Billy Zane

Urodził się w Chicago^[4] w stanie Illinois jako drugie dziecko i jedyny syn Thalii Zane i Williama George’a Zane’a Sr., pary zawodowych aktorów i twórców szkoły dla techników medycznych^[5][6]. Jego rodzice byli pochodzenia greckiego (Chios – matka i Mani – ojciec); a oryginalne nazwisko jego rodziny, „Zanetakos”, zostało później zmienione przez jego rodziców na „Zane”^[7]. Jego starsza siostra Lisa Zane (ur. 5 kwietnia 1961), została również aktorką^[8].

Dorastał jako wyznawca prawosławia, tradycji greckiej^[9][10]. W 1979 jako nastolatek nagrywał filmy amatorską kamerą na taśmie super 8 mm. W 1982 uczył się aktorstwa i pisania scenariuszy w The American School w Montagnoli w Szwajcarii. W 1984 ukończył Zane Francis W. Parker School w Chicago w Illinois. Naukę kontynuował w Harand Camp of Theater Arts w Kenosha w Wisconsin^[11]. Po przeprowadzce do Los Angeles pojawił się w lokalnych produkcjach teatralnych i przyłączył się do eksperymentalnej grupy teatralnej Tima Robbinsa The Actor’s Gang^[12].

Ubiegał się o rolę Biffa w przygodowej komedii fantastycznonaukowej Roberta Zemeckisa Powrót do przyszłości (Back to the Future, 1985), ostatecznie angaż otrzymał Thomas F. Wilson, jednak Zane spodobał się reżyserowi na tyle, że otrzymał debiutancką rolę Matcha, kolegi i członek grupy Biffa, znęcającej się nad głównym bohaterem (Michael J. Fox) w Powrocie do przyszłości (1985) i sequelu Powrót do przyszłości II (Back to the Future Part II, 1989)^[13]. Potem znalazł się na planie filmowym dramatu telewizyjnego ABC Bractwo sprawiedliwych (Brotherhood of Justice, 1986) u boku Keanu Reevesa, Kiefera Sutherlanda, Danny’ego Nucci i Lori Loughlin, komedii fantastycznonaukowej Stephena Hereka Critters (1986) i telewizyjnego filmu kryminalnego NBC Przypadek Hillside Stranglers (The Case of the Hillside Stranglers, 1989) jako pełzający seryjny zabójca z Dennisem Fariną.

Po tym, jak Val Kilmer odrzucił główną rolę Johnny’ego Castle w Dirty Dancing, zaproponowano jemu angaż. Kiedy producenci zorientowali się, że Zane nie potrafi tańczyć, podziękowali mu za współpracę i zastąpili go Patrickiem Swayze.

Zrobił wrażenie na telewidzach w roli chłodnego i enigmatycznego Johna Justicea Wheelera w serialu ABC Miasteczko Twin Peaks (Twin Peaks, 1990-91). W dreszczowcu fantastycznonaukowym Megaville (1990) zagrał gruntownego policjanta w totalitarnym rządzie Media Policji, który konfiskuje nielegalne programy telewizyjne. Znalazł się w obsadzie dramatu wojennego Ślicznotka z Memphis (Memphis Belle, 1990) w roli bombardiera porucznika Vala Kozlowskiego, Orlando (1992) jako długowłosy kochanek tytułowej bohaterki i Posse – Opowieść o Jesse Lee (Posse, 1993) w roli okrutnego pułkownika polującego na czarnych weteranów wojny amerykańsko-meksykańskiej. Uznanie zdobył w roli Richarda Millera, uczącego się zabijać ambitnego agenta National Security Agency w dramacie sensacyjnym Luisa Llosy Snajper (Sniper, 1993) u boku Toma Berengera^[14].

Ma w swoim dorobku artystycznym kreacje czarnych charakterów, bohaterów romantycznych czy klasycznych herosów. W telewizyjnym melodramacie Showtime Jezioro konsekwencji (Lake Consequence, 1993) z Joan Severance zagrał postać tajemniczego ogrodnika. Wcielił się w rolę roli tytułowego komiksowego bohatera Kita Walkera w filmie przygodowym Fantom (The Phantom, 1996).

14 listopada 1996 występował na scenie Broadwayu w roli adwokata Billy’ego Flynna w musicalu Chicago^[15].

