Maximilian Steiner

austriacki skoczek narciarski

Maximilian Steiner (ur. 4 maja 1996) – austriacki skoczek narciarski, reprezentant klubu WSV Bad Ischl. Drużynowy medalista mistrzostw świata juniorów, olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy i mistrzostw kraju.

Maximilian Steiner
Ilustracja
Data urodzenia

4 maja 1996

Klub

WSV Bad Ischl

Debiut w PŚ

5 grudnia 2020 w Niżnym Tagile (23. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

5 grudnia 2020 w Niżnym Tagile (23. miejsce)

Rekord życiowy

236,0 m na Kulm w Bad Mitterndorf (27 stycznia 2023)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria
Mistrzostwa świata juniorów
srebro Râșnov 2016 druż. miesz.
Olimpijski festiwal młodzieży Europy
brąz Râșnov 2013 drużynowo
brąz Râșnov 2013 druż. mieszany
Inne nagrody
Letni Puchar Kontynentalny
brąz 3. miejsce
2023
FIS Cup
brąz 3. miejsce
2019/2020

Przebieg kariery

edytuj
 
Maximilian Steiner podczas zawodów Letniego Grand Prix w skokach narciarskich w Hinzenbach w 2016 roku

W zawodach FIS Cup zadebiutował 14 lipca 2012 w Villach, zajmując 40. miejsce. W lutym 2013 wziął udział w Zimowym Olimpijskim Festiwalu Młodzieży Europy. Indywidualnie zajął 4. miejsce, ze stratą 2 punktów do podium. W zawodach drużynowych zdobył dwa brązowe medale: w konkursie męskim oraz mieszanym[1]. W trakcie festiwalu, 17 lutego 2013, ustanowił rekord skoczni Trambulina Valea Cărbunării K-90, wynoszący 99,5 m. Tego samego dnia jego wynik został poprawiony przez Anže Laniška[2]. W lipcu 2013 w Villach zdobył pierwsze punkty FIS Cup, dwukrotnie zajmując 8. miejsce. W lutym 2014 w Râșnovie dwukrotnie stał na podium cyklu, kończąc zawody kolejno na 1. i 2. miejscu[3].

W styczniu 2016 w Bischofshofen zadebiutował w zawodach Pucharu Kontynentalnego, nie uzyskując awansu do drugiej serii. 24 lutego 2016 zdobył srebrny medal w konkursie drużyn mieszanych na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2016, w którym obok Steinera wystąpili również Claudia Purker, Chiara Hölzl i Janni Reisenauer. Indywidualnie zajął 9. miejsce, a w drużynowym konkursie mężczyzn był 4.[4].

W lipcu 2016 był 22. w konkursie Letniego Pucharu Kontynentalnego w Kranju, zdobywając swoje pierwsze punkty w zawodach tej rangi. W sierpniu stanął na drugim stopniu podium konkursu w Kuopio. W styczniu 2017 wystąpił w kwalifikacjach do zawodów Pucharu Świata w Innsbrucku, nie uzyskując awansu do konkursu głównego. W marcu 2017 jeszcze dwukrotnie stawał na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego[5].

W sierpniu 2017 zwyciężył w konkursie Letniego Pucharu Kontynentalnego we Frenštácie pod Radhoštěm, a we wrześniu 2017 zdobywał punkty Letniego Grand Prix w Czajkowskim, zajmując 18. i 21. miejsce. W zimowej części sezonu 2017/2018 trzykrotnie zajmował lokaty na podium FIS Cup[6].

W sezonie 2018/2019 dwukrotnie stawał na podium FIS Cup, również dwukrotnie zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce Pucharu Kontynentalnego[7]. Zajął 3. miejsce w klasyfikacji generalnej FIS Cup w skokach narciarskich 2019/2020[8]. W poszczególnych zawodach tego cyklu sześciokrotnie stawał na podium; raz, w styczniu 2020 w Zakopanem, zwyciężył. W Pucharze Kontynentalnym w sezonie 2019/2020 najwyżej klasyfikowany był w drugiej dziesiątce[9].

