Kazimierz Ostrowski (filozof)
Kazimierz Ostrowski herbu Korab (ur. 4 marca 1669 koło Sieradza, zm. 4 lipca 1732 w Brześciu Litewskim) – jezuita, filozof, reformator jezuickiego szkolnictwa w Polsce.
| ||
| Data i miejsce urodzenia |
4 marca 1669 | |
|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
4 lipca 1732 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Inkardynacja | ||
| Prezbiterat |
1695 | |
Życiorys
edytujW 1684, mając piętnaście lat, wstąpił do zakonu jezuitów w Krakowie i ukończył tam nowicjat. Studia filozoficzne odbył w kolegium w Kaliszu (1687–1690), a teologiczne w kolegium w Poznaniu (1692–1696). W 1695 przyjął święcenia kapłańskie[1].
Uczył retoryki w Krośnie (1697–1698) i w Jarosławiu (1699), filozofii i matematyki we Lwowie (1699–1701), matematyki i etyki w Lublinie (1701–1702), Kaliszu (1702–1708), Sandomierzu (1708–1712) i Poznaniu (1712–1719), a także prawa kanonicznego w kolegium w Kaliszu, (1724-1725). Był rektorem w kolegium Łuckim (1719–1724), Krośnieńskim (1725-1728), w Brześciu Litewskim (1728-1732). W tym ostatnim kolegium otworzył kurs filozofii dla młodzieży świeckiej[1].
Ostrowski był przedstawicielem chrześcijańskiego arystotelizmu, stosującego metodę scholastyczną.
Twórczość
edytuj- (1722) Singulares universae rationalis scientiae controversiae. Perproposita in tractatibus philosophicis, Sandomierz,
- Kazanie na pogrzebie Jana Sierakowskiego Łowczego Czersk., z napisem:Nieomylna do śmieterlności droga. (ISiesiecki Herb. III, 529).
Przypisy
edytuj- ↑ a b Bargiel 2011 ↓.
Bibliografia
edytuj- Franciszek Bargiel, Ostrowski Kazimierz, [w:] Andrzej Maryniarczyk (red.), Encyklopedia filozofii polskiej, t. 2, Lublin: Polskie Towarzystwo Tomasza z Akwinu, 2011, s. 301.
- Polski Słownik Biograficzny, t. 24, s. 562–563