Edmund Ujma

polityk polski, inżynier

Edmund Ujma (ur. 22 listopada 1913 w Brzózce, zm. 19 maja 1981[1] w Zielonej Górze) – polski inżynier i działacz polityczny, poseł na Sejm PRL III, IV i V kadencji (1961–1972).

Edmund Ujma
Data i miejsce urodzenia

22 listopada 1913
Brzózka

Data śmierci

19 maja 1981

Poseł na Sejm PRL III, IV i V kadencji
Okres

od 1961
do 1972

Przynależność polityczna

Stronnictwo Demokratyczne

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego

Życiorys

edytuj

Po ukończeniu szkoły średniej w Częstochowie studiował na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej, po czym rozpoczął w 1938 pracę w Powiatowym Zarządzie Drogowym w Kielcach. W czasie II wojny światowej zatrudniony jako technik budowlany i ślusarz w Hucie Blachstädt.

Po 1945 wyjechał do Wielkopolski, gdzie znalazł pracę w Powiatowym Zarządzie Dróg w Wolsztynie. W 1950 awansował, uzyskując posadę szefa Wydziału Komunikacji prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zielonej Górze. Od 1952 był dyrektorem Wojewódzkiego Zarządu Dróg Publicznych. Zasiadał w Radzie Technicznej przy Ministerstwie Komunikacji.

Od 1946 należał do Stronnictwa Demokratycznego, z ramienia którego pełnił mandat posła na Sejm PRL III, IV i V kadencji. Zasiadał w Komisjach Budownictwa o Gospodarki Komunalnej oraz Komunikacji i Łączności jako jej wiceprzewodniczący. Początkowo posłował z okręgu Gorzów Wielkopolski, później z Zielonej Góry. Udzielał się w Kole Łowieckim „Dzik” w Zielonej Górze.

Pochowany na Starym Cmentarzu w Zielonej Górze[1].

Odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Henryk Wosiński, Stronnictwo Demokratyczne w Polsce Ludowej. Cz. 3: Udział Stronnictwa w pracach parlamentu PRL w latach 1944–1968 (red. Wiktoria Beczek), Warszawa 1969
  • Strona sejmowa posła V kadencji