W animowanym filmie familijnym Pocahontas 2: Podróż do Nowego Świata (1998) podstawił głos rolnika Johna Rolfe i zaśpiewał piosenkę „Wait 'Till He Sees You” w duecie z Jean Stapleton^[16]. Jego głos został użyty jako próbka podczas trasy koncertowej Marilyna Mansona – Mechanical Animals (1998) jako intro do piosenki „Rock is Dead” (1999)^[17]. Można go usłyszeć na albumie Mansona The Last Tour on Earth (1999). Pojawił się w teledysku Mansona „The Dope Show” (1998)^[18] i wideoklipie Staind „Epiphany” (2001).

Przygotowując się do telewizyjnej roli Marka Antoniusza w dramacie telewizyjnym Hallmark/ABC Kleopatra (Cleopatra, 1999), powiększył swoją muskulaturę. W udanym połączeniu kina przygodowego z melodramatem Przeklęty diament (The Diamond of Jeru, 2001) zagrał rolę obcesowego zalotnego przewodnika po dżungli. Wystąpił gościnnie w serialu Czarodziejki (Charmed, 2005) jako liryczny i tkliwy były demon Drake.

Debiutował jako reżyser serialu Stop For a Minute (2001) i komedii Wielki pocałunek (Big Kiss, 2004).

W styczniu 2017 pojawił się w reklamie KFC w roli pułkownika Sandersa, promując kurczaka miodowo-musztardowego Georgia Gold Chicken Mustard BBQ^[19].

W styczniu 2019 magazyn „The Hollywood Reporter” poinformował, że Zane w filmie Billa Fishmana Waltzing With Brando wcieli się w postać Marlona Brando^[20].

W dramacie sensacyjnym Sky One Curfew (2019) u boku Seana Beana i Mirandy Richardson wystąpił jako Joker Jones^[21][22].

Był na okładce „Detour” (lipiec / sierpień 1990), „Genre” (w czerwcu 1996), greckiego magazynu „Status” (we wrześniu 2009)^[23], „Fabric” (w październiku 2013), „TV & Satellite” (w lutym 2019), „Chap” (w marcu 2019) i „SLOAN!” (w maju 2019).

2 kwietnia 1989 ożenił się z aktorką Lisą Collins^[24][25], z którą grał w komedii Ahoj dziewczyny (Going Overboard, 1989), thrillerze Martwa cisza (Dead Calm, 1989), westernie Tombstone (1993) jako Louisa, żona Morgana Earpa (Bill Paxton), Ekspert (The Set-Up, 1995) i Niebezpieczna strefa (Danger Zone, 1996)^[26]. Jednak 8 grudnia 1995 Collins i Zane rozwiedli się^[27][28]. W latach 1999–2001 związał się z chilijską aktorką Leonor Varelą, z którą zagrał w Kleopatrze (1999)^[29]. Od 2004 był związany z brytyjską modelką Kelly Brook, z którą wystąpił w filmie W piekielnym słońcu (Survival Island/Three, 2005)^[30]. Ich związek zakończył się w sierpniu 2008^[31]. W 2010 poznał chorwacką modelkę Jasminę Hdaghę, lecz rozstali się rok później^[32]. W 2011 przez znajomych poznał amerykańską modelkę Candice Neil^[33][34], z którą ma dwie córki: Evę Katarinę (ur. 20 lutego 2011) i Gię (ur. 2014)^[35].

W 1999 Zane wziął udział w rajdzie samochodowym Gumball 3000, jadąc modelem Aston Martin DB5 z 1964^[36][37][38].

W listopadzie 2010 otrzymał tytuł doktora honoris causa Lium University w Bellinzonie w Szwajcarii, za wkład w kinematografię^[39][40][41]. Przyjął funkcję prezesa firmy produkcyjnej Francesco Fucilla Film production company 21st Century Filmworks^[42].

Filmy

Seriale

• Portret na życzenie: Billy Zane. „Film”. nr 31–32/1993 (XLVIII 2298–9), s. 44, sierpień. Warszawa: RSW „Prasa-Książka- Ruch”. ISSN 0137-463X. 

• Archiwalna strona
• Billy Zane w bazie IMDb (ang.)
• Billy Zane w bazie Filmweb
• Billy Zane w bazie Notable Names Database (ang.)