5 grudnia 2020 w Niżnym Tagile zadebiutował w konkursie głównym Pucharu Świata, zajmując 23. pozycję i tym samym równocześnie zdobywając pierwsze punkty tego cyklu. W dalszej części sezonu 2020/2021 jeszcze raz zajął miejsce w pierwszej trzydziestce PŚ, zawody w Innsbrucku w ramach 69. Turnieju Czterech Skoczni kończąc na 24. lokacie. W ramach Pucharu Kontynentalnego raz stanął na podium, odnosząc zwycięstwo w grudniowych zawodach w Engelbergu[10].

Czterokrotnie zdobywał punkty Letniego Grand Prix 2021. Najwyżej klasyfikowany był na 11. pozycji, w lipcu 2021 w Wiśle. W zimowej części sezonu 2021/2022 raz zdobył punkty Pucharu Świata, w styczniu 2022 w Willingen zajmując 23. miejsce. W Pucharze Kontynentalnym najwyżej klasyfikowany był na 6. pozycji[11].

W czterech startach w Letnim Grand Prix 2022 najwyżej sklasyfikowany został na 12. miejscu, w lipcowych zawodach w Wiśle. W zimowej części sezonu 2022/2023 dwukrotnie stawał na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego – w styczniu 2023 w Eisenerz był 1. i 2. W Pucharze Świata cztery razy zdobył punkty, a najwyżej sklasyfikowany był na 26. pozycji, którą zajął w rozgrywanych w marcu w ramach Raw Air 2023 konkursach w Oslo i Lillehammer[12].

W Letnim Grand Prix 2023 dwukrotnie zdobył punkty, zajmując miejsca w drugiej dziesiątce w lipcowych zawodach w Courchevel. Stanął na drugim stopniu podium w otwierającym Letni Puchar Kontynentalny 2023 konkursie w Oslo oraz w zamykających go zawodach w Lake Placid[13]. Cały cykl ukończył na 3. pozycji w klasyfikacji generalnej[14]. 16 listopada 2023 w wyniku upadku po skoku na odległość 137 m na treningu na Bergisel w Innsbrucku zerwał więzadło krzyżowe oraz uszkodził łąkotkę i więzadła poboczne w lewym stawie kolanowym. Kontuzja wykluczyła go z dalszych startów w sezonie 2023/2024[15].

Reprezentując Górną Austrię zdobywał medale mistrzostw kraju w zawodach drużynowych: złoto w 2015[16] i brąz w 2016[17].

Indywidualnie

edytuj
2016   Râșnov 9. miejsce

Drużynowo

edytuj
2016   Râșnov 4. miejsce[a], srebrny medal (drużyna mieszana)[b]

Starty M. Steinera na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
5. 23 lutego 2016   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 indywid. 88,0 m 90,0 m 222,8 pkt 26,2 pkt David Siegel
2.  24 lutego 2016   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 druż. mix.[b] 91,5 m 93,5 m 869,8 pkt (217,9 pkt) 13,0 pkt Słowenia
4. 24 lutego 2016   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 druż.[a] 90,5 m 95,0 m 808,8 pkt (211,2 pkt) 57,9 pkt Niemcy

Indywidualnie

edytuj
2013   Râșnov 4. miejsce

Drużynowo

edytuj
2013   Râșnov brązowy medal[c], brązowy medal (drużyna mieszana)[d]

Starty M. Steinera na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
4. 18 lutego 2013   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 indywid. 94,0 m 96,0 m 244,5 pkt 16,5 pkt Cene Prevc
3.  20 lutego 2013   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 druż.[c] 96,0 m 98,0 m 935,0 pkt (256,0 pkt) 52,5 pkt Słowenia
3.  22 lutego 2013   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-65 HS-72 druż. mix.[d] 67,5 m 68,0 m 812,7 pkt (243,5 pkt) 75,8 pkt Niemcy

