Indyjskie alfabety sylabiczne

Indyjskie alfabety sylabiczne – rodzina systemów pisma, wywodzących się z brahmi (z wyjątkiem kharoszthi, które rozwijało się równolegle do brahmi i zaniknęło bez kontynuacji). W toku ewolucji brahmi wykształciły się dwie gałęzie alfabetów używanych w różnych epokach: gałąź północna, z której wywodzi się również pismo tybetańskie, oraz gałąź południowa z charakterystyczną okrągłą formą liter, która związana jest z użyciem liści palmowych do pisania. Proste linie lub ostre zmiany kierunku pisma groziły rozszczepieniem wzdłuż włókien liścia. Z gałęzi południowej wywodzą się również pisma używane w Azji Południowo-Wschodniej.