Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków (film)

Pełnometrażowy film animowany

Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków (ang. Snow White and the Seven Dwarfs) – amerykański film animowany z 1937 roku produkcji Walta Disneya na podst. baśni ludowej pod tym samym tytułem w opracowaniu braci Grimm. Pierwszy pełnometrażowy film wytwórni Walt Disney Productions, a zarazem pierwszy film z oficjalnego kanonu animacji Disneya. Jego aktorski remake został zaplanowany na 2025 rok[1].

Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków
Snow White and the Seven Dwarfs
Ilustracja
Czołówka ze zwiastuna filmu
Gatunek

familijny, fantasy

Rok produkcji

1934–1937

Data premiery

21 grudnia 1937
5 października 1938 (Polska)

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski

Czas trwania

83 minuty

Reżyseria

David Hand
William Cottrell
Wilfred Jackson
Larry Morey
Perce Pearce
Ben Sharpsteen

Scenariusz

Dorothy Ann Blank
Richard Creedon
Merrill De Maris
Otto Englander
Earl Hurd
Dick Rickard
Ted Sears
Webb Smith

Główne role

Adriana Caselotti
Lucille La Verne
Roy Atwell
Pinto Colvig
Eddie Collins
Otis Harlan
Scotty Matthraw
Billy Gilbert

Muzyka

Frank Churchill
Paul J. Smith
Leigh Harline

Montaż

Bill Melendez

Produkcja

Walt Disney

Wytwórnia

Walt Disney Productions

Dystrybucja

RKO Radio Pictures

Budżet

1,488 mln USD

Przychody brutto

418,2 mln USD

Nagrody
Oscar, 5 Top List, Saturn
Strona internetowa

Film uważany jest za jedną z najpopularniejszych produkcji Walta Disneya. Choć był reklamowany przez wytwórnię jako pierwszy pełnometrażowy film animowany w historii, w rzeczywistości był pierwszą amerykańską produkcją tego typu, po wymienianych ośmiu innych, z których jako pierwszy nakręcono w Argentynie (El Apóstol z 1917 roku)[2][3].

W 1989 film został jednym z pierwszych 25 filmów wprowadzonych do Narodowego Rejestru Filmowego Stanów Zjednoczonych jako „znaczących kulturowo, historycznie bądź estetycznie”[4].

Fabuła

edytuj
 
Królewna Śnieżka
 
Krasnoludki
Sekwencja „Hej ho!” zanimowana przez Shamusa Culhane’a.

W baśniowej krainie mieszka piękna dziewczyna, nazywana Śnieżką. Pewnego dnia spotyka królewicza Floriana, w którym zakochuje się z wzajemnością[5]. Macocha Śnieżki, Królowa Grimhilda, jest zazdrosna o piękno dziewczyny, dlatego każe jej nosić łachmany i wykonywać najgorsze prace[5][6][7]. Oczekując pochwał, codziennie pyta magicznego zwierciadła o to, kto jest najpiękniejszy w świecie[6]. Gdy słyszy, że to Śnieżka jest najpiękniejsza, wpada w gniew, dlatego wysyła nadwornego myśliwego Humberta, aby zabił dziewczynę w lesie[6][7]. Humbert daruje życie Śnieżce i każe jej uciec w głąb lasu[7]. Dziewczyna zaprzyjaźnia się ze zwierzętami i z ich pomocą znajduje kryjówkę w małej chatce[5][6], której mieszkańcami jest siedmiu krasnoludków pracujących w kopalni: Mędrek, Wesołek, Apsik, Gapcio, Gburek, Nieśmiałek i Śpioszek[6][7][8]. Po powrocie do domu zastają Śnieżkę, a poznawszy jej historię, zgadzają się udzielić jej schronienia w chatce[7].

Królowa Grimhilda, dowiedziawszy się od zwierciadła, że Śnieżka wciąż żyje, wpada w szał i postanawia samodzielnie zgładzić dziewczynę. Za sprawą magicznego napoju przekształca się w garbatą wiedźmę i zatruwa jedno z jabłek, z którym udaje się do chatki krasnoludków, by wręczyć je Śnieżce[6]. Dziewczyna kosztuje owoc, po czym zapada w sen[6]. Krasnoludki odkrywają zwłoki Śnieżki, po czym ruszają w pościg za wiedźmą, która ginie wskutek upadku w otchłań[5]. Chcąc uszanować urodę Śnieżki, krasnoludki organizują dziewczynie pochówek w kryształowym sarkofagu[6]. Pewnego dnia do lasu dociera Florian, który pocałunkiem wybudza Śnieżkę[5]. Para żyje długo i szczęśliwie[6].

Obsada

edytuj

Produkcja

edytuj

Prace nad produkcją filmu rozpoczęto wiosną 1934, kiedy Walt Disney ogłosił realizację kolorowego filmu animowanego, będącego ekranizacją baśni braci Grimm[5]. Początkowo planował nakręcić Królewnę Śnieżkę… jako kolejną część serii krótkometrażowych animacji Głupiutkie symfonie, jednak później zdecydował o stworzeniu filmu pełnometrażowego[10]. Na początku 1935 ukończył zarys scenariusza i harmonogram produkcji filmu[11]. Grafik pracowniczy obejmował podział na trzy ośmiogodzinne zmiany, dzięki czemu produkcja filmu mogła trwać przez całą dobę, siedem dni w tygodniu[12].

Nad filmem pracowało ponad 750 artystów, którzy wykonali w sumie ok. miliona rysunków, z czego w filmie wykorzystano ponad 250 tys. z nich. W czasie prac nad filmem chemicy na podstawie specjalnej formuły przygotowali podstawowe kolory, które mieszali z 1500 innych kolorów i odcieni. W filmie po raz pierwszy została doceniona kamera z szerokim obiektywem, którą wynaleźli, skonstruowali i udoskonalili technicy ze studia Walta Disneya. Dzięki temu animowane sceny nabrały cech trójwymiarowości, a postacie drugoplanowe również mogły być filmowane wieloplanowo. Rysownicy w trakcie prac nad filmem codziennie oglądali nieme komedie Charlie’ego Chaplina i studiowali ruchy komika, by przenieść je na postacie krasnoludków[13]. Z racji stale rosnących kosztów produkcji i wydłużającego się czasu powstawania filmu prezes Bank of America zagroził zawieszeniem kredytowania studia, jednak – poruszony po obejrzeniu gotowych fragmentów filmu – zmienił zdanie i kontynuował wsparcie finansowe[14].

Pomimo nieprzychylnej prasy[5], w grudniu 1937 – po niemal czterech latach – ukończono prace nad filmem[15]. Premiera Królewny Śnieżki i siedmiu krasnoludków odbyła się 21 grudnia 1937 w teatrze „Carthay Circle” w Hollywood[15]. Film zebrał pozytywne recenzje krytyków i osiągnął sukces komercyjny[16], przynosząc ogromne wpływy – po uwzględnieniu inflacji pozostaje 10. najbardziej dochodową produkcją filmową. Akademia Filmowa w Hollywood przyznała Disneyowi specjalną nagrodę za „film będący znaczącą innowacją w dziedzinie kinematografii, prezentujący wdzięk i nowatorstwo na płaszczyźnie wspaniałej, nowej rozrywki w zakresie filmu rysunkowego”[17]; złotą statuetkę Oscara i jej siedem miniaturowych kopii wręczyła Disneyowi Shirley Temple[18].

Wersja polska

edytuj

Za reżyserię polskiej wersji językowej filmu odpowiadał Ryszard Ordyński[19], który przy tłumaczeniu dialogów i tekstów piosenek współpracował z Marianem Hemarem[19]. Nagrania zrealizowano w Warszawie[19], wzięli w nich udział m.in. Maria Modzelewska, Leokadia Pancewiczowa, Seweryna Broniszówna, Janusz Strachocki i Stefan Jaracz[19]. Konsultacji polskim twórcom udzielił Stuart Buchanan, współpracownik Walta Disneya, który użyczył głosu łowczemu leśniczemu w oryginalnej wersji językowej filmu[19]. Pierwsza wersja polska jest trzecim najstarszym zachowanym polskim dubbingiem. Została nagrana w pierwszej połowie 1938[19]. Pełna dokumentacja zaginęła[19] podczas II wojny światowej, a odkryciu twórców dubbingu przysłużyli się internauci, biografowie i eksperci od kina międzywojennego[19].

Pierwszy pokaz filmu w polskiej wersji językowej miał miejsce 5 października 1938 w warszawskim kinie Palladium[20][21][22], tego samego dnia trafiła do kin w kilku innych miastach[19].

W listopadzie 1938 wytwórnia Syrena Electro wydała album zawierający instrumentalne wersje piosenek ze ścieżki dźwiękowej do filmu[19].

Od sierpnia 1992 firma ITI ponownie dystrybuowała film w kinach. Film znalazł się w pierwszej dziesiątce najbardziej oglądanych filmów w polskich kinach z 1992, zajmując ósme miejsce[23]. Film został wydany w Polsce na kasetach wideo i płytach DVD dzięki firmie Imperial Entertainment 2001.

Pierwsza wersja

edytuj

Wersja polska: Polska Spółka Synchronizacyjna
Reżyseria: Ryszard Ordyński
Dialogi i teksty piosenek: Marian Hemar
Kierownictwo produkcji: Zygmunt Bryl[24]
Wystąpili m.in.:

Piosenki wykonali:

Druga wersja

edytuj

W 2009 wydana została odświeżona wersja filmu z nowo nagranym dubbingiem w języku polskim[19]. W tej wersji film został wydany przez CD Projekt na Blu-Ray.

