Hilarion, w hagiografii prawosławnej Hilarion Wielki[1] (ur. ok. 293 w Thavatha[2], zm. 371) – mnich chrześcijański, jeden z twórców wspólnot monastycznych powstających w Gazie w IV w. Święty czczony przez Kościół katolicki i prawosławny.

Hilarion
święty mnich
Ilustracja
Kuszenie świętego Hilariona, obraz Dominique'a Papety
Data i miejsce urodzenia

ok. 293
Thavatha

Data i miejsce śmierci

371
Cypr

Wspomnienie

w Kościele prawosławnym i Zakonie Kartuzów: 21 października

Wiadomości o Hilarionie pochodzą z żywota spisanego przez św. Hieronima[3]. Według niego Hilarion urodził się w rodzinie pogańskiej[1]. Został skierowany do znakomitych szkół w Aleksandrii, gdzie zetknął się z chrześcijanami i przyjął chrzest[1]. Następnie zainspirowany życiem Antoniego Wielkiego porzucił naukę i dołączył do uczniów ascety. Po kilku miesiącach piętnastoletni Hilarion wrócił do domu rodzinnego i po śmierci ojca i matki rozdał odziedziczony majątek, sam zaś urządził dla siebie pustelnię w pobliżu portu Majuma. Dwadzieścia dwa lata spędził w całkowitej samotności[4]. Według żywotów był w tym okresie kuszony przez diabły, które usiłowały przestraszyć go i skłonić do odejścia z pustelni. Siłą swojej modlitwy Hilarion odpędzał je[1]. Wokół ascety zaczęli gromadzić się uczniowie, co pozwoliło na założenie w okolicy nowych klasztorów. Hieronim datuje to wydarzenie na ok. 330[4]. W 356 Hilarion, zmęczony ogromną popularnością, jaką zyskał, opuścił Palestynę[4]. Ostatnie siedem lat życia prowadził życie pustelnicze na Cyprze[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e Преподобный Иларион Великий
  2. Derwas James Chitty, A pustynia stała się miastem... Wprowadzenie do dziejów monastycyzmu w Egipcie i Palestynie pod panowaniem chrześcijańskim, Teresa Lubowiecka (tłum.), Tomasz Michał Gronowski (red.), Rafał Kosiński (red.), Kraków: Tyniec Wydawnictwo Benedyktynów, 2008, s. 245, ISBN 978-83-7354-191-7, ISBN 978-83-7354-192-4, OCLC 297555740.
  3. Tłumaczenie polskie: Bazyli Degórski, Św. Hieronim. Żywoty mnichów: Pawła, Hilariona, Malchusa [= Źródła monastyczne, 10], Tyniec-Kraków 1995.
  4. a b c Derwas James Chitty, A pustynia stała się miastem... Wprowadzenie do dziejów monastycyzmu w Egipcie i Palestynie pod panowaniem chrześcijańskim, Teresa Lubowiecka (tłum.), Tomasz Michał Gronowski (red.), Rafał Kosiński (red.), Kraków: Tyniec Wydawnictwo Benedyktynów, 2008, s. 51-52, ISBN 978-83-7354-191-7, ISBN 978-83-7354-192-4, OCLC 297555740.