Bocznica kolejowa
Bocznica kolejowa – wyznaczona przez zarządcę infrastruktury droga kolejowa, połączona bezpośrednio lub pośrednio z linią kolejową, służąca do wykonywania czynności ładunkowych, utrzymaniowych lub postoju pojazdów kolejowych albo przemieszczania i włączania pojazdów kolejowych do ruchu po sieci kolejowej[1].
W skład bocznicy kolejowej wchodzą również urządzenia sterowania ruchem kolejowym oraz inne urządzenia związane z bezpieczeństwem ruchu kolejowego.
Stanowi odgałęzienie torów, boczny tor specjalnego przeznaczenia, najczęściej łączący główną linię z obiektem zaopatrywanym drogą kolejową. Na bocznicach pracują zazwyczaj lokomotywy manewrowe. Często bocznice kolejowe odchodzą od trasy na stacjach kolejowych, gdyż jest to znacznie tańsze i bezpieczniejsze.
Rodzaje bocznic[2]:
- bocznica stacyjna – bocznica odchodząca od stacji,
- bocznica szlakowa – bocznica odchodząca od szlaku.
Bocznica kolejowa, która nie została określona jako linia kolejowa, albo droga kolejowa połączona z linią kolejową, nie jest taką linią – w konsekwencji czego nie stanowi ona infrastruktury kolejowej[3].
Według wyroku Sądu Najwyższego z dnia 23 października 2008 r., sygn. akt V CSK 121/08. znajdujące się pod bocznicami grunty nie są zwolnione z opłat za użytkowanie wieczyste[4].
Przypisy
edytuj- ↑ Ustawa z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz.U. z 2021 r. poz. 1984).
- ↑ Bocznica kolejowa. W: Leksykon Terminów Kolejowych. Warszawa: KOW sp. z o.o., 2011, s. 37-39. ISBN 978-83-933737-0-3. [dostęp 2015-09-04].
- ↑ Zarządzanie Infrastrukturą Kolejową w Polsce – na podstawie prawa polskiego i wspólnotowego. Urząd Transportu Kolejowego. s. 12. [dostęp 2014-06-15].
- ↑ Bocznica kolejowa nie jest infrastrukturą kolejową, Gazeta Prawna z dnia 4 listopada 2008, Nr 216 (2338), s. D8.