Wersja polska: Sun Studio A/S Oddział w Polsce
Reżyseria: Waldemar Modestowicz
Dialogi: Joanna Serafińska
Kierownictwo muzyczne: Agnieszka Tomicka
Teksty piosenek: Marian Hemar
Dźwięk i montaż: Filip Krzemień
Kierownictwo produkcji:

Zgranie: Shepperton International
Opieka artystyczna: Michał Wojnarowski – Disney Poland
W wersji polskiej udział wzięli:

Piosenki wykonali:

Chór w składzie: Agata Dąbrowska, Aneta Figiel, Magdalena Tul, Adam Krylik, Krzysztof Pietrzak, Michał Rudaś, Jakub Szydłowski

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Zuzanna Ładyga, Królewna Śnieżka, Zmarły Ojciec i fenomenologia świata literackiego według Donalda Barthelme’ego.., Warsaw University Press, 2015 [dostęp 2024-09-03].
  2. Paweł Sitkiewicz: Małe wielkie kino : film animowany od narodzin do końca okresu klasycznego. Gdańsk: słowo/obraz terytoria, 2009, s. 46–47. ISBN 978-83-7453-934-0.
  3. Patrick Robertson: Guinnessa Księga Filmu. Małgorzata Tyszowiecka (tłum.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 257. ISBN 83-01-11400-2.
  4. Chris Hicks: REGISTRY LETS NEGLECTED `SUNRISE' SHINE IN SPOTLIGHT AT LAST, FAN SAYS. Deseret News, 1989-09-24. [dostęp 2023-11-19]. (ang.).
  5. a b c d e f g Tomasz Z. Majkowski: Nowe przygody królewny. [w:] Tygodnik Powszechny [on-line]. tygodnikpowszechny.pl, 2011-02-01. [dostęp 2020-05-05]. (pol.).
  6. a b c d e f g h i Królewna Śnieżka i Siedmiu Krasnoludków. [w:] Wirtualna Polska [on-line]. film.wp.pl. [dostęp 2020-05-05]. (pol.).
  7. a b c d e Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków (1937). [w:] Viva! [on-line]. viva.pl. [dostęp 2020-05-05]. (pol.).
  8. Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków. [w:] Fdb.pl [on-line]. fdb.pl. [dostęp 2020-05-05]. (pol.).
  9. Disney Legend Oliver Wallace - #1 Magic of the Mouse Radio [online], 1 marca 2023 [dostęp 2023-05-06] (ang.).
  10. Eliot 1997 ↓, s. 113.
  11. Eliot 1997 ↓, s. 111.
  12. Eliot 1997 ↓, s. 117.
  13. Eliot 1997 ↓, s. 114–115.
  14. Eliot 1997 ↓, s. 116.
  15. a b Eliot 1997 ↓, s. 121.
  16. Eliot 1997 ↓, s. 122–123.
  17. Eliot 1997 ↓, s. 123.
  18. Marta Waszkiewicz: Najpiękniejsze animacje z wytwórni Walta Disneya. [w:] Zwierciadło [on-line]. zwierciadlo.pl, 2020-03-27. [dostęp 2020-05-05]. (pol.).
  19. a b c d e f g h i j k Marek Teler: Królewna Modzelewska i Chór Dana, czyli jak zdubbingowano „Królewnę Śnieżkę”. [w:] HistMag [on-line]. histmag.org, 2018-01-06. [dostęp 2020-05-05]. (pol.).
  20. Kurier Warszawski: wydanie wieczorne, R. 118, nr 273, Warszawa, 5 października 1938, s. 15.
  21. Z. Broncel, Ze świata filmu, (w:) „Przegląd Powszechny”, R. LV, t. 220, Warszawa 1938, ss. 266–268.
  22. A. V. Kempler, The Altered I: Memoir of Holocaust Survivor Joseph Kempler, 2013, s. 366, przyp. 4.
  23. Najniższa frekwencja w historii. Rok 1992 w polskich kinach [online], boxoffice-bozg.pl [dostęp 2024-04-23] (pol.).
  24. Krótka historia dubbingu na stopklatka.pl
  25. Czy słyszysz? / Piosnkę znam tylko jedną : wiązanka melodii - Stare Melodie [online], Stare Melodie - przecudny zgrzyt ze starych płyt [dostęp 2024-11-09] (pol.).

Bibliografia

edytuj
  • Marc Eliot: Walt Disney. Czarny książę Hollywood. Jan Zais (tłum.). Wydawnictwo Alfa-Wero, 1997. ISBN 83-7179-036-8.

Linki zewnętrzne

edytuj