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[18]
2020/2021 60.
2021/2022 66.
2022/2023 60.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2016/2017
                                                    punkty
- - - - - - - - - q - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2017/2018
                                            punkty
- - - - - - - - - - q - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2020/2021
                                                  punkty
- - - 23 - - - - - 24 43 49 46 q 49 35 49 - - - - - - - - 15
Sezon 2021/2022
                                                        punkty
- - - - - - - - - - - q q - - - - 23 31 - - - - - - - - - 8
Sezon 2022/2023
                                                                punkty
- - - - - - - - - - - q - - - - 28 39 - - - - - 28 26 dq 26 36 q 38 - - 16
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[18]
2022/2023 47.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[18]
2020/2021 46.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[18]
2023 34.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce Źr.
2021 42. [19]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[20]
2017 56.
2021 35.
2022 36.
2023 53.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

edytuj

stan po zakończeniu LGP 2023

2016
                    punkty
- - - - - - - - 47 - 0
2017
                  punkty
- - - - - 18 21 48 - 23
2021
                punkty
11 16 15 - - - 29 q 57
2022
            punkty
12 22 - - 20 44 42
2023
                  punkty
16 15 - - - - - - - 31
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[14]
2016/2017 10.
2017/2018 74.
2018/2019 31.
2019/2020 55.
2020/2021 7.
2021/2022 33.
2022/2023 15.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 28 grudnia 2020   Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 135,0 m 143,0 m 280,1 pkt
2. 21 stycznia 2023   Eisenerz Erzbergschanzen K-98 HS-109 104,0 m 100,5 m 261,4 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 11 marca 2017   Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 128,0 m 126,5 m 230,0 pkt 3. 25,9 pkt Clemens Aigner
2. 12 marca 2017   Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 133,5 m 126,5 m 243,6 pkt 2. 0,2 pkt Clemens Aigner
3. 28 grudnia 2020   Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 135,0 m 143,0 m 280,1 pkt 1.
4. 21 stycznia 2023   Eisenerz Erzbergschanzen K-98 HS-109 104,0 m 100,5 m 261,4 pkt 1.
5. 22 stycznia 2023   Eisenerz Erzbergschanzen K-98 HS-109 106,0 m 103,5 m 255,9 pkt 2. 1,2 pkt Ulrich Wohlgenannt

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2015/2016
                                                      punkty
- - - - - - - - - - - - - - 41 37 - - - - - - - 32 43 - - 0
Sezon 2016/2017
                                                            punkty
- - - - - dq 14 - - 11 12 22 26 23 10 10 - - 17 14 18 20 5 9 9 6 3 2 7 19 525
Sezon 2017/2018
                                                        punkty
- - - - - - - - 42 24 - - - - - 20 25 25 20 - - - - - - - - - 41
Sezon 2018/2019
                                                        punkty
- - - - - - 29 14 26 11 23 16 29 30 29 - - - - - - - - - 7 11 13 6 197
Sezon 2019/2020
                                          punkty
- - 26 38 21 36 - - - - - - 21 19 16 18 - - 35 - - 65
Sezon 2020/2021
                                      punkty
- - - 5 1 - - 10 6 22 10 10 4 8 18 10 13 5 16 473
Sezon 2021/2022
                                                    punkty
13 11 11 13 10 15 - - - - 6 dq 24 33 14 - - - - - - - - - - - 195
Sezon 2022/2023
                                                  punkty
- - - - 11 9 - - 30 30 10 1 2 4 8 14 6 - - - - - - - - 401
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[14]
2016 15.
2017 12.
2018 32.
2019 84.
2021 29.
2022 21.
2023 3.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

edytuj
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 20 sierpnia 2017   Frenštát Areal Horečky K-95 HS-106 101,0 m 99,0 m 245,4 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

edytuj
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 20 sierpnia 2016   Kuopio Puijo K-120 HS-127 116,0 m 123,5 m 220,3 pkt 2. 20,3 pkt Jarkko Määttä
2. 20 sierpnia 2017   Frenštát Areal Horečky K-95 HS-106 101,0 m 99,0 m 245,4 pkt 1.
3. 9 września 2023   Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 102,0 m 107,5 m 253,8 pkt 2. 8,1 pkt Robert Johansson
4. 7 października 2023   Lake Placid MacKenzie Intervale K-115 HS-128 125,0 m 130,0 m 270,1 pkt 2. 3,3 pkt Clemens Aigner

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

edytuj

stan po zakończeniu LPK 2023

2016
                            punkty
49 22 2 21 7 12 9 17 27 51 - - - - 204
2017
                          punkty
60 44 7 8 1 - - 20 17 - - - - 193
2018
                          punkty
- - 24 16 12 21 30 18 12 31 40 62 34 90
2019
                                punkty
- - - - - - 26 27 - - - - 21 24 50 53 26
2021
                        punkty
- - - - 9 8 7 16 - - - - 112
2022
                  punkty
5 14 11 17 - - - - - 101
2023
                  punkty
2 4 6 11 11 17 7 4 2 388
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce
2017 4.
2018 14.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[8]
2013/2014 8.
2015/2016 44.
2016/2017 10.
2017/2018 8.
2018/2019 7.
2019/2020 3.
2021/2022 28.
2022/2023 29.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 23 lutego 2014   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 96,5 m 95,5 m 251,0 pkt
2. 15 grudnia 2016   Notodden Tveitanbakken K-90 HS-100 98,5 m 96,0 m 260,0 pkt
3. 16 grudnia 2016   Notodden Tveitanbakken K-90 HS-100 97,5 m 100,0 m 269,0 pkt
4. 13 stycznia 2018   Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 140,0 m 137,0 m 279,1 pkt
5. 14 lipca 2018   Szczyrk Skalite K-95 HS-106 101,0 m 103,5 m 254,5 pkt
6. 18 stycznia 2020   Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 132,0 m 134,0 m 286,9 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 22 lutego 2014   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 93,0 m 96,0 m 246,0 pkt 2. 5,0 pkt Eduard Torok
2. 23 lutego 2014   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 96,5 m 95,5 m 251,0 pkt 1.
3. 15 grudnia 2016   Notodden Tveitanbakken K-90 HS-100 98,5 m 96,0 m 260,0 pkt 1.
4. 16 grudnia 2016   Notodden Tveitanbakken K-90 HS-100 97,5 m 100,0 m 269,0 pkt 1.
5. 13 stycznia 2018   Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 140,0 m 137,0 m 279,1 pkt 1.
6. 14 stycznia 2018   Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 133,5 m 128,5 m 250,1 pkt 2. 12,9 pkt Stefan Huber
7. 21 stycznia 2018   Planica Srednija velikanka K-95 HS-102 100,0 m 104,0 m 251,5 pkt 3. 10,5 pkt Dominik Mayländer
8. 14 lipca 2018   Szczyrk Skalite K-95 HS-106 101,0 m 103,5 m 254,5 pkt 1.
9. 24 lutego 2019   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 94,0 m 82,0 m 218,0 pkt 3. 4,5 pkt Andreas Wank
10. 6 lipca 2019   Szczyrk Skalite K-95 HS-104 98,0 m 102,0 m 240,0 pkt 3. 2,8 pkt Tim Fuchs
11. 7 lipca 2019   Szczyrk Skalite K-95 HS-104 104,0 m 102,0 m 241,3 pkt 2. 12,2 pkt Claudio Mörth
12. 21 grudnia 2019   Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 95,0 m 95,0 m 254,0 pkt 2. 8,6 pkt Danił Sadriejew
13. 22 grudnia 2019   Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 92,5 m 100,5 m 246,8 pkt 3. 0,9 pkt Jaka Hvala i Tim Fuchs
14. 18 stycznia 2020   Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 132,0 m 134,0 m 286,9 pkt 1.
15. 19 stycznia 2020   Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 139,5 m 139,5 m 275,0 pkt 2. 2,2 pkt Stefan Rainer
16. 16 grudnia 2022   Notodden Tveitanbakken K-90 HS-98 99,0 m 92,0 m 255,8 pkt 2. 11,9 pkt Martin Hamann
17. 17 grudnia 2022   Notodden Tveitanbakken K-90 HS-98 94,0 m 96,0 m 253,1 pkt 2. 0,7 pkt Martin Hamann

