a na Backlash zdobył WWE World Championship w walce z Deanem Ambrosem^[5]. Dwa dni po Backlash Cena zaczął domagać się rewanżu i szansy na zdobycie mistrzostwa. Również Ambrose postanowił wykorzystać swoje prawo do rewanżu, co doprowadziło do konfliktu między zawodnikami i ogłoszenia trzyosobowego Triple Threat matchu o WWE World Championship na No Mercy. Tej samej nocy Cena i Ambrose pokonali AJ'a Stylesa i The Miza w starciu drużynowym. Po walce Ambrose zaatakował Cenę^[6], a tydzień później pokonał go w pojedynku singlowym. Styles zaatakował obydwu rywali, na co zareagował Generalny Menedżer SmackDown Daniel Bryan, bookując starcie między Stylesem a Ambrosem na następny odcinek niebieskiej tygodniówki^[7]. 27 września Styles obronił tytuł w walce z Ambrosem dzięki interwencji Johna Ceny^[8]. Na ostatnim odcinku SmackDown przed No Mercy wszyscy trzej uczestnicy walki wieczoru gali wdali się w bójkę, z której zwycięsko wyszedł Dean Ambrose^[9].

Na Backlash Becky Lynch pokonała Alexę Bliss, Carmellę, Naomi, Natalyę i Nikki Bellę w Six-Pack Elimination Challenge'u, stając się pierwszą posiadaczką WWE SmackDown Women’s Championship^[10]. 13 września Alexa Bliss pokonała pozostałe cztery uczestniczki walki na Backlash, zyskując miano pretendenckie do mistrzostwa kobiet^[6]. Do konfrontacji między Bliss i Lynch doszło tydzień później, podczas podpisywania kontraktu na walkę^[7]. 4 października Bliss i Carmella pokonały Lynch i Nikki Bellę w starciu drużynowym^[9].

Również na Backlash Heath Slater i Rhyno pokonali The Usos w finale turnieju o WWE SmackDown Tag Team Championship^[11]. 20 września The Usos pokonali American Alpha w walce o miana pretendenckie do mistrzostwa drużynowego^[7].

Na Backlash The Miz pokonał Dolpha Zigglera w walce o WWE Intercontinental Championship dzięki interwencji Maryse^[12]. Dwa tygodnie później Miz ponownie nieczysto pokonał Zigglera^[7]. Ziggler zdecydował się postawić swoją karierę na szali w zamian za kolejną szansę na zdobycie mistrzostwa. Miz przyjął wyzwanie^[8], a 4 października przedstawił film obrazujący upokarzające momenty kariery Zigglera, w tym z czasów, kiedy był członkiem The Spirit Squadu. Miz zaprosił do ringu dwóch byłych członków frakcji, którzy wpierw wydrwili Zigglera, a następnie zaatakowali go. Mimo przewagi liczebnej przeciwników Ziggler zdołał wyjść zwycięsko z bójki^[9].

Również na Backlash Bray Wyatt zaatakował Randy’ego Ortona za kulisami przed walką. Orton nie był w stanie walczyć, toteż zmuszony został oddać starcie walkowerem^[13]. W następnych tygodniach rywale prowokowali się nawzajem, co spowodowało ogłoszenie ich walki na No Mercy.

23 sierpnia Carmella zaatakowała Nikki Bellę przed ich walką oraz podczas show Talking Smack^[14]. Bella ponownie stała się ofiarą Carmelli podczas odcinka SmackDown z 4 października^[9]. Wkrótce ogłoszono, że rywalki zmierzą się ze sobą na No Mercy^[15].

13 września przenoszący się z Raw do SmackDown Jack Swagger skonfrontował się z Baronem Corbinem^[6]. 4 października Swagger nieczysto pokonał Corbina^[9], wskutek czego ogłoszono, że walka rewanżowa pomiędzy zawodnikami odbędzie się w pre-showie No Mercy^[16].

• Lista gal pay-per-view i WWE Network federacji WWE
• WWE No Mercy

• Oficjalna strona No Mercy