Ludzie z deszczu

Natalie Ravenna (Knight) prowadzi monotonne, wypełnione obowiązkami życie gospodyni domowej. Sfrustrowana kobieta, mimo iż spodziewa się dziecka, postanawia opuścić męża Vinny'ego (Modica) i wyruszyć w podróż po Stanach. W drodze spotyka autostopowicza, byłego futbolistę Jimmy'ego Kilgannona (Caan), który w przeszłości doznał trwałego uszkodzenia mózgu. W efekcie jest niepełnosprawny umysłowo. Mężczyzna prosi ją, by podwiozła go do rodzinnej miejscowości, gdzie rzekomo czeka na niego praca. Początkowo niechętna temu pomysłowi kobieta daje się w końcu przekonać i zabiera Kilgannona ze sobą. Wspólna wyprawa okazuje się dla obojga podróżą życia. Klasyczny film drogi w reżyserii pięciokrotnego zdobywcy Oscara, Francisa Forda Coppoli, swoją stylistyką nawiązuje do dzieł francuskiej Nowej Fali. Jego scenariusz powstał na podstawie krótkiego opowiadania autorstwa Coppoli pt. "Echoes"^[1].

• James Caan – Kilgannon
• Shirley Knight – Natalie
• Robert Duvall – Gordon
• Tom Aldredge – pan Alfred
• Robert Modica – Vinny (mąż Natalie)
• Marya Zimmet – Rosalie
• Andrew Duncan – Artie
• Margaret Fairchild – Marion
• Sally Gracie – Beth
• Alan Manson – Lou
• Eleanor Coppola – żona Gordona (niewymieniona w czołówce)

Film kręcono na terenie USA, w stanach: Kolorado, Nebraska, Nowy Jork, Pensylwania, Tennessee, Wirginia (miasto Harrisonburg) oraz Wirginia Zachodnia (Clarksburg i okolice).

Obraz zdobył Złotą Muszlę na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w San Sebastián w 1969 roku^[2].

Odbiór filmu był zróżnicowany. Wielu widzów przyjęło go jedynie jako przyzwoity, a nie wielki film Coppoli. W późniejszych latach stał się obrazem kultowym będąc jednym z wielu filmów nawiązujących do tematu kryzysu małżeńskiego. Ludzie z deszczu dał okazję do zaprezentowania swoich umiejętności Duvallowi i Caanowi, którzy wtedy mieszkali razem, grając wspólnie w kilku filmach.

• Plakat
• Ludzie z deszczu w bazie IMDb (ang.)
• Ludzie z deszczu w bazie Filmweb