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2012/2013
                                          punkty
- 40 41 - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2013/2014
                                                punkty
8 8 - - - - - - - - - - - - - - - - - - 2 1 - - 244
Sezon 2014/2015
                                                    punkty
44 67 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2015/2016
                                                punkty
- - - - 62 37 28 18 - - 9 12 - - - - - - - - - - 18 4 130
Sezon 2016/2017
                                        punkty
- - 16 5 9 45 - - - - - - 1 1 - - - - - - 289
Sezon 2017/2018
                                          punkty
- - - - - - - - - - 4 9 1 2 23 3 - - 10 14 - 371
Sezon 2018/2019
                                    punkty
33 17 1 9 - - 9 8 - - - - - - 8 6 9 3 365
Sezon 2019/2020
                                            punkty
3 2 - - 10 16 - - 13 8 10 31 - - 2 3 1 2 15 7 - - 631
Sezon 2021/2022
                                              punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - 5 4 8 6 167
Sezon 2022/2023
                                        punkty
- - - - - - - - - - 2 2 - - - - - - - - 160
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

  1. a b Skład zespołu: Maximilian Steiner, Simon Greiderer, Thomas Hofer, Janni Reisenauer
  2. a b Skład zespołu: Claudia Purker, Maximilian Steiner, Chiara Hölzl, Janni Reisenauer
  3. a b Skład zespołu: Maximilian Steiner, Mario Mendel, Simon Greiderer, Thomas Hofer
  4. a b Skład zespołu: Elisabeth Raudaschl, Maximilian Steiner, Sonja Schoitsch, Thomas Hofer

Przypisy

edytuj
  1. STEINER Maximilian - Athlete Information; Season 2013. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-11]. (ang.).
  2. Râşnov. skisprungschanzen.com. [dostęp 2013-03-04].
  3. STEINER Maximilian - Athlete Information; Season 2014. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-11]. (ang.).
  4. STEINER Maximilian - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-11]. (ang.).
  5. STEINER Maximilian - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-11]. (ang.).
  6. STEINER Maximilian - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-11]. (ang.).
  7. STEINER Maximilian - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-11]. (ang.).
  8. a b STEINER Maximilian - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-05-06]. (ang.).
  9. STEINER Maximilian - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2020-12-05]. (ang.).
  10. STEINER Maximilian - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2021-04-13]. (ang.).
  11. STEINER Maximilian - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-07]. (ang.).
  12. STEINER Maximilian - Athlete Information; Season 2023. fis-ski.com. [dostęp 2023-05-06]. (ang.).
  13. STEINER Maximilian - Athlete Information; Season 2024. fis-ski.com. [dostęp 2023-11-17]. (ang.).
  14. a b c STEINER Maximilian - Athlete Information; Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-05]. (ang.).
  15. Dominik Formela: Maximilian Steiner poważnie kontuzjowany. skijumping.pl, 2023-11-17. [dostęp 2023-11-17].
  16. Österreichische Meisterschaften 2015 SPRUNGLAUF HERREN - TEAM. ewoxx.com. [dostęp 2018-04-03]. (niem.).
  17. Österreichische Meisterschaften 2016 SPRUNGLAUF HERREN - TEAM. ewoxx.com. [dostęp 2018-04-03]. (niem.).
  18. a b c d STEINER Maximilian - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-05]. (ang.).
  19. Season 2020/2021 - WILLINGEN 6. fis-ski.com, 2021-01-31. [dostęp 2023-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-05-20)]. (ang.).
  20. STEINER Maximilian - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-10-08]. (ang.).

Bibliografia

edytuj