Jampol (obwód winnicki)

Miasto na Ukrainie w obwodzie winnickim

Jampol (ukr. Ямпіль, trb. Jampil) – miasto w obwodzie winnickim na Ukrainie, siedziba władz rejonu jampolskiego. Historycznie położone na Podolu.

Jampol
Ямпіль
ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

 winnicki

Rejon

jampolski

Data założenia

1600

Prawa miejskie

1985

Powierzchnia

9,5 km²

Populacja (2019)
• liczba ludności


10 957[1]

Nr kierunkowy

+380-4336

Kod pocztowy

24500-24503

Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Jampol”
Położenie na mapie obwodu winnickiego
Mapa konturowa obwodu winnickiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Jampol”
Ziemia48°14′39″N 28°16′36″E/48,244167 28,276667
Strona internetowa

Historia

edytuj
 
Mapa województwa bracławskiego z 1648 r. z zaznaczonym Jampolem pod nazwą Iampol (w południowo-zachodniej części województwa)

Miasto powstało w 1600 roku.

Jampol nad Dniestrem od północy zasłoniony górą. Dniestr go széroki ozdabia. Sadzą tu winogrona, które dojrzewają; nie różnią się od węgierskich i są przesadzone z Węgier[2].

Po 1783 roku Antoni Protazy Potocki zakupił część Jampola, gdzie urządził port i magazyny, które obsługiwała Kompania Handlowa Polska w celu eksportu przez port w Chersoniu zboża do Marsylii. Prywatne miasto szlacheckie położone w województwie bracławskim było w 1789 roku własnością Prota Potockiego[3]. W 1792 w Jampolu stacjonowała 8 Brygada Kawalerii Narodowej.

W II rozbiorze Polski zagarnięty przez Rosję. Pod zaborem rosyjskim był siedzibą powiatu jampolskiego guberni podolskiej oraz gminy Jampol(inne języki) w tymże powiecie.

W trakcie wojny polsko-bolszewickiej w sierpniu 1919 Jampol został zajęty przez 51 Pułk Piechoty Strzelców Kresowych Wojska Polskiego.

Ludność w 1989 liczyła 11 937 mieszkańców[4]

W 2013 liczyła 11 300 mieszkańców[5].

Urodzeni w Jampolu

edytuj

Galeria

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2019 року. Державна служба статистики України. Київ, 2019. стор.15
  2. Eustachy Iwanowski, Rozmowy o polskiéj koronie, na str. 541
  3. Микола Крикун, Воєводства Правобережної України у XVI–XVIII століттях: Статті і матеріали, Lwów 2012, s. 528.
  4. Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу
  5. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України, 2013. [dostęp 2023-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)]. (ukr.).
  6. a b Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 10: Województwo bracławskie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1996, s. 133-135, ISBN 83-04-04314-9, ISBN 83-04-03701-7 (całość).

Literatura

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj