Bitwa pod Tondibi

Bitwa pod Tondibi – jedna z największych bitew w historii Maroka w XVI wieku, w której Dżudar Pasza (Judar Pasza)^[1] rozbił wojska kraju Songhaj. Klęska w tej bitwie spowodowała upadek państwa songhajskiego.

Bitwa pod Tondibi

Państwo Songhaj około roku 1500
Czas	13 marca 1591
Miejsce	Tondibi, Mali
Terytorium	obecne Mali
Przyczyna	Niedotrzymanie postanowień układów handlowych
Wynik	Zdecydowane zwycięstwo Marokańczyków
Strony konfliktu
Saadyci z Maroka Songhaj
Dowódcy
Dżudar Pasza Askia Ishak II
Siły
2 500 arkebuzerów 500 łuczników, włóczników i piechoty 1 500 lekkiej kawalerii 6 armat 9 700 - 30 000 piechoty 12 500 - 18 000 kawalerii 1 000 bydła
Straty
nieznane znaczne, brak dokładnych danych
brak współrzędnych

Songhajowie byli dominującą siłą w Afryce Zachodniej od ponad wieku, jednak pod koniec XVI wieku w kraju narastał kryzys polityczny, który spowodował osłabienie kraju. Tymczasem sułtan Maroka, Ahmad I al-Mansur, interesował się kopalniami złota w Songhaju, gdyż potrzebował pieniędzy po bitwie pod Alcácer-Quibir.

Sułtan wysłał swoje wojska w październiku 1590 roku. Podróż trwała cztery miesiące. Judar Pasha wtargnął na terytorium królestwa Songhaj i zajął kopalnie soli w Taghazie.

W odpowiedzi na wtargnięcie wojsk marokańskich Askia Ishak II podjął przeciwdziałania, do konfrontacji obu armii doszło pod Tondibi. Armia songhajska była bezradna wobec uzbrojonej w broń palną armii marokańskiej i poniosła ciężkie straty.

Judar Pasha splądrował po zwycięstwie stolicę królestwa, Gao. Królestwo Songhaj zniknęło na zawsze z map. Maroko dopiero pod koniec XVI wieku wycofało stamtąd swoje siły.