Janusz Kijowski

polski reżyser, scenarzysta, producent filmowy

Janusz Józef Kijowski (ur. 14 grudnia 1948 w Szczecinie) – polski reżyser i nauczyciel akademicki.

Janusz Kijowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 grudnia 1948
Szczecin

Zawód

reżyser, nauczyciel akademicki

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Życiorys

edytuj

Syn Józefa Kijowskiego i brat Jerzego Kijowskiego. Absolwent VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie (matura w 1966)[1]. Działał w ruchu starszoharcerskim, pełnił funkcję komendanta szczepu 1 Warszawskiej Drużyny Harcerskiej „Czarna Jedynka”[2]. W 1972 został absolwentem Wydziału Historii Uniwersytetu Warszawskiego. W 1978 ukończył studia na Wydziale Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi. W okresie studiów był krytykiem filmowym, pisał recenzje dla tygodnika „Kultura”.

Od 1983 wykładał w Institut national supérieur des arts du spectacle (INSAS) w Brukseli, a od 1998 także w łódzkiej PWSFTviT. W 2000 uzyskał stopień doktora sztuk filmowych, a w 2004 stopień doktora habilitowanego w tej samej dziedzinie. Specjalizuje się w zakresie reżyserii filmowej, teatralnej i telewizyjnej. W 2002 został wiceprezesem Europejskiej Federacji Reżyserów Filmowych (FERA). Zawodowo związany z Uniwersytetem Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie, na którym objął stanowisko profesora. W 2004 powołany na funkcję dyrektora olsztyńskiego Teatru im. Jaracza, którą sprawował do sierpnia 2018[3]. Kontrakt ten z nim miał zostać przedłużony, ale Państwowa Inspekcja Pracy potwierdziła stawiane mu przez związki zawodowe zarzuty dotyczące łamania prawa pracy i dyskryminacji ze względu na przynależność związkową[4]. W 2009 objął również funkcję dyrektora artystycznego Koszalińskiego Festiwalu Debiutów Filmowych „Młodzi i Film”.

W wyborach w 2005 był liderem listy wyborczej Partii Demokratycznej do Sejmu w okręgu olsztyńskim[5]. W wyborach w 2011 ponownie bezskutecznie startował do Sejmu (z listy SLD)[6]. Został członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed wyborami prezydenckimi w 2010[7] oraz wyborami prezydenckimi w 2015[8].

Ojciec aktorki Julii Kijowskiej i operatora Jakuba Kijowskiego, stryj Mateusza Kijowskiego[9].

Odznaczenia

edytuj

W 2005 został odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[10], a w 2014 Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[11]. W 2009 otrzymał Złoty Krzyż Zasługi[12]. W 2022 przyznano mu Medal „Za zasługi dla Koszalina”[13].

Wybrana filmografia

edytuj

Nagrody

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Wojciech Rylski: Absolwenci Reytana 1966. wne.uw.edu.pl. [dostęp 2021-09-16].
  2. Dane osoby z katalogu osób „rozpracowywanych”. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2021-08-11].
  3. Marek Lewiński: Janusz Kijowski nie jest już dyrektorem olsztyńskiego Teatru im. Stefana Jaracza. ro.com.pl, 29 sierpnia 2018. [dostęp 2018-01-07].
  4. Adam Socha: Inspekcja pracy potwierdziła zarzuty związkowców wobec dyrektora Kijowskiego. debata.olsztyn.pl, 18 czerwca 2018. [dostęp 2018-01-07].
  5. Serwis PKW – Wybory 2005. [dostęp 2020-05-14].
  6. Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2020-05-14].
  7. Komitet poparcia Bronisława Komorowskiego. onet.pl, 16 maja 2010. [dostęp 2014-04-26].
  8. Barbara Sowa: Kto wszedł do komitetu poparcia Komorowskiego, a kto z niego wypadł? Cała lista. dziennik.pl, 16 marca 2015. [dostęp 2015-03-21].
  9. „Resortowa rodzina Kijowskich”? No to Gowin popłynął. Janusz Kijowski: To siepacz, bez zdolności honorowej. wyborcza.pl, 3 lutego 2016. [dostęp 2016-02-03].
  10. Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. mkidn.gov.pl. [dostęp 2022-04-04].
  11. M.P. z 2014 r. poz. 757.
  12. M.P. z 2009 r. nr 32, poz. 465.
  13. Janusz Kijowski w bazie filmpolski.pl. [dostęp 2022-10-